Θυμός και Bdsm προς συζητηση..

re:γ) κοιτάζει το μαχαίρι, μετά κοιτάζει τον κυρίαρχο και χαμογελάει
Ok ok... χαριτωμένη σκηνή για θριλεράκι (και μην ακούσω ότι η τέχνη είναι από την ζωή βγαλμένη...)

Να τον μαχαιρωσει, το λιγοτερο θα μεινει 10 χρονια στη φυλακη, εκει θα εχει ρεαλιστικο περιβαλλον υποταγης πιθανοτατα χωρις την αγγαρεια του μαγειρεματος, νεες ενδιαφερουσες γνωριμιες, και το σημαντικότερο, θα αναθεωρήσει ριζικα την επιλογη της να εκχωρησει την ελευθερια της οικειοθελως σε εναν σατραπη (λιγοτερο πλεον) που αυτοανακηρυχθηκε Master, γιατι σιχαινοτανε να κανει τις δουλειες του σπιτιου  

Υ.Γ το smiley τοβαλα μηπως τυχον και κανας ανεγκεφαλος παρει το ποστ σαν προτροπη για εγκληματικη ενεργεια

 

hugger μιλάμε για υποτακτικούς που λατρεύουν αυτό που κάνουν και το απολαμβάνουν.
Φυσικά και είναι άνθρωποι πάνω από όλα με τις αδυναμίες τους και αυτοί όπως όλοι μας.
Δεν χρειάζονται οι ακρότητες  

 

Απάντηση: Θυμός και Bdsm προς συζητηση..

Για ποιο λόγο θα υπάρχει οργή που σχετίζεται με τον/την Κυρίαρχο;

 

ευτυχως που δεν ειχαμε επιλογη σκλαβα-ζογκλερ να αρχιζει να παιζει με τα μαχαιρια πετωντας τα στον αερα , σε ενα σοου ψυχοκαταπραϊντικο .... μακαριοι οι Ιαπωνες που κανουν απεργια με ενα μαυρο περιβραχιονιο ... εχουν και κατι πρωτοκολλα συμπεριφορας ..... σπουδαιο μερος η Τζαπαν ... ολο και κατι θα δει ο τουριστας εκει ... ... εχτες ο Δανεζης εδειξε του Β.Κορεατες που καθε πρωϊ πριν την δουλεια , ριχνουν και μια υποκλιση στο αγαλμα του πρωην προεδρου-θεου τους .... οι δε τουριστες πριν τον φωτογραφισουν (το αγαλμα) επρεπε να του ριξουν και αυτοι μιαν υποκλιση ... και να ειναι τωρα εκει ενας δικος μας Ελληναρας , τσατιλας που εμαθε στο κινητο πως εχασε η παναθα και να μην γουσταρει την υποκλιση ... να δειτε μετα οργιο τα Βιετγκονγκ ...... ετσι ειναι ... αμα επισκεπτεσε την Β.Κορεα υποτασσεσαι στους νομους της και τα πρωτοκολλα της ... αν βεβαια λαος και κολωνακι γνωριζουν τι σημαινουν αυτα και εχουν θεσπισει τετοια .....

 

πολυ σχετικο το ποστ αυτο isnogood  

 

Αντοχές σίγουρα έχουν κάποιοι και σίγουρα πολύ περισσότεροι απ΄ ότι πολλά άτομα με διαφορετικές ανάγκες μπορούν να διανοηθούν.

Ο λόγος πιστεύω που αρκετοί νομίζουν πως δεν μπορεί να χωρά το BDSM σε μια τέτοια κατάσταση, μέσα από την αντίληψη πως το bdsm δεν συνάδει με την πραγματικότητα της καθημερινότητας είναι μια άποψη που δεν συνάδει με την δική μου αντίληψη αλλά παραπέμπει σε αυτούς που οι ανάγκες τους και επιθυμίες τους τους οδηγούν στο να παίζουν bdsm σε καθορισμένο χρόνο και χώρο και όχι σ΄ εκείνα τα άτομα που ζουν bdsm. Κι ενώ η παραπάνω εικόνα σίγουρα δεν θα είχε θέση στην πρώτη περίπτωση, είναι μια πολύ φυσιολογική εικόνα για τη δεύτερη, μια και η πιο πάνω δεν είναι παρά μια εικόνα ανθρώπινη.  

Μιλάω πιο πάνω για το θυμό και την ένταση μιας σκλάβας που οφείλονται σε εξωγενής παράγοντες και όχι σε κάτι που συνέβη μεταξύ τους, μια σκλάβα η οποία ζει με Τον Αφέντη της και μέσα στα καθήκοντα της, αλλά πολύ πέρα απ΄ αυτά στις ίδιες της τις επιθυμίες και τις ανάγκες της, αυτό δηλαδή που την ολοκληρώνει, είναι να Τον φροντίζει, να Τον ικανοποιεί και να Τον ευχαριστεί.

Όλες οι αναφορές, στο να μυρίζει την διάθεση της, να γνωρίζει τι είδους μέρα πέρασε και πως νιώθει, να μπαινει σπίτι και να μην πηγαίνει στον καναπέ κ.ο.κ είναι άσχετες κατά την άποψη μου με το βασικό θέμα εδώ, που δεν είναι άλλο από το πως μια σκλάβα μπορεί να διαχειριστεί την ένταση, τα προβλήματα και την όλη καθημερινότητα, παντρεύοντας τα με το ότι είναι μια μια σκλάβα.

"Τα όρια τα θέτω για να αυτοπροσδιορίζομαι, αλλά και για να ξέρω πότε τα ξεπερνώ!" Αυτή η φράση της Κυρίας Αμαζόνας πιστεύω κρύβουν την βασική αρχή του όλου θέματος όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ.

Μπορεί Αυτός ΚΑΙ να γνωρίζει τη διάθεση της, ΚΑΙ να την κατανοεί αλλά τι σημαίνει αυτό?
Θα Τον αφήσει να πεθάνει της πείνας, θα Τον αγνοήσει, θα αρχίσει μήπως να Του γκρινιάζει?
Τότε ποια η διαφορά της από την οποιαδήποτε γυναίκα?
Τι είναι αυτό που κάνει εκείνη σκλάβα και κάποια άλλη όχι?

Το να υποτάσσεται και να υπηρετεί μόνο όταν εκείνη έχει διάθεση και μόνο όταν αυτό την καυλώνει ή όταν είναι ήρεμη και χαλαρή?

Δεν λέω πως γνωρίζω τις απαντήσεις. Κι εγώ ψάχνω, κι εγώ προσπαθώ να αντιληφθώ κάποια πράγματα, αλλά εκείνο που σίγουρα μπορώ να αντιληφθώ είναι πως αν ίσχυαν τα πιο πάνω, αν δεν υπήρχε υπέρβαση του εγώ δεν θα μπορούσαμε να μιλάμε για σκλάβες.

Η timandra πολύ σωστά πιστεύω αναφέρθηκε στο οτι ο τροπος που θα αντιδρασει η σκλαβα ειναι σε απολυτη συναρτηση με το σταδιο της εκπαιδευσης που βρισκεται.

Κι ενώ στις αρχές σαν μεγάλη γαϊδάρα που ήμουν έβαζα τα κλάματα και γκρίνιαζα πως δεν Νιώθει πως δεν είμαι καλά και τι Εγωιστής που είναι, και τι σόι Αφέντης είναι που δεν νοιάζεται για το ότι είχα μια δύσκολη μέρα κ.ο.κ., τώρα σαν μικρότερη ελπίζω γαϊδάρα, χωρίς να δυσκολεύομαι καν, μέσα ακριβώς από το ότι έχω την ευχαρίστηση να Τον φροντίσω, ηρεμώ.

Δηλαδή αντί αυτό να το νιώσω όπως παλαιότερα σαν επιπρόσθετη πίεση τώρα μετατράπηκε σε εκείνο ακριβώς που με βοηθά να πετάξω από πάνω μου όλα τα της μέρας άσχετα με Εκείνον και με ηρεμεί.

Δεν ξέρω πως έγινε αυτό και πότε, η συνειδητοποίηση αυτή με εξέπληξε για να είμαι απόλυτα ειλικρινής και με έκανε να ελπίζω πως με ανάλογο τρόπο πολλά άλλα που με βασανίζουν και με δυσκολεύουν ακόμη θα αλλάξουν.

 

θα σου περιγράψω ένα άλλο περιστατικό που συνέβη σε μένα.
δεν είμαι καλά ,η μέρα στη δουλειά κουραστική,πονάω
γιατί είμαι στις περίεργες μου μέρες. τα νεύρα μου έχουν χτυπήσει κόκκινο. θέλω προσοχή, έλα όμως που δε μπορεί να μου δώσει.αφού στέλνω κι εγώ δε ξέρω πόσα μυνήματα,στέλνω κι ένα τελευταίο.
¨Κύριε,είμαι θυμωμένη μαζί Σας. θέλω να χτυπήσω το πόδι μου στο πάτωμα και να Σας φωνάξω.¨
μου απαντά, εμφανώς εκνευρισμένος:"ωραιά, κάνε το. γδύσου, βγες στο μπαλκόνι και χτύπα το, και φώναξε όσο θέλεις."
να δείτε για πότε μου έφυγαν τα νεύρα.

 

Η υποτακτική κοιτάζει το μαχαίρι, μετά κοιτάζει τον κυρίαρχο, τρομοκρατείται, πετάγεται πάνω, ζητά συγγνώμη και φέρνει το ποτό, γυρίζει στην κουζίνα αρχίζει να κλαίει, σηκώνει τα χέρια ψηλά και μουρμουρίζει ακατανόητα

 

Η δική μου αντίδραση θα ήταν μία πιό εξωστρεφής, needy και παιδιάστικη παραλλαγή του γ.

Αν είχα αυτό το είδος ψυχικής κόπωσης που με κάνει να νιώθω θυμό και να μου φταίνε απολύτως τα πάντα από τη μία στιγμή στην άλλη μάλλον απ όσο με γνωρίζω, θα έκανα κάπως έτσι...

1. Θα αμελούσα σχεδόν εσκεμμένα να Του πάω το ποτό Του.
2. Θα περίμενα να δω τί θα γίνει ανθυπομειδιώντας κακά από μέσα μου.

Και ναΤον λοιπόν, στην πόρτα, να με ρωτάει τί έγινε το ποτό.
Προφανώς, έχει καταλάβει ότι κάτι μου συμβαίνει και εκείνη τη στιγμή με βοηθά να ξαναμπώ στη ρότα μου, αλλά εγώ απομακρύνω με φόρα το χέρι βοηθείας που μου τείνει.

3. Θα γύρισα και θα Τον κοίταζα με μάτια έντονα (παραβίαση πρωτοκόλλου), νιώθοντας την ματιά μου να γεμίζει τον χώρο.

4. Με τέλεια άρθρωση, τις λέξεις να πέφτουν σα βότσαλα και απόλυτο έλεγχο στην τονικότητα της φωνής μου, θα Του έλεγα:

"επειδή δεν ήθελα, γι αυτό δεν Σας έφερα το ποτό Σας."

5. Αμέσως θα ένιωθα την ανακούφιση του ξεσπάσματος. Ο θυμός υποχωρεί. Ξαναγίνομαι αυτή που ήμουν. Χαμηλώνω τα μάτια, κάνω πίσω, ετοιμάζω το ποτό. Νιώθω σα να ετοιμάζομαι για έρωτα.

6. Του δίνω το ποτό, γονατίζω μπροστά Του, ζητώ άδεια για να μιλήσω, Του ζητώ συγνώμη, Του ζητώ όποια συνέπεια κρίνει σκόπιμη. Δεν ζητώ να δικαιολογηθώ.

Ποιά θα ήταν η αντίδρασή Του που θα έτρεμα από φόβο περισσότερο;

Να μην μου επιτρέψει να Του σερβίρω ποτό γι αρκετόν καιρό μετά...

.........................................................

Για πρώτη φορά νομίζω στα εδώ χρονικά, συνειδητά τραβώ την παραπάνω διακεκομμένη γραμμή και σκέπτομαι γραπτά ότι στην ουσία το πρόβλημα είναι ολόιδιο με των βανίλλα σχέσεων. Το πώς μία γυναίκα προκειμένου να επικοινωνήσει με τον ερωτικό της σύντροφο είτε αυτός την Κυριαρχεί είτε όχι, αφήνει τα τρέχοντα εξωτερικά της προβλήματα έξω από την πόρτα του ερωτικού τους καταφύγιου.

~ γελάει,

Βανίλλα φιλενάδα Astarty πες μας με το χέρι στην καρδιά ότι ένας βανίλλα εραστής, στο τέλος της ημέρας του θα έχει όρεξη αντί για ποτό να ακούσει μ ένα χαμογελάκι όλο κατανόηση όλα τα καθημερινά προβλήματα που είχε η καλή του σήμερα και που την έχουν κάνει να είναι ένα κουβάρι νεύρων και να προσφέρει μάλιστα και λύσεις. Είσαι βέβαιη;

...........................................................

Η σκλάβα και όχι η υποτακτική ίσως να μπορεί να καταφέρει μετά από πολύ αυτοεκπαίδευση να κάνει ένα είδος επανεστίασης της ψυχικής της ενέργειας σε τέτοιες καταστάσεις, να ξεχνάει τα πάντα και να βάζει μπροστά την σκλάβα.
Προσωπικά, κάτι τέτοιο το βάζω στα συν της σκλαβωσύνης...

 

Απάντηση: Re: Θυμός και Bdsm προς συζητηση..

Χαχχαχα ωραίο λιλυ με έκανες και γέλασα μήπως
ζήλεψες από την τιμωρία της Μαρίας ( δεν κρύβω πως αν και ακραίο μου δημιούργησε ένα όμορφο συναίσθημα "ζεστασιάς") σε ένα άλλο νήμα?
Γιατί μετά από μια τέτοια συμπεριφορά το βρίσκω πιθανότερο αυτό παρά την απαγόρευση σερβιρίσματος. 

 

Re: Απάντηση: Re: Θυμός και Bdsm προς συζητηση..

Το είχα γράψει πριν από την τιμωρία της μαρίας soft_crystal   και αυτό που πραγματικά φοβάμαι θα ήταν η απαγόρευση σερβιρίσματος και μάλιστα μία σιωπηλή απαγόρευση σερβιρίσματος.

Τα υπόλοιπα τα συζητάμε στο νήμα με την τιμωρία της μαρίας  

 

Φυσικά θα ήταν προτιμότερο να έπαιρνε το ποτό και να άραζε στο καναπέ! αλλά η σχέση δεν είναι να κάνεις πάντα τι είναι προτιμότερο για σένα αλλά για το εμάς. Διαφορετικά ο καθένας σπιτάκι του με το ποτό του.
Δεν λειτουργεί η σχέση έτσι όπως το θέτεις.