Ικανές και αναγκαίες συνθήκες κυριαρχίας

Θυμάμαι μια θυελλώδη συζήτηση περί κακοποίησης - ή μη - εν βδσμ.
Υπάρχει ένα κοινό σημείο με την τωρινή περι κυριαρχίας, και αυτό δεν είναι άλλο απο την συναίνεση , μόνο που τότε, η ύπαρξη της συναίνεσης αναιρούσε την έννοια της κακοποίησης εν βδσμ , ενώ τώρα η ύπαρξη της συναίνεσης δεν αναιρεί την έννοια της κυριαρχίας... 

 

Πανω στον αρχικο ενθουσιασμο τους, κανουν αμφοτεροι λαθη.
Τι λαθη... μαλακιες. Επικινδυνες μαλακιες.
Αργοτερα, ανοιγει το ματακι....

Ειμαι κατα της κακοποιησης. Κουνελακι που δεν θελει να φαγωθει, να φυγει.
Στατιστικα, θα το πατησει μεθυσμενος οδηγος ή ελεφαντας, που χαθηκε στο Δασος. Σε λα βί....

Καλο θα ηταν,αμφοτεροι να ηταν πιο συνειδητοποιημενοι,
Τι ζητουν, τι αποζητουν, και σε τι πτωματα ειναι διατεθειμενοι να πατησουν.
Θα καναμε οικονομια σε πολλα χαρτομαντηλα.

 

Τι συγκρίνεις; Και που κολλάνε;

 

Σκληρή μα αληθής δήλωση.

 

μια ερώτηση έκανε ο άνθρωπος  

 

Συγκρίνω την επίδραση της παραμέτρου "συναίνεση" στον τρόπο σκέψης στη μία και την άλλη περίπτωση όσον αφορά την αντίληψη και διαμόρφωση άποψης .

 

η παράμετρος συναίνεση σε σχέση με την κακοποίηση, πώς συσχετίζεται με την παράμετρο συναίνεση σε σχέση με την κυριαρχία;
ο τρόπος σκέψης και η αντίληψη που ταυτίζει την κυριαρχία με την κακοποίηση είναι το κέντρο του προβληματισμού σας;

 

Οι λέξεις κακοποίηση και κυριαρχία εκτος βδσμ έχουν μια συγκεκριμένη σημασία, ορίζονται με ένα τρόπο. Η παράμετρος συναίνεση δεν υπάρχει ουτε στην κακοποίηση (αν μιλάμε για ψυχικά ισορροπημένους ανθρώπους ) ουτε στην κυριαρχία, όπου αντίθετα υπάρχει αναμέτρηση, επιβολή και ακολούθως κυριαρχία.

Η παράμετρος συναίνεση, εντός βδσμ επηρεάζει μεν την αντίληψη μας για την έννοια της κακοποίησης αλλά όχι και την αντίληψη μας για την έννοια της κυριαρχίας. Ε, αυτό μου φαίνεται λιγάκι ...αντιφατικό.

Οχι. Προσωπικά είμαι μακριά από αυτή την αντίληψη και έχω μια δική μου θεώρηση.
Η κυριαρχία δεν έχει καμία σχέση με την κακοποίηση. Βέβαια την κυριαρχία την βάζω σε εισαγωγικά, στο βαθμό που είναι προιόν συναίνεσης, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Η κακοποίηση όμως , του σώματος , τεχνικά υφίσταται , στο βαθμό που οι σαδικές πρακτικές αφήνουν το αποτύπωμά τους .
Να καταστήσω σαφές οτι διαχωρίζω την κακοποίηση του σώματος που τεχνικά ( δύναται να ) συμβαίνει, με την κακοποίηση του ανθρώπου, της προσωπικότητας ,που δεν έχει να κάνει με το βδσμ ή την κυριαρχία εν βδσμ ειδικότερα, αλλά με το ποιόν της εκάστοτε σχέσης και των μελών της, ανεξάρτητα αν είναι συμμετρική ή ασύμμετρη.

 

Με την ίδια λογική :
Σωματική "κακοποίηση" υπάρχει και όταν δουλεύεις από το πρωί μέχρι ο βράδυ για να συντηρήσεις την οικογένεια σου.
Σωματική "κακοποίηση" υπάρχει και στον αθλητισμό.
Αυτήν την στιγμή που μιλάμε με κακοποιεί σωματικά η γρίπη μου... κτλ κτλ

Επίσης, "τεχνικά" υφίσταται και ψυχική κακοποίηση στο κέρατο, στον θάνατο αγαπημένων ανθρώπων, στον λογαριασμό της Δεη...κτλ κτλ

"Τεχνικά", όλη μας η ζωή υφίσταται "κακοποίηση" εντός και εκτός (και άσχετα) χώρου.


Η διαφορά ανάμεσα στην πραγματική κακοποίηση και την "τεχνικά υφίσταται" κακοποίηση, βρίσκεται στον όρο "θύμα" και όχι την "κυριαρχία".
Άσχετα με το βδσμ, η κακοποίηση είναι η πράξη που συμβαίνει από έναν Θύτη σε ένα θύμα. Όταν δεν υπάρχει θύμα δεν υπάρχει κακοποίηση.
Το θύμα είναι ο άνθρωπος που έχει υποστεί σοβαρή βλάβη από τον θύτη.

Εντός της κάθε ενήλικης σχέσης , όπου το όχι σημαίνει όχι, υπάρχει μια μορφή συναίνεσης για να δημιουργηθεί και για να προχωρήσει.
Δεν μπορεί να υπάρχει ερωτική σχέση χωρίς συναίνεση και δεν μπορεί να υπάρχει συναίνεση στην κακοποίηση.

Όσο μιλάμε για κυριαρχία, βγάζοντας (βολικά) από την εξίσωση την υποταγή, τότε θα πέφτουμε πάντα σε (βολικά) παράλογα και αντιφάσεις.
Ναι Κυριαρχώ, αλλά ΠΟΥ κυριαρχώ? Σε θύμα ή σε υποτακτικό άτομο ή σε σακί με πατάτες?

Οι άνθρωποι υποτακτικής /μαζοχιστικής φύσης, δεν είναι θύματα. Όταν συγκρίνουμε την κακοποίηση με την ασύμμετρη σχέση, δεν συνειδητοποιούμε πολλές φορές ότι έχουμε ξεχάσει αυτήν την βασική παράμετρο που πάει πέρα από την συναίνεση, στην συμβατότητα.

Εντός bdsm οι σαδομαζοχιστικές ιδιοσυγκρασίες ρυθμίζονται με έναν συγκεκριμένο τρόπο ώστε να παράγουν ηδονιστική απόλαυση και όχι να καταστρέψουν. Μέρος της ρύθμισης αυτής είναι ΚΑΙ η συναίνεση, που δεν έχει να κάνει μόνο με την αποδοχή αλλά και με την επίγνωση.
Εντός χώρου, η άγνοια μας μπορεί να είναι κακοποίηση. Ένας άνθρωπος που μπαίνει στον χώρο χωρίς να αντιλαμβάνεται τι σημαίνει bdsm και πως συγκρούεται με τις βανιλοπροσδοκίες, βανιλοηθικές, βανιλοσυνήθειες, μπορεί να νιώσει κακοποιημένος, μόνο που ο θύτης στην περίπτωση αυτή, είναι ο εαυτός του και οι πρόθυμοι παραπληροφορητές του χώρου.

Όταν δηλώνω υποτακτική συναινώ σε ασύμμετρη σχέση.
Όταν δηλώνω μαζόχα συναινώ στην απόλαυση του πόνου και όχι μόνο στην επιβολή πόνου πάνω μου.


Η Κυριαρχία εντός χώρου, εμπεριέχει ένα άλλο είδος "αναμέτρησης και επιβολής". Η υποταγή δεν είναι μια αυτόματη ρύθμιση, δεν αρκεί η συναίνεση. Μπορεί να είναι εσωτερική ανάγκη αλλά έχει πολλά στάδια μέχρι να πραγματοποιηθεί. Συναινώ, δεν σημαίνει υποτάσσομαι. Χωρίς την σταθερή διαρκή επιβολή της Κυριαρχίας δεν μπορεί να συμβεί. Και αυτή η Κυριαρχία θα περάσει από πολλές "αναμετρήσεις". Από το συναινώ στο να παραδίδω μέχρι να παραδώσω ακριβώς αυτά που επιθυμεί η Κυριαρχία υπάρχουν μια σειρά από μάχες. Η επίγνωση της συναίνεσης, περνάει σε άλλα βάθη και εκτάσεις ή σταματάει.

Επίσης Κυριαρχία βδσμ είναι να μην βλάψεις την ιδιοκτησία σου. Να Κυριαρχήσεις στην ίδια σου την σαδιστική φύση. Κυριαρχία είναι να εξελίξεις την ιδιοκτησία σου σε έναν χώρο που σε ευχαριστεί να ζεις και όχι στην καταστροφή/βλάβη.

Εκτός βδσμ, η Κυριαρχία είναι μια έννοια που συναντάμε πλέον σε ντοκυμαντέρ ζώων, σε λογοτεχνία επιστημονικής φαντασίας και σε ορολογίες της ψυχιατρικής.

Όταν προσπαθούμε να συγκρίνουμε την έννοια εκτός πλαισίου Βδσμ με την έννοια εντός πλαισίου βδσμ, θα συναντήσουμε συγκλίσεις και αποκλίσεις.
Όταν γενικά θέλουμε να αμφισβητήσουμε την Κυριαρχία θα βρούμε πάρα πολλούς τρόπους και σχεδόν όλοι θα ευσταθούν αντικειμενικά. Για να κατανοήσουμε την Κυριαρχία όμως υπάρχει μόνο ένας τρόπος, μέσα από το βίωμα.


Με την ίδια λογική που μπορούμε να αμφισβητήσουμε τον έρωτα, που δεν έχουμε βιώσει. Μπορούμε εύκολα να τον συγκρίνουμε με την κακοποίηση και να τον διαφοροποιήσουμε με την συναίνεση. Να αμφισβητήσουμε την δυναμική του με την συναίνεση, να βρούμε αντιφάσεις ως προς την ουσία του και να καταλήξουμε ότι ο έρωτας είναι ψυχαναγκασμός.

Ένας άλλος δρόμος είναι να αποδεχτούμε αυτό που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε, σαν κάτι που προσφέρει απόλαυση σε συγκεκριμένη μερίδα ανθρώπων. Με αυτόν τον τρόπο μάλιστα, διαφοροποιούμαστε από την κατηγορία της επικίνδυνης παραπληροφόρησης του χώρου που προάγει την άγνοια μέσα από την σύγχυση της υπερανάλυσης και βανιλο- εκλογίκευσης.

 

δεν είναι μονοσήμαντη καμμιά λέξη. σε καμμιά γλώσσα. υπάρχει μια αμφιβολία για λέξεις που έχουν αντιστοιχηθεί σε χειροπιαστά πράγματα.
η λέξη καρέκλα, ας πούμε, σημαίνει συνήθως κάτι κατασκευασμένο που ο κατασκευαστής είχε στο νου του να χρησιμοποιηθεί για να κάθεται κανείς πάνω του. υπάρχουν πολλών λογιών καρέκλες, ανόμοιες μεταξύ τους. καρέκλες αποκαλούνται και τα μαλαματένια τραγούδια.
στις έννοιες πολύ περισσότερο, οι λέξεις αναλαμβάνουν περιεχόμενο από την αντίληψη των χρηστών. αυτό το μελετά και το ταξινομεί η επιστήμη της γραμματολογίας. το περιεχόμενο δηλαδή μιας λέξης σε κάθε περιβάλλον που χρησιμοποιήθηκε στα γράμματα.

η συναίνεση (κατά μιά ερμηνεία της) αποκλείει την κακοποίηση (κατά μιά ερμηνεία της).
η συναίνεση ούτε αποκλείει ούτε προϋποθέτει κυριαρχία.
όπως με τον αστυφύλακα και το μπουζούκι, είναι βεβιασμένη η σύγχυση περιεχομένων του κάθε όρου.
η αδιαμφισβήτητη κυριαρχία του αζώτου στη γήινη ατμόσφαιρα δεν είναι προϊόν αναμέτρησης (ανάλογα και με το περιεχόμενο που δίνει κανείς στη λέξη αναμέτρηση, βέβαια).
η κυριαρχία της κλώσσας στα κλωσσόπουλα, δεν είναι προϊόν αναμέτρησης. με ή χωρίς κακοποίηση.

αστυφύλαξ και μπουζούκι.
αετός, ο κυρίαρχος των αιθέρων.

αστυφυλαξ και μπουζούκι.
μια μορφή κακοποίησης είναι η εγκυμοσύνη (και η έλλειψή της, επίσης), που ως γνωστόν αφήνει αποτυπώματα στο σώμα κλπ.
μια άλλη μορφή κακοποίησης είναι η μη κολακεία, η ειλικρίνεια. ιδίου τύπου προσβολή της προσωπικότητας.
γελάμε με αυτά τα περιεχόμενα της λέξης κακοποίηση. δυνατά γελάμε.

 

η λογική αυτή αναθέτει κακοποίηση στο φαινόμενο της ζωής συνολικά. η ζωή είναι κακοποίηση.