Το μεγαλυτερο λαθος σε μια ερωτικη σχεση.

Αρχικα συμφωνω,ομως οσο το διαβαζα αμφεβαλλα αν λογιζεται λαθος
σε σχεση εντος πλαισιου bdsm.
Απο τη μια δε γινεται να βασιζεισαι σε προσδοκιες απο την αλλη ομως
δεν ισχυει το διοικειν εστι προβλεπειν?
Δεν ειναι ευθυνη του/της Κ να λαμβανει υπ οψη τις οποιες ανησυχιες και να προσπαθει να τις προλαμβανει ,δειχνοντας στην/στον υ οτι εδω χτιζεται κατι με δεδομενα και οχι με προσδοκιες?
Απορια εκφραζω....δεν εχω κατασταλλαξει ακομα.

 

Το μεγαλύτερο "λάθος" δεν είναι καν λάθος, είναι αναπόφευκτη συνέπεια του χρόνου και λέγεται "συνήθεια".

Time eventually rots everything, sad but true.

 

Η πιο εύστοχη και ουσιαστική παρατήρηση ως τώρα...
Έδιτ: Το ακριβώς από πάνω ποστ αποτυπώνει ένα ελάχιστο υποσύνολο αυτού που εννοείται συνήθεια σε μια σχέση και που συνήθως αποτελεί ένα διαπιστωμένο σύμπτωμα...

 

Εεε μπορεί να μην προβλέπει καλά ο κυρης ξέρω γω...

 

Η συνήθεια είναι δηλαδή αρνητική συνέπεια του χρόνου ή τελικά εμείς επιλέγουμε το πρόσημο?
Έχω δει σχέσεις που "σαπίζουν" υπέροχα στον χρόνο (σπάνιο φαινόμενο μεν αλλά..ελπιδοφόρο).

 

Η συνήθεια δεν έχει πρόσημο, είναι αυτή που είναι.

Αυτό που ξέρω είναι πως τίποτα δεν είναι αιώνιο και μακάριοι εκείνοι που δεν πρόλαβαν να χορτάσουν.

 

Οτι συνηθίζουμε το θεωρούμε αυτομάτως δεδομένο..
Αλλά το δεδομένο γίνεται το ζητούμενο.

 

πολύ γλυκιά προβατίνα, αφράτη και δοτική. ευπροσάρμοστη.  
δεν μετάνιωσε.

αν μετάνιωνε έγινε ξεκάθαρο πως δεν θα ισχυριζόταν πως έφταιγε η προβατίνα που ο ίδιος μετάνιωσε. ήταν ευθύς χαρακτήρας.
αυτή είναι η διάκριση με τον αυτοερωτισμό.  

 

Ισχύει στο πλαίσιο του "ποτέ μη λές ποτέ"...
Αν και μάλλον δύσκολα όντας το τελευταίο σύμπτωμα ή καλύτερα η κορυφή του παγόβουνου...