Γυναικεία αντιζηλία

Έχω ζηλέψει.
Κι επειδή δεν άντεχα τον εαυτό μου,ζήτησα και πηρα αποδέσμευση.

 

τίθεται, πράγματι, ένα «ηθικό» ζήτημα αν μετά από σοβαρό αυτοκινητιστικό «επιτρέπεται» να αποχαιρετήσεις.

ο πουριτανισμός (νεοφιλελευθερισμός σήμερα) δεν είναι φυσική συμπεριφορά. ούτε η ματαιοδοξία. θεραπεύονται δε.

 

Η ζήλια δεν είναι ούτε πουριτανισμός ούτε ματαιοδοξία. Από ένα επίπεδο και πάνω είναι αρρώστια, δεν θα έμπλεκα με τέτοιο άνθρωπο, αλλά πλήρης απουσία αν και θα ήταν very welcomed δεν είναι αναμενόμενη.

Όλα στο τέλος της μέρας είναι επιλογές και οι επιλογές κουβαλάνε και το βάρος της οποίας ευθύνης.

 

Αυτό με τις σκηνές ζηλοτυπίας, και ειδικά για λαηκ... Πολύ καλό!
Να στε καλά, γέλασα και σήμερα!

 

Και όμως αληθινό.

 

η ζήλια είναι μια κατασκευή, ιδιαίτερα αγχογόνα, καλλιεργημένη με τον τρόπο και την στερεοτυπική αοριστία που άριστα αναγιγνώσκεται στο εισαγωγικό άρθρο. χρήσιμη σε συγκεκριμένα κοινωνικά μοντέλα. αφύσικη όμως. θεραπεύεται.

 

Ξεκάθαρη η θέση σου και σεβαστή ωστόσο διαφωνώ κάθετα, οριζόντια, διαγώνια και γενικά προς οποιαδήποτε κατεύθυνση του 11διάστατου σύμπαντός μας.

 

Μάλιστα. Σας υπενθυμίζω ότι σε απάντηση στην @lexy, που σας προέτρεπε να απευθυνθείτε στους άμεσα ενδιαφερόμενους, γράψατε

Τι ισχύει εν τέλει, το αόριστο ή το "αληθινό";  

 

Δεν ειναι κατασκευη. Συναισθημα ειναι... Ανασφαλεια, μεταξυ αλλων, υποδηλωνει... Δεν θεραπευεται... Τα τι και πως μας απασχολουν απο ...εντομολογικο ενδιαφερον, στημ καλυτερη περιπτωση...

 

Η ζήλεια, ακόμα και για ένα λαϊκ, συνήθως πηγάζει από κάτι που λείπει / δεν δίνεται σε εμάς, και όχι από κάτι που δίνεται σε εμάς αλλά και σε άλλους.
Αυτό ήταν κάτι που είχα κατανοήσει και είχα εντοπίσει στον εαυτό μου σε περίοδο που μελετούσα ( θεωρία και πράξη ) τις πολυερωτικες σχέσεις και μάλιστα τις ασύμμετρες πολύερωτικές σχέσεις.

Σε κάθε περίπτωση μέσα σε ένα M/s τέτοιες συμπεριφορές όχι δεν επιτρέπονται αλλά δεν υφίστανται, ένα σ για να λέγεται και να είναι σ σημαίνει ότι έχει αποδεχτεί κάποια πράγματα. Δεν μπορώ να μπω σε διαδικασία να τα αναλύσω. Αλλά δεν θα σκεφτεί καν έτσι.

Τώρα σε ένα D/s με άπειρο υ ή σε αρχή D/s η εν δυνάμει D/s πιστεύω ( αν κρίνω από εμένα ) οτι ναι υπάρχει περίπτωση να υπάρξει ζήλια, κυρίως για λόγους που ανέφερα παραπάνω . Αυτό φυσικά έχει να κάνει με το πόσο καλά τα έχει το άτομο με τον εαυτό του κτλ κτλ αλλά εγώ δεν τα έχω, οπότε θα σου πω ναι υπάρχει. Το θέμα ποιο είναι όμως! ; Εγώ από την στιγμή που παλεύω να κάνω τέτοια σχέση και υποτίθεται την κατανοώ, πως λειτουργεί κτλ κτλ δεν θα έπρεπε να έχω το θάρρος και το θράσος να κάνω σκηνή, και ακόμα και αν την κάνω θα ξέρω από την πρώτη στιγμή ότι α. Είναι λάθος β. Διακινδυνεύω πολλά γ. Ντροπή.

Αν δεν με απασχολεί καννν , ε τι το παλεύω; Βανίλα και πάλι βανιλα, να τους γαμαω τα νεύρα να γουστάρω.