Μα δεν υπαρχουν αληθινες Αφεντρες στην Ελλαδα...

Αρχαίος σκλάβος στα παλιά chats με αποκαλούσε ειρωνικά ¨"Housewife Domme" και μου ζήταγε επανειλημμένα μουσακά. Κάπως, κάποια στιγμή κατάλαβε το λάθος του :Ρ

 

υ.γ. δε σταματάμε αυτή τη συζήτηση για τη στάση στα 4, γιατί αναθυμάμαι ένα παλιότερο υπέροχο σερνικό στημένο στα 4 και μου έχει έρθει ντουβρουτζάς; (τι στην ευχή σημαίνει αυτή η λέξη 

 

Λε κεραμυδ αφιξιον ντε λα μους

https://www.slang.gr/lemma/18746-pathaino-ntoubroutza

 

Δεν μου έχει τύχει ποτέ να ταλαιπωρηθω από σχέση με άνθρωπο που είναι ξεκάθαρος στο τι θέλει και δεν συμβιβάζεται. Κάτι γρατσουνιές στον εγωισμό μου μόνο που ξεπεράστηκαν.

Τα όρια είναι μια πολύ μπερδεμένη υπόθεση. Υπάρχουν τα αυτονόητα όρια που θέτει η κατάσταση και όχι εγώ. Υπάρχουν τα όρια που αν δεν ξεπεραστούν δεν θα υπάρχει βίωμα υποταγής. Υπάρχουν όρια που μπερδεύονται συχνά με καταπαραγγελια Κυριαρχία και δεν είναι συνειδητά στα υ.
Οι καταπαραγγελια Κυριαρχίες έχουν ταλαιπωρήσει πολύ περισσότερο τα υ αποτι οι πραγματικές ( αποσο έχω δει).

Ως νιουμπι στο βίωμα μου, έχοντας πλήρη συνείδηση το μέγεθος της άγνοιας μου στο θέμα ορίων, εμπιστευθηκα το σώμα μου το οποίο είναι πιο ειλικρινή από το μυαλό μου. Έπαψε να αισθάνεται την κυριαρχία και αυτό ήταν το πραγματικό όριο σε μένα.
Ακόμα δεν μου είναι ξεκάθαρα τα σημεία αυτά σαν συγκεκριμένα όρια μέσα μου.

Εγώ το μόνο που έχω να προτείνω στους ανθρώπους που μπαίνουν στον χώρο και όχι φυσικά στους πιο έμπειρους, είναι να μην περιορίζονται με εξ αρχής όρια αλλά να επιτρέψουν να δοκιμαστούν σε αυτά με την αλήθεια τους.

Μέχρι σήμερα είμαι μόνο κερδισμένη /απελευθερωμένη από τα όρια που ξεπέρασα και δεν αισθάνομαι δυσαρέσκεια για αυτά που δεν.

Ένα μεγάλο αυτονόητο που πρόσφατα συνειδητοποίησα είναι πως κάθε φορά που έμπαινα σε κάθε είδους σχέση ( ως μη κυριαρχική) , με ατζέντα και λίστα με θέλω και όρια, στην πραγματικότητα δεν ήθελα σχέση.
Σε κάθε είδους σχέση σπάμε εγωορια όσο προχωράει και ρέει.

 

Ναι, συμφωνώ. Είναι tricky και ζαβολιάρικα. Και συχνά ανόητα.

 

Αγαπημένη @rea.. καλά τα λες και έτσι είναι απλά η μόνη ένσταση μου είναι ότι τα αρχικά όρια μπαίνουν και για λόγους ασφαλείας επειδή δεν γνωρίζεις και τον άλλον και δεν υπάρχει η απαιτούμενη εμπιστοσύνη κάτι που με την τριβή το ξεπερνάει ο καθένας, όπως ότι λειτουργούν και κάπως διεγερτικά αμφίδρομα.

 

Μηπως εννοεις οτι δεν ηθελες συναισθηματικο δεσιμο ?

 

Γι' αυτό είναι για τους άνοες...

 

Μακάρι να ήταν τόσο συνειδητοποιημένο. Εγώ για συναισθηματικό δέσιμο νόμιζα την καψούρα. Εκ του αποτελέσματος και με μπόλικη ταλαιπωρία θα πω ότι δεν γνώριζα καν τι σημαίνει δέσιμο.

 

Κλαιω απο το ποσο πετυχημενη ειναι η περιγραφη. χαχαχαχα

 

Φίλε μου και γιέ μου. Ξέρω ότι έχεις δει πολλά στον χώρο, ξέρεις τι λες και γιατί το λες. Δεν σε αμφισβητώ.

Μέχρι το σημείο που έχω δει εγώ και μέχρι εκεί που μπορώ να καταλάβω. Με πάσα ειλικρίνεια θα σου πω ότι τα θέματα ασφάλειας και εμπιστοσύνης αλίμονο αν έφταναν να γίνουν όρια και δεν ήταν ήδη στην αντίληψη του κυριαρχικου ότι δεν είμαι ξεφραγο αμπέλι ακόμα και αν ήθελα δεν μπορώ να είμαι.

Αν χρειάζεται να εξηγούμε τα αυτονόητα στους βιαστικους κυριαρχικους.. αξίζει τον κόπο άραγε? Εγώ δεν το ρισκάρω πάντως.

Το αντιλαμβάνομαι περισσότερο σαν ζήτημα διαχείρισης του Κ παρά σαν όριο.

Μπορεί να εννοείς κάτι άλλο ή μπορεί να λέμε το ίδιο πράγμα τελικά. Όπως και να χει η θέση σου είναι σεβαστή.

 

Αυτό με την εμπιστοσύνη που πάει κι έρχεται και παίζει τόσο πολύ δυνατά και άντεπαλιταίδια, να το δούμε λίγο;

Τι σημαίνει εμπιστεύομαι; Υπάρχει περίπτωση δηλαδή να έχω ασύμμετρη σχέση, έστω στα πρώτα βήματα, μα να μην εμπιστεύομαι τον Κ;

Ποια είναι τα συστατικά της εμπιστοσύνης;


Συμφωνώ τέρμα με το παρακάτω: