Οι διαφορές μιας/ ενός υποτακτικής/ου από μία/ έναν σκλάβο.

Ένας σκλάβος πρέπει να είναι διατεθειμένος να κάνει το οτιδήποτε με κάθε κόστος στη προσωπική του ζωή?? Υπάρχουν όρια που ορίζονται απο την ίδια την ανθρώπινη λογική?? Όρια που ορίζονται και απο τον αφέντη η αφέντρα αλλά και απο το σκλάβο.

 

@PowerOfLust Σαφώς και η διαφορά μεταξύ σκλάβων και υποτακτικών δεν είναι μόνο τα όρια, απλά αυτά κουβεντιάζουμε τώρα.

@ilias1 κατανοώ αυτό που λέτε , αλλά δεν ρωτώ για τα όρια αυτά που ανακαλύπτει και εξερευνά το Κυρίαρχο μέλος κατά την εξέλιξη μιας σχέσης.
Αλλά για τα όρια που θετονται στην αρχή μιας σχέσης .

 

Οι υποτακτικοί έχουν όρια. Το αν ο/η Κ τα δεχτούν, έχει να κάνει με το πόσο επηρεάζουν αυτό που θέλουν. Το σίγουρο είναι ότι αν τα δεχτούν, πρέπει να τα σεβαστούν και να μην τα παραβιάσουν. Το ξεπέρασμα των οριων ( αν τελικά συμβεί ) δεν σημαίνει βίαιη παραβίαση. Οι σκλάβοι θεωρητικά δεν έχουν όρια .Πρακτικά ,όλοι έχουν όρια . Και αυτό οι Κ το ξέρουν. Το πως θα δομήσει D/s ή M/s είναι άλλου παπά ευαγγέλιο .

 

Στα αρχικά όρια αναφερομαι. Όχι στα εκ των υστέρων.

 

Υπάρχει ενδεχομένως μια θεωρητική σύμβαση την οποία θα σεβαστεί ο αφέντης/αφέντρα που ορίζεται απο το γεγονός ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν εσωτερικά όρια???

 

Από αυτό που κατάλαβα από τα ερωτήματα του νήματος ,μιλάμε για την αρχή μια γνωριμίας ή πριν την δημιουργία μιας ασύμμετρης σχέσης. Τότε γίνεται η συζήτηση περί ορίων. Όταν λες εσωτερικά όρια ? Ένα παράδειγμα ?

 

Εννοώ τα όρια που ορίζονται απο την ίδια την λογική και αφορούν την ασφάλεια του ίδιου του ατόμου σε προσωπικό επίπεδο, τα όρια της αυτοσυντήρησης. Αν γνωρίζει το Κ ότι τέτοια όρια υπάρχουν στον σκλάβο επιχειρεί να τον κάνει να τα παραβιάσει η τα σέβεται και ταυτόχρονα δημιουργείται μια σύμβαση μεταξύ των δύο???

 

Δύσκολα θα διαφωνούσα με κάτι περισσότερο, από την θέση ότι υπάρχει εξελικτική πορεία T/b - D/s - M/s.
Βγάζω εντελώς έξω από τη θέση μου το T/b, ως περβοκινκ σεξουαλική πρακτική.

Θα το έλεγα λίγο πιο παραστατικά, συμφωνοντας επί της ουσίας.
Η ίδια εικόνα, μπορεί να αποτυπωθεί από πολλούς καλλιτέχνες, δημιουργώντας στο θεατή εντελώς διαφορετικές προσλαμβάνουσες.
Ο ίδιος καλλιτέχνης, μπορεί να αποτυπώσει την ίδια εικόνα, αλλά θα έχει άλλο αποτέλεσμα με ακουαρέλλα και άλλο με κάρβουνο.
Τέλος, η ακουαρέλλα, εάν χρησιμοποιηθεί σε λεία, στιλπνή επιφάνεια, θα παράξει κάτι που ουδεμία σχέση θα έχει με την εικόνα - μοντέλο.
Μείζονα διαφορά, κυρίως εμπερική, συνακόλουθα απολύτως υποκειμενική.
Το υ αντλεί ικανοποίηση υπηρετώντας τον Κ. Το σ. απλά εκτελεί. Αποτέλεσμα, το υ. σύνηθα καταλήγει να είναι ό,τι πιο εγωιστικό υπάρχει ("μα εγώ που σας έδωσα/έκανα/προσέφερα και εσείς με αγνοείτε/δεν μου .....) ενώ το σ. ό,τι πιο δοτικό και τελικά κερδισμένο (βάρβαρος όρος, αλλά ουσιαστικότατος).

 

Αυτοσυντηρηση..

Οι βελόνες είναι μεσα.στο παιχνιδι.
Κάποιος όμως θα έλεγε ότι είναι κατά του ένστικτου της αυτοσυβτηρησης.
Πωςθα τα συσχετίζες αυτά τα 2 σημεία περαιτερω?

 

Η ασφάλεια του υπο, σωματική και ψυχολογική , είναι μέριμνα του Κ ,σωστά? Δεν γίνεται να είσαι με Κ που δεν νιώθεις ασφαλής.

 

Χμμ με κάλυψες. Αν και έχει την γοητεία του και το δεύτερο που είπες... το να μην αισθάνεσαι ασφαλής.

 

Είτε έχεις όρια, είτε δεν έχεις. Αυτά δεν ορίζονται ως μέσα και παραμέσα. Είπαμε πως η συζήτηση αφορά τα αρχικά όρια κι όχι αυτά που θα προκύψουν -εάν προκύψουν.

Προσέξτε τι εύχεστε. ''Κ'' με ''κ'' έχει πελώρια διαφορά.