Ο λόγος στα κροσακια...

Θα παρακαλούσα συμμετοχή μόνο κρος κι αυτό γιατί πραγματικά θα ήθελα να αλληλοβοηθηθουμε και να κάνουμε τη ζωή μας ομορφότερη ζώντας την ιδιαιτερότητα μας.

Έχω πολλά ερωτηματικά και κανεις θα μπορούσε να πει, μην τα σκαλίζεις... όμως θα απαντήσω ότι σκαλίζοντας τα έγινε η δική μου ζωή ομορφότερη κι επειδή με τη συζήτηση απομυθοποιούνται οι μύθοι και οι φόβοι ή και οι λάθος αντιλήψεις μας για αυτό θεωρώ ότι όλες μας σκαλίζοντας τα θα ομορφηνουμε τη ζωή μας περισσότερο.


Το θρεντ αυτό θα μπορούσε να έχει τίτλο "περι αξιοπρέπειας ο λόγος" και σε αυτό το κομμάτι θα ήθελα να καταλήξω με εκείνες τις κρος που η παρενδυσια δεν είναι μόνο φετιχιστικης/σεξιστικής φύσεως και έχουν πόθο να το ζούσαν και έξω ανάμεσα στους ανθρώπους.

* Όποια κρος θέλει ας αφιερώσει χρόνο και ανοίξει την ψυχή της για το τι εστί για εκείνη το crossdressing.

 

Λοιπόν καλημερα εγω προσωπικά ξεκηνισα απο μικρός μετα απο μια κακοποιηση πι είχα μετα μου έβγαινε αυθόρμητα μου άρεσε να κρύβω το πουλί μου έβαζα πορτοκαλια για στήθος στο στρατό κάτω απο τα εσώρουχα φόραγα στριγκ μου αρέσει να ντύνομαι να βάφομαι να ειμαι ξοριτσι αλλα δυστυχώς εχω ανδρικό σώμα και πιο δυστυχώς δεν είμαστε ολλανδια

 

Θα ήθελες να το συζητήσουμε Τζοάννα; Εννοώ να εμβαθύνουμε στα γραφόμενα σου;

Μπορεί να βοηθηθεις περισσότερο για σένα και μόνο.

 

Βεβαίως θα ήθελα να το εμβαθυνουμε ακούω τι έχεις να μου πεις να συζητησουμε

 

Διαβάζοντας την αρχική σου περιγραφή είδα ότι στην αρχή αναφέρεσαι σε αρσενικό πρόσωπο -μικρος- και προς το τέλος διακρίνω τον καημό σου του λάθος σώματος.

Νιώθεις αγόρι ή κορίτσι; Ντύνεσαι έξω ως κορίτσι; Πώς υπάρχει η θηλυκή σου φύση ως εικόνα στη ζωή σου;

 

Ζητώ συγνώμη για την παρέμβαση αλλά δεν θα έπρεπε να σταθούμε στην κακοποίηση που αναφέρεται πιο πάνω;

 

άσε τους ανθρώπους να μιλήσουν φίλτατε

 

Καλησπέρα Δία. Χαίρομαι για την συμμετοχή σου και το ενδιαφέρον σου. Σαφώς και είναι το κυρίαρχο σημείο του μηνύματος. Όμως για να μιλήσουμε για το κύριο θέμα πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσουμε τα μικρά που μας έχει προκαλέσει αυτό. Όπως και στον "πόλεμο" δεν χτυπάς κατευθείαν τον Βασιλιά αλλά πρώτα ξεκινάς απ τους πολεμιστές κι όταν τους κατακτήσεις, μπορείς να αντιμετωπίσεις τον Βασιλιά πιο συνειδητά... πιο αντιληπτά.

*Επίσης η κακοποίηση που έχει βιώσει ο καθένας /η κάθε μια μας στη ζωή του/της είναι κάτι πολύ προσωπικό και εδώ σε αυτό το νήμα δεν είναι ο σκοπός μου να μάθω τι συνέβη στο κάθε διαφορετικό κορίτσι αλλά πώς εκφράζει αυτή του την εμπειρία μέσω του crossdressing.

Δυστυχώς δεν είμαι ψυχολόγος ή ψυχίατρος. Είμαι απλά μια διαφορετική κοπέλα που συνειδητά έχω δεχθεί τη φύση και την εικόνα μου ανάμεσα στον κόσμο οποιαδήποτε ώρα της ημέρας χωρίς να έχω ενοχές, ανασφάλειες, φοβίες και τόσα άλλα που ίσως τα νιώθουν κι άλλα διαφορετικά κορίτσια και ενώ θα το ήθελαν εν τούτοις δεν τολμούν να το ζήσουν και όσο μπορώ να τις βοηθήσω να ξεκαθαρίσουν πράγματα στο μυαλουδάκι τους.

 

Νιώθω κορίτσι αλλα όπως είπα και πιο πριν δεν είμαστε Ολλανδία επομένως αφού εξωτερικά ειμαι αγόρι ομοιωςβπρεπει να αυμπεριφερομαι στο σπίτι ντύνομαι κοριτσι για τον καημό μου το έψαξα πήγα σε γιατρούς όλοι μου είπαν ότι ειμαι μια χαρά δεν εχω κάτι απλά περναω φάση το έψαξα πιο πολυ πήγα σε ενδοκρινολόγο και μου είπε ότι έχω ενα παραπάνω χρωμόσωμα υ. δλδ υυχ κι όχι υχστην επιστημονική ωρολόγια αυτό που έχω λέγεται klineferter ψαξτο και θα δεις

 

Να σταθείς φιλε μου και τι μπορεις να κανεις να σου πω εγω αν το μάθει ο πατέρας μου θα πάθει καρδια θα πεθάνει οχι πως με νοιάζει τη μανα μου σκέφτομαι τον καημό της κι ο αδερφό; μου θα σκοτώσει αυτούς που το κάναν θα πάει φυλακή και θα μεινουν τα ανηψια μου χωρίς πατέρα κι η νύφη χωρίς στιριγμα Επομένως δεν κανεις τίποτα

 

Γεια σου πάλι. Δεν ξέρω αν με παρεξηγείς. Ούτε να σε κρίνω προσπαθώ αλλά ούτε και να σου πω αν κάνεις καλά ή όχι ή πώς θα το κάνεις για να το κάνεις καλά. Το μόνο που κάνουμε αυτή τη στιγμή είναι μια ευκαιρία να πεις κάπου, πράγματα που ίσως δεν έχεις την άνεση και το βήμα. Γνωρίζω ότι όταν εκφράζουμε κάπου/ οπουδήποτε τις σκέψεις και τους προβληματισμούς ή πράγματα που τα κρατάμε μέσα μας, απαλύνονται κάπως ή τουλάχιστον δεν νιώθουμε ξένοι ανάμεσα στους άλλους. Λίγο πολύ όλοι έχουμε υποστεί ένα είδος κακοποίησης. Το θέμα μας είναι αν αυτό που κάνεις (το crossdressing) σε ευχαριστεί ή όχι. Αν σε ευχαριστεί και δεν μπορείς να το κάνεις γιατί σε πιέζει η Ελληνική κοινωνία, θα έπρεπε να με πιέζει και εμένα αυτό αλλά όπως βλέπεις δεν με πιέζει και δεν εύχομαι να ήμουν στην Ολλανδία. Μπορώ και συνδυάζω και τις δυο μου φύσεις εδώ στην Ελλάδα και ποτέ δεν είχα κάποιο πρόβλημα με τους ανθρώπους ούτε στο λεωφορείο, ούτε στο δρόμο, ούτε στο μετρό, ούτε και στα μαγαζιά που συχνάζω.

Εγώ θα ψάξω αυτήν την ορολογία που ανέφερες την επιστημονική. Παράλληλα θα σου πω ότι καμία ορολογία, κανένας επιστήμονας, κανένας ψυχολόγος, κανένας κανένας κανένας μα...... κανένας -την ώρα και τη στιγμή που τους κάνανε επιστήμονες- δεν θα σου πει τι έχεις γιατί πολύ απλά κι αυτοί δεν ξέρουν τι έχει ο κάθε "ασθενής" - πελάτης δεν είναι μάγοι ούτε είναι μέσα στο μυαλό μας! Έχουν κάποια στάνταρ στατιστικά και αναλόγως χορηγούν συνταγές ή πάντα θα σου πουν "κάτι έχεις" γιατί απλά αν σου πουν "δεν ξέρω τι έχεις" αυτομάτως είναι σαν να ακυρώνουν την επιστημονική τους κατάρτιση και γνώση. Ο μόνος άνθρωπος που ξέρει τι έχεις είσαι εσύ, γιατί εσύ και μόνο νιώθεις και το διαχειρίζεσαι. Σε φιλώ.

 

Πάντως σ' εμένα η αρχική μου κακοποίηση (αλλά και όσες ακολούθησαν) έχουν κεντρικό ρόλο στις φαντασιώσεις μου...
Δεν λειτουργούν πάντα αρνητικά οι κακοποιήσεις...