Ιστορίες του Zen Premier-Porn

Η πολίχνη μας βρισκόταν σε ηδονικό αναβρασμό. Η αναγγελία, αν και περισσότερο έμοιαζε με αόριστη φήμη που απλώνεται αστραπιαία, μιας ολιγόωρης παραμονής του μεγάλου πορνικού οραματιστή ή αλλιώς, Zen Premier-Porn, από τα μέρη μας, ήταν αρκετή για πολλούς να χάσουν τον αποπνικτικό ύπνο τους.

Η κιτρινισμένη λάμπα του μοναδικού καφενείου της πάνω πλατείας καίει ένα φως το ίδιο με τα κιτρινισμένα φύλλα που σκεπάζουν το πλακόστρωτο και τα γύρω πεζούλια. Μέσα, οι λιγοστοί θαμώνες, σκυμμένοι σαν καλοβαλμένα κούτσουρα γύρω από τζάκι, ρουφάνε αχόρταγα καπνό και αναμασούν πεταμένα τραπουλόχαρτα πάνω στο τραπέζι.

Ο χειμώνας πλησιάζει βαρύς σαν δαντελωτός μαύρος μανδύας να μας σκεπάσει ή, καλύτερα, βρισκόμαστε κουλουριασμένοι στο αλουμινένιο κουκούλι της βολίδας που λίγους αιώνες προσεχώς, κάποιοι ανθρωπόμορφοι θα στείλουν να διαπεράσει μία μαύρη τρύπα. Ωστόσο η φήμη επέμενε να απλώνεται από στόμα σε στόμα, ότι ήδη o Zen κυκλοφορεί στα στενά και τις αλέες του συνοικισμού. Ότι ήδη σκορπίζει μία νωχελική λάμψη στα πρόσωπα και τα αχαμνά ζωντοχήρων και επιλεγμένων κορασίδων.

Υπάρχει, μάλιστα, η πληροφορία ότι πρόλαβε και δίδαξε ένα Κοάν, δηλαδή εκσφενδόνισε το πρώτο του χαστούκι σε μία ξανθιά αγαπητικιά.

Στο περίπου: «Δεν έχει τύχει καθώς προχωράς στο δρόμο σου, να δεις μπροστά σου ένα πτηνό να τσιμπολογάει κάτι σαν ακρίδα; Κοντοστέκεσαι και το πουλί στη φούρια του πάει λίγο παρακάτω, το ίδιο και εσύ ακολουθώντας το δρόμο σου. Και αυτό επαναλαμβάνεται δυο-τρεις φορές, δίνοντας την εντύπωση ότι ο ένας ελκύει τον άλλον, όταν βέβαια, ο ένας δεν αφήνει στην ησυχία του τον άλλον, μέχρι που το πουλί – ενοχλημένο και από ένα-δύο άλλα που παίρνουν σειρά στο τσιμπολόγημα – πάει πέταξε, σαν τον έρωτα στο διάβα της ζωής.»