Ενικος

Ειχε περασει ενας χρονος απο τοτε που το ζουσαμε 24/7. Βγηκαμε εξω για βολτα. Για κακη μου τυχη συναντησα εναν γνωστο μου. Του μιλησα. Οταν απομακρυνθηκε λιγο ο Αφεντης μου ηταν εκνευρισμενος.
-Γιατι μιλησες ενικο; Δεν σου εχω πει παντα θα μιλας πληθυντικο;
-Συγγνωμη Κυριε.
-Τι να την κανω βρε αχρηστε τι συγγνωμη σου;

Ο γνωστος μου περναγε απο κοντα μας.

-Κυριε Γιαννη Σας ζητω συγγνωμη που σας μιλησα ενικο. Δεν θα ξανασυμβει.

Εκεινος σαστισε. Νομιζε οτι ειναι πλακα.

-Δεν πειραζει, αλλωστε με περνας πολλα χρονια. Απαντησε αυτος.

-Ενας σκλαβος δεν μιλα ποτε ενικο, Γιαννη. Ειδικα ο Δικος μου!

Του απαντησε ο Αφεντης μου. Ο Γιαννης αφησε ενα ειρωνικο μειδιαμα στα χειλη του. Με κοιταξε, εφυγε γελωντας



Απ

 

Ηταν τοσο σοκαριστικο που ζητησα συγγνωμη σε εναν αγνωστο. Σοκαριστικο γιατι μεχρι τοτε δεν ειχα συνειδητοποιησει την θεση μου. Ξερετε οταν εισαι στο σπιτι, γυμνος, εκτελεις το προγραμμα σου, ολα ειναι περιορισμενα στους τοιχους αυτους. Ακομα και η εκθεση σε τριτους, σε καλεσμενους ειναι συνειδητη. Μπορει να μην μ αρεσε οταν με μαστιγωσε μπροστα στον κολλητο μου, αλλα ηταν κατι που μπορει ακομα και να το ειχα φαντασιωθει. Σιγουρα το ειχα. Αλλα τωρα, μπροστα σε εναν αγνωστο. Δημοσια. Ηταν το κατι αλλο.

Εκεινη τη μερα καταλαβα για τα καλα ποια ειναι η θεση μου. Οταν γυρισαμε σπιτι, εβαλα τα κλαματα. Του ζητησα συγχωρεση που δεν ηξερα μεχρι τοτε την θεση μου. Δεν ξερω αν εκεινη τη μερα με συγχωρεσε ή δεν χρειαζονταν ξερω οτι μου εκανε βιτσα εκεινη τη μερα και ο πονος ηταν αβασταχτος. Εκεινη τη μερα κι επειτα δεν υπηρχε αλλο safe word, η ζωη μου, ολα ηταν στα χερια του. Και μαλιστα του το ζητησα εγω, την ωρα που με εδερνε. Ηταν κ η μονη αποφαση που μου ειχε επιτραπει να παρω μελλοντικα οταν μου περναγε το κολλαρο του.

Το κειμενο αυτο το γραφω με Εντολη του.
Με τον Κυριο Μιχαλη περασαμε πολλα, παρα πολλα. Με ελευθερωσε πριν δυο χρονια σεβομενος την αποφαση του, γυρισα στην Ελλαδα. Παρεμεινα μονος αυτον τον καιρο περαν καποιων περιστασιακων καταστασεων. Ομως αυτη η ελευθερια με βαρυνε πολυ. Δεν μπορω να ζω ελευθερος. Χωρις προγραμμα, χωρις περιορισμους, χωρις πειθαρχεια και κυριως χωρις υποταγη.

Η κατασταση μου απο ενα σημειο και μετα ξεπερασε τα ορια μου. Θελω να πω οτι μπορει να εφθασα σε ενα επιπεδο πολυ καλο στον χωρο της εργασιας μου, αγορασα το αυτοκινητο των ονειρων μου, ημουν καλα σε ολα. Αλλα ενιωθα αδειος, παρα γεματος.

Καλως ή οχι ηθελα και θελω παντα να ζω σαν σκλαβος. Φροντιζω το σωμα μου, να ειναι σε καλη φυσικη κατασταση, να ειμαι ατριχος, ακομα και τις εκσπερματωσεις αυστηρα μια φορα τη βδομαδα. Ο λογος ειναι οτι θα πρεπει να ειμαι ετοιμος για τον επομενο ιδιοκτητη

Μερικοι απο εσας με εχετε δει. Ξερετε οτι οταν μιλαμε σε πιο πριβε δωματια απο τη πρωτη στιγμη σας προτινω να με δειτε στη καμερα γυμνο, ο λογος ειναι οτι πρεπει ο Κυριαρχος να εχει παντα γνωμη για το υποψηφιο σκλαβι του. Πραγματικα δεν με ενδιαφερει αν εκτεθω, αν ειναι επικινδυνο και ολα αυτα. Ξερω οτι ειναι, αλλα ηθελα και θελω να ειμαι ο εαυτος μου.

Με δυο απο εσας γνωριστηκαμε και απο κοντα και η αληθεια ειναι οτι ειστε και οι δυο πολλοι καλοι. Ημουν ομως ειλικρινης μαζι σας. Ελπιζω να μη κρατατε κακια, αλλα ακομα και αν κρατατε ειμαι σιγουρος οτι στο μελλον θα σας δοθει η ευκαιρια να μου κανετε οτι θελετε.

Ο λογος που δεν προχωρησα ειναι οτι καταλαβα οτι δεν ηθελα να ειμαι σκλαβος καποιου, αλλα σκλαβος του Κυριου Μιχαλη και αυτο λειτουργησε σαν τροχοπεδη σε οποιαδηποτε αλλη προσπαθεια να κανω το οτιδηποτε αλλο με καποιον αλλο.

Πριν δυο μηνες ο Κυριος Μιχαλης γυρισε Ελλαδα, μονιμα. Μεσα μου ηθελα απλα να μπορεσω να τον δω. Μιλησαμε στο τηλεφωνο και βρηκε χρονο να συναντηθουμε. Ηταν ανακουφιση που με δεχθηκε, επισης ηταν καπως διαφορετικος. Μεγαλωσε ομορφα, αλλα ειναι και πιο αυστηρος σε ολα του.

Πηγαμε καπου πολυ ομορφα για φαγητο. Δεν κατεβαινε μπουκια απο εμενα. Τον κοιταζα κ σχεδον ντρεπομουν που δεν κοιταζα χαμηλα. Μιλησα πληθυντικο σε ολους. Του αρεσε αυτο.

Του μιλησα με καθε ειλικρινια. Του ειπα τα παντα με καθε λεπτομερεια και του ζητησα να ειμαι ξανα σκλαβος του.

Μου μιλησε και ο ιδιος ειλικρινα. Μου εξηγησε τους λογους της απελευθερωσης μου. Με εβαλε σε προγραμμα προσαρμογης. Με πονο και ζωνη αγνοτητας. Τωρα σας γραφω για τελευταια φορα.

Κατεβαινω Αθηνα. Θα εγκατασταθω μονιμα στην οικεια του. Μενει στη Πλακα, αυτο απο μονο του ειναι απιθανο.

Σας αποχαιρετω, αντιο.

 

Αστειεύεσαι έτσι; Δεν είναι δυνατόν να χάσουμε τα κείμενά σου...

 

Θα σου ευχηθώ ό,τι καλύτερο.
Ελπίζω αυτή σου η επιλογη να σε κάνει ευτυχισμένο , τα γραφόμενα σου θα μας λείψουν

 

Καλή συνέχεια @slave32 , να περνάς όμορφα. Θα λείψουν τα κείμενά σου. Γράφεις υπέροχα.

 

Πόσο χαίρομαι όταν οι άνθρωποι βρίσκουν τον δρόμο τους. Σου εύχομαι τα καλύτερα και μια γεμάτη ζωή!!!