Μελαγχολία μου εσύ κυρία μου σ' όλα τα δύσκολα εσένα αγκαλιάζω...

Μην μου ξαναπείς να προσέχω. Δεν θέλω να προσέχω. Θέλω να είμαι απρόσεκτη, επιπόλαια, αφελής. Να μην κοιτάω την διασταύρωση των αυτοκινήτων, να μην βλέπω τον σηματοδότη στα τρένα, να μην χαμηλώνω το γκάζι στις στροφές.

Δεν γουστάρω να προσέχω μόνη μου. Τι να προσέχω; Την μοναξιά μου; Δεν θα πάθει τίποτα στο υπόσχομαι. Θα κοστολογήσω στον απολογισμό μου τι όφειλα να πράξω καλύτερα. Προς το παρόν, θέλω να τρέχω με ιλιγγιώδη ταχύτητα, θέλω να πίνω πολύ, να καπνίζω πολύ, να σκοτώνω τον έρωτα, να ματώνω τα όνειρα μου.
Μην μου ξαναπείς να προσέχω.

Πρόσεχα και έφτασα εδώ που έφτασα. Πρόσεχα να μην σε πληγώσω, να μην σε απογοητεύσω, να μην σε ακουμπάω εκεί που πονάς. Πρόσεχα να μην σε αφήσω μόνο σου ούτε στα όνειρα σου, ήμουν εκεί στους φόβους σου, ήσουν απών στους δικούς μου.

Πρόσεχα να μην σε ακουμπήσει η απελπισία, να μην σε λερώσουν τα ψέμματα. Μην μου ξαναπείς λοιπόν να προσέχω. Θέλω να ζω επικίνδυνα, να φρενάρω στην άκρη του γκρεμού, να δίνομαι σε ανούσιες αγκαλιές, να σκορπιέμαι σε ανάλατους έρωτες, να χαραμίζομαι σε χλιαρά φιλιά.

Μην με μπερδέψεις ποτέ με μια γυναίκα που θα της αρκούσε το ενδιαφέρον σου για την υπόλοιπη ζωή της.
Εγώ τα γλυκανάλατα λόγια της παρηγοριάς, δεν τα φοράω για Κυριακάτικο ρούχο. Τα ρίχνω στη φωτιά μαζί με τις υπόλοιπες φορεσιές και τις λέξεις που με πονάνε.

Μην με περάσεις ποτέ για μια γυναίκα που θα αρκεστεί στο ενδιαφέρον σου. Για μένα ότι τελειώνει πεθαίνει ακαριαία. Και εάν κάποιο βράδυ νιώσω να λυγίζω από αδυναμία, από κούραση, από θλίψη, κοιτάω, τον εαυτό μου στον καθρέφτη και ξέρεις τι λέω από μέσα μου;

Ας πρόσεχες!

©️Κούτσιου Μπέττυ