"Αν εμφιλοχωρεί Έρως....." πού παει το M/s-D/s?

Καψουραρχία!

 

+1

 

Νομίζω ότι η απάντηση σε αυτό το ερώτημα μπορεί να είναι κυρίως βιωματική ή έστω προσωπική. Ο έρωτας, σε τέτοιες σχέσεις, είναι η θεμελιώδης γέφυρα που ενώνει το σώμα, το πνεύμα και τη βούληση. Ενώ σαν συναίσθημα ο έρωτας ενέχει εγωιστικά-κτητικά στοιχεία, υπό το πρίσμα του M/s-D/s είναι μία πράξη υπέρβασης του εγωισμού. Η παράδοση, που εκ των πραγμάτων χαρακτηρίζεται από την ευαλωτότητα, καθίσταται ως εφαλτήριο, όχι ως αδυναμία και η δύναμη ως ευθύνη, όχι ως απλή εξουσία. Μέσα από τον έρωτα, όλο αυτό μεταμορφώνεται από απλή ανταλλαγή ρόλων, σε έναν συναισθηματικό χορό, όπου η επιθυμία δεν είναι να κυριαρχήσεις ή να υποταχθείς, αλλά να δημιουργήσεις κάτι κοινό, κάτι ανώτερο από την ατομικότητα. Εδώ δεν υπάρχουν "μάσκες". Βλέπει ο ένας τον άλλον γυμνό στην ψυχή, όπου κάθε στιγμή αποδοχής καθίσταται πλέον δυνατή και κάθε αδυναμία δεν κρίνεται, αλλά αγκαλιάζεται. Και τελικώς, μέσα από όλη αυτήν την "τελετουργία", οι συμμετέχοντες βιώνουν μία βαθύτερη σύνδεση με την ανθρώπινη φύση τους. Και τότε έρχονται τα πυροτεχνήματα.

 

Ο έρως είναι ο απόλυτος κυρίαρχος γιατί εξουσιάζει καρδιά , νου και σώμα . Αυτό συμβαίνει σε όλους τους ανθρώπους. Στο bdsm όμως θα πρέπει;;;
Ο θαυμασμός δεν είναι ισχυρό κίνητρο ώστε να είναι αρκετός σε μια σχέση κυριαρχίας ;;;