Ψυχικά Νοσήματα και M/s: μια απόπειρα ένταξης.

Δεν είναι για όλους, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Θα μπορούσα να δεχτώ το "μακριά και αλάργα" ως προσωπική σας θέση, αλλά σε καμία περίπτωση ως γενική συμβουλή.

Συντάσσομαι και με την @de7 και με την @Dark_Explorer. Εγώ προσωπικά μπορεί, όπως κι εσείς, να μην έκανα σχέση με κάποιο άτομο με ψυχικό νόσημα - αλλά αυτό έχει να κάνει με εμένα και τις δικές μου αντοχές, όχι με εκείνους τους ανθρώπους.

 

Εγώ πάντως, πέρα από τις διατυπώσεις, δεν βλέπω κάτι διαφορετικό στην προσέγγιση των @Mob_Jones του @Arioch.
Απλά ο ένας αναφέρεται γενικά σε προσωπικές αντοχές και ο άλλος σε παραδείγματα συμπεριφορών που δεν είναι συμβατές με αυτό που εκείνος θα μπορούσε να διαχειριστεί σε μια προσωπική σχέση.
Όλα αυτά δεν βλέπω να έχουν σχέση με κοινωνικό αποκλεισμό. Δεν λέει κανένας ότι πρέπει να αποκλειστεί κάποια κατηγορία ανθρώπων από την κοινωνία.
Όμως το με ποια θα διαλέξω να μοιραστώ το κρεβάτι μου, θα μου επιτρέψετε να το ορίσω αποκλειστικά εγώ (και εκείνη), σύμφωνα με τις συνειδητές και υποσυνειδητες προτιμήσεις μου/μας και όχι με κριτήρια κοινωνικού αποκλεισμού.
Και μέσα σε αυτές τις προτιμήσεις, προφανώς, η ψυχοσύνθεση της είναι μακράν πιο σημαντική από εμφανισιακά χαρακτηριστικά.

Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος. Προσωπικά ξέρω ότι με έλκουν γυναίκες που η λέξη κατάθλιψη δεν τους είναι άγνωστη (δεν έχω τις γνώσεις για να κάνω ακριβή διάγνωση αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο).
Σε νεαρότερη ηλικία, μην έχοντας και εμπειρία, μια γυναίκα με σοβαρότερα θέματα κατάθλιψης μου είχε δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα.
Τώρα πλέον, παρά το γεγονός ότι θα μπορούσα πολύ πιο εύκολα να διαχειριστώ μια τέτοια κατάσταση, επιλέγω συνειδητά να μην δημιουργώ σχέσεις με γυναίκες που υπερβαίνουν κάποια δικά μου όρια.
Η προσωπική μου ηρεμία είναι πιο σημαντική.
Αντίστοιχα δεν θα νιώσω θιγμένος ή αποκλεισμένος όταν τα δικά μου στοιχεία χαρακρήρα δεν γίνονται αποδεκτά από την όποια γυναίκα.

Και όπως πολύ σωστά λέει ο @Arioch : Δεν είναι όλοι για όλους.

 

Η αντιμετώπιση των ψυχικά ασθενών ως αντικείμενα, ως σκιάχτρα, ως ωρολογιακές βόμβες των ερωτικών σχέσεων μάλλον υποδεικνύει τον εσωτερικό σας τρόμο για αυτούς τους ανθρώπους και τίποτε παραπάνω.
Αλήθεια τώρα, "το επιχείρημα δεν είμαι ψυχολόγος αλλά ως εργαζόμενος μετέχω σε θεραπευτικές ομάδες", πιστεύετε ότι δίνει κύρος στα επιχειρήματά σας; Η το επιχείρημα περί ψυχρής πραγματικότητας; Ψυχρή πραγματικότητα ήταν και ότι το μεσαίωνα υπήρχαν γυναίκες μάγισσες και τις καίγανε.

Αλήθεια, όλα αυτά που περιγράφετε ότι κάνουν οι ψυχικά ασθενείς δεν τα κάνουν οι "νορμάλ" άνθρωποι; Πού ζείτε;

Σε αυτό τoν χώρο , στον οποίo είστε και αλαλάζετε για την ανικανότητα των ψυχικά νοσούντων να εμπλακούν σε ερωτικές σχέσεις και σε Μ/s υπάρχουν μέλη που είναι ψυχικά νοσούντες και βρίσκονται ή έχουν βρεθεί σε Μ/s σχέσεις και τίποτε από όλα αυτά τα φοβερά που διακονείτε ως αλήθεια δεν έχουν συμβεί.

Νομίζω ότι εσείς είστε ο ανίκανος να σχετιστείτε, όχι αυτοί τους οποίους κατηγορείτε. Ξέρετε γιατί; Γιατί όποιος στιγματίζει συνανθρώπους του, είναι ανίκανος να σχετιστεί γνησίως.

 

Εγώ είπα την άποψη μου βάση της εμπειρίας μου από εκεί και πέρα ο καθένας και η κάθε μία μπορεί να κάνει τις προσωπικές του επιλογές

 

Αν λέγατε την άποψή σας δεν νομίζω ότι θα υπήρχε κανένα πρόβλημα. Αλλά εδώ παρακάτω εγώ διαβάζω συμβουλές και τρομοκρατία της καταγγελίας. Γι αυτό απάντησα όπως απάντησα. Στη συμβουλή και στην τρομολαγνεία σας απάντησα. Δείτε τι γράψατε.

Αν τυχόν είστε εσείς "χαροκαμμένος " δεν σημαίνει ότι μπορείτε να γενικεύετε.