Γονάτισμα

Αρχικά ναι, από εκεί και πέρα όμως Νοπ, διάβασε τα ποστ σου.

Προφανώς και έχει διαφορές, εκτός αν φαντάζεσαι ότι όλα τα υ μπρατεύουμε και σου το κρύβουμε. Δεν σε καταλαβαίνω.
Η ποικιλία των στάτους έχουν το καθένα την λογική του και όλα σεβαστά και όμορφα. Ο σουμποαχταρμάς μόνο παρεξηγήσεις άνευ λόγου δημιουργεί, καλή ώρα.

Εδώ μπερδεύεσαι για τα καλά αν νομίζεις ότι το σ είναι η εξέλιξη του μπράτ ή του υ.
Ναι, το να αλλάζουν οι προσδιορισμοί και οι ταμπέλες μπορεί να συμβεί, συμβαίνει και είναι μια χαρά, αλλά αυτό έχει να κάνει με την συνειδητοποίηση μας στα -όπως είπες - χέρια του κατάλληλου Κ.
(Συνειδητοποίηση ιζ ε μπιτς)
Και άλλα πολλά είδη Κ/υ μένουν στην αρχική και βασική τους κατεύθυνση από την αρχή μέχρι το τέλος και εξελίσσονται σε αυτό που είναι.

Για να καταλήξουμε, το δέχομαι άνετα ότι σε ένα σχήμα D/ brat μπορεί να υπάρχει αμοιβαίο βλέμμα λατρείας, όπως αντιλαμβάνομαι και επικοινωνώ την έννοια της λέξης και δεν έχω λόγο να σε αμφισβητήσω για χωράφια που δεν γνωρίζω και δεν με ενδιαφέρουν.

Στα υπόλοιπα όμως θα πω αυτά που ξέρω και καταλαβαίνω μέχρι στιγμής .."παγκοσμίως" κιόλας όχι τίπουτις ντόπια.

 

Όπως...

Το αυτό μπορεί να ισχύει κάλλιστα και με τη λατρεία και βασικά εκεί εντοπίζω την όποια "διαφωνία" (και όντως εξαιρετική τροφή για σκέψη  ) παρά σε πραγματικά διαφορετική οπτική.  

Όχι δεν χρειάζεται να την αφορά αλλά δεν αποκλείεται κιόλας. Και μπορεί να είναι ακόμα πιο διευρυμένη συναισθηματική κατάσταση από τον υπέροχο κατακλυσμό των αισθημάτων έλξης και καυλας για Τον Υπέροχο της ζωής μας.
Την κατάσταση όπου πάνω και από όποια "πρόσληψη" απόλαυσης είναι η ευημερία του Άλλου και η ευγνωμοσύνη που είναι στη ζωή σου.
Και αυτό μπορεί να ισχύει και αμφίδρομα  

 

Παρένθεση, χωρίς μομφή προς οιαδήποτε πλευρά της ενδιαφέρουσας συζήτησης:

 

Για μένα, το γονάτισμα σημαίνει σχεδόν τα πάντα. Το έχω νιώσει με βεβαιότητα πολλές φορές στη ζωή μου. Αλλά μερικές φορές δεν μπορώ να το ξεχάσω.
Από νεαρή ηλικία, κατάλαβα την αξία της αμοιβαίας υποταγής και της αφοσίωσης σε μία σχέση, και πολλές φορές αυτό το βίωσα ως κάτι που με γεμίζει και με ολοκληρώνει.

Η πρώτη φορά που ένιωσα αυτή τη σύνδεση ήταν με την Κυρία Αργυρώ. Ήταν μία δυνατή και καθοριστική στιγμή στη ζωή μου. Η σχέση μας ήταν βασισμένη στην εμπιστοσύνη και τον σεβασμό, και από εκείνη την ημέρα, η έννοια της αφοσίωσης και της υποταγής μου απέκτησε μεγαλύτερη σημασία.
Η Αργυρώ με έπλασε. Με έδερνε συχνά, πολύ συχνά. Αλλά ποτέ δεν μου είχε ζητήσει να γονατίσω. Το έκανα μόνος μου. Την θυμάμαι εκείνη τη μέρα. Μιλάγαμε για τα ψώνια του σούπερ μάρκετ και χωρίς να το σκεφτώ, έπεσα μπροστά της στα γόνατα και συνέχισα να την ακούω και να μιλάμε. Μου έβαλε κολάρο εκείνη τη μέρα.

Αργότερα, με τον Κύριο Μιχάλη, η σχέση μας εξελίχθηκε και η εμπιστοσύνη μου σε εκείνον μεγάλωσε. Υπήρξαν στιγμές που ένιωσα τη δύναμη της σύνδεσης, και ήξερα ότι ήθελα να παραδοθώ και να αφοσιωθώ με απόλυτη εμπιστοσύνη. Έγινε από την πρώτη μας συνάντηση. Γονατίσα δημοσίως. Τον ικέτεψα να με πάρει. Με πήρε δικό του για χρόνια.

Με την D, όταν γνωριστήκαμε, η δυναμική μας ήταν επίσης έντονα συναισθηματική και γεμάτη εμπιστοσύνη. Η ανάγκη να παραδοθώ, να αφεθώ και να στηριχτώ σε αυτή τη σχέση ήταν κάτι που με έκανε να νιώθω ασφάλεια και ολοκλήρωση.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που καταλαβαίνω για τον εαυτό μου είναι ότι αυτό συμβαίνει για να εκφράσω τη δοτικότητα μου, την υποταγή μου και πόσο θέλω να τους δοθώ. Κάθε φορά, όταν γονατίζω, σημαίνει "σε εμπιστεύομαι, η ζωή μου είναι στα χέρια σου, είσαι η λέξη ασφάλειάς μου."

Κάνω ένα βήμα προς την αφοσίωση, το κάνω γιατί νιώθω την ανάγκη να εκφράσω τη βαθιά μου εμπιστοσύνη και την επιθυμία να δώσω τον εαυτό μου σε κάποιον άλλον. Όταν γονατίζω σημαίνει ότι αποδέχομαι την αμοιβαία σχέση, αναγνωρίζω την αξία του άλλου και νιώθω ότι βρίσκομαι σε ασφαλή χέρια, έτοιμος να δοθώ πλήρως με σεβασμό και εμπιστοσύνη.

 

Πες μου ότι φταίει ο κορέκτορας. Πες το μου κι ας είν και ψέμα!

 

Είναι δώρο. Ουσιαστικά, η αποδοχή ότι παραδίδεις τα πάντα.
Δεν μιλώ για το γονάτισμα που μπορεί να υπάρξει την ώρα μια συνεδρίας. Μιλώ για εκείνο το γονάτισμα που γίνεται αυθόρμητα, εκείνη την ώρα που έχει πλημμυρίσει το είναι του s με συνειδητοποίηση. Πόσες φορές μπορεί να συμβεί αυτό; Μια ; Δύο;

 

Στην σχέση. Διάβαζε όλη τη πρόταση.

η "αμοιβαία υποταγή" στη συγκεκριμένη περίπτωση αναφέρεται στην έννοια ότι και οι δύο σύντροφοι συναινούν να επιτελούν τους ρόλους τους με σεβασμό, αφοσίωση και υπευθυνότητα. Ο κυρίαρχος, αν και ασκεί εξουσία, υποτάσσεται με τον δικό του τρόπο στην ανάγκη για συναισθηματική σύνδεση και την ευθύνη που αναλαμβάνει για τον υποτακτικό του. Αυτή η αμοιβαιότητα δημιουργεί μια σχέση ισχυρής εμπιστοσύνης και συνεργασίας, όπου οι δύο σύντροφοι αναγνωρίζουν και αποδέχονται τη δύναμη και την εξουσία του άλλου, αλλά και τις ανάγκες και τα όρια που απαιτούν σεβασμό και προσοχή.

 

Δεν βγάζει νόημα.. είναι σαν να εξαναγκάζεις να χωθεί η υποταγη στην πρόταση εκεί που δεν ταιριάζει.

Έκανα ένα πείραμα και αφαίρεσα την αναγκασμένη ταλαίπωρη υποταγή από το ποστ σου.