Ωραία λοιπόν! Πώς την / τον πείθεις για εντός;

Θυμάμαι ένα περιστατικό με έναν βανίλα φίλο, είχε συναντηθεί με μια γυναίκα μέσω κάποιου on line dating chat. Του είχε πει ΜΟΝΟ ότι της αρέσει το "άγριο" σεξ. Στην πραγματικότητα όμως τα πράγματα ήταν πολύ πιο "άγρια" απ όσο μπορούσε να φανταστεί ο ίδιος.
Του ζητούσε επιτακτικά να την χτυπάει με δύναμη ξανά και ξανά. Εκείνος μην γνωρίζοντας φυσικά τα όρια του ως προς αυτό και πάνω στην καύλα της στιγμής κοπανούσε
Θυμάμαι σαν τώρα τα λόγια του ακριβώς.
"Με έφτασε σε σημείο να την χτυπάω κανονικά και τσαμπουκαλεμένα και εκείνη απαιτούσε και άλλο.Μου ερχόταν να της σκάσω ένα γερό μπουκέτο στη μούρη και να την αφήσω στον τόπο"
Ευτυχώς και για τους 2 συγκρατήθηκε . Προφανώς δεν το ευχαριστήθηκε και δεν θέλησε να ξαναδεί ποτέ την συγκεκριμένη γυναίκα.

Έκαστος στο είδος του...Αυτό πιστεύω.
Δεν πείθουμε, δεν ψήνουμε, δεν μανουβράρουμε, δεν χειριζόμαστε ανθρώπους για την καύλα μας. Συμφωνούμε και συναινούμε στο ακριβώς. Αλλιώς τα πράγματα μπορούν να γίνουν από "ανέκδοτο" έως επικίνδυνα

 

να την πείσεις σε τι; και γιατί;
οι ρόλοι διευκρινίζονται σε μια διαδικασία αλληλεπίδρασης ισχύος, όχι επί σκοπού, αλλά λειτουργικά.
μπορούν να μείνουν ες αει αδιευκρίνιστοι, αν αυτό καταφέρουν οι εμπλεκόμενοι. σε αυτή τη συνθήκη μπορεί να προκύψουν άρρητες προσποιήσεις ή και αθλητικές υποκαταστάσεις, σαν αυτές που περιέγραψε εύστοχα η @rea.. παραβατικές κινκιες, με δυό λόγια.
η έλξη δεν είναι αποτέλεσμα πειθούς. δείχνεις, δεν πείθεις.

 

Πολύ σωστά.

Και το bondage φερ'ειπείν, μπορεί να τραυματίσει σοβαρά μυς, νεύρα και αγγεία, όταν αυτός που δένει:

- Δεν μπορεί να διακρίνει τη διαφορά μεταξύ καλού-γερού δεσίματος που δεν λύνεται αυτό που έχει δεθεί, και σφιχτού-πιεστικού είτε στο σημείο που τα υλικά ακινητοποίησης αγγίζουν το σώμα είτε στο τυχόν τέντωμα μελών του σώματος (στάση δεσίματος),

- δεν έχει συναίσθηση της ευθύνη απέναντι σε εκείνον που έχει δέσει, να τον παρατηρεί δηλαδή συνεχώς για οποιαδήποτε σημάδια δυσφορίας όσο περνά η ώρα που κάποιος παραμένει δεμένος, ανεξαρτήτως της θέλησης ή των απαιτήσεων του δεμένου.

Και φυσικά εκείνος που του αρέσει να τον δένουν δεν αισθανθεί βέβαιος ότι το ταίρι του έχει πράγματα σαν τα παραπάνω ως κανόνα του.

Ανάλογοι κίνδυνοι ελλοχεύουν και στα χτυπήματα είτε με μέλη του σώματος είτε με αντικείμενα, όπως δείχνει το παράδειγμα της @rea.. , και στα παιχνίδια ααφυξίας και σε σχεδόν όλες τις BDSMικές ενασχολήσεις.

Κι ελλοχεύουν και κίνδυνοι μολύνσεων αν κάποιος δεν φροντίζει με σχολαστικότητα την προσωπική υγιεινή του κι εκείνη των εξαρτημάτων που χρησιμοποιεί, αν και όταν χρησιμοποιεί τέτοια, και δεν αξιώνει ανάλογη σχολαστικότητα σε όλα και από το ταίρι του.

Οπότε, τον πρώτο που είναι να πείσει κανείς "για εντός", που λέει και η ερώτηση του νήματος,
είναι τον εαυτό του να είναι υπεύθυνος και να διατηρεί την αυτοκυριαρχία του όσο και αν θέλει κάποιον ή κάτι.

Αν το έχει κατακτήσει αυτό μετά μπορεί να χαρεί, να μοιραστεί τις επιθυμίες του, ακόμα και να πειραματιστεί σε νέα πράγματα αν το θελήσει,
με όποιον κρίνει ο ίδιος ότι αξίζει να τα κάνει τα παραπάνω,
ελεύθερα και άφοβα και απαλλαγμένος από ασφυκτικές βιασύνες, εγωισμούς και πίεση προς τον εαυτό του και προς άλλους.

 

Μπορεί να υπάρχουν διάφοροι τρόποι/προσεγγίσεις για να φέρεις την άλλη στα νερά σου -εφ'όσον φυσικά το επιθυμεί και η ίδια- αλλά καμιά δεν είναι τόσο ηδονική και για τους δύο όσο η διαδικασία της αποπλάνησης. Είναι πραγματική τέχνη και δεν έχει βασιλική οδό.-