«Άγνωστες λέξεις»

Άγνωστη λέξη: Πόνος...

 

πονος ....
εξαρταται πως τον βιωνεις .... οπως ειπε και ο Ισοβιτης : "ειναι υπεροχο να εχει κανεις φτερα" .. και ο Μοντεχρηστος του απαντησε : "Εξαρταται .. αν εισαι πουλι ή ανεμιστηρας" ....
ο πονος ομως εχει ενας μοναδικο χαρακτηριστικο αναμεσα στις αισθησεις που τον κατατασει στις εξεχουσες ιδιοτητες του ανθρωπου ... το χαρακτηριστικο της συμπονιας .

 

Ο πόνος δε μαθαίνεται... αποκτιέται.
Δακρυόεν γελάν...

 

Γνωρίζεις ποιο είναι το μυστικό του πόνου;

Όταν πάψεις να νιώθεις τον πόνο μπορείς να τον χρησιμοποιήσεις.


Δε θυμάμαι από που το είχα ακούσει αυτό.

 

Ο πόνος σε σκληραίνει ή σε μαλακώνει;

 

Απάντηση: «Άγνωστες λέξεις»

Πονάω...

 

"ο πόνος είναι προσωρινός. μπορεί να διαρκέσει ένα λεπτό ή μια ώρα ή μια μέρα ή έναν χρόνο, αλλά τελικά θα υποχωρήσει και κάτι άλλο θα πάρει την θέση του. αν εγκαταλείψω ωστόσο, διαρκεί για πάντα."

Lance Armstrong

 

Αργία χτες, αλλά δούλευα το απόγευμα. Το τραίνο φίσκα. Πολλά όμορφα κορίτσια, κάποια, ντυμένα με τρόπο ώστε να τα κοιτούν - είτε καλόγουστα είτε κακόγουστα.

Καθισμένη, μετά από αρκετή ώρα, συνειδητοποίησα κάποια παρουσία απέναντί μου, ακριβώς γιατί με τράβηξε η ανυπαρξία της, λες και το κάθισμα ήταν σχεδόν κενό, σαν να μην υπήρχε κανείς εκεί, στο γεμάτο βαγόνι. Κοίταξα. (Όσο διακριτικά μπορούσα.) Ξανθά μαλλιά μακριά έκρυβαν το πρόσωπο όσο γινόταν. Κοίταξα, κάνοντας προσπάθεια να δω την απούσα. Μακράν το ωραιότερο πρόσωπο εκεί μέσα. Το ωραιότερο πρόσωπο που 'χα δει εδώ και καιρό -- όχι ψυχρό, ιδανικό. Μαγευτικά όμορφη και νέα. Θηλυκότατο σώμα, λεπτοκαμωμένο, εύθραυστο μαζί και δυνατό. Ντυμένη απλά αλλά με καλό γούστο, σε γκρίζα και μπλε που την έκαναν ακόμα πιο αόρατη. Δεν κοίταγε κανέναν. Τα μάτια της δεν τα είδα, τα κράταγε για τον εαυτό της. Το πιο όμορφο στόμα, παιδικό και μαζί προκλητικό, να ανασηκώνεται ελαφρά προς τα πάνω. Αναλογίες προσώπου ιδανικές, παρατήρησα πως ακόμα και το πηγούνι της, ένα αρκετά δευτερεύον χαρακτηριστικό, ήταν εντυπωσιακά όμορφα σχηματισμένο και ταιριαστό στο προφίλ του προσώπου. Αναμφίβολα τα χαρακτηριστικά δεν ήταν Ελληνίδας, χωρίς να φαίνεται και "ξένη". Όμορφα, ευαίσθητα, ολοζώντανα θηλυκά χέρια, χωρίς προσποίηση ή βαμμένα νύχια. Η έκφρασή της ήταν αδιόρατη, μηδενική, απούσα. Δεν έδειχνε πάνω από 25.

Λίγα δευτερόλεπτα μετά έφτανε η στάση μου. Σηκώθηκε πρώτη και έστρεψε από νωρίς το πρόσωπο στο τζάμι της πόρτας -- ήταν και η δική της στάση. Αν ήταν λίγο πιο ψηλή, θα 'ταν τοπ μόντελ. Κι όμως, κανείς δεν την είχε πάρει χαμπάρι. Τώρα το φως έπεφτε κάπως αλλιώς στο προφίλ της που είχε ξεπροβάλλει περισσότερο από τα μαλλιά. Κοίταξα πάλι. Το πανέμορφο πρόσωπο έδειχνε τώρα καθαρά μια αδιόρατη έκφραση που με ξάφνιασε. Ήταν, μέσα σε μια ξεχωριστή ομορφιά, χαρακωμένο από πόνο. Έναν πόνο που έδειχνε να βρίσκεται μέσα της καιρό, μόνιμα. Έναν πόνο χρόνιο, πάνω σε ένα πρόσωπο μοναδικά υπέροχο. Λες και στο σημείο που τα μάτια βαθαίνουν, είχε εναποτεθεί πόνος και βάσανα ενός ολόκληρου πολέμου, μιας χρόνιας σκληρής πραγματικότητας. Ενός πόνου που την έκανε διαφορετική, κατά πολύ σοφότερη και άρα πολύ μεγαλύτερη από 25, ενός πόνου που, ξεκάθαρα, δεν ήθελε να είναι εκεί. Με το που άνοιξε η πόρτα, βιαστικά αλλά σαν κλέφτης, χώθηκε στο υπόλοιπο πλήθος και χάθηκε γρήγορα - πάντα σαν να μην ήθελε να υπάρχει.

Κοίταξα (διακριτικά, πάντα) τις εκφράσεις των κοριτσιών και γυναικών γύρω μου. Καμία δεν είχε ούτε ίχνος από εκείνη την έκφραση. Συνειδητοποίησα τι έλειπε απόλυτα από το πιο εντυπωσιακά όμορφο κορίτσι-γυναίκα που είχα δει εδώ και πολύ καιρό - το συναίσθημα της ασφάλειας και της ανεμελιάς.


(Στον Ηλία - "Πόνος")



​

 

Απάντηση: «Άγνωστες λέξεις»

Κατάλαβα. Ο Αντίνοος ήταν που πήγαινε να συναντήσει κρυφά τον εραστή του.

 

Re: Απάντηση: «Άγνωστες λέξεις»

Κάτι παραπάνω ξέρεις... Ώστε τους πρόλαβες, Φιλαντίνοε Δάσκαλε; Για πες, θρήνησε πολύ ο Αδριανός μετά; Πολλά zewasoft χάλασε;


​

 

Σύντροφος στην γέννηση και στο θάνατο.

Άλλοτε πάγος και άλλοτε φωτιά καυτή.

Τρομοκρατεί τους δυνατούς και παρηγορεί τους αδύναμους.

Ενώνει, διχάζει, αρρωσταίνει, στυλώνει, κρύβεται στα πιο απόμακρα δωμάτια του πνεύματος.

Ο πιο σύντομος δρόμος μεταξύ του υποσυνείδητου και του συνειδητού.

Οι Κρύθηλοι του είχαν αφιερώσει την πιο μεγάλη νύχτα του χρόνου.

Άγνωστη λέξη: Φόβος.

 

Απάντηση: Re: «Άγνωστες λέξεις»

Βασικα δεν θα επρεπε αυτος που το ειπε να εξηγουσε και το πως γινεται αυτο....????