Άνιση ή ασύμμετρη;

Το να συζητάμε για το αν κάτι είναι ορθότερο, να χαρακτηριστεί ως άνισο ή ως ασύμμετρο, συγκρινόμενο με κάτι άλλο, χωρίς να ορίσουμε το ως προς τι συγκρινόμενο, μάλλον είναι σαν να κυνηγάμε την ουρά μας.
Βοηθάει όμως στο να κουνάμε τον αέρα πέρα δώθε.

 

Δεν διευκρίνισα επειδή θεώρησα δεδομένο πως όλοι γνωρίζουμε τη διαφορά ισχύος, δικαιωμάτων, λήψη αποφάσεων κτλ ανάμεσα σε Κ και υ.
Σωστά το επισημάνατε, διαβάζουν και άτομα που δεν γνωρίζουν.
Η ανισότητα ή ασυμμετρία λοιπόν, έχει να κάνει με την ισχύ και ό,τι αυτή συμπαρασύρει μαζί της και όχι με την αξία.
Διαβάζοντας και το νήμα που παρέθεσε η @Θρυαλλίς , βοήθησε να καταλάβω πως κι εγώ, όπως και άλλες υ, έτυχε να θεωρώ Αυτόν καλύτερο, πως κάνει τα πράγματα καλύτερα από εμένα, όμως κι αυτό δεν είναι δεδομένο, μπορεί να είναι καλύτερος , μπορεί και όχι, οπότε δεν είναι αξιακό το ζήτημα.
Θεωρώ πως η ανισότητα/ασυμμετρία έχει να κάνει με την διαφορά ισχύος.
Εκείνος μπορεί να με έχει από κάτω, να ελέγχει τη σχέση, να αποφασίζει για το αν θα έχω δικαιώματα και ποια θα είναι αυτά και να την ρυθμίζει κατά βούληση- συναινετικά εφόσον εισέρχομαι και παραμένω αυτοβούλως.

 

Γι' αυτό και οι αγγλόφωνοι (όπως ορθά επισημάνθηκε), αντί να κάνουν μαθήματα γεωμετρίας, χρησιμοποιούν τον όρο "power exchange".
Από την άλλη, αν πράγματι συνειδητοποιήσεις κάποια στιγμή, πως δεν είναι ανώτερός σου (έστω και σε κάτι που θα αποτελεί συνειδησιακή δικαιολογία για σένα) θα χαθεί πολύ γρήγορα αυτή η μαγεία... και το "υποτακτιλίκι" θα ακολουθήσει σύντομα.
Ισως είναι και ο λόγος για τον οποίο, πολλοί Κύριοι κρατούν μια απόμακρη (ενίοτε και βλοσυρή) στάση απέναντι στις υποτακτικές/σκλάβες τους, αφήνοντας τες να πιστεύουν πως έτσι είναι ο τρόπος του D/s και M/s, ενώ στην ουσία προσπαθούν να καλύψουν/κρύψουν αυτή την ανυπαρξία πραγματικής υπεροχής τους, απέναντι στην sub/slave τους.

 

Αν και το θέμα είναι εξαιρετικό, αλλά και η εξέλιξή του ακόμη καλύτερη, υπάρχει ένα μείζον ελάττωμα στην αρχική τοποθέτηση, το οποίο είναι μεν απολύτως κατανοητό και συγγνωστό, στα πλαίσια κοινού κώδικα επικοινωνίας, δύναται όμως να οδηγήσει σε εσφαλμένη πορεία εάν διαρραγεί ο κοινός αυτός κώδικας. Καλό είναι να μην λησμονούμε ότι στο D/s και το M/s υπάρχουν θέσεις , πολύ πριν γίνουν, εάν γίνουν, σχέσεις. Και οι θέσεις αυτές είναι Δεσπότη και δεσποζομενου. Το άθροισμα Α/αυτών οι οποίοι κατέχουν την κάθε θέση εντός κάθε συγκεκριμένου σχήματος , ολοκληρώνουν ή τουλάχιστον τείνουν να ολοκληρώσουν το αποτέλεσμα που ο Δεσποζων επιθυμεί. Το ότι οι επι μέρους παράγοντες του αθροίσματος δεν είναι ούτε ίσοι, ούτε ισότιμοι , ούτε συμμετρικοί μεταξύ τους, είναι θεμελιώδης ανάγκη για να ενταχθεί στο χώρο του Κ/υ. Το πως θα ονομασθεί, έχει το νόημα του ασφαλώς, αλλά δεν είναι συγκρίσιμο με την αξία του τελικού αποτελέσματος

 

Δεν προκύπτει πάντα με λογική διαδικασία η υποταγή.
Μπορεί κάλλιστα η λογική να είναι εντελώς αντίθετη.

 

Η ανισότητα είναι μία.
Τα συγκρινόμενα ή μετρούμενα μεγέθη διαφέρουν.
Η σύγκριση μεγεθών μεταξύ Κυριάρχου και υποτακτικής μπορεί αναφέρεται μόνο ως προς την «ισχύ», της οποίας έννοια χρησιμοποιείται στο BDSM εξίσου αυθαίρετα με την «ασυμμετρία».
Επειδή έτσι κι αλλιώς σαν ανόμοια είναι μη συγκρίσιμα, ο Κυρίαρχος και η υποτακτική, δεν υπάρχει πεδίο υπολογισμού πέρα από αυτό της αυθαίρετα χρησιμοποιούμενης «ισχύος». Δεν υπάρχει τομέας σύγκρισης ανομοίων.
Αυτό που κάνει την πρίζα να ταιριάζει στο φις είναι μια ασσυμετρία, που ευνοεί την συμβατότητα.

 

Εννοείται ότι ανάλογα πως την ονομάζει ο Κ έχει να κάνει με το πώς προσδοκά ή έχει ήδη διαμορφωθεί το σχήμα;
Σωστά κατάλαβα;

 

Έχω βιώσει υγιείς ελεύθερες σχέσεις και υγιείς φιλίες με απόλυτη συμμετρία και ισότητα, αλφάδι που λέμε.
Εκεί υπάρχει διαφορετικότητα αλλά όχι ανισότητα, όπου δυο άνθρωποι ως ολοκληρωμένα σύνολα αλληλοεπιδρούν χωρίς ιδιοκτησιακές ή κτητικές ή ανταγωνιστικές τάσεις. Λίγο να γύρει ο «δείκτης» και η σχέση αρχίζει να πάσχει.

Επίσης, έχω συναντήσει την σπάνια συμμετρία και σε πολύ μακροχρόνιες βανιλοσχέσεις όπου υπάρχει ένας ισότιμος καταμερισμός ευθυνών και ελέγχου σε διαφορετικούς τομείς από το κάθε μέλος της σχέσης, σαν ένας οργανισμός. Τα μέλη της σχέσης αντιλαμβάνονται και λειτουργούν ως ισότιμα.

Με τον σύντροφό μου υπάρχουν στοιχεία ασυμμετρίας στην σχέση αλλά δεν αισθάνομαι ανισότητα, τουλάχιστον όχι όπως την γνωρίζω και την αντιλαμβάνομαι μέχρι σήμερα. Διότι όπως λες:

Εκτός βδσμ, η ανισότητα ανθρώπων με πάει αλλού και δεν είναι μόνο το ζήτημα «πολίτικαλ κορεκτ», όπως το θέτει η αγαπητή @mpaxari , αλλά μια πραγματικότητα που βιώνουμε καθημερινά στην κλίμακα από βλακώδες έως απάνθρωπο. Σε βανιλοσχέσεις μου η ανισότητα είχε εξίσου αρνητικό πρόσημο, της ίδια κλίμακας.
Προφανώς δεν το κλειδώνω εκεί και είμαι ανοιχτή να ακούσω οποιαδήποτε άλλη μορφή ανισότητας μπορεί να υπάρχει. Απλά λέω ότι μόνο αυτή εισπράτω,γιατί μόνο αυτή γνωρίζω.

Καταλαβαίνω τον όρο ασύμμετρο γιατί με κατευθύνει σε σχήμα ή θέση και όχι στην ανθρώπινη υπόσταση μας ή ακόμα παραπέρα σε κάθε ζωντανό οργανισμό. Για κάθε αδύναμο στοιχείο μου, η φύση με «προίκισε» με ένα άλλο αντίστοιχα δυνατό. Από τον καιρό των ανθρώπων των σπηλαίων, είμαστε εξίσου απαραίτητοι ο ένας στον άλλον για την επιβίωση μας.

Βιώνω την σχέση μου με τον σκύλο μου και τον βασιλικό μου ως ασύμμετρη αλλά όχι άνιση γιατί δεν είναι φυσικά κατώτεροι από εμένα και έχουν ιδιότητες που εγώ δεν έχω ή δεν είναι τόσο αναπτυγμένες σε μένα και γιατί είμαστε εξίσου απαραίτητοι για την επιβίωση του πλανήτη (καλά όχι εμείς οι 3 οι συγκεκριμένοι, που είμαστε χαμένα κορμιά, αλλά καταλαβαίνεις τι εννοώ). Αυτό το αξιακό σύστημα λειτουργεί μέσα μου, αυτό με ισορροπεί και με ευχαριστεί.

Εντός βδσμ, στο βίωμά μου υπήρχε επίσης η ασυμμετρία και όχι η ανισότητα. Μου είχε γίνει ξεκάθαρος διαχωρισμός, όπως τον έθεσα πιο πάνω. Δεν γνωρίζω τίποτα για την θεωρία της ανισότητας, αλλά εφόσον δεν σχετίζεται με μορφές ρατσισμού και κακοποίησης και οι άνθρωποι που το ζουν, ισορροπούν και απολαμβάνουν την ανισότητα τους, την αποδέχομαι και την σέβομαι σαν... ισότιμη επιλογή/ ανάγκη με την δική μου.

 

Η αρχική πράξη υποταγής ίσως όχι, αφου υπάρχει ακόμα η μαγεία της άγνοιας, της περιπέτειας, του άγνωστου και της καύλας.
Η διάρκεια και συνέχειά της όμως εμπλέκει αργά ή γρήγορα την λογική.
Εκτός και αν μιλάμε για "ανεγκέφαλους". Πράγμα που δεν αποκλείεται βεβαίως αφού έχει παρατηρηθεί πολλάκις.

 

Στην δική μου αντίληψη, ο χαρακτηρισμός ανισότητα εισάγει μια δικαιωματική, ηθικοκοινωνική διάσταση που περισσεύει σε αυτές τις σχέσεις.
Δεν βλέπω δηλαδή πώς θα μπορούσε να χαρακτηριστούν ως άνισες η "πάνω" και "κάτω" θέση μιας D/s-M/s, μια και είναι παραπληρωματικές. Χρειάζονται και οι δυο, και είναι αποδεκτή και λυμένη η κατανομή θέσεων: ένας οδηγάει, ένας ακολουθεί, και αυτό ικανοποιεί εξ ίσου και τα δυο μέλη.

Αντίθετα, η ασυμμετρία μου φαίνεται μια αφόρτιστη περιγραφή του κυρίως χαρακτηριστικού των σχέσεων αυτών, την (μόνιμη) κατεύθυνση στην επιβολή του ελέγχου, χωρίς ηθικό πρόσημο.

Πολύ ωραίο θέμα συζήτησης.


ΥΓ @snoopy: αν, όπως λέτε - και συμφωνώ - "όλες οι σχέσεις είναι άνισες", τότε ίσως κάποιο άλλο στοιχείο χαρακτηρίζει μοναδικά τις... ασύμμετρες σχέσεις.  

 

Εγώ αντιλαμβάνομαι καλύτερα το άνιση σχέση. Δεν υπάρχει ισότητα. Έτσι απλά. Επειδή το υ αποδέχεται το Κ του σαν ανώτερο. Επίσης καλή εφαρμογή έχει και με την έννοια του Power dynamics. Πολύ απλοποιημένο;