Άντε γαμήσου...

μπα. ούτε καν η πιο γκρινιάρικη.

 

Και ποια είναι;

 

Είναι κρυμμένη μέσα στην σύγχυση του φόβου τις υποκρισίας τις εκμετάλλευσης και των παραδόσεων .

 

Δεν είναι δουλειά κανενός, να επικυρώσει τις όποιες σεξουαλικές μας επιλογές.
Ούτε χρειάζεται "πλήθος", για να είμαστε "ορθοί" σε δαύτες.
Άρα, ματαίως - λίγοι, πολλοί, αρκετοί, δεν ξέρω, δεν μ' ενδιαφέρει να μάθω, δεν απαντώ - αναζητούν θετικό αντίλαλο για τις δικές τους.

Κάποιοι δρόμοι είναι τελείως προσωπικοί, όποιος θέλει τους διαβαίνει, όποιος δεν θέλει...ν χρόνια κοσκινίζει.

Κάποιος συγκάτοικος εν τω φόρουμε, έγραψε κάτι για μέτρο κάποιες σελίδες πίσω.
Σ' αυτό ναι, είμαστε μάστορες, δηλαδή στο να το αποφεύγουμε σαν ο διάολος το λιβάνι και στο να πηγαίνουμε μ' ευκολία απ' τη μια άκρη στην άλλη

Αν για να μην είναι κάποιος οπισθοδρομικός, πρέπει σώνει και ντε να "μάθει" - ακόμη και με το στανιό - πράγματα που κανείς δεν ξέρει, αν το όποιο "βλαστάρι" θα το ενδιέφεραν - για να μην ξεχάσω, ίσως και άκρως προσωπικά -, ζήτω ο λίθινος τροχός και το μπάνιο με ζεστό νερό από το κατσαρολάκι.

 

Ενώ φύγαμε όμως από τον λίθινο τροχό και το κατσαρολάκι
στο σεξουαλικό έχουμε μείνει εκεί

 

Το έχουμε - δηλαδή ο πληθυντικός - μάλλον δεν ισχύει. Αφού δεν υπάρχει ένα αλάνθαστο συμπαντικό κριτήριο/μέτρο, για να το κρίνουμε.
Προτιμώ να σκέφτομαι, ότι ο καθένας ακολουθεί το δικό του.
Αφού την όποια κενωνία, δεν πρέπει να την αφορά τι κάνω ή δεν κάνω στην προσωπική μου ζωή - εκτός συμπεριφορών/πράξεων που προβλέπονται εκ του νόμου ως ποινικώς κολάσιμες -.
Αν βέβαια, η προαναφερόμενη κενωνία θελήσει με το "κρεβάτι" μου ν' ασχοληθεί, ας το κάνει χωρίς εμένα. Αφού το "παιχνιδάκι" δεν μ' ενδιαφέρει.
Κλείνοντας, από τότε που μπήκα σε αυτό το φόρουμ έχουν περάσει πέντε χρόνια.
Από τότε και τα μαλλιά μου γκρίζαραν κι άλλο και οι κύκλοι κάτω από τα μάτια γίναν πιο μαύροι και άλλα πολλά, που εμφανέστατα μου δώσαν να καταλάβω, ότι γερνάω - με προορισμό τα γογγύλια από την ανάποδη -.
Κι επειδή από ότι γνωρίζω, ζωή με repeat δεν έχει - όχι μέχρι σήμερα -, το πώς, γιατί, με ποιον γαμιέμαι, προτιμώ να το αποφασίζω μονάχα εγώ - κάτι που θα ήθελα, να κάνει και το παιδί μου -.
Αφού δεν είμαστε μόνο ότι τρώμε, αλλά και ότι σκεφτόμαστε, ότι νιώθουμε, ότι πράττουμε και μάλλον, ότι γαμάμε.
Είμαστε για μας, για κανέναν άλλο.  

 

Ό,τι νογάει και νιώθει κανείς...

 

Ναι συμφωνώ αλλά η κοινωνία επηρεάζει όλα αυτά που είπες
και η δικιά μας είναι κοινωνία της κλειδαρότρυπας

 

Θα πας στη Ρόδο, να φας μεθυσμενη αγγλιδα. Αν είσαι τυχερός, θα ξέρασει και την ώρα που τη γαμας, μαζί με δύο τρεις φίλες της που είναι ήδη σε κώμα. Μπορεί πράγματι μια απ αυτές να είναι και η μάνα της

Είναι πολύ μπροστά οι Αγγλίδες.

 

Στο κομμάτι του ποτού είμαστε καλύτεροι

 

Βάζεις λίγο χαρτί στην κλειδαρότρυπα και κλείνει.
Ή την αφήνεις ελεύθερη και ο άλλος μπανίζει όσο θέλει.
Δικό σου το "δωμάτιο" και ότι θέλεις κάνεις εκεί μέσα - πάντα εντός ορίων που προανέφερα -. Τώρα, αν επηρεάζεσαι από την κενωνία, σεβαστό αλλά επέτρεψε μου, να έχω άλλη αντίδραση, για τον εαυτό μου πάντα.

Ως προς το "μπροστά" της όποιας άλλης χώρας, πριν αρκετά χρόνια κάπου στη Βόρειο Ιταλία σε μια εκδρομή σε φιλικό ζευγάρι - με 4 παιδιά, ένα εκ των οποίων 20 χρονών - εκπαιδευτικών, μου είπαν το για μένα "γαμάτο".
Ότι δηλαδή στο αντίστοιχο Γυμνάσιο - για παιδιά από 12 έως 15 χρονών - είχαν βάλει μηχανήματα με δωρεάν προφυλακτικά.
Σαν άποψη τη θεώρησα "προχώ", είναι όμως η συνέχεια που με έβαλε σε σκέψεις.
Είχαν βάλει το μηχάνημα, γιατί οι δύο τουλάχιστον είχαν ένα μεγάλο αριθμό από 12-14χρονους μαθητές/ριες, που είχαν "εμπλακεί" ( άκομψο και το ξέρω σαν ρήμα ) σε μάλλον ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες.

Άρα, καλό το "άντε και γαμήσου", αλλά...
Επίσης καλοί και οι δάσκαλοι ( ή "δάσκαλοι" ), αλλά ο μεγαλύτερος δάσκαλος παραμένει ο εαυτός μας.

Και όπως προείπα, αν τα όποια γούστα μας είναι "δύσκολα", ούτε να τα επιβάλλουμε μπορούμε στους άλλους. Ούτε έχει νόημα να τους κατηγορούμε για κλειστομυαλιά, αν δεν τα αποδέχονται.

Έκαστος στο είδος του ( και για όσα αφορούν αποκλειστικά τον εαυτό του, μάλλον δεν χωρεί δημοκρατία ή "δημοκρατία" ).

Από κει και πέρα, η κάθε επιλογή έχει τα υπέρ και τα κατά της και η ζυγαριά κι αυτή ολόδικη μας. Και δε νομίζω, ότι σου έγραψα κάτι σοφό ή ρηξικέλευθο  

 

A

Α θέλω να είμαι ξεκάθαρος η ασφάλεια προέχει
ότι και να κάνουμε πρέπει να αποφεύγουμε
τα αρνητικά ( ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, αφροδίσια, μπλεξίματα)
και αυτά που λέω είναι η άποψη μου και μόνο η άποψη μου
ούτε εγώ γράφω κάτι σοφό ή ρηξικέλευθο!