Άραγε είμαι η μόνη που το έχει κάνει έτσι;

Απάντηση: Άραγε είμαι η μόνη που το έχει κάνει έτσι;

δεν εισαι μονη.....κ οσοι το παθαμε,προκοπη δυστυχως δεν ειδαμε.....αστραψαμε,βροντηξαμε κ απλα προσπερασαμε.......  


υ.γ. το ανωθεν για οσους ερωτευτηκαν παραφορα κ δεν ειχαν ποτε ανταποκριση...

 

Απάντηση: Άραγε είμαι η μόνη που το έχει κάνει έτσι;

Μου θυμίζει ένα τραγούδι απο τους Paradise Lost
It's a struggle with a failures frown
And it crashes in front of me
I see the clouds divide
Will you stay or try to leave

The time you're looking at through the door
And think to walk right through
I want to ignore
I only wish that it passes soon

Hearts beating...

I raise a sunken smile
As I serve only the ones who served
What can I achieve
As you steal the air I breathe

A cruel misfortune
Forbidding is to see
When stories may collide
It's a sad state of mind

Hearts beating...

Hearts beating for the last time
Hearts beating it is a state of mind

Hearts beating for the last time
The peace you cannot find

 

Απάντηση: Άραγε είμαι η μόνη που το έχει κάνει έτσι;

Εχω να τη δω πάνω από οχτώ χρόνια, τελευταία φορά σε μία κηδεία που με αγκάλιασε σαν να με αποχαιρετούσε - δε θα ξεχάσω ποτέ την αίσθηση
Δεν κατάφερα να τη φιλήσω ποτέ και ας υπήρχε συνέχεια δίπλα μου.
Αισθάνομαι ελέυθερος άνθρωπος από τότε που κατάφερα να προχωρήσω.
Ομως η εικόνα της και τα αισθήματά μου είναι αναμνήσεις που ΔΕΝ ξεθωριάζουν. Ο χρόνος ξεθωριάζει σταδιακά τα πάντα μα τα σημάδια της δεν ξεθωριάζουν. Η εικόνα της, η φωνή της, η σιωπή της, οι συζητήσεις μας, τα γέλια μας, τα κλάματά εγιναν χθες το βράδυ..... θα ορκιζόμουν για αυτό.....
Οσα χρόνια και αν περάσουν ότι και αν κάνω στη ζωή μου ένα κομμάτι μου ακόμα θα ποθεί αυτό το το απλό φιλί και θα το αντάλλαζε με πολλά πράγματα που εξκφράζουν την σημερινή συναισθηματική μου ελευθερία....

Κερδίστε το αυτό αν μπορείτε από τους υποτακτικούς σας μικρόμυαλες Κ.....

 

Τωρα αν σου πω...οτι κατι τετοιο εγινε αλλά τελικα μετα απο δεκα χρονια συζηταμε πλεον για bdsm και σχεση? Ροδα ειναι ωρες ωρες και γυριζει

 

Αυτό.... Το να ζεις κάθε μέρα ελπίζοντας να τον ακούσεις...να τον δεις...μεγάλο βασανιστήριο....δεν περίμενα ποτέ να μου συμβεί....όλα γύρω μου με γνώμονα εκείνον...όλα....τόσο που όσο και να θέλω να το διώξω από πάνω μου δεν μπορώ. Μάλλον δεν θέλω να τον διώξω.. Και ίσως ούτε πρόκειται...με ένα αχ θα μείνω

 

Που λες άσχημο πράγμα το μονόπλευρο. Ξεκίνησε σαν παιδικο παιχνίδι, έγινε εφηβικος έρωτας και απωθημένο. Παιδικός φίλος, τον ξερω όλη μου την ζωή, υπεφερα σιωπηλά. Εκείνος έπαιρνε ότι μπορούσε να εκμεταλλευτεί κ εγω εμενα με τα ψίχουλα που μου πέταγε. Ποιος να τον κατηγορήσει, παιδιά ήμασταν.   πάντα είχαμε τρομερή χημεία όλοι το έβλεπαν. το κατάλαβα κ μέρα με την μέρα επνιγα τα συναισθήματα. Ώσπου μια μέρα γύρισε ο τροχός. Δεν έχω κερδίσει την καρδιά του, όμως μεγάλο πράγμα το σεξουαλικό απωθημένο. το πρώτο μου (και εκείνου) στοματικό το έκανα σε εκείνον. Ακόμα κ τώρα το καλύτερο μου είναι αυτό. Με κυνηγάει απο τότε, 5 χρόνια πέρασαν και του δίνω σποραδικά ψίχουλα απο μένα ότι θέλω εγω να πάρει. ακόμα και στα γενέθλια μου που έρχεται κάθε χρόνο ή όποτε χαιρετιομαστε μας διαπερνά ρεύμα. Ξερω ανά πάσα στιγμή αν του σφυριξω θα έρθει. Είναι μικρός όμως ακόμα. Δεν θα είμαι απλώς μια απο τις πολλές που πέρασαν, θα σημαινω κατι για αυτόν. Εκεί θα είναι η μεγάλη νίκη. Και ας μην γίνει τίποτα μετά, θα είναι επικό το ξέρω. τουλάχιστον θα έχουμε βγάλει το απωθημένο μας. Το παν είναι η αυτοσυγκράτηση, είναι πιο εύκολη τώρα που δεν υπάρχει η αμφιβολίΑ και ξερω ότι η έλξη, σωματικα τουλάχιστον είναι αμοιβαία.

 

Έτσι ήμουν (και κάποιες φορές ακόμα είμαι) κι εγώ!

 

...πονάει πολύ ο ανεκπλήρωτος έρωτας...κι όσο και αν έχεις ακούσει απο άλλους το πόσο, δεν μπορεις να καταλάβεις αν δεν το βιώσεις. Δυστυχώς αρκετοί απο μας το βιώσαμε κάποτε και ίσως τελικά δεν περνάει ποτέ πραγματικά, απλώς καταλαγιάζει.

 

Τσου, δεν είσαι η μόνη  

Το μόνο δύσκολο κομμάτι στην διαδικασία είναι η απόφαση. Όταν ληφθεί , τα υπόλοιπα είναι σχεδόν απολαυστικά με έναν "άγριο" τρόπο .