Έγκλημα και τιμωρία...στο bdsm...

Δεν θα κάνω εισαγωγή πάνω στο θέμα, ας γράψει ο καθένας ότι αντιλαμβάνεται σε σχέση με τις παραπάνω έννοιες, σε συμβολικό επίπεδο σε σχέση με το bdsm, αλλά και επί του πρακτέου, καθώς όλοι σε κάποιο βαθμό απολαμβάνουμε να λαμβάνουμε ή να δίνουμε τιμωρίες για τα όποια ''εγκλήματα''...

Δεν το συγχέω με άλλα νήματα, γιατί δεν περιορίζεται μόνο στις πρακτικές, αλλά κυρίως σε πρωτότυπες, βιωματικές ιδέες, από πράγματα που έχει ζήσει ο καθένας μας, στην προσωπική του ζωή...
Εγώ τουλάχιστον, αυτό θα ήθελα...

Υπόσχομαι να συμμετάσχω, αλλά δεν θέλω να ξεκινήσω εγώ, για να μην δώσω λάθος στίγμα, ο σκοπός είναι να καταθέσει ο καθένας αυτό που θέλει...

 

αυτο το θρεντ χρειάζεται λιγο αλάτι, λίγο πιπερι, και αρκετά κιλά @μπαμπλμπι

 

Έχω την εντύπωση ότι κάποιοι υποτακτικοί/ες κυνηγούν τις τιμωρίες/ενοχές-(ικά), μπορώ να φανταστώ να λειτουργεί αρνητικά για κάποιους/κάποιες.
H τιμωρία με θυμό, μπορεί να τραυματίσει την σκλάβα, προσωπικά και βιωματικά την τιμωρία δεν την βλέπω σαν ''έγκλημα'' αλλά ώς εργαλείο. Η τιμωρία είναι η βάση της πειθαρχίας, me thinks, βέβαια όταν ''πέφτει'' η τιμωρία, νοιώθεις σαν να έχεις κάνει ''έγκλημα'', έτσι το αντιλαμβάνομαι εγώ και δεν είναι καθόλου ευχάριστο. Tο BDSM είναι ένα puzzle από ερωτισμό και ηδονές και ποτέ από κακοποίηση, η τιμωρία για το υ είναι κάθαρση.

 

• Οκνηρία (acedia), δαίμονας ο Βηλφεγώρ [Belphegor].
• Αλαζονεία (superbia), δαίμονας ο Aζαζέλ [Azazel].
• Λαιμαργία (gula), δαίμονας ο Βελζεβούλ [Beelzebub].
• Λαγνεία (lussuria), δαίμονας ο Ασμοδαίος [Asmodeus].
• Απληστία (avaritia), δαίμονας ο Μαμμωνάς [Mammon].
• Οργή (ira), δαίμονας ο Σατανάς [Satan/Amon].
• Ζηλοφθονία (invidia), δαίμονας ο Λεβιάθαν [Leviathan].

Η Αλαζονεία θεωρείται ως η μητέρα όλων των αμαρτιών.

• Οκνηρία = η φυγοπονία, η τεμπελιά
• Αλαζονεία = το να θεωρεί κανείς τον εαυτό του ανώτερο των άλλων
• Λαιμαργία = κατάσταση στην οποία ένας άνθρωπος τρώει πολύ, ασταμάτητα και γρήγορα
• Λαγνεία = κατάσταση στην οποία ο άνθρωπος δεν ελέγχει τις σεξουαλικές του επιθυμίες
• Απληστία = πλεονεξία,αυτός που θέλει όλο και περισσότερα.
• Οργή = θυμός, μνησικακία
• Ζηλοφθονία = Όταν κάποιος ενοχλείται με την επιτυχία των άλλων.

Ουδείς πιο δυνατός δαίμονας από τον ίδιο το Θεό       Στα δάκτυλα τους παίζουμε  

Με αρκετή δόση χιούμορ, όχι πολύ μακριά από την πραγματικότητα μιας συγκατοίκησης όμως λολ      

 

Η τιμωρια για την υ οδηγει στην διορθωση,στην εξελιξη αλλα αυτο δε μπορει να γινει με τροπο αρεστο στην υ,δε μπορει (γνωμη μου παντα)να τον απολαμβανει(οχι οτι αποκλειεται σε καποιες περιπτωσεις φυσικα)
Προσωπικα θα πω πως μονο σαν εγκλημα το εκλαμβανω και οχι τοσο με τη κυριολεκτικη εννοια της λεξης αν και πολλες φορες ειναι τοσο μεγαλη η στεναχωρια μου που με φερνει σε τετοιο βαθμο να πληγωνομαι,που ακομα και εγω δε περιμενα!
Το βημα που γινεται μετα απο αυτη ειναι και το ζητουμενο για τη καθοδηγηση και τη πειθαρχια!

 

Δεν με νοιάζει πια ούτε δίνω κεντρικό ρόλο στην εσωτερική μου ζωή στην τιμωρία, έγκλημα δεν υπάρχει, υπάρχουν μόνον σφάλματα.

Κάποτε έρχεται το τέλος των ενοχών και εκεί αλλάζουν όλα ακόμα και οι φαντασιώσεις και οι πιο καβλωτικές παύουν να έχουν βία, μίσος και φόβο, σας το λέω 'γω η λεμονιά…