Έκθεση των παιδιών στη σεξουαλικότητα των γονιών

Γιατι να ειναι τοσο δυσκολο να αφησουμε τα παιδια να ακολουθησουν το δρομο τους μονα τους σε οτιδηποτε.Το καλο και το ασχημο πρεπει να τους δειχνουμε,οχι το τι θελουμε εμεις να κανουν ή πως θα θελαμε να τα δουμε.

 

Ακριβώς! αν το παιδι ερχεται και σε ρωτα δεν ειναι υποχρεωση σου να απαντησεις, να επιλυσεις τις αποριες του βασισμενος παντα στο τι μπορει και με ποιο τροπο να αντιληφθει?

Αλλιώς απάντησα στην 6χρονη κόρη μου στην ερώτηση της πως γίνονται τα παιδια κι αλλιώς στην 12χρονη. Αλλά απάντησα και στις δυο. (αν και κλισε δεν ηταν απο τις ευκολοτερες ερωτησεις που μου εκαναν).

 

Re: Απάντηση: Re: Έκθεση των παιδιών στη σεξουαλικότητα των γονιών

Μαλλον καποια παρεξηγηση εγινε. Συμφωνω απολυτα πως εναι και καλο και υγιες να μιλαμε με τα παιδια μας για το σεξ. Πουθενα μεσα στο thread δεν ειδα οτι το να μιλας για σεξ συμαινει πως κανεις σεξ μπροστα στα παιδια σου. Και επειδη δεν κατεχω την ελληνικη γλωσσα τοσο καλα, θα ηθελα να πω την αποψη μου στα αγγλικα, αν επιτρεπετε.

Educating and guiding our children in a sex positive manner is wonderful. Our duty as parents is to raise them to be guilt free and accepting of their own and other's sexuality.
However, I do not believe it is either healthy or advisable to parade one's own sexuality in front of them. My role as a mother is to make sure that my children grow up to be happy, healthy adults in their own right, free to express themselves in whatever way is right for them. I will not force my own views on them, or burden them with more information than they can handle about the details of my own sex life.
And I respect their privacy, just as I expect them to respect mine.

 

Re: Απάντηση: Re: Έκθεση των παιδιών στη σεξουαλικότητα των γονιών

Ακριβώς!! έτσι!

Κανεις δεν μίλησε καν για ηθική και για κρυψίματα και για ηθικουλίστικες αντιδράσεις , ουτε για μη πληροφόρηση των παιδιών

 

Re: Απάντηση: Re: Έκθεση των παιδιών στη σεξουαλικότητα των γονιών

Αυτή ακριβώς είναι η αρχή βάση της οποίας μεγαλώνω τα παιδιά μου πολύ όμορφα λακωνικά δοσμένη.

 

Re: Απάντηση: Re: Έκθεση των παιδιών στη σεξουαλικότητα των γονιών(ίσως λίγο άσχετο)

αυτό το θέμα ,μου κέντρισε αρκετά το ενδιαφέρον και έτσι κάθησα και έκανα μια συζήτηση με 2 φίλες μου,για τις οποίες το σεξ είναι ενα θέμα ταμπού(το pure sex.Δεν τόλμησα καν να αναφερθώ σε πίπες,λεσβιακά κλπ,θα λιποθυμούσαν).

Οι γονείς της μιας την μεγάλωσαν κάνοντας αυτό που ανέφερε παραπάνω η Afrodyte:ηθικολογόντας,λέγοντας οτι το σεξ (εκτός γάμου) (και οποιαδήποτε σεξουαλική ορμή,καύλα) είναι κακό,αμαρτία(!),ντροπή.Είχαν κάνει αυτή και την μικρότερη αδερφή της να το βλέπουν ως κάτι απαγορευμένο.Όποτε έβλεπαν σε κάποια ταινία και την παραμικρή σκηνή που υπενισσόταν οτιδήποτε σεξουαλικό,έκλειναν την τηλεόραση.Εδω βέβαια μιλάμε για υπερβολή.Το αποτέλεσμα είναι,η φίλη μου,στα 19 της να μην έχει κάνει την παραμικρή σχέση,οχι γιατί την περιορίζουν οι γονείς της,αλλά γιατί όλο αυτό έχει χαρακτεί τόσο βαθειά μέσα της,που έχει αναπτύξει ενοχές,που αυτοπεριορίζεται,που ενώ σίγουρα το σώμα της το θέλει,δεν μπορεί να αφεθεί.Μάλιστα, μέχρι πριν ένα διάστημα (μηνών),ούτε καν αυνανιζόταν...

Οι γονείς της δεύτερης ήταν το άλλο άκρο!!όποτε γινόταν απο τα παιδιά η παραμικρή νύξη(ερώτηση,απορία) για το σεξ,είτε απλωνόταν νεκρική σιγή στο τραπέζι,είτε έτρωγαν κατσάδα αφού "δεν κάνει να μιλάμε για τέτοια πράγματα".έτσι μεγάλωσαν νομίζοντας οτι το σεξ είναι μάλλον κάτι κακό,αφου δεν επιτρέπεται να μιλάμε για αυτό.βέβαια αυτή η τακτική προκάλεσε λιγότερο κακό από οτι η προηγούμενη καθώς τα παιδιά έμαθαν οτι ήθελαν μεσω τηλεόρασης,περιοδικών και φίλων,κάτι το οποίο όμως είναι επικίνδυνο γιατί θα μπορούσαν κάλλιστα να παρασυρθούν σε λάθη λόγω διαφορετικών και λάθος απόψεων.[ούτε αυτή η κοπέλα μπορεί να εκφραστεί σεξουαλικά,γιατί οι γονείς δεν της έδειξαν οτι το σεξ είναι κάτι φυσιολογικό και όμορφο να συμβαίνει]

και στις δυο περιπτώσεις δεν υπήρξε (σωστή) σεξουαλική διαπαιδαγώγηση.

(αν κατάλαβα καλά τι εννοείς,αν οχι συγνώμη )

εγω,παρόλο που μεγάλωσα σε μια ιδιαίτερα απελευθερωμένη οικογένεια (κυρίως απο την πλευρά του πατέρα) όπου το σεξ συζητιόταν ανοικτά,ελεύθερα και με χιούμορ κάποιες φορές, όπου οποιαδήποτε απορία είχαμε,λυνόταν αμέσως(με ακριβή τρόπο,χωρίς λεπτομέρειες βέβαια και πάντα λαμβάνοντας υπόψιν την ηλικία μας),δεν θα μπορούσα να αντέξω το θέαμα των γονιών μου στο κρεββάτι.θέλω (και τους το έχω ξεκαθαρίσει) να μην γνωρίζω απολύτως τπτ για την σεξουαλική τους ζωή.κάτι το οποίο απαιτώ να ισχύει και αντίστροφα.
το βρίσκω αηδιαστικό και καθόλου όμορφο.
Το οτι είχα σωστή σεξουαλική διαπαιδαγώγηση ,ναι μεν με έκανε να βλέπω το σεξ ως κάτι απαραίτητο και υγιές, εντελώς φιλελεύθερα ,αλλά απο την άλλη δεν με έκανε να βλέπω με τον ίδιο τρόπο την επαφή μεταξύ των γονιών μου. [Αυτό βέβαια πάει τώρα σε ψυχοπαιδαγωγικές θεωρήσεις(ο γονιός είναι το απόλυτο, δεν έχει δικές του επιθυμίες,ανάγκες παρά μόνο την ανατροφή του παιδιού κλπ -αν θυμάμαι καλά)]

οπότε δεν ωφελεί να λέμε ποιός τρόπος είναι ο σωστός και ποιός ο λάθος,γιατί το κάθε παιδί έχει συγκεκριμένες "αν(τ)οχές" .ο σωστός τρόπος για ένα παιδί μπορεί να έιναι λάθος για άλλο.Απλά,γνωρίζοντας το δικό μας παιδί καταλαβαίνουμε ως που μπορούμε να το φτάσουμε.

(ίσως πλατίασα λίγο αλλά ποτέ δεν ήμουν καλή στην έκθεση)

 

Re: Απάντηση: Re: Έκθεση των παιδιών στη σεξουαλικότητα των γονιών(ίσως λίγο άσχετο)

Πολυ καλα θυμασαι  

 

Απάντηση: Έκθεση των παιδιών στη σεξουαλικότητα των γονιών

Με προβλημάτισε το "η μανα παντα ξερει"
αυτο σημαινει καταρχην οτι η μανα ειναι ενας ισοροπημενος ανθρωπος.. που εχει λυσει καποια βασικα δικα της προβληματα κ αναζητησεις για το σεξ... ωστε στην συνέχεια να μπορει να παιξει κ τον ρολο του "σωστου" παιδαγωγου στην σεξουαλική διαπαιδαγωγηση των παιδιών της.

Πιστευω οτι κάθε τι χρειαζεται τον σωστο τροπο κ χρονο..

οπως δεν αναφερουμε στα παιδια τα του χρηματιστηριου κολπα που μπορει να απασχολουν τους γονεις του κ δεν χρειαζεται να μαθουν απο τα 5 τους τι ειναι ο γενικος δεικτης του χαα, ή όπως δεν τα σκοτιζουμε με τα της δουλειας α το κτιριο δεν ειχε δεικτη σταθεροτητας τοσο αλλα τοσο.. ετσι κ το σεξ.. θα ερθει οταν το παιδι το ζητησει.. κ αναλογα την ηλικια του θα παρει την αντιστοιχη αληθινη απαντηση.

Δεν βρισκω για ποιον λογο τα παιδια να ειναι κοινωνοι της σεξουαλικης ζωης των γονιων τους..

αυτο αφορα τους γονεις κ μονο.. ουτε τα παιδια αφορα, ουτε τους γειτονες, ουτε τους συγγενεις, ουτε κανεναν περαν του ζευγαριου ή οποιου ενηλικου αυτοι θελουν να φερουν στο κρεβατι τους..

 

Απάντηση: Έκθεση των παιδιών στη σεξουαλικότητα των γονιών

Γράφω κατ΄ εξαίρεση γιατί θεωρώ πολύ σημαντικό το θέμα και κυρίως τις τραγικές επιπτώσεις του σε ανθρώπινες ζωές (συμπεριλαμβανομένων και των δικών μας γιατί όλοι υπήρξαμε κάποτε παιδιά).

Δυο απλά πράγματα θα επισημάνω που εν τέλει είναι ένα.
Το παιδιά δεν είναι ενήλικες.
Ο γονέας έχει την ευθύνη του παιδιού και όχι το παιδί την ευθύνη του γονέα.

Σε πολλές οικογένειες τα παιδια αντιμετωπίζονται σαν ενήλικες. Γίνονται κοινωνοί όλων των προβλημάτων και προβληματισμών και καλούνται να πάρουν μέρος στην επίλυσή τους. Στο όνομα των καθαρών και ανοικτών σχέσεων, τα παιδιά εξαναγκάζονται απ’ τους γονείς τους να φερθούν σαν ενήλικες. Το φορτίο είναι βαρύ γιατί απλά, δεν είναι ενήλικες.

Το παιδί έχει ανάγκη να νιώθει ασφαλές και προστατευμένο και χρειάζεται το χρόνο του για να ωριμάσει και να οικοδομήσει τη δική του προσωπικότητα και τους δικούς του ψυχολογικούς του μηχανισμούς. Χρειάζεται τα όρια που του δημιουργούν αίσθηση ασφάλειας και φροντίδας. Πόσα παιδια δεν αντιδρούν υπερβολικά ή και παραβατικά φωνάζοντας στην πραγματικότητα «προσέξτε με – βάλτε μου όρια – αγαπήστε με».

Θεωρώ πως η έκθεση του παιδιού στη σεξουαλική δραστηριότητα των γονέων είναι ωμή και βίαιη παρέμβαση στην οικοδόμηση της δικής του σεξουαλικότητας. Περιπλέκει ακόμα περισσότερο την φυσιολογική τραυματική εμπειρία της ύπαρξης του πατέρα ή της μητέρας αντίστοιχα ως «αντεραστή». Το ίδιο ισχύει και για την έκθεση στην υπερβολική σεξουαλικότητα του γονέα, oπως σωστά το διέκρινε η Syrah. Δε μπορούμε να χρησιμοποιούμε στη σχέση μας με τα παιδία «γοητεία» και να τα «φλερτάρουμε» σαν να ήταν εραστές ή ερωμένες. Θα πρέπει να κρατάμε το ρόλο του γονιού, όσο κι αν δε μας είναι βολικό ή μας θέτει περιορισμούς. Οσο ανώριμοι κι αν είμαστε, έχουμε υποχρέωση να φερόμαστε ώριμα.

Όλα αυτά δεν είναι ηθικολογίες αλλά στοιχειώδης αναγνώριση του γεγονότος πως τα παιδιά δεν είναι ενήλικες. Το σεξ δεν καλύπτεται με πέπλο σιωπής και ενοχής. Το παιδί θα πρέπει να ενημερώνεται και κυρίως να ξέρει και να νιώθει άνεση για ένα πράγμα. Πως όταν κάτι του συμβεί (από ερωτική απογοήτευση ως εγκυμοσύνες και ασθένειες) έχει που να απευθυνθεί. Στους ανθρώπους που το αγαπούν και το στηρίζουν. Στους γονείς του. Κι αυτοί θα το στηρίξουν με αγάπη και διακριτικότητα.

Μερικές φορές μου δημιουργείται η εντύπωση πως η έκθεση των παιδιών στη σεξουαλική ζωή των γονιών είναι κάτι σαν «ξεκαθάρισμα λογαριασμών». «Ακου να δεις – δε σημαίνει πως επειδή σε γέννησα δεν έχω κι εγώ ζωή - αν θέλεις να τα πάμε καλά βάλε καλά στο μυαλούδακι σου πως θα σε προσέχω αλλά δε θα κλειστώ και σε μοναστήρι – άνθρωπος είμαι κι εγώ- καταλαβέ το»

Ενώ κανείς δεν ζήτησε να κλειστεί σε μοναστήρι, απλά προσοχή, διακριτικότητα και σεβασμό στον ψυχισμό του παιδιού, ο γονέας αυτός ψάχνει στην ουσία την «έγκριση» από το παιδί για τις δραστηριότητές του. Στην ουσία αντιστρέφει τους ρόλους και βάζει το παιδί στη θέση του γονιού. Κι αυτό είναι υπερβολικό φορτίο.

Ελπίζω μ αυτές τις σκόρπιες σκέψεις να βοήθησα. Το θέμα είναι πολύ ευαίσθητο και δε χωράει προσωπικές κριτικές και εξυπνάδες.

 

Re: Απάντηση: Έκθεση των παιδιών στη σεξουαλικότητα των γονιών

Υποκλίνομαι, δεν θα μπορουσα να τα γραψω αν τα εγραφα καλυτερα. Χειροτερα μπορει , τοσο στακάτα κι εμπεριστατωμενα ομως όχι.

 

Re: Απάντηση: Έκθεση των παιδιών στη σεξουαλικότητα των γονιών

Συμφωνόντας βασικά με το πιο πάνω δεν μπορώ να μην αναρωτηθώ, πως φτάσαμε να συζητάμε για έκθεση των παιδιών στη σεξουαλική δραστηριότητα του γονέα ταυτίζοντας το με την έκθεση στην καθαυτή πράξη/πράξεις?
Δεν είδα κανένα να προσπαθεί να περάσει τέτοιο μύνημα ως ορθό, ίσως να μου διέφυγε.
Την μοναδική διαφωνια που είδα να υπάρχει, πέρα από τις προσωπικές κατά την άποψη μου αντιπαραθέσεις μεμονωμένων ατόμων, ήταν κατά πόσο το σεξ μπορεί να είναι θέμα προς συζήτηση, δηλαδή οι γονείς, ανάλογα πάντα με την ηλικία, την ωριμότητα και τις ερωτήσεις του παιδιού, συζητούν μαζί του και αναφέρονται στο σεξ και αναλογα παντα με τα προαναφερόμενα απαντούν ή αντίθετα συμπεριφέρονται λες και δεν υπάρχει, είναι κάτι στο οποίο προς Θεού δεν αναφερόμαστε, δεν κάνουν σεξ οι γονείς είναι ανέραστοι και σεξ έκαναν μόνο από αναγκαιότητα γονιμοποίησης, εκτός κι αν και τα παιδιά τους λέμε πως τα έφερε ο πελαργός.

 

Για να επανελθουμε λοιπον,οπως σε ολες τις δραστηριοτητες μας,καλο θα ειναι τα παιδια να μην εκτιθονται.Φυσικα και εξηγουμε,σαφεστατα θα λυσουμε αποριες με ΠΑΣΑ αληθεια,αλλα δεν ειναι πιστευω σωστο να τα εκθετουμε με κανενα τροπο και για κανενα λογο.Ειναι απιστευτα σημαντικο στην ψυχολογια τους να νιωθουν ασφαλεια.Η γνωμη μου ειναι οτι αυτη "χτιζεται" με τον καιρο απαντωντας με αληθειες(αναλογα και με την ηλικια).Ειναι αφανταστα λυπηρο να χασει καποιος γονεας την εμπιστοσυνη του παιδιου του.