Ένα ακόμη κακοποιητικό βίωμα

<Moderator notice>

Το νήμα ανοίγει και πάλι. Αν δεν μπορείτε να γράψετε την άποψή σας χωρίς να νιώσετε την ανάγκη να ορμίσετε στο λαρύγγι αυτού με τον οποίο διαφωνείτε μείνετε μακρυά. Σε περίπτωση που επαναληφθεί αυτό που έγινε το μεσημέρι το νήμα θα κλειδώσει οριστικά.​

</Moderator notce>

 

Δεν είναι άδικες οι παρατηρήσεις σας.
Δείτε όμως μια διαφορετική οπτική.
Το παρόν, όπως και κάποια έτερα νήματα, αναφέρονται σε συγκεκριμένο περιστατικό, σε συγκεκριμένο χωροχρόνο, με συγκεκριμένους πρωταγωνιστές και συγκεκριμένες πράξεις - παραλείψεις, οι οποίες εισπράχθηκαν ως κακοποιητικές από τουλάχιστον μία εκ των πρωταγωνιστών.
Για διαφόρους λόγους, εκ των οποίων οι κυριότεροι είναι από την μεν πλευρά της διαχειρίσεως η τήρηση της γενικής κατευθύνσεως λειτουργίας του φόρουμ, από την πλευρά δε των συμμετεχόντων η προσωπική, έμφυλη ή μη, θεωρητική τοποθέτηση επί του modus operandi αντιμετωπίσεως αναλόγων καταστάσεων, η συζήτηση από συγκεκριμένα βιωματική οδηγήθηκε σε γενικώς θεωρητική, οπότε όταν στο μείγμα προστέθηκε η ανίκητη βλακεία, το μόνο το οποίο κατορθώσαμε είναι να δικαιώσουμε πανηγυρικώς των Πατερούλη Γιόζιπ, τουλάχιστον κατά το μέρος της αποδιδόμενης σε αυτόν φράσεως " 1 θάνατος είναι τραγωδία. 1.000.000 θάνατοι είναι στατιστική".
Η στάση - θέση μου είναι, ότι τα προβλήματα στις ανθρώπινες αλληλεπιδράσεις λύνονται όταν αντιμετωπίζονται ως το πρόβλημα της Μαρίας, το πρόβλημα του Νίκου . Ατομικά. Όταν από την αιμορραγία του ενός, πάμε να βγάλουμε κανόνα για την αιμορραγία των πολλών, ομοειδών ή μη, κατορθώνουμε να φέρουμε τη χλαπαταγή του φαίνεσθαι σε ισχυρότερη θέση από την ουσία του είναι.
Και το είναι του συγκεκριμένου βιώματος της νηματοθέτιδος, υπό τις όσες αιρέσεις έχω ήδη αναφέρει, άγγιξε και άλλα συγκεκριμένα είναι.

 

Εάν θέλουμε να δούμε τα πράγματα πέρα από πεποιθήσεις, πέρα από πιστεύω και για όποιον έχει
διάθεση και τάσσεται με τα πορίσματα της εξελικτικής ψυχολογία, συστήνω ανεπιφύλαχτα τα
1. "Ο άνθρωπος, το ηθικό ζώο" του Wright Robert
2. "Blank Slate" του Steven Pinker

 

Πολλές και διαφορετικές οι περιπτώσεις και προσωπικά αυτό που μ ενοχλεί είναι η γενίκευση, ιδίως όταν η γνώση μας πάνω σε περιστατικά, είναι περιορισμένη.

Είναι τεράστια η διαφορά ανάμεσα σε μια συμβουλή προς έναν ενήλικα με τον οποίο συζητάμε ένα θέμα, απ το να κατηγορείται ένα θύμα επειδή κακοποιήθηκε . Ιδίως, όταν χρησιμοποιείται ως άλλοθι σ αυτή την εκ νέου κακοποίηση με τον μανδύα του "προστατευτικού" που παίζει τον ρόλο του κηδεμόνα ο οποίος το "μαλώνει".
Με αυτή την θέση σας, χρίζετε πνευματικά ανίκανα (εξ ου και το "αμεα" που γράψατε σε προηγούμενα ποστ) όσα άτομα έστω φέρθηκαν επιπόλαια για τους δικούς τους λόγους.
Και τέτοιες θέσεις αποθαρρύνουν κάποια άτομα απ το να αντιμετωπίσουν τις κακοποιητικές τους εμπειρίες μιλώντας γι αυτές δημόσια.

Το ριψοκίνδυνο στην προκειμένη περίπτωση, απ όσα μπορούμε να γνωρίζουμε βάσει του ποστ της νηματοθέτριας ήταν η παρέα με έναν άνθρωπο ενώ "έβλεπε πως δε σέβεται κανέναν παρεμβαίνοντας στις ζωές των άλλων, δημοσιοποιώντας προσωπικές φωτογραφίες χωρίς την συγκατάθεσή τους" και πως ηταν "πράγμα σύνηθες για τον Ά. να κατηγορεί τους πάντες".

Καμία σχέση δεν έχει η ηλικία με αυτά τα red flags τα οποία για τους δικούς της λόγους που μονάχα η ίδια γνωρίζει, έκανε skip η νηματοθέτρια.

Οσο κολακευτικό κι αν μοιάζει επιφανειακά το να παίρνεις προσωρινή εξαίρεση καλής συμπεριφοράς απο κάποιον που βλέπεις πως φέρεται άσχημα σχεδόν σε όλους, συνήθως έρχεται η στιγμή να συμπεριφερθεί και σ εσένα το ίδιο.

Οταν κάποτε βρήκα την δύναμη να αντιμετωπίσω τον άνθρωπο με τον οποίο είχα εγκλωβιστεί σε τοξική σχέση χρόνων, το πρώτο που μου αντίτεινε φωνάζοντας ήταν : "Και τι να σου πω εγώ για τις επιλογές σου;" ως ακόμη ένα τέχνασμα χειραγώγησης, στο οποίο έφταιγα εγώ, που επέλεξα να μην φύγω νωρίς από την κακοποιητική συμπεριφορά του.

Θέλει πολλή δουλειά με τον εαυτό κυρίως, αλλά και με πολύ οικεία άτομα, ωστε να απεγκλωβιστεί κάποιος από παρόμοιες καταστάσεις, χωρίς να αυτοραπίζεται επιπλέον στο τέλος, για να εξιλεωθεί ως "απρόσεχτο αμέα"/θύμα απ τον κάθε παρεμβατικό old school θύτη/"κηδεμόνα".

 

Έλα μου ντέ; Ένας ενήλικος γίνεται ξαφνικά παντογνώστης και αρχίζει τις κρίσεις και τις συμβουλές προς έναν άλλον ενήλικο, ο οποίος ΔΕΝ τού τις ζήτησε; Και συμβουλεύει και κρίνει χωρίς ΚΑΝ να γνωρίζει τον άνθρωπο στον οποίο απευθύνεται, (και ο οποίος δεν ζήτησε την συμβουλή του) την προσωπικότητα του, το ποιόν του, την καταστασή του. Βασικά ο κρίνων και συμβουλεύων την τύφλα του μόνο γνωρίζει αλλά πιστεύει ότι είναι παντογνώστης.. Τυχαία νομίζετε μίλησα για ιδέες μεγαλείου;

 

Θα σχολιάσω μόνο μετά από 27 σελίδες υποκειμενικών κυρίως απόψεων και προσωπικών ίσως εμπειριών κάποιων μελών ότι για την κακοποίηση μιλάμε!!!
Είτε την ίδια στιγμή, είτε μετά από 7 χρόνια, είτε μετά από 20 χρόνια.
Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και ανάλογα το χαρακτήρα, τα λοιπά βιώματα που υπάρχουν ως υπόβαθρο, την υποστήριξη ή μη που έχει, χρειάζεται το χρόνο του γιατί αλλιώς και να το υποστηρίξει δεν θα καταφέρει (ήδη του έχουν τραβήξει το χαλί μια φορά ή και περισσότερες κάτω από τα πόδια και όντας κάτω, δύσκολο να υποστηρίξει τις όποιες αντίθετες στάσεις που μπορεί να προκύψουν).
Καλώς ή κακώς ένα θύμα κακοποίησης (οποιασδήποτε μορφής) όταν αποφασίζει να μιλήσει πρέπει να είναι ετοιμοπόλεμο γιατί αυτές είναι οι συνθήκες, είτε μας αρέσει, είτε όχι (έχετε ήδη δώσει κάμποσα παραδείγματα δακτυλοδεικτούμενων καταστάσεων)
Τώρα αν θα το θάψει ή όχι ως εμπειρία, αν θα το κάνει πιο δυνατό ή πιο αδύναμο, αν θα το ξεπεράσει ή όχι έχει να κάνει με πολλά και κυρίως με το πως το ίδιο το θύμα θα αποφασίσει να δουλέψει με αυτό.
Σίγουρα το θάψιμο δεν είναι λύση όμως και πάλι καμία επικριτική διάθεση ούτε γι αυτές τις περιπτώσεις.
Με όση δύναμη ψυχής έχει ο καθένας κινείται

 

@esmarol Δεν μπορώ να διαβάσω 27 σελίδες σχόλια, εύχομαι να μην τόλμησε κανείς να σε κατηγορήσει για ό,τι έγινε. Γνωρίζω σε ποιον αναφέρεσαι, είχαμε παίξει μία φορά πριν από χρόνια. Παρόλο που δεν μου έκανε τίποτα κακοποιητικό δεν ένιωσα άνετα και έκοψα τις επαφές μαζί του. Ήταν πολύ γενναίο που το μοιράστηκες, ελπίζω να το έχεις ξεπεράσει έστω σε έναν βαθμό.