Ένα μεγάλο δίλλημα!

Είναι υποτακτικός/ή. Έχει υπάρξει στο χώρο του bdsm συνειδητοποιώντας τι ακριβώς είνα!Ξαφνικά ερωτεύεται και βρίσκεται σε μια vanilla σχέση. Τα βάζει κάτω και λέει... είμαι καλά, τα έχω όλα...εεε δεν πειράζει που λείπει το bdsm! Κάποια στιγμή όμως μέσα του/της ξυπνούν τα γνωστά ένστικτα υποταγής!
Τι γίνεται τότε? Πετάει συναισθήματα και όμορφες στιγμές από το παράθυρο?
Παρακαλώ παραθέστε τη γνώμη σας...ευχαριστώ!

 

Εξαρτάται πόσο σημαντικός είναι ο συγκεκριμένος άνθρωπος για μας.
Εξαρτάται απο το πόσο καλά μπορούμε να επικοινωνήσουμε μαζί του, ώστε να μπορούμε να έιμαστε ειλικρινείς απεναντί του και να εξηγήσουμε αύτο που πραγματικά αισθανόμαστε.
Και αν βγάλουμε το βδσμ στην άκρη, ας καθίσουμε να αναλογιστούμε τα εξής : μήπως τελικά δεν είμαστε τόσο ερωτευμένοι; τί μας οδήγησε σε μια μη βδσμ σχέση; μήπως επειδή έφυγε ο έρωτας απλά χρησιμοποιούμε και το βδσμ σα δικαιολογία για να φύγουμε απο αυτή τη σχέση;

 

You cant always get what you want
But if you try sometimes well you might find
You get what you need.

 

zoyzoy πολύ δυνατό θέμα, ευχαριστούμε  

Άσε να το σκεφτώ λιγάκι και θα επανέλθω.

Δε νομίζω ότι υπάρχουν λύσεις έτοιμες, αν βρίσκεται μπροστά σε πραγματικό δίλημμα αυτής της μορφής μία υποτακτική έχει μπροστά της μία πολύ δύσκολη απόφαση.

Όμως, στον έρωτα δεν ψάχνουμε, βρίσκουμε.

 

Μετά από πολύ καιρό, άλλη μια ευκαιρία να κάνω quote ... τον εαυτό μου!

Τρυφερά να πλατσουρίζετε στις θάλασσες, (που θα ΄λεγε και ο Ηλίας)

Dream

 

Συνειδητοποιημένη υποτακτική που αποφασίζει να μπει σε μια βανίλια σχέση πιστεύω πως όταν το κάνει, ερωτευμένη ή οχι δεν έχει σημασία, ξέρει πολύ καλά οτι θα πρέπει να συμβιβαστεί στο θέμα της υποταγής/κυριαρχίας.

Όταν λοιπόν τα «ένστικτα υποταγής ξυπνούν» ( αραγέ κοιμούνται και ποτέ αφου μιλάμε για υποτακτικό άτομο που ξέρει ποιός είναι......) αρκεί να θυμίσει στον εαυτό της τον αρχικό της συμβιβασμό αφου θα ήταν άδικο απέναντι στον βανίλια σύντροφο να βιώσει την εγκατάλειψη ή και τις ενοχές πως ποτέ τελικά δεν κατάφερε να την κάλυψει ( αν φυσικά του πει τι της συνέβει). Προσωπικά για μένα είναι θέμα υπευθυνότητας απέναντι σε εμάς και τους άλλους.

Πολλές φορές βλέπω τους ανθρώπους να ζευγαρώνουν για λόγους φόβου μοναξιάς και άλλους που αποτελούν βασικά συστατικά για μια αποτυχημένη σχέση.
Ακόμα και όταν αποφασίζουμε να συμβιβάσουμε τις επιθυμίες μας και να είμαστε τελικά δίπλα σε έναν άνθρωπο θα πρέπει να σεβόμαστε τουλάχιστον την καρδούλα και την ψυχούλα του και να μην τον ισοπεδώνουμε με ανώριμες αποφάσεις.

Οπότε για μένα η σωστή απόφαση στο σενάριο που μας καταθέτεις εδώ είναι πως όχι δεν γυρνάμε την πλάτη στον βανίλια σύντροφο και όσα ζούμε μαζί του γιατί θυμηθήκαμε οτι είμαστε υποτακτικοί.

 

Για άλλη μια φορά θα συνυπογράψω στο πιο πάνω...
ΜΙλώντας με μια φίλη χτες ανέφερε πως ίσως κάποιοι χρησιμοποιούν το bdsm σαν άλλοθι.
άλλοθι για kinky σεξ, ανάμεσα σ΄ άλλα.
Και το μόνο που μπορώ να πω είναι πως αν κάποιος μπορεί να απολαύσει το vanilla σεξ εξίσου με αυτό που παίρνει μέσα από το bdsm, τότε μάλλον το bdsm είναι γι΄ αυτόν άλλοθι και όχι ανάγκη και είναι κάτι που μπορεί να αποφύγει.

Από κει και πέρα, δυσκολεύομαι να απαντήσω γιατί δυσκολεύομαι να μπω στη πιο πάνω θέση. Δεν θα μπορούσα να ερωτευτώ κάποιο βανίλλα, δεν θα μπορούσα να ζω με κάποιο και να κρύβω ή να καταπιέζω μια αλήθεια μου.
Αλλά ο καθένας μας είναι διαφορετικός, έτσι το μόνο που μπορώ ΄να κάνω είναι να ευχηθώ η επιλογή που θα κάνει αυτό το άτομο να έχει αποτελέσματα που τον κάνουν ευτυχισμένο.

 

Αυτα που ειπαν ο KyriosG και ο DreamMaster,

ακομα και οταν κανουμε "λαθη" στο τελος στις βασικες μας αρχες γυρναμε, σε αυτα που εχουμε μεγαλυτερη αναγκη να γυρισουμε,

πραγματικα διλληματα μεσα μας δεν υπαρχουν,η κοινωνια και το εξωτερικο περιβαλλον μας τα "επιβαλλουν".

 

Να σας πω την αληθεια δεν καταλαβα τι εννοεις DreamΜaster....αλλα δεν πειραζει..

Οσο για το ερωτημα της zoyzoy, πιστευω οτι για καποιον που οντως ειναι συνειδητοποιημενος στα "θέλω" του αργα η γρηγορα θα εγκαταλήψει μια vanilla σχεση..να ξερει ομως οτι τότε ξεκιναει το "ταξιδι"..

 

[QUOTE='lara[E-p]'
Από κει και πέρα, δυσκολεύομαι να απαντήσω γιατί δυσκολεύομαι να μπω στη πιο πάνω θέση. Δεν θα μπορούσα να ερωτευτώ κάποιο βανίλλα, δεν θα μπορούσα να ζω με κάποιο και να κρύβω ή να καταπιέζω μια αλήθεια μου.
Αλλά ο καθένας μας είναι διαφορετικός, έτσι το μόνο που μπορώ ΄να κάνω είναι να ευχηθώ η επιλογή που θα κάνει αυτό το άτομο να έχει αποτελέσματα που τον κάνουν ευτυχισμένο.[/QUOTE]


Δυσκολευομαι και εγω .... !

Θα ήθελα απλα να προσθέσω
πως αυτό το θέμα είναι πολύ κοντά στο άλλο με το στάτους που δηλώνουμε .

Μου κάνει μεγάλη εντύπωση ειναι η αλήθεια,
πως είναι δυνατόν κάποια που δηλώνει σκλάβα
και όχι καν απλά υποτακτική η μποτομ
ξαφνικά να ερωτευτεί κάποιον βαννιλα
και ξαφνικά να σταματήσει να είναι σκλάβα ....

αλλά οπως πολλές φορες εχουμε πει ...
περι ορεξεως .....

 

Απάντηση: Ένα μεγάλο δίλλημα!

Ο έρωτας δε κοιτάζει status χτυπάει όπου βρεί...