Ένα μεγάλο δίλλημα!

Απάντηση: Ένα μεγάλο δίλλημα!

...και να προσθέσω και κάτι ακόμη. Πολλοί Κυριάρχοι και υποτακτικοί εδώ μέσα είναι σε vanilla γάμους(άσχετα με το λόγο που παντρεύτικαν) αυτό τους κάνει vanilla?

 

Re: Απάντηση: Ένα μεγάλο δίλλημα!

Εσυ τι λες ?

 

Απάντηση: Ένα μεγάλο δίλλημα!

Ας μας απαντήσουν καλύτερα αυτοί που είναι σε γάμο

 

Re: Απάντηση: Ένα μεγάλο δίλλημα!

Μιλάμε πάντα για συνειδητοποιημένη femsub έτσι δεν είναι;

Πώς έγινε συνειδητοποιημένη αυτή η femsub; Ένας λόγος συνειδητοποίησης είναι ότι από τους βανίλλα έρωτές της κάτι σοβαρό έλειπε, η υποταγή δηλαδή και μάλιστα η υποταγή που βιώνεται και μπορεί να κουράστηκε μέχρι να το βρεί.

Παρόλα αυτά... πώς θα καταλήξει στο αν μπορεί ή όχι να αποφύγει το BDSM;

Νομίζω ότι ο πιό αληθινός τρόπος για να καταλήξει κάποια στο αν τελικά θα κάνει BDSM και αν ναι τί BDSM, άλλο το BDSM της owned slave και άλλο αυτό της fem bottom και οι δύο BDSM κάνουν, είναι ακριβώς να ερωτευτεί βανίλλα και να ξε-ερωτευτεί βανίλλα και μετά ξανά πίσω στο BDSM και ούτω καθ εξής και καποια στιγμή θα καταλάβει και θα βρει αν έχει νόημα γι αυτήν να ελέγχει και να περιορίζει τον εαυτό της ως προς τον έρωτα ή ως προς την βιωμένη υποταγή.

Βρίσκω και εγώ εξαιρετικά πετυχημένη και χρήσιμη την φράση αυτή του Κυρίου DreamMaster, μόνο που για να την κατανοήσει κανείς στο πετσί του ίσως πρέπει να έχει βιώσει το δίλημμα, γιατί είναι δίλημμα "to BDSM or not to BDSM?" και πιθανά αυτό γίνεται όταν πιά είμαστε σε ηλικία δεύτερης νεότητας. Άρα σε ηλικία που ίσως έχουμε ερωτευτεί για τους σωστούς και τους λάθος λόγους και έχουμε βγάλει τα συμπεράσματά μας.

Αυτό το θέμα "είμαι λαιφσταιλερ και ερωτεύτηκα βανίλλα, τί να κάνω;" είναι ένα από τα πιό καυτά σε πολλά φόρα ανάλογα με το δικό μας.

Συνήθως τίθεται από άντρες Κυρίαρχους.

Ίσως επειδή η υποταγή της femsub, δεν της ακυρώνει τη συναισθηματική διέξοδο του βανίλλα έρωτα προς τον Κύριό της, τουλάχιστον κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις.

Σχετικά με αυτό,

το θέμα αξίζει δικό του νήμα, κατά τη γνώμη μου. Όστις βούλεται...

Υπάρχει και το παλιό ανάλογο D/s με παντρεμένο, αλλά είχε τεθεί από διαφορετική σκοπιά εκεί.

 

Κατ΄ αρχήν τι είναι έρωτας?
Τι σημαίνει είμαι ερωτευμένος?
Μπορεί ο έρωτας να μην είναι τυφλός?
Μπορεί άραγε να περιορισθεί σε κάποια πλαίσια?
Είναι δυνατόν με το που θα μας κτυπήσει ο έρωτας την πόρτα να σκεφτούμε με την μια αν ανήκει στο χώρο του BDSM? Και αν αυτός ο κάποιος δηλαδή δεν ανήκει τον απορρίπτουμε? Δεν αξίζει τον κόπο να δοκιμάσουμε πράγματα μαζί του?
Λίγες vanilla υπάρξεις έχουν ερωτευθεί κάποιον από εμάς?
Γιατί να μη μπορεί να συμβεί το αντίθετο λοιπόν?

Μήπως τα βήματα μας μέσα σε μια τέτοια σχέση θα μπορούσαν να καθοδηγήσουν και να υποδείξουν στον vanilla σύντροφο μας αυτά που θα μας έκαναν εμάς ευτυχισμένους και μέσα από την δική μας ευτυχία και αυτούς?

Αν υπάρχει έρωτας, σε συνδυασμό με την αγάπη, πασπαλισμένα με μπόλικη ειλικρίνεια, τακτ και μεθοδευμένη στρατηγική όλα μπορούν να συμβούν.
Αλώστε όλα παίζονται και δοκιμάζονται στις σχέσεις.
Αναρωτιέμαι με ολ' αυτά μήπως θα πρέπει να ερωτευόμαστε μόνο μεταξύ μας?
Μήπως θα πρέπει να βάλουμε παρωπίδες και να είμαστε δυστυχισμένοι με ότι έχουμε αν αυτό δεν εκφράζετε σε BDSM σχέση?

Μου δώσατε επιχειρηματική ιδέα... 
Θα ανοίξω γραφείο συνοικεσίων για BDSM σχέσεις:exc: .

 

Απάντηση: Ένα μεγάλο δίλλημα!

tender lilly έθεσα τα συγκεκριμένο ερώτημα γιατί σε αυτό το thread υπήρξαν και κάποια άλλα ζητήματα που αφορούν άμεσα το θέμα. όπως για τους λόγους που ΄κάποιος κανει βδσμ (του DreamMaster) και το αν ένα υποτακτικό ή Κυρίαρχο άτομο μπορεί να ερωτευτεί ένα βανίλλα (της anasia{L G}) οπότε νομίζω πως το ερώτημα μου χωράει και εδώ μέσα ως άλλη μία μικρή παρένθεση.

 

Πριν εκφράσω την άποψη μου θα ήθελα να κάνω την ερώτηση και προς την Εύα και προς άλλους που θα ήθελαν να απαντήσουν . Η εικόνα που έχετε για τον έρωτα , είναι διαχωρισμένη από τα χρώματα του Sm , D/s , M/s και για να μη μπαίνω σε συμβολισμούς με αυτό που σας τοποθετεί στον Bdsm χώρο ; Όταν ερωτευθείτε δεν γεμίζει στο μυαλό σας με εικόνες για αυτόν , να είναι υποταγμένος στα πόδια σας ή το αντίστροφο ;
Για να κάνω πιο απλό το ερώτημα μου , θα περιγράψω μια εικόνα που με συγκλονίζει όταν είμαι ερωτευμένος . Την ώρα που μιλάμε και κοιτάω τα χείλια της , τα φαντάζομαι υγρά να ικετεύουν . Όταν κοιτάω το σώμα της , το σκέφτομαι δεμμένο σε διάφορες γωνίες , όταν σκέφτομαι να της πάρω ένα λουλούδι , ζητάω κάποιο που να έχει τα αγκάθια πάνω του...

 

Αν κατάλαβα σωστά, η zoyzoy μιλάει για μία υποτακτική που ερωτεύεται βανίλλα άντρα και έχει βανίλλα σχέση και είναι ευτυχισμένη μέχρι που την χτυπάει (ξανά) η ανάγκη να εκφράσει υποταγή και να νιώσει κυριαρχία με τη BDSM έννοια. Και ρωτάει τί γίνεται τότε.

Αν είναι έτσι το θέμα, και είναι καυτό θέμα στην πράξη, η αρχική ερώτηση δεν έχει να κάνει με τον έρωτα σε μία D/s ή M/s σχέση.

 

Βιάστηκες τρυφερή μου , να με διορθώσεις . Πριν απαντήσω πρέπει να θέσουμε μία έστω και πρόχειρη βάση τι εννοούμε λέγοντας ότι μία υποτακτική ερωτεύεται βανίλλα άντρα και έχει βανίλλα σχέση και μετά από καιρό της επιστρέφει η ανάγκη για Bdsm...

 

Για εμένα δε θα μπορούσε μία υποτακτική να ερωτευθεί κάποιον που δεν της κάλυπτε την ανάγκη της για υποταγή και ούτε να ήταν πραγματικά ευτυχισμένη , εκτός αν υπήρχαν και άλλοι πιο ισχυροί παράγοντες στην σχέση αυτή .

 

Απάντηση: Ένα μεγάλο δίλλημα!

Και εδώ θα ξαναρωτήσω ...όποιος/α ερωτευθεί βανίλλα δεν είναι υποτακτικός;

 

Με συγχωρείς που πότε - πότε μου βγαίνει το χούι του προέδρου συνελεύσεων Ηλία, φαντάζομαι θα διορθωθώ κάποια στιγμή αν όχι μόνη μου τότε με βοήθεια, πού θα πάει... <χ>

Ξέρεις όμως, όσο απλό δείχνει στό χαρτί ως λογικό επιχείρημα, τόσο πολύπλοκο είναι στην πράξη.

Από τις εμπειρίες μου ισχύει πέρα ως πέρα το "στον έρωτα δεν ψάχνει κανείς αλλά βρίσκει" του Οσκαρ Γουάιλντ αυτό όχι δικό μου, να μην παρεξηγηθώ.

Ερωτεύεται λοιπόν είτε μία ξυπνημένη, είτε μία άτυπη υποτακτική κάποιον που καλύπτει κάποιες πολυ σημαντικές ανάγκες της, π.χ. ανάγκη αποδοχής, ανάγκη επικοινωνίας, τρυφεροτητα, διασκέδαση, βανίλλα σεξ που χρειάζεται και αυτό και για την ηδονή και για την επιβεβαίωση και για την επικοινωνία. Γιατί αυτόν τον άντρα βρήκε σ αυτήν τη φάση της ζωής της και αυτόν ερωτεύτηκε. Περίπου όπως λες παρακάτω

Και έστω ότι αυτός ο βανίλλα είναι αρκετά κυριαρχικός ώστε να καλύπτει σε ουσιώδη βαθμό την ανάγκη της υποτακτικής να ελέγχεται. Πλην όμως αποτάσσεται του σαδισμού πέρα ως πέρα. Δεν θέλει ο άνθρωπος να εκφράσει σαδισμό, δεν θέλει να επικοινωνήσει σαδομαζοχιστικά με την καλή του, είτε δεν τον ενδιαφέρει, είτε έχει τους λόγους του γι αυτό και (κάνει ότι) δεν κατάλαβαίνει τους πόντους που του ρίχνει η καλή του. Ή ακόμα και την βάζει στη θέση της αγριωπά. "Κάτσε κάτω και όπως είναι είναι και κοίτα να σ αρέσει"

Αν κάποια δεν το έχει ζήσει, δεν μπορεί να φανταστεί έστω πόσες ανεκπλήρωτες προσδοκίες δημιουργούνται έτσι στην ψυχή αλλά και στο σώμα της υποτακτικής, είτε αυτή έχει τη γνώση του τί είναι BDSM και τίς αναγνωρίζει, είτε δεν την έχει και δεν τις αναγνωρίζει. Ακόμα και να ευχαριστιέται στο σεξ και πάλι κάτι πολύ ουσιώδες νιώθει να της λείπει. Κάτι σαν "μπούκωμα", κάτι σα να φουσκώνει μέσα της και να μη βρίσκει διέξοδο.

Κάπως σα να διψάει, να μην έχει να πιεί νερό και να ακούει κάπου μακρυνά τα νερά ενός καταρράχτη να ξεχύνονται και να σκάνε με δύναμη στα βράχια...

Λοιπόν;

Υ.Γ. Με συγχωρείτε αν μονοπώλησα το νήμα, αυτή την εμπειρία είχα ή κάτι παρεμφερές και βάσει αυτής γράφω, και αν άλλες έχουν ανάλογα βιώματα θα μ ενδιέφερε πολύ να τα μοιραστούμε.