Έρωτας είναι η τέχνη του να φεύγεις...

Part I

Αν είσαι η ροή που τρέχει
ή το σταμάτημα του ήχου
χτύπα.
Αλλοιώς μην ενοχλήσεις.
Μη διαταράξεις τη θεία αταραξία
του θνητού όντος που εμμένει.

*****

Αυτό το σπίτι με πειράζει. Kι ότι περιέχει. Πρέπει να σού 'ριξα πολύ-πολύ ξύλο κι άντεξες. Πρέπει να ήμουνα αισχρός,
αισχρός κι άντεξες. Πρέπει να ήμουνα αδύναμος, αδύναμος και με δέχτηκες. Πρέπει να είχα αποκοπεί κι ακολούθησες.
Βρήκα τη δύναμη να δώσω τέλος και μου μίλησες.
Πως δεν υπάρχει τέλος. Τέλος κι Αρχή τ’ αυτό. Τώρα ξέρω πως είσαι ο πιο φανταστικός άνθρωπος. Έχεις τεράστια
δύναμη. Τώρα ξέρω ότι ξέρεις. Δε σε φοβάμαι μη κυλήσεις. Αφού μπόρεσες να ταπεινωθείς.
Αφού μπόρεσες να κυλιστείς.
Αφού χτύπησες και σύ στο μαχαίρι.
Δε με πειράζει πια το σπίτι.
Ούτε το περιβάλλον σου.
Τώρα ξέρω ότι ξέρεις. Κι ό,τι ξέρεις είναι ιδιαίτερο. Είναι δικό σου. Δε σε φοβάμαι πια. Αυτή τη νύχτα μ’ έχεις
ξεπεράσει. Δεν έχει σημασία που σ’ αγαπάω. Δεν έχει σημασία που σου δόθηκα πρώτος εγώ. Δεν έχει σημασία που δε
μπορώ να πάω μ’ άλλη γυναίκα πια. Δεν έχει σημασία τίποτα.
Με βοήθησες πολύ χωρίς να το ξέρεις. Και δεν τό ξερα και ‘γω. Απελευθέρωσα όλα μου τα ζωικά ένστικτα και ήσουνα
δίπλα απλή. Είναι φανταστικό.
Αυτό σίγουρα δεν τό 'χω ξαναζήσει. Ή αν το έζησα δεν το θυμάμαι.
Κι ήσουνα δίπλα. Τώρα ξέρω ότι ξέρεις. Τώρα ξέρω πως δεν ήταν ζήλεια.
Ήταν απαραίτητο να γίνει. Ήθελα να πειστώ.
Χαίρομαι που είσαι έτσι. Χαίρομαι που δεν έπεσα έξω. Ξαναβρίσκω τις δυνάμεις μου. Σ’ ευχαριστώ. Νοιώθω σα να
έχω συνδέσει τη μοίρα μου μαζί σου.
Εσύ έχεις το Πίττ σου. Νοιώθω σαν κάτι ναξεκουνάει. Σα να αρχίζει κάτι που άρχισε από καιρό. Και δε το κατάλαβα.
Τώρα ξέρω ότι ξέρεις.
Σου έχω εμπιστοσύνη.
Αυτά.

*****

Γιατί συχνά με πιάνεις και πιανόμαστε,
σε πιάνω και πιανόμαστε. Μονάχα σα σωπαίνουμε και όχι σα μιλάμε. Σαν είναι άδειο το μυαλό μου και σου ξεβιδωθούν
τα μάτια. Αλλά δε συμβαίνει κάθε μέρα τούτο.

*****

Στα γραφτά σου το τολμάς και ακουμπάς τα πάντα.
Και εμένα δεν τολμάς να μ’ ακουμπήσεις. Πάντως εγώ τολμώ και σ’ ακουμπώ. Δεν ξέρω ποιό είναι το καλύτερο ή κι αν
είναι το ίδιο ακριβώς. Ή, αν υπάρχει το καλύτερο.
Άρα είναι έτσι.
Αρκούμαι σ’ αυτό.

*****

Είχες το πλεονέκτημα να βλέπεις με εικόνες. Είχα το πλεονέκτημα να δρω χωρίς αυτές. Εσύ εκεί μειονεκτείς. Εγώ
μειονεκτώ εκεί που εσύ πλεονεκτείς.
Θα μπορούσε νά 'ταν το τέλειο. Εγώ αδράχνω τη στιγμή και δρω και σύ τη ζωγραφίζεις. Άλλες περιγραφές θα πεις. Όχι.
θα πω εγώ.
Θα μπορούσε νά 'μασταν το συμπλήρωμα. Όμως εσύ ζητάς εικόνιση κιεγώ γυρεύω δράση. Δεν κόλλαγαν αυτά και
σπάσαμε.
Κιόμως παρ’ όλα ταύτα δεν έχω τη γνώμη ότι ξεγελάστηκα.
Άξιζε τον κόπο.

*****

Εγώ δε χρειάζομαι τον κόσμο.
Κακώς έχεις νομίσει
Για μένα δεν υπάρχει κόσμος
Χρειάζομαι απλά
να δημιουργώ κόσμους.

*****

Εγώ δεν είμαι τουρίστας.
Δε θέλω νά 'μαι τ’ αξιοθέατο των τουριστών.
Ποτέ μου δεν έχω πράξει για να περνάω την ώρα μου.
Δε θέλω να περνάς την ώρα σου μαζί μου.
Ούτε να επισκέπτεσαι το χώρο μου τουριστικά.
Γι' αυτό να μην ξανάρθεις.
Τώρα θα σε βρίσκω όποτε θέλω εγώ.
Αντιστρέφω τους όρους.
Κρίμα που είναι έτσι.

*****

Δεν έδωσα σε άλλον
τα κλειδιά
ούτε του σπιτιού μου
ούτε της καρδιάς μου
Αρνήθηκες να τα πάρεις
Φοβήθηκες μήπως
σου ξεκλειδώσω
τη δική σου
καρδιά.

*****

Σήμερα κερδήθηκε
ένας άνθρωπος.
Δεν τον κέρδισα εγώ.
Κερδήθηκε από μόνος του.
Εγώ αυτόν τον άνθρωπο
τον έχασα.
Όμως εγώ το θέλησα
να κερδηθεί. ​

Νικόλας Άσιμος
Αναζητώντας Κροκανθρώπους (αποσπάσματα).

1981

Έκδοση: ανέκδοτο

 

Απάντηση: Έρωτας είναι η τέχνη του να φεύγεις...

Εαν ο ερωτας ειναι η τεχνη του να φευγεις, τοτε εγω ειμαι ο Λεοναρδο ντα Βιντσι. On prozac.

 

Υπέροχο!!!

Να 'σαι καλά.

 

Απάντηση: Part I

  

 

Απάντηση: Έρωτας είναι η τέχνη του να φεύγεις...

υπέροχο...

 

Απάντηση: Έρωτας είναι η τέχνη του να φεύγεις...

Χαίρομαι που σας αρέσει.

Μακάρι να μπορούσα να γράψω δικά μου, και να μη χρειάζεται να εκφράζομαι μέσω άλλων, με τέτοια τουλάχιστον συχνότητα.

 

Απάντηση: Έρωτας είναι η τέχνη του να φεύγεις...

Έρωτας, αγαπητή μου, δεν είναι η τέχνη του να φεύγεις. Είναι ο πόλεμος του να μένεις.

Ωστόσο, ευχαριστίες για την ανάρτηση.

 

Απάντηση: Έρωτας είναι η τέχνη του να φεύγεις...

Τί λέτε τώρα, έχετε ακουστά την κουτσή Μαρία;

Ε, εγώ!

Πείτε με και κουλή, γκαβή, πάλι θα γυρίσω...

 

Απάντηση: Έρωτας είναι η τέχνη του να φεύγεις...

Όταν χρειάζεται "πόλεμος" για να μείνεις ... έχει ήδη σβήσει ο έρωτας και προσπαθείς να τον κρατήσεις απ' τα μαλλιά.

Κι όταν φεύγεις, αγαπητή Beatrix, απλά δεν υπάρχει.

Έρωτας είναι να έρχεται φυσιολογικά η μέρα και η νύχτα, δίπλα στο αντικείμενο του πόθου σου. Tόσο φυσιολογικά όσο η ανάσα φέρνει το οξυγόνο στα πνευμόνια. Έρωτας είναι να μην ψάχνεις λόγους για να είσαι δυστυχισμένος, αλλά να βρίσκεις κάθε στιγμή τριάντα διαφορετικούς τρόπους να προσφέρεις ευτυχία.

Όταν μπορείς να το κάνεις αυτό, τότε είσαι ερωτευμένος.

Όταν όμως σπέρνεις δυστυχία, είσαι μια εγωκεντρική μαύρη τρύπα που δεν μπορεί να αγαπήσει, επειδή αγαπάει ήδη, υπερβολικά, το αχόρταγο κέντρο της.

 

Re: Απάντηση: Έρωτας είναι η τέχνη του να φεύγεις...

rep rep rep

 

Απάντηση: Έρωτας είναι η τέχνη του να φεύγεις...

Ο καθένας μπορέι να δώσει ένα δικό του ορισμό, devine_sub...

Εγώ δεν είμαι τόσο αλτρουίστρια, βέβαια, όταν ειμαι ερωτευμένη.

Ο πιο κοντινός "έρωτας" σε μένα ωστόσο, είναι ο παρακάτω...

"Έρωτας είναι να αγαπάς κάποιον με τα χέρια σου, με τα πόδια σου, τα μαλλιά σου, τα βυζιά σου, με το μουνί σου, με τις στιγμές σου, με τα μάτια σου, τους αναστεναγμούς σου, με τον πόνο σου, με την χαρά σου, έρωτας είναι να αγαπάς με βιολιά, με κιθάρες ηλεκτρικές, σε άδεια διαμερίσματα, μέσα στο πλήθος, μόνη μέσα στη νύχτα, καθώς χορεύεις, καθώς διαβάζεις ποιήματα, καθώς μιλάς σε αγνώστους, έρωτας είναι να γεμίζεις την ζωή σου με την σκέψη του, να ανοίγεις ώστε να τον χωρέσεις, να χώνεσαι μέσα στο μυαλό του και να του ψιθυρίζεις "εσύ, εσύ, εσύ, εσύ" μέχρι που να μην μπορεί να αντέξει άλλο και να ανοίγει και αυτός και να σε καταβροχθίζει ολόκληρη, να σε σκοτώνει, να σε πληγώνει, να σε χαϊδεύει, να έρχεται τη νύχτα στο κρεβάτι σου, να σε ολοκληρώνει, να χύνεις γι αυτόν και για σένα και πάλι γι αυτόν, έρωτας είναι να ζεις και να πεθαίνεις κάθε λεπτό επειδή τον έχεις και δεν τον έχεις."

Dora_Salonica (Δωράκι, μου επιτρέπεις, στο είχα πει ότι θα το χρησιμοποιήσω κάποτε, πιάνεται??)

Αν είχα διαύγεια, ή αν ήμουν μεθυσμένη λόγω Αυτού, θα προσέθετα κι άλλα.