Έχουμε πράγματι όλοι κάποιο φετίχ;

Τυχαία καύλα? Ο μόνος τρόπος να το κατανοήσω αυτό είναι να είμαι ήδη "φτιαγμένος" για κάποιο λόγο και το αντικείμενο που θα δω μπροστά μου να μου ξυπνήσει το συνειρμό που με έφτιαξε. Τότε όμως δε μιλάμε για το ίδιο το αντικείμενο ως πρόξενο καύλας. Σωστά?

 

Comportez-vous de manière, m'sieur, qu' est-ce qu'il se passe? [μτφρ. Καλά ντε, τι έπαθες βρε φίλε;].

Δημόσιο πέσιμο, pardon my French? τσκ τσκ τσκ. Άλλα περίμενα από τον φιλόσοφο της παρέας.
Ω καιροί, ω ήθη, αχ βαχ κλπ.

 

Πέσιμο? Quelle decadence! Δημοσία έκφρασις θαυμασμού, κυρία μου! Οι φιλόσοφοι τυγχάνουν και φιλότεχνοι...

 

χμμμ... @peleas ίσως πρέπει να σου τύχει για να πιστέψεις ότι μπορεί να συμβεί χωρίς να είσαι από πριν φτιαγμένος.
θα προσπαθήσω να δώσω ένα γυναικείο  παράδειγμα: ας πούμε ότι έχω τη συνήθεια να κοιτάζω βιτρίνες κοσμηματοπωλείων ή πάγκους και να χαζεύω τα βραχιόλια, χωρίς να νιώθω καμία διέγερση. Κάποια μέρα όμως βλέπω ένα βραχιόλι και ξαφνικά λιώνω με τη θέα του. Αυτό για μένα είναι η τυχαία καύλα.

 

Δε μου έχει τύχει, εφ' όσον όμως έτυχε σε εσένα, αγαπητή, ανακαλώ το σκεπτικό μου  

 

Φιλότεχνοι; Γι' αυτό οι εμπειρογνώμονες του Sotheby's προσπαθούσαν να με βάλουν σε πλειστηριασμό...

 

Μα, στην περίπτωσή σας δε μιλάμε για έργο κάποιου καλλιτέχνη, αλλά του μέγιστου δημιουργού: Της Φύσεως. Η αξία των έργων της είναι ανεκτίμητη...

 

Υeah, right, με κάθε έννοια.

ΥΓ Ένα από τα παρατσούκλια μου - no, seriously - είναι πανούκλα. Άλλο ανεκτίμητο έργο της φύσης.

  ​

  ​

 

Δεν θα επιθυμούσα να αναβιώσουμε την επιχειρηματολογία του Βολταίρου εναντίον του Λάιμπνιτς, αλλά κάθε έργο της φύσης είναι τουλάχιστον θαυμαστό. Απλά στην περίπτωση των γαμπών σας το θαυμαστό συνομιλεί με το καλαίσθητο  

 

Σου έχω πει και σε πμ, κόψε τα ληγμένα.     

ΥΓ "των γαμπών σας"; Κάτι σε ζαμπον μου κάνει.  

 

Ολίγον jamon serrano θα ήτο ότι πρέπει αυτή τη στιγμή. Ακόμα και ληγμένο  

 

Την αλλαντίαση να προσέξεις, αρκεί να μην υπάρχει σύνδεση καμία με τα πόδια μου.