Έχω θυμώσει μαζί σου Μεγάλε!

Πσυχουλα!

 

Όσων αφορά τον εαυτό μου, θα συμφωνήσω με αυτό.
Γενικά θυμώνω πολύ πολύ σπάνια, οι ανιψιές μου με λένε "η θεία η ζεν".
Μέσα από το D/s κατάλαβα, πως όταν λυπάμαι ή νιώθω αδικημένη από οποιονδήποτε άλλο στη ζωή μου, για λόγους εγωισμού εκφράζω αυτή τη βαθιά λύπη με θυμό.
Στο D/s, λόγο απουσίας αυτού του εγωισμού, έμαθα να εκφράζω την πραγματική ενόχληση, που συνήθως είναι η λύπη, η απογοήτευση, η δυσκολία διαχείρισης κ.ο.κ, χωρίς να χρειάζεται να την ντύσω με θυμό.
Ταπεινότητα και ξεγύμνωμα της ψυχής σίγουρα, χωρίς να υποστηρίζω πως είναι εύκολο να είσαι τόσο διάφανος, όταν το αποδεχτείς όμως είναι λυτρωτικό.

 

Ειμαι άνθρωπος που του ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι τουλάχιστον 5 φορές τη μέρα, αλλά ευτυχώς ηρεμώ με την ίδια ταχύτητα.
Σε μια σπάνια περίπτωση που θα εμένα θυμωμένος για ένα άλφα χρονικό διάστημα αποφεύγω να αντιδράσω σε αυτό το χρονικό διάστημα.
Μόλις ηρεμήσω θα φροντίσω να εξηγήσω το λάθος της όση ώρα χρειαστεί, μέχρι να γίνει κατανοητό.

Αν δεν είμαι εγώ αυτός που θύμωσα δεν θα αφήσω περιθώρια ούτε για γκρίνια ούτε για την οποιαδήποτε αντίδραση, ούτε θα βοηθήσω να ηρεμήσει. Όταν γίνει αυτό θα φροντίσω και πάλι να το συζητήσω μέχρι να καταλάβει (και πάλι  ) το λάθος της.

P.S.: @dina νομίζω ότι μετά και τη συμμετοχή της @Brt το νήμα θα έπρεπε να μετονομαστεί σε "Εχω θυμώσει μαζί σου Μάστορα!"

 

Rule number one: master is always right
Rule number two: in any different case check rule number one

 

Σωστά! Σε μια δημοκρατική κοινωνία οφείλουμε να ακολουθούμε κανόνες

 

Ναι, μα όπως έλεγε και ο Δαλάι Λάμα:
Μάθε τους κανόνες καλά, έτσι ώστε να τους σπας αποτελεσματικά  

 

Είμαι βαθύτατα δημοκρατικός. Σε καμία συζήτηση δεν θα επιβάλλω την άποψη μου. Είναι ελεύθερη να διαφωνήσει, ειλικρινά.
Αλλά από το τραπέζι θα σηκωθεί όταν καταλάβει ότι έχω δίκιο  

 

Γιατί άραγε έχω την αίσθηση ότι εκδιώξαμε ένα brat, στο οποίο οφείλουμε να αναγνωρίσουμε το δημόσιο λόγο, και τα αποδελοιπα συνεχίζουν να δρουν παρασκηνιακά;

 

Καποτε με μια κοπελα, μετα απο 4ωρη συζητηση με επιχειρηματα, παραδειγματα, αποδειξεις κτλ καταφερα να καταλαβει οτι εχω δικιο. Οποτε γυρναει και μου λεει
-κοιτα, οκ εχεις δικιο... αλλα φταις!

 

"Δουλειά" του Κ είναι να είναι πάντα ο ένοχος...
Υ.γ. Δεν είναι δική μου η φράση  

 

Το εχω ακουσει κι εγω, σε μη Κ/υ σχεση:
"Ενταξει, μπορει να μην ειχα δικιο, αλλα ενα συγνωμη έπρεπε να το ζητησεις"