Όταν μιλούν οι στίχοι

Nothing left to hate ( Chris Eckman )



Scratched in stone
For anyone to read
Everything belongs
And then it leaves

A silence that ain’t empty
A blindness that ain’t dark
We’ve been headed south
From the very start

And the road’s a shimmer
On a sagebrush sea
Cut between the highlands
And the deadwood trees
And though we started early
We got here real late
And we ain’t got nothin’ left to hate

Across the stones
Above the flats
Them shadows steal deep into our past

And we shake the dead
But some still breathe
Yeah we shake the dead
And some still dream

Smoke from burning tires
Above the squatters camp
He met us at the road
And led us with his lamp

The night gone breathless
The chill gone pure
You know we think too much
Until we think no more

 

"Teo Torriate (Let Us Cling Together)" - QUEEN

When I'm gone
Don't stop to wonder if I ever think of you
The same moon shines
The same wind blows
For both of us, and time is but a paper moon. . . be not gone

Though I'm gone
It's just as though I hold the flower that touches you
A new life grows
The blossom knows
There's no one else could warm my heart as much as you. . . be not gone

Let us cling together as the years go by
Oh my love, my love
In the quiet of the night
Let our candle always burn
Let us never lose the lessons we have learned

Teo Torriate konomama iko
Aisuruhito yo
Shizukana yoi ni
Hikario tomoshi
Itoshiki oshieo idaki

Hear my song
Still think of me the way you've come to think of me
The nights grow long
But dreams live on
Just close your pretty eyes and you can be with me. . . dream on

When I'm gone
They'd say we're all fools and we don't understand
Oh be strong
Don't turn your heart
You're all
We're all
For all
For always. . .

 

Hey now ( London Grammar )



Hey now, letters burning by my bed for you
Hey now, I can feel my instincts here for you, hey now
By my bed for you, hey now, hey now.

Uhu, you know it is frightening
Uhu, uhu, you know it’s like lightning
Hey now, now.

Hey now, letters burning by my bed for you
Hey now, leave it to the wayside like you do, for you
Imagination calling mirrors for you
Hey now, hey now.

Uh, you know it is frightening
Uhu, uhu, you know it’s like lightning
Hey now, now, hey now, now
Hey now, now,
Uhu, uhu, uhu, uhu.

 

Do you know me now?
When I let you fall
Do you know yourself?
When you're going down
Do you know enough?
When you hit the ground
Do you feel the pain?

When you're coming round
So what if you can't stand it
and you're left in the dark
I simply don't see you
Like you don't exist at all 'cause,

there's something wrong with you
There's something wrong with you
There's something wrong with you
There's something wrong with you

In this desolation
One day you will see
The still blue waters
So let it be
Intrigue and treason
Treachery and hate
Confusion blossoms
In the darkest place
How obvious are your motives
How simple are your thrives
All these fears and emotions
Lie hollow in your lies

Do you know me now?
When I let you fall
Do you feel the pain?
When you hit the ground
So what if you can't stand it
and you're left out in the cold
All ties are broken
So I simply don't care at all 'cause,

there's something wrong with you
There's something wrong with you
There's something wrong with you
There's something wrong with you
There's something wrong with you

 

"Nevermind"

The war was lost
The treaty signed
I was not caught
I crossed the line

I was not caught
Though many tried
I live among you
Well disguised

I had to leave
My life behind
I dug some graves
You’ll never find

The story’s told
With facts and lies
I had a name
But never mind

Never mind
The war was lost
The treaty signed

There’s truth that lives
And truth that dies
I don’t know which
So never mind

Your victory
Was so complete
That some among you
Thought to keep

A record of
Our little lives
The clothes we wore
Our spoons our knives

The games of luck
Our soldiers played
The stones we cut
The songs we made

Our law of peace
Which understands
A husband leads
A wife commands

And all of this
Expressions of
The Sweet Indifference
Some call Love

The High Indifference
Some call Fate
But we had Names
More intimate

Names so deep and
Names so true
They’re blood to me
They’re dust to you

There is no need
That this survive
There’s truth that lives
And truth that dies

Never mind
Never mind
I live the life
I left behind

There’s truth that lives...

I could not kill
The way you kill
I could not hate
I tried I failed

You turned me in
At least you tried
You side with them
Whom you despise

This was your heart
This swarm of flies
This was once your mouth
This bowl of lies

You serve them well
I’m not surprised
You’re of their kin
You’re of their kind

Never mind
Never mind
The story’s told
With facts and lies
You own the world
So never mind

Never mind
Never mind
I live the life
I left behind

I live it full
I live it wide
Through layers of time
You can’t divide

My woman’s here
My children too
Their graves are safe
From ghosts like you

In places deep
With roots entwined
I live the life I left behind

 

@Madeleine Rk

Ήρθες και ανέτρεψες το χθες
Δεν υπάρχουν πια αναστολές κοντά σου
Έφτασαν μονάχα δυο στιγμές
Πήρες όσα είχα μαγικά δικά σου
Ξέρω τι θα γίνει στο μετά
Όλα θα `ναι απρόβλεπτα μα εγώ σε θέλω
Ρίχνω το κορμί μου στη φωτιά
Θέλω πια να ζήσω δυνατά, το ξέρω
Πάντα και παντού μαζί σου θα `μαι εγώ
Γιατί σ' αγαπώ
Τίποτα στο τώρα δε με είχε θα πω
Μα για σένα ζω
Πάντα και παντού με σένα σ' όποια ζωή
Θα με πας εσύ
Πάρε με άνευ όρων σ' ουρανό ή βυθό
Είσαι πάθος κρυφό
Που για πάντα θέλω...
Ήρθες κι αλλάζω εαυτό
Γίνομαι ότι ήθελα εγώ να γίνω
Κόντρα σε κανόνες το μπορώ
Σ' όσα αγαπώ και θέλω εγώ να μείνω
Ξέρω τι θα γίνει στο μετά
Όλα θα `ναι απρόβλεπτα μα εγώ σε θέλω
Ρίχνω το κορμί μου στη φωτιά
Θέλω πια να ζήσω δυνατά, το ξέρω
Πάντα και παντού μαζί σου θα `μαι εγώ
Γιατί σ' αγαπώ
Τίποτα στο τώρα δε με είχε θα πω
Μα για σένα ζω
Πάντα και παντού με σένα σ' όποια ζωή
Θα με πας εσύ
Πάρε με άνευ όρων σ' ουρανό ή βυθό
Είσαι πάθος κρυφό
Που για πάντα θέλω...

 

Έρμος και βαρύς στο μονοπάτι
Με το σακούλι άδειο κι ένα μωρό στη πλάτη.
Γυρνάω σαν τα φίδια και σαν τ' αγριοπούλια
και πίσω απ’το βουνό ακούω νταούλια
Και βλέπω την κοιλάδα μες στο λιοπύρι
Και βλέπω το χωριό να 'τοιμάζει πανηγύρι
Δίνω μια τρεχάλα ψηλά απ' τους λόφους
Να φτάσω στους μπαχτσέδες και στους ανθρώπους

Τον ξέρω αυτόνα το χορό
Κι αυτή τη λάμψη τη στενή μες στον καθρέφτη
Την έχω ξαναδεί.

Γουστάρω ελεύθερη και πλούσια ζωή
Και χαιρετώ σας και φιλώ σας
Όντα μικρά χρωματιστά
Μες στον καθρέφτη κλειδωμένα

Το ξέρω αυτό το βουητό
Μέσ' από στρογγυλές στοές
Κι από πηγάδια σκεπασμένα
Μέσ' από δάση μυστικά

Προϊστορικά, βαθιά στον πάγο φυλαγμένα
Έρχεται καταπάνω μου και με τυλίγει
Φέρνω το δάχτυλο στα χείλη.
Σσς! Σσς!

Τι τρέχει;

Έγινε κατολίσθηση κι έπεσε κάνας βράχος;

Τα πλήθη ουρλιάζουν στις κερκίδες
Ντέφια, νταούλια, κρόταλα, χτυπολογούν στο βάθος.
Ανηφορίζουνε πομπές και μπαίνει ο μέγας τράγος
Ο πρωταγωνιστής, μ' ένα πριόνι.
Φοράει ντενεκεδένιο στέμμα
Κι ένα ζευγάρι παρωπίδες,
Ραντίζει με αίμα τις πέτρινες κερκίδες
Κάνοντας το τοπίο να μεγαλώνει.

Ωχ, πηδώ χοροπηδώ
Κι έχω ένα τσίρκο ηλεκτρικό μες στο μυαλό μου
Μες στο μυαλό μου που 'χει όρια
Και μια ελευθερία ζόρικια, αλίμονό μου.

Φίδι, πίθηκος κι αϊτός
Με το δείπνο το μεγάλο
Θα τελειώσουμε τον μπάλο

Φίδι πίθηκος κι αϊτός
Αεώ αεηού, Ελευθερία ή Θάνατος
Ο κόσμος είν' αδιάβατος
Κι ο χορός μου κάνει κύκλο
Και με κλείνει και με κλείνει από παντού.

Ήρθαν γύρω από την κρήνη
Ένα τσούρμο θεατρίνοι
Πήγα να τους δω κι εγώ
Κι είδα μόν' τον αρχηγό τους
Ματωμένο, ξαπλωμένο
Μες το έρημο χωριό.

Σε τούτα τα Βαλκάνια
Σε τούτον τον αιώνα
Συνάντησα τους φίλους μου
Μια νύχτα του χειμώνα.

Καθόντουσαν αμίλητοι σε κάτι βράχια
Και σαν με είδαν να 'ρχομαι, γουρλώσανε τα μάτια
Γιατί όλον τούτο τον καιρό μ' είχαν για πεθαμένο
Και πίνανε γλυκό κρασί, ψωμάκι σιταρένιο.

Κι αφού με καλωσόρισαν κι αφού με βαρέθηκαν
Κατάλαβαν τη φάρσα μου και μ' αρνήθηκαν.
Άσε τα θαύματα, τη μάσκα πέταξε
Εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε-γέλασε.

Μοιράζω το ψωμί, σας δίνω το παγούρι
Στα μάτια σας κοιτάζω και λέω ένα τραγούδι
Και το τραγούδι λέει, πως παίρνω την ευθύνη
Πως είμαι αρχηγός σ' αυτό το πανηγύρι.

 

Σε είδα χαμένη να γυρνάς
στους δρόμους και να ψάχνεις για τη λήθη
τσιγάρο το φεγγάρι να κερνάς
μικρή νεράιδα δίχως παραμύθι

Κι αν είναι η αλήθεια μας μισή
μόνος κι εγώ όπως κι εσύ
βάλε με στα στήθη σου
να 'μαι το παραμύθι σου

Μάγισσες καίνε τα ραβδιά
χορεύοντας στη μέση του χειμώνα
κι εσύ γυρεύεις πρίγκιπες
σε τούτο τον παράξενο αιώνα

Κι αν είναι η αλήθεια μας μισή
μόνος κι εγώ όπως κι εσύ
βάλε με στα στήθη σου
να 'μαι το παραμύθι σου

Δίνεις παράσταση λοιπόν
με ρόλους που ονειρεύτηκες να ζήσεις
μετράς μες στου καθρέφτη το παρόν
σημάδια που δεν πρόλαβες να κρύψεις

Κι ας μείνει η αλήθεια μας μισή
μόνος κι εγώ όπως κι εσύ
βάλε με στα στήθη σου
να 'μαι το παραμύθι σου

 

O Cabalo Negro ( Sangre de Muerdago )



Nas fragas espesas do río Eume,
que tanto eu frecuentei istes anos.
Castiñeiros, carballos e mais abeleiros,
fixeron do bosque o refuxio de seres misteriosos.
Ameneiros, teixos e salgueiros
ven pasar o Negro Cabalo d'un corno,
sae na escuridade da noite Cabalo.
Ti, demo das fragas, fai xustiza a istas árbores!
A iste río que corre maxestuoso,
a istes lobos, istes fillos das fragas,
pois busgosos e meigas xa se foron,
marcharon a terras que lembran de elas....

 

Στίχοι:

Βιτσέντζος Κορνάρος

Μουσική:

Χριστόδουλος Χάλαρης


Ήκουσες Αρετούσα μου τα θλιβερά μαντάτα,
π’ ο κύρης σου μ’ εξόρισε σ’ τση ξενιτιάς τη στράτα;

Τέσσερεις μέρες μοναχά μού δωκε ν’ ανιμένω
Κι απόκει να ξενητευτώ πολλά μακρά να πηαίνω

και πώς να σ’ αποχωριστώ, και πώς να σου μακρύνω,
και πώς να ζήσω δίχως σου στο ξορισμόν εκείνο;

Κατέχω το κι ο κύρης σου γλήγορα σε παντεύει
Ρηγόπουλο, Αφεντόπουλο, σαν είσαι συ γυρεύει

και δεν μπορείς ν’ αντθισταθής στα θέλουν οί γονείς σου
νικούν τηνε τη γνώμη σου κι αλλάσει η όρεξή σου

Μια χάρη Αφέντρα σου ζητώ κι εκείνη θέλω μόνο
καί μετά κείνη ολόχαρος τη ζήση μου τελειώνω

την ώρα π’ αρραβωνιστής να βαραναστενάξης
κι’ όντε σα νύφη στολιστήςσαν παντρεμένη αλλάξης

ν’ αναδακρυώσης καί να πής, Ρωτόκριτε καημένε
τα σού τασσα λησμόνησα, τα θέλες μπλιό δέ έναι

και κάθε μήνα μια φορά μέσα στην κάμερά σου
λόγιαζε τα παθα γιά σε να με πονή η καρδιά σου

καί πιάνε καί τη ζωγραφιά, πού βρες στ’ αρμάρι μέσα
και τα τραγούδια πού λργα κι όπου πολλά σ’ αρέσα

και διάβαζέ τα θώρειε τα κι αναθυμού κι εμένα
πως μέ ξορίσανε μακρά στα ξένα

κι’ όντε σού πούν κι απόθανα λυπήσουμε καί κλάψε
και τα τραγούδια πού βγαλα μες’ στη φωτιά τα κάψε

Όπου κι αν πάω κι ά βρεθώ κι ότι καιρό κι ά ζήσω
τάσσω σου άλλη να μη δώ μηδέ ν’ ανατρανίσω

Κι ας τάξω ο κακορρίζικος πως δε σ’ είδα ποτέ μου
Ένα κερίν αφτούμενο ακράτουν κ’ ήσβησέ μου

Κάλλια `χω σε με θάνατο παρ’ άλλη με ζωή μου
Γιά σέναν εγεννήθηκε στον κόσμο το κορμί μου

 

Sad Lovers And Giants - Things We Never Did

We would be ashes
We would be silent and old
We would be wisdom
We would be left in the cold

When we were dancing
I saw the look in your eye
Now we are strangers
Lost in a sea full of sighs

We would be traitors
We would forget we were young
We would be helpless
We are the kingdom to come

 

Makes me sick when I hear all the shit that you say
So much crap comin' out it must take you all day