Όταν μιλούν οι στίχοι

I only wanted to have fun
Learning to fly, learning to run
I let my heart decide the way
When I was young
Deep down, I must have always known
That this would be inevitable
To earn my stripes, I'd have to pay
And bare my soul
I know I'm not the only one
Who regrets the things they've done
Sometimes I just feel it's only me
Who can't stand the reflection that they see
I wish I could live a little more
Look up to the sky, not just the floor
I feel like my life is flashing by
And all I can do is watch and cry
I miss the air, I miss my friends
I miss my mother, I miss it when
Life was a party to be thrown
But that was a million years ago
When I walk around all of the streets
Where I grew up and found my feet
They can't look me in the eye
It's like they're scared of me
I try to think of things to say
Like a joke or a memory
But they don't recognize me now
In the light of day
I know I'm not the only one
Who regrets the things they've done
Sometimes I just feel it's only me
Who never became who they thought they'd be
I wish I could live a little more
Look up to the sky, not just the floor
I feel like my life is flashing by
And all I can do is watch and cry
I miss the air, I miss my friends
I miss my mother, I miss it when
Life was a party to be thrown
But that was a million years ago
A million years ago

 

αφιερωμα στη δίκη μου μαμά..θα στο φέρω συτο το κολιέ...υπόσχομαι...

 

https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/Όταν-μιλούν-οι-στίχοι.42370/page-48#post-1138127

 

Στην ζωή μου εσύ είσαι η μια,
μόνο η μια, η μοναδική
του μυαλού μου η τρικυμία, η ηρεμία
και πάλι απ’ την αρχή.
Στην ζωή μου εσύ είσαι η μια,
η αγωνία μην τυχόν συμβεί
και σε χάσω ποτέ μικρή μου
και η ψυχή μου μείνει από ψυχή
όπως είναι η καρδιά μου μια
μια είσαι και εσύ.

@It

 

Δε σε συγχωρώ και όσα ζήσαμε ξεχνώ
Σε νέους έρωτες κι εγώ θα προχωρήσω
Δεν κάνω πίσω κι άμα μου λείπεις και πονώ
Σήμερα βράδυ τη σκιά σου θα μεθύσω
Δε σε συγχωρώ και όσα ζήσαμε ξεχνώ
Σ’ άλλες αγάπες τα φιλιά μου θα χαρίσω
Δεν κάνω πίσω κι άμα μου λείπεις και πονώ
Μια που σου μοιάζει εγώ θα βρω και θα αγαπήσω
Στο ‘χα πει πως η αγάπη πονάει στο τέλος θα δεις
Μια ψυχή τυραννάει τι ψάχνεις να βρεις
Μ’ άλλα χείλη δεν σβήνεται ο πόνος καρδιά μου
Στο χα πει πως θα έρθει μια μέρα για σένα η στιγμή
Που θα ψάχνεις να βρεις σαν τρελή Παντελή
Κι όσο αργείς τόσο ακόμα θα φεύγεις μακριά μου
Δε σε συγχωρώ και όσα ζήσαμε ξεχνώ
Σε νέους έρωτες κι εγώ θα προχωρήσω
Δεν κάνω πίσω κι άμα μου λείπεις και πονώ
Σήμερα βράδυ τη σκιά σου θα μεθύσω
Δε σε συγχωρώ και όσα ζήσαμε ξεχνώ
Θα προσπαθήσω και στο τέλος θα κερδίσω δεν κάνω πίσω
Κι άμα ξαναδυσκολευτώ μια που σου μοιάζει εγώ θα βρω
Και θ’ αγαπήσω

 

Η Χοντρομπαλού του Νίκου Γκάτσου ένα ποίημα εξαιρετικά επίκαιρο αφιερωμένο σε όλους τους ‘Ελληνες.
«Είδα τα ίδια μου παιδιά, να δίνουν σ’ άλλους τα κλειδιά»



Πηγή: alltimeclassic.net