Όταν ο Kristian Grey γιατρευτηκε

Edit για όσους δεν έχουν διαβάσει τα βιβλία.
Ο Κρίστιαν είναι ένα παλικάρι πλούσιο όμορφο και μόνο...(κλασσική φιγούρα για αρλεκιν)
Η ιστορία του είναι η εξής: πονεμένο φτωχοπαιδο που η αλκοολική μητέρα του έμπλεξε με τον νταβατζή ντίλερ της ο οποίος έκαιγε τον κακόμοιρο τον Κρίστιαν μέχρι που τον έσωσε η πρόνοια για να καταλήξει στα χέρια μιας πλούσιας οικογένειας.
Το κακόμοιρο όμως πλασματάκι του έμειναν τραύματα και μεγαλώνοντας δεν μπορούσε να αποβάλει τις κακες του εμπειρίες μέχρι που εμφανίζεται η μιστρες φιλενάδα της μάνας του και τον εκαμει μπλε μαρε από το ξύλο. Τον εκπαιδεύει και γίνεται σούπερ ντουπερ κυρίαρχος και θεωρεί ότι βρήκε την λύση του μέσα στο bdsm.
Όλο αυτό το ψεμμα ήρθε που λέτε να το διαψεύσει η πρωταγωνίστρια μας (Που όλος τυχαίως ταιριαζει Επίσης σε όλες τις γυναικείες φιγούρες των αρλεκιν) και να του αποδείξει ότι η λύση του δεν βρίσκετε μέσα στο bdsm αλλά στην αγάπη...
Και έτσι ο Κρίστιαν γίνεται καλα. Και το κυριαρχιλικι πάει περίπατο.

Θα μου πείτε (Και καλά θα μου κάνετε) τι έπαθες ρε Alice και μας λες πράγματα που τα ξέρουμε.
Και θα σας πω την σκέψη μου αφού πρώτα σας πω τι μου συνέβη σήμερα.

Έχω που λέτε μια γνωστή. Η γνωστή αυτή μου αποκάλυψε πρόσφατα ότι έχει bdsmικησχέση. Όλα καλα μέχρι εδώ.
Όλα καλά μέχρι που άρχισαν οι μεγάλες δηλώσεις.
"Είναι ο κύριος μου" "Η ζωή μου" "τα πάντα μου"
Αμυαλο κορίτσι...
Σερρες αυτή
Αθήνα αυτός
Δύσκολη κατάσταση....
Δεν βαριέσαι όμως σκέφτομαι και λέω Ίσως και να πέφτω έξω...
Είχα να την δω μέρες
Σήμερα μου ήρθε σειναμενη κουναμενη να μου ανακοινώσει την καινούρια της σχέση...
Μα καλά και ο αθηναιος;;;; λέω εγώ
Αααα τον έστειλα μωρέ... όλο το bdsm είχε στο μυαλό του....

Βρε κορίτσι μου γλυκό τι θες να έχει στο μυαλό του ο άνθρωπος;;;;

Και να το γενικευσω

Βρε κορίτσια.... αλήθεια πιστεύετε πως θα αλλάξετε κάποιον που είναι πραγματικός bdsmερ;

Πιστεύετε ότι όλοι είναι Κρίστιαν βγαλμενοι απο νουβέλες και πως θα γιατρευτουν;

Θεωρείτε ότι ένας σοβαρός bdsmερ θα πατήσει τα πιστεύω του και τις επιθυμίες του για την αγαπη;;;;

Και να καταλήξω γιατί πιστεύω πως δεν χρειάζεται να πω αλλά.

Το BDSM δεν είναι γιατρικό (το έχουμε αναλύσει πολλές φορές)

Κυρίως όμως το BDSM δεν είναι αρρώστια για να γιατρευεται!!!!!

Το BDSM είναι επιλογή
Είναι τρόπος ζωής
Είναι κάτι που αν το ασπαστείς, αν το δεχθείς, αν σταματήσεις να το πνιγείς μέσα σου
Δεν θα καταφέρεις ποτέ να το αποβάλλεις.
Γιατί το BDSM είναι φλόγα που σιγοκαίει και μόνο πυρκαγιά μπορεί να γίνει. Ποτέ στάχτη.

Εκφραστείτε ελεύθερα από κάτω. Στο κάτω κάτω μπήκατε σε τόσο κόπο να διαβάσετε τις σκέψεις μου.

 

βρε την @Alice in wonderland  

 

" Καλές και αγαθές " οι σκέψεις σου. Όπως όμως είναι επίσης γνωστό, δεν μπορούν παρά να ισχύουν με σιγουριά μονάχα για σένα - ή για τον εκάστοτε φορέα τους -. Το βουδουσουμού ίσως και να μην είναι πανάκεια. Όπως - ξανά μάλλον - δεν είναι νόσος.
Τρόπος ζωής? Αν όλη η ζωή κάποιου θα αποτελούταν από κείνο, ίσως και να ήταν. Αλλά απ' τη στιγμή που μάλλον η ζωή κάποιου, θ' αποτελούταν από διάφορα άλλα πραγματάκια εκτός βουδουσουμού, εγώ θα έλεγα ότι το προαναφερόμενο ίσως και για κάποιους να ήταν τρόπος ερωτικής/σεχουαλικής ζωής e basta. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο.
Ως προς το αν και πόσο το "άθλημα" θα έπαιζε σφαλιάρες με την αγάπη...την όποια αγάπη. Και το κατά πόσο το να νιώθει/τολμά να νιώσει κάποιος αυτό το "τρισκατάρατο" συναίσθημα για τον όποιο εν τω βιδιεσέμιο "συμπαίκτη" του, θα τον έκανε περισσότερο ή λιγότερο μούφα βιδιεσέμερ. Αυτό είναι το δεύτερο τη τάξει κλασικό και αναπάντητο ερώτημα, μετά εκείνο του εφέντη, που είναι ή δεν είναι εφέντης, αν γουστάρει τη βρώση πλαστικού σουτζουκίου με τις όπισθεν και μαλακές σιαγόνες.

Τεσπα, όλες οι σκέψεις "καλές και αγαθές" είναι, βοηθούν στην κουβέντα. Μετά κλείνουν αυτιά/μάτια/pc/οτιδήποτε άλλο και ο καθένας μας γυρνάει στις δικές του. Κάποιες φορές τις αλλάζει έστω και για λίγο, άλλες, κρατάει τις δικές του απαράλλακτες.
Και γεύεται το βουδουσουμού, το βανίλλια, την αγάπη, την αρρώστια, τα "συννεφάκια", τις "πίκρες" του, όπως του έρχεται, όπως μπορεί ή όπως θα ήθελε. Αφού, τράβα το από δω, σύρε το από κει, κάποτε το "κερί" σβήνει για όλους.
Αν κάποιος το καταλάβει έστω μια τρίχα, πριν λιώσει τελείως, ίσως και κάτι να προσπαθούσε, να το ζήσει ( από κείνα που θα ήθελε, εννοείται ).  

 

Ευχαριστώ πολύ για τις σκέψεις σου
Ομορφαίνουν και εμπλουτίζουν τις σκέψεις μου και το αρχικό νήμα φυσικά

 

Οπως και η ιστορια της γνωστης σου που μας λες θα μπορουσε να ειναι ιστορια Αρλεκιν ....

δεν θα ελεγα "ολα καλα μεχρι εδω " και θα το εξηγησω γιατι βασιζεσαι στην ιστορια της ....

Η γνωστη σου που λες ΔΕΝ ειχε μια ΒΔΣΜικη σχεση ειχε μια βανιλα ισως κινκυ σχεση και για αυτη το βδσμ δεν ηταν ουτε επιλογη ουτε τροπος ζωης αυτο που μου εδωσες να καταλαβω ειναι οτι
ηταν μια απλη βανιλα σχεση καυλας

 

Στο δια ταύτα καταλαβα κι εγώ το τι είχε η γνωστή μου
Η μάλλον το τι έψαχνε.
Αλλά δεν θα ήθελα να το επεκτείνω καθώς ήταν κίνητρο σκέψης και μόνο.
Το ρεζουμέ εγω το βρίσκω αλλού.
Όχι εκεί που εστιασες.
Παρόλα αυτά σε ευχαριστώ για τις σκεψεις σου.
Επίσης χρήσιμες για να συμπληρώσουν το αρχικό νήμα

 

@Alice in wonderland επέτρεψε μου την παρέμβαση! Θα μπορούσες να μου δώσες την περιγραφή για τα "σοβαρός bdsmερ" και "πραγματικός bdsmερ".

Τις χρειάζομαι για να απαντήσω στα ερωτήματα σου!  

 

Αυτό το ότι το bdsm είναι επιλογή με κάνει να αισθάνομαι κάπως άτυχος ως bdsmer και bdsmer της πλάκας δίπλα σε κάτι άλλους bdsmer σοβαρούς.

Και αυτό γιατί εμένα ποτέ δεν μου δόθηκε κάποια επιλογή να διαλέξω τι θα ήθελα να είμαι. Ωστόσο από αυτά που διαβάζω καταλήγω στο ότι για κάποιους από εμάς θα υπήρξε κάποιο multiple choice κάποτε στην ζωή τους με διάφορες εναλλακτικές προτάσεις για λίμπιντο partitioning, πάτησαν εκεί bdsm και τσουπ έγιναν bdsmers.

Εγώ γκαντέμης δυστυχώς ως προς αυτό, είμαι αυτό που είμαι (και δεν μπορώ και να με φανταστώ κάπως αλλιώς είναι η αλήθεια) χωρίς όμως να ξέρω γιατί είμαι αυτό που είμαι και χωρίς ποτέ να θυμάμαι να επέλεξα αυτό που είμαι. Αυτό που επιλέγω ή αυτό που έχω την ψευδαίσθηση ότι επιλέγω (determinism is the only truth) είναι το πως θα ζήσω αυτό που είμαι, πως και που θα το εκφράσω.

Από αυτήν την άποψη, και όσο αφορά εμένα καθαρά και όχι τους άλλους τους τυχερούς, δεν έχω κάποιο λόγο να αμφισβητήσω την προοπτική του όπως δεν ξέρω για ποιο λόγο είμαι αυτό που είμαι να υπάρξει κάτι που θα το αλλάξει ακόμη και στο εντελώς διαφορετικό.

Τώρα αν το αυτό το κάτι θα μπορούσε να είναι η αγάπη μιας υποτακτικής, σίγουρα όχι, μετά την ανάγνωση του 50 shades of Grey απαγορεύω ρητώς και δια ροπάλου το να χρησιμοποιήσουν έρωτα ή αγάπη προκειμένου να με αλλάξουν.

 

Ναι βεβαίως.
Πραγματικός και σοβαρός βδσμερ εγώ πιστεύω ότι είναι κάποιος που πραγματικά το βδσμ τον εκφράζει και δεν το ασπάστηκε για να εκμεταλλευτεί το οτιδήποτε μπορεί να προσφέρει βάζοντας μια ταμπέλα κτλ κτλ.

 

Μου θύμησες και λίγο Βασιλάκη καιλα να ξες.
Ένα δάκρυ κύλησε.
Επιλογή είναι το να το ασπαστεί ακούγοντας τα θέλω σου
Επιλογή είναι και το να παίξεις τα θέλω και τις σκέψεις σου στη λεκάνη της τουαλέτας.
Ακόμα και η αναπνοή είναι επιλογή.
Κάθε δευτερόλεπτο της ζωης σου είναι επιλογή.
Εκτός κι αν δεν....
Κλαψ

 

δυστυχώς δεν...

 

Βασικα ισως ολο αυτο το πραγμα οπως το περιεγραψες θελει γιατρεια ....