ΑΠΟΔΈΣΜΕΥΣΗ. ΠΟΙΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ?

Αν φτάσει η Υ να θελει αποδεσμευση, σιγουρα ο Κ έχει κανει αρκετα λάθη. Σε κάθε περίπτωση μια τέτοια απόφαση οφέιλει να γίνει αποδεκτη.

 

Μπορεί το υ να θέλει να φύγει για ένα σωρό χαζούς λόγους, μπορεί όμως να θέλει να φύγει και για τους σωστούς.
Όπως και να χει τις/ην τελικές αποφάσεις τις παίρνει ο Διαχειριστής αφού φαντάζομαι έχει προηγηθεί η όλη απαραίτητη επικοινωνία του πως και του γιατί.

Ps. M/s

 

Στην σωστή σχέση Αφέντη/σκλάβας την αποδέσμευση δίνει μόνο ο Αφέντης.
Για αυτό τέτοιες σχέσεις είναι πολύ δυσκολες και απαιτούν πολύ προσγειωμένες και κατασταλαγμενες πλευρές

 

Τι σημαίνει σωστή σχέση? Όταν ένας σκλάβος η μία σκλάβα παραδίδει την κυριαρχία της σε κάποιον αφέντη η σε κάποια αφεντρα το κάνει γιατί έκρινε ότι στην συγκεκριμένη φάση της ζωής του/της αυτό ήθελε. Το έχω ξαναπεί και σε άλλο νήμα και είναι προσωπική μου άποψη Φυσικά. Στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων ο καθένας δικαιουται να αλλάξει γνώμη για μια σχέση. Είτε αυτό είναι Α είτε Σ είτε Υ.Το γεγονός ότι αυτοβούλως κάποιος παραδίδει την κυριαρχία του δεν αναιρεί το αυτονόητο δικαίωμα μου να πει mea culpa και να προσχωρήσει σε κάτι άλλο. Προφανώς και πρέπει να εξηγήσει τους λόγους που ζητάει την αποδέσμευση. Αλλά μέχρι εκεί.

 

Τότε τι διαφοροποιεί μια M/s σχέση απ τις υπόλοιπες αν ο/η σκλάβος ζητήσει αποδέσμευση και την πάρει μόνος του;
Αν είναι ειλικρινής η επιθυμία του να αποχωρήσει απ την σχέση, ποιος Αφέντης θα τον/ην κρατήσει με το ζόρι;

 

Νομίζω ένα υ άτομο μπορεί να ζητήσει αποδέσμευση όποτε θελήσει μιας και έχει κάποια δικαιώματα και δεν έχει παραχωρήσει πλήρως τον εαυτό του στον έλεγχο του κυριαρχικού του/της.
Ο/η σκλάβος/α έχει παραχωρήσει τον εαυτό του/της στον/στην αφέντη/α.
Αυτό σημαίνει ότι αντιβαίνει στο χαρακτήρα του/της και στις επιθυμίες του/της να φεύγει και να μπαίνει όποτε θέλει από κάπου.Θέλει να μην έχει τέτοιες αποφάσεις.Αυτό που μπορεί να κάνει είναι υποτακτικά να πει τη γνώμη του/της και όλα όσα νιώθει στον/στην αφέντης/α και εκείνος/η να αποφασίσει ποια είναι η σωστότερη επιλογή για εκείνον/η.Γιατί έτσι είναι δομημένη η σχέση πιστεύω και έτσι πιστεύω θέλει ο/η ίδιος/α σκλάβος/α να είναι.Ακόμη και σε αυτά.Δέχεται δηλαδή να μπει σε κάτι τέτοιο μόνο όταν έτσι θέλει να ζει και έχει λάβει εξ' αρχής υπόψιν όλα αυτά.Αν ήθελε να έχει το δικαίωμα της απόφασης δε πιστεύω ότι θα ενδιαφερόταν να μπει σε τέτοιου είδους σχέση.
Υπάρχουν αρκετές κατηγορίες κυριαρχίας/υποταγής,όποιος θέλει να έχει οποιαδήποτε ελευθερία μάλλον δε κατευθύνεται σε m/s αλλά σε d/s ή t/b...
Ό,τι εκφράζει τον καθέναν...κι αναλόγως τι ψάχνει και θέλει,διαλέγει και παίρνει...
Έτσι νομίζω είναι τα πράγματα δηλαδή.

 

Γενικότερα και ειδικότερα μιλώντας...
Δεν υπάρχει undo στον καθ' οιονδήποτε τρόπου του ανθρωπίνως σχετίζεσθαι...
Δεν χρειάζονται παραπάνω λόγια...
Αρκεί αυτό.

 

Εγώ πάλι νομίζω πως δεν είναι έτσι τα πράγματα.
Δεν αναγνωρίζω κανένα manual βάσει του οποίου ο σκλάβος ή ο υποτακτικός ή ο μπότομ σκέφτεται, αισθάνεται και επιθυμεί.
Τις σκέψεις, τα αισθήματα και τις επιθυμίες του καθορίζουν τα βιώματα του ,στο πλαίσιο της σχέσης που "τρέχει" και εξελίσσεται.
Αν κάποια στιγμή αισθανθεί πως ο,τι βιώνει δεν τον γεμίζει, δεν τον κάνει χαρούμενο , για να μην πω ευτυχισμένο που είναι βαριά κουβέντα, φεύγει.
Με τον προσήκοντα για την μορφή της σχέσης όπου βρίσκεται αν θές τρόπο, αλλά φεύγει.

 

Νομίζω παρεξηγήθηκα....
Δεν ανέφερα ότι ένας/μία σκλάβος/α δεν αισθάνεται και δεν εκφράζει τις σκέψεις του/της.Έχει υποχρέωση στον εαυτό του/της να δείξει την όποια δυσαρέσκεια και να εκφράσει την επιθυμία του,κι έπειτα ο/η αφέντης/α αποδεσμεύει.
Κανείς δε κρατάει με το ζόρι κάποιον.

 

Η ένστασή μου ήταν στο τρόπο και μόνο δηλαδή.
Τώρα τι να πω.Είμαι μπερδεμένη σε αυτά.Είπα τι νομίζω,δεν είπα τι συμβαίνει.Αν ο/η σκλάβος/α αυτοαποδεσμεύεται μόλις το νιώσει δε ξέρω...μπορεί να είναι κι έτσι.

 

H ψυχική αποδέσμευση, συνήθως προηγείται τής τυπικής.

 

Αν το σ φτάσει να πει "θέλω να φύγω", φακατα.