Αίμα..

Σαν γνησιος οπαδος του Κριστοφερ Λι, προτιμω το αιμα που σταζει.... απο τον λαιμο.

 

Με το που διαβάζω την λέξη ανωμαλία, ματώνω...
Μάλλον πρόκειται για κάποια αλλεργία..!

 

View attachment 68920 View attachment 68921 View attachment 68922

 

Μ αρεσει που κοκκινιζουν τα ασπρα δοντια.. τελειες φωτογραφιες..

 

Οι ώρες περνούσαν αργά.
Ο ορός έσταζε σταγόνα-σταγόνα.
Η φλέβα έκλεινε.
Ξανά τρύπημα, νέα προσπάθεια, ήταν ζωτικής σημασίας να αναπληρωθεί το αίμα που είχε χαθεί.
Οι αισθήσεις περίεργες.
Σα να έμπαινε ξένη ζωή μέσα στο σώμα μου, αργά, βασανιστικά, προσπαθούσα να αναπνέω ήσυχα και βαθιά, δεν κατάφερνα πάντα και ακουγόταν ένας πνιγμένος αναστεναγμός, όσο προχωρούσε το αίμα στις φλέβες, ένιωθα φαγούρα και ερεθισμό σε όλο μου το σώμα.
Λίγο πλάσμα και ξανά, δεύτερο μπουκάλι, η υπομονή μου με βοήθησε να καθήσω ήσυχη, ήθελα να τα ξηλώσω όλα και να τα πετάξω, να διακτινιστώ μακριά, ονειρευόμουν να κολυμπάω σε μία θάλασσα για να αντέξω αυτήν την φρικτή αίσθηση που με κατέκλυζε.
'Ενιωθα την γαμημένη την σταγόνα να μπαίνει στο σώμα μου και να αναμιγνύεται με το αίμα μου, να εισβάλλει, να τα ανακατεύει όλα, κι εμένα μαζί.
Χιλιάδες μικρές τέτοιες σταγόνες, δεύτερο μπουάλι, τρίτο, ένας στρατός από εισβολείς, να πολιορκούν το σώμα μου, για καλό υποτίθεται.

_''Ουφ, εξοντωτικό, αλλά πρέπει, πρέπει να το αντέξω, έχω αποφασίσει να γίνω καλά, δεν υπάρχει άλλος τρόπος, άλλωστε μέχρι να ανοιγοκλείσω τα μάτια, θα έχουν τελειώσει όλα, θα φαίνονται σαν ένα άσχημο όνειρο, σαν μια ακραία bdsm σκηνή τιμωρίας με το μαρτύριο της σταγόνας κι εγώ μετά θα είμαι δυνατή, τόσο, ώστε να τρέξω μακριά απ΄όλα αυτά, να ζήσω ελεύθερη από βελόνες και αίματα και μεταγγίσεις και νοσοκομεία και γιατρούς και θεραπείες''.

Μου έκανε εντύπωση που δυόμισι χρόνια μετά ήθελα να ''παίξω'' με τις βελόνες, αλλά αυτό μάλλον συνέβη ακριβώς επειδή ένιωθα δυνατή και μπορούσα να το χαρώ πλέον, δεν με φόβιζε, το απολάμβανα.
Ωστόσο, πάντα πια, ότι έχει σχέση με το αίμα, με κάνει να νιώθω περίεργα, καταλαβαίνω την καύλα του, αφού κι εγώ καυλώνω κατά βάθος με διάφορα περίεργα, ακόμη και μ΄αυτό, αλλά δεν μπορώ να το δω σαν βασανιστήριο, μόνο σαν νίκη μπορώ να το αντιληφθώ, πάνω στο σώμα, αλλά χωρίς υπερβολές, λόγω των προσωπικών μου πληγών.

Μάλλον αυτή είναι η βιωματική προσέγγιση του, από την ανάποδη.
Το ζεις, για να το ξορκίζεις πλέον. Σαν τον βιασμό και ένα σωρό άλλα πράγματα, που απογυμνώνονται από το φόβο και το τραύμα και συνδέονται με την ηδονή. Κάπως έτσι τουλάχιστον το έχω τακτοποιήσει εγώ στο κεφαλάκι μου. Βολεύει... 

 

Ενδιαφερον προσεγγιση..

 

χωρίς να γνωρίζω γιατί, η θέα του αίματος, μην πω και μόνο η σκέψη του, αρκούσε να μου προκαλέσει προ-λιποθυμικό επεισόδιο - βασική προϋπόθεση να εστιάζω σε αυτό...
πχ το να κοπώ και να τρέχει αίμα ενώ είμαι θυμωμένη ή απορροφημένη με κάτι, με σύγχιζε μόνο γιατί έπρεπε να διακόψω και να ασχοληθώ με την πληγή, κατά τα άλλα με άφηνε αδιάφορη ή μάλλον σε θέση εξωτερικού παρατηρητή...

Δε μου άρεσε που δεν το έλεγχα καθόλου, όμως, όταν ήταν στο επίκεντρο πχ είναι πολύ σημαντικό να μπορώ να δίνω αίμα όταν χρειάζεται...έτσι στη φοβία με το αίμα βοήθησε ένας φίλος, ο πρώτος που με συνόδευσε σε τμήμα αιμοδοσίας και μένοντας μαζί μου με κορόιδευε που φοβόμουν και περίμενε να φύγουμε μαζί...και βέβαια στη συντριπτική πλειοψηφία το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό έκτοτε σε όποιο τμήμα έχω πάει, που με άφηναν να μιλήσω για αυτό και έκαναν τη δουλειά τους κανονικά.. με εξαίρεση μία γιατρό μια φορά: "αφού φοβάσαι, γιατί θες να δώσεις; φύγε" που τη στόλισα στη συνέχεια...και βέβαια δεν έφυγα

ερωτικά, το αίμα -αν είναι σταγόνες- μπορεί να μου αρέσει και να με παραπέμπει σε ηδονή το να το δω μετά... όταν όλα έχουν τελειώσει και δεν υπάρχει οξύς πόνος...ένας λόγος που δε θέλω να βλέπω..διαφορετικά, δεν ξέρω ...θα φλερτάρει, μάλλον, πάντα με τον πανικό μέσα μου

το λίγο αίμα στους άλλους δε μου κάνει κάτι, η γεύση του είναι έντονη...ούτε μου αρέσει, ούτε με απωθεί

 

[δίψασα]*

Σε ξεμάτωσα.

 

 

Δε μου αρέσει γενικά σαν θέα, μονάχα όταν το έχω προκαλέσει εγώ. Αυτό με ξετρελαίνει.

 

Εκτός αν είσαι εθελοντής αιμοδότης ..  

Πάντως κάθε φορά που δίνω αίμα .. τρελαίνομαι όταν οι νοσοκόμες μου πιάνουν το χέρι και λένε: "ωραίες φλέβες ..."  

 

Μ αρεσει να πασαλειβω το αιμα κυριως στα ποδια. Γενικα μ αρεσει να πασαλειβω στα ποδια. Κατα τ αλλα προσπεραστε με.

 

☆▪●⊙☆