Αγάπη είναι...

https://www.facebook.com/video.php?v=1744732029145554

 

Ακριβώς αυτό ...
Στην αγάπη αποδέχεσαι τον άλλον όπως είναι
Ο έρωτας είναι τυφλός και εγωιστικός
Η αγάπη έρχεται με τον χρόνο , αφού κατανοήσεις ποιος είναι ο άλλος απέναντι σου

 

Καιγόταν απο πυρετό,
καιγόταν κι' απο επιθυμία...
Ήταν εξαντλημένος απο την αρρώστια
μα δεν τον ένοιαζε...
όλη νύχτα παραμιλούσε στον ύπνο του
και είχε πέσει σε τέτοιο παραλήρημα,
(ο ίδιος φυσικά δεν το θυμόταν...)
που αυτή είχε μείνει άναυδη μ' αυτά που τον
άκουσε να λέει μεσ' το παραμιλητό του!
Όλη την νύχτα τον είχε αγκαλιά σαν μικρό παιδάκι βάζοντας του κομπρέσες στο μέτωπο για να του ρίξει τον πυρετό και μετά τον φιλούσε γλυκά εκεί για να τον ανακουφίσει, έστω για λίγο...
Της είπε πολλές αλήθειες που δεν τις είχε μοιραστεί ποτέ, και με κανένα...
Πόσο πόνο και συνάμα πόση οργή έκρυβαν τα λόγια του... έβριζε μα δεν την ένοιαζε...ήξερε...
ο πόνος μεταμορφώνει τον ανθρωπο σε θεριό κι' αυτός εδώ μπροστά της ήταν ένα θεριό αυτή τη στιγμή...
όμως ήξερε...έμαθε...ένιωθε γαλήνη καταβάθος, γιατί εδώ
και καιρό ζούσε σε μια συνεχή αμφιβολία γιατί τον αγαπούσε!
Τώρα ήταν σίγουρη...έπρεπε να παλέψει και να εξημερώσει το θηρίο
όχι γι' αυτήν, αλλά για κείνον..
μόνο έτσι θα μπορούσε να γαληνέψει η ψυχή του...

...Φιλιώ Ροτσίδου...

 

Είχα διαβάσει κάποτε: Βάλε στο πορτ-μπαγκαζ του αυτοκινήτου σου τη φιλη/σύντροφο/ερωμένη /γυναίκα και το σκύλο σου για 2-3 ωρες. Ανοιξέ το μετά και δες ποιος θα χαρεί περισσότερο.! Αυτό...

 

Ισχύει και με το άλλο φύλο.... Αυτό...!

 

..ανιδιοτέλεια
(δύσκολο ε?)

 

Τους ανθρώπους που αγαπούν να τους φοβάσαι.
Ακόμη ελπίζουν.
Κοιμούνται με ανοιχτή την ψυχή, σε πείσμα του χειμώνα.
Ξυπόλητοι περπατούν πάνω στις γνώμες των ανθρώπων,
τραγουδούν δυνατά,
πολεμάν δράκους και χορεύουν στα στενά,
πηδώντας πάνω από βελόνες και χαλάσματα ως τα παιδιά,
υπερνικούν τα κάγκελα της αλάνας
ή κατακτούν πύργους πανύψηλους.
Τα βράδια, σαν πέσει κεραυνός, δειλά μεταξύ τους ψιθυρίζουν.
Ύστερα κλαίνε με λυγμούς, ψηλώνουν, βγάζουν γένεια,
γρατζουνάν στο μέτωπο ρυτίδες και άστεγοι στον χρόνο,
κρεμούν τον εαυτό τους από την θηλιά μες στη ντουλάπα.
Το αυριανό τους σιδερώνουν πρόσωπο, να επιβιώσουν.

Σε αυτούς απευθύνομαι, οι υπόλοιποι,
δεν με χρειάζεστε.

~Γιώργος Χ. Στεργιόπουλος~

 

Αγάπη είναι η ανιδιοτέλεια η αντίληψη και ο σεβασμός κάθε είδους.

 

Ρόμπερτ Η. Νατζέμυ: Η αγάπη είναι διεύρυνση πέρα από τα όρια του εγώ


Είμαστε αληθινά ελεύθεροι μόνο όταν μπορούμε να αγαπάμε χωρίς όρους. Το να μπορούμε να αγαπάμε χωρίς να χρειαζόμαστε ανταπόδοση είναι η μεγαλύτερη μορφή ελευθερίας. Είμαστε τότε ελεύθεροι να είμαστε ευτυχισμένοι ανεξάρτητα από την ικανότητα των άλλων να ανταποκριθούν στην αγάπη και προσφορά μας. Αυτό το είδος αγάπης σημαίνει ότι επιτρέπουμε στον άλλον να βρει την ευτυχία του με το συγκεκριμένο τρόπο που ο καθένας καθοδηγείται από μέσα του. Αν χρειαζόμαστε κάτι από κάποιον, τότε δεν νιώθουμε ελεύθεροι να αισθανθούμε ασφάλεια, σιγουριά, ευτυχία, ηρεμία ή και αγάπη ανεξάρτητα από το τι κάνει ή δεν κάνει ο άλλος. Μπορούμε να βιώσουμε απόλυτη ελευθερία μόνον όταν είμαστε εντελώς ελεύθεροι να μην χρειαζόμαστε τίποτα από κανέναν. Αλλιώς η εσωτερική μας κατάσταση και η συμπεριφορά μας θα επηρεάζονται από εξωτερικούς παράγοντες και ειδικά από τη συμπεριφορά και τη γνώμη των άλλων. Η αγάπη χωρίς όρους είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να φθάσουμε σ’ αυτή την κατάσταση. Είναι πολύ δύσκολο να προσδιορίσουμε την έννοια της αγάπης, ίσως επειδή η πραγματικότητα της αγάπης προσεγγίζει τις πνευματικές διαστάσεις και είναι πέρα από χρόνο και χώρο και έτσι πέρα από την κατανόηση από τον ανθρώπινο νου. Η αγάπη, όπως και όλες οι άλλες πνευματικές πραγματικότητες, περιγράφεται ευκολότερα με το τι δεν είναι. Η αγάπη δεν είναι φόβος, πλήγωμα, πόνος, ζήλια, πίκρα, μίσος, ξεχωριστότητα, λαγνεία, προσκόλληση, επιθετικότητα, εγωκεντρισμός, αδιαφορία, κτητικότητα, καταπίεση – και ο κατάλογος συνεχίζεται. Η αγάπη δημιουργεί συναισθήματα ενότητας. Νιώθουμε για τους άλλους όπως νιώθουμε για τον εαυτό μας. Νοιαζόμαστε για την ευημερία, ευτυχία, επιτυχία, υγεία και πνευματική ανάπτυξή τους τόσο όσο και για τη δική μας. Να αγαπάς κάποιον σημαίνει να θέλεις να είναι κάποιος ευτυχισμένος ανεξάρτητα από το τι τον κάνει ευτυχισμένο. Η αγάπη γεννά κατανόηση, συμπόνια, συγχώρεση, ευτυχία, ικανοποίηση, γαλήνη, χαρά και επιθυμία για προσφορά με όποιον τρόπο μπορούμε. Η αγάπη είναι διεύρυνση πέρα από τα όρια του εγώ. Είναι η ικανότητα να ταυτιστούμε με τον άλλον, να παραμερίσουμε προσωπικά συμφέροντα και ανάγκες ώστε να ακούμε πραγματικά και να κατανοούμε τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του άλλου. Η αγάπη είναι η δύναμη που επιτυγχάνει ενότητα και αρμονία. Είναι η «κόλλα» του σύμπαντος. Βοηθά άτομα με διαφορετικά εγώ, επιθυμίες, προγραμματισμούς και ανάγκες να υπερβούν όλες αυτές τις δυνητικά απωθητικές δυνάμεις και να ενωθούν.
*Από το βιβλίο "Η ελευθερία να είσαι ο εαυτός σου", Ρόμπερτ Ηλίας Νατζέμυ

Υ.Γ. Ίσως το πιο δύσκολο και συνάμα υπέροχο πράγμα στον κόσμο. Απέχω πολύ απ΄αυτό, ελπίζω κάποτε να το καταφέρω, ποιος ξέρει?

 

Εδω νομιζω οτι μπορω να το ποσταρω.Χρονια πολλα στις μητερες του χωρου αυτου .Το λιγοτερο που αξιζουν ειναι ενα ματσο λουλουδια.  

 

"Θα αγαπηθείς την ημέρα που θα μπορείς να δείξεις όλες τις αδυναμίες σου,χωρίς ο άλλος να τις χρησιμοποιήσει για να αυξήσει τη δύναμη του πάνω σου."

~Cesare Pavese~