Αδέσποτο. Επιλογή ή οχι;

Δεν είναι απαραίτητο να είναι μποτομ για να περάσει καλά με κάποιον.
Μπορεί κάλλιστα να είναι κινκστερ.
Έδωσες μια διαφορετική ερμηνεία στο "επιλέγει να μην ανηκει".
Δεν το εννοούσα έτσι εγώ.
Ενδιαφέρουσα παρόλα αυτά και η δική σου.
Για τα υπόλοιπα  

 

Πιστεύω ότι θα έπρεπε να είναι επιλογή της.
Και αυτό γιατί η αλλεπάλληλη ιδιοκτησία της από διαφορετικούς ιδιοκτήτες για μένα φανερώνει έλλειψη αυτοκυριαρχιας. Και αν τις είναι τόσο δύσκολο να κοντρολάρει τον εαυτό της και χρειάζεται οπωσδήποτε κάποιον άλλο για αυτό, έχει πολλά θέματα ψυχικά να λύσει πριν διαθέτει τον εαυτό της.
Συμπλήρωσα χρόνο χωρίς Κ στην ζωή μου και όμως δεν χάθηκα. Αν και όταν υπάρξει κάποιος θα είναι γιατί του αξίζει η θέση και όχι γιατί η στέρηση δίνει το εναρκτήριο λάκτισμα.

Θεωρητικά όχι αλλά το βλέπω να γίνεται στην πράξη. Ίσως από άτομα που δεν έχουν τον ίδιο τρόπο σκέψης μαζί μου. Ίσως από άτομα που έχουν εντονότερη την ανάγκη από ότι εγώ. Δεν ξέρω.

Ειλικρινά δεν μπορώ να το κατανοήσω. Για μένα υποτακτική συμπεριφορά και δύναμη ψυχής πηγαίνουν πακέτο. Πως μπορεί ένα άτομο με ψυχικά αποθέματα να μην μπορεί να λειτουργήσει αυτόνομα δεν ξέρω.
Εύχομαι στην πορεία του νήματος να δοθεί απάντηση σε αυτό από άτομα που έχουν άλλη οπτική από την δική μου.

 

@Amelie αρχικά να πω ότι το ανήκει για να ανήκει δεν μου λέει τίποτα, το γράφω αυτό απλα για να μην παρεξηγηθεί η επόμενη μου παράγραφος.

Δεν ειναι τα ψυχικά αποθέματα ή η δύναμη που στερείται ενα υ. Η συνειδητοποίηση του τι αυτα προσφέρουν, οι επιλογές, το άγχος διαχείρισης αυτών είναι που δημιουργούν τα "προβλήματα"
Μπορεί να λειτουργήσει αυτόνομα, απλά αυτό του προκαλεί δυσφορία.

 

Και ναι και όχι, δεν ξέρω να πω. Όταν ήμουν αδέσποτη φρόντιζα κάπως να μην έχω επιλογή. Το θέμα ήταν αν άφηνα ή δεν άφηνα να με πλησιάσουν. Όταν άρχιζα να αφήνω ήμουν έτοιμη ξανά να ανήκω αλλά και πάλι δεν ήταν θέμα επιλογής μου. Ακόμα και την μια φορά που υποχρεώθηκα από τον Κ να επιλέξω, οι συνθήκες ήταν φτιαγμένες από μένα, σικέ, και η επιλογή μου διεκπεραιωτική. Η επιλογή για μένα ήταν εφόσον μου επέτρεπα να έχω την ευκαιρία κατάφασης.

Σε κάποιον βαθμό ναι, πάντα. Όσο η σχέση ωριμάζει και γίνεται πιο ασφαλής συναισθηματικά, αυτό τείνει να χάνεται. Δεν είναι εύκολο να συνειδητοποιήσει κάποιος και να αποδεχτεί ότι συμβαίνει αυτό.

Όλοι έχουμε ανατραφεί για να λειτουργούμε "αυτόνομα" ό,τι και αν αυτό σημαίνει. Για τον λόγο αυτό είναι αρκετά δύσκολο να συνειδητοποιήσει ο οποιοσδήποτε από μας, και να αποδεχτεί, ότι αυτός ειδικά χρειάζεται να ανήκει οι άλλοι όλοι γύρω του όχι. Δεν είναι ότι δεν μπορώ να λειτουργήσω αυτόνομα, άλλωστε σε μια σχέση μακροχρόνια θα υπάρξουν διαστήματα που ο σκλάβος θα πρέπει να γίνει αφέντης του εαυτού του και να λειτουργήσει αυτόνομα, είναι ότι όταν λειτουργώ αυτόνομα κάτι πολύ βαθύ και ουσιαστικό λείπει. Είναι ότι δεν έχω απόλαυση και ότι το οποιοδήποτε επίτευγμά μου δεν έχει την παραμικρή συναισθηματική αξία για μένα.

Υποσημείωση: Όταν αφέθηκα να μπω στο BDSM τα πιο πολλά πράγματα που ήθελα να απολαύσω αυτόνομα, όπως ταξίδια, τα είχα ήδη ζήσει στον βαθμό που επιθυμούσα.

Πολύ χρήσιμη η διευκρίνιση μετά, γιατί θα ρωτούσα τη νηματοθέτη τι εννοεί "δεν μπορούν να λειτουργήσουν αυτόνομα"; Αλλά λέει

Η καθημερινότητα στον έβδομο χρόνο κρίσης επίσης χρειάζεται τεράστιο απόθεμα ψυχικής δύναμης. Δεν θέλω να εκτρέψω το νήμα της @dina. Η καθημερινότητα δεν αλλάζει επειδή κάποια τώρα ανήκει και είναι πάντα δύσκολα διαχειρίσιμη. Αλλά έχω θέμα να βάζω προτεραιότητες, μου είναι κάτι ψυχικά άγνωστο και έχω μεγάλο θέμα όταν, αφού, με μεγάλη καθοδήγηση και βοήθεια από τον Αφέντη, έβαλα τις προτεραιότητες, άλλοι, ξένοι προς τη σχέση, τις τσαλαπατάνε με κάθε τρόπο. Γίνομαι σχεδόν δυστυχής όταν πρέπει να αντισταθώ σε όλο αυτό. Ασφαλώς είναι μεγάλη υπόθεση όταν τις κύριες προτεραιότητες τις έχει ορίσει ο Αφέντης και η ζωή με τον Αφέντη, είναι συνθήκη ευτυχίας, αλλά και πάλι η διαχείριση αυτών που έχει ορίσει ο Αφέντης δεν είναι πάντα εύκολη.

Το δυσκολότερο πράγμα για τη σκλάβα δεν είναι η υποταγή ούτη η παράδοση του ελέγχου, το δυσκολότερο πράγμα είναι να αναπτύξει και να υποστηρίξει την δυναμική πλευρά της ως προς τους τρίτους με τρόπο που να μην αναιρεί ούτε να τραυματίζει την υποτακτική της πλευρά.

 

Αποψη μου οπως παντα ...
Φυσικα και ειναι και επιλογη του υ για να ειναι η να μην ειναι με Κ αλλιως θα μιλουσαμε για αδύναμα ,αβουλα πλασματα που πρεπει να ειναι οπως δηποτε με καποιον Κ οποιος Κ ειναι αυτος ανεξαρτητα απο το αν τελικα ειναι στα κρητηρια τους!
Τωρα αυτο θα γινεται μαλλον απο φοβο,φοβο για τη μοναξια τους ,για το γεγονος οτι αδυνατούν να διαχείριστουν μονοι τους ,απο ανασφαλεια;;;;δε μπορω να ξερω μου ειναι αδιαφορο να ειμαι για να ειμαι και μονο!

Εχω μεινει χωρις Κ μεγαλα διαστήματα και με βοηθούσε παντα αυτο ,νομιζω πως χρειαζοταν

Αυτο που με ενοχλει γενικα γυρω μου ειναι να τα ρίχνουμε μονιμα στους αλλους πρεπει να εχουμε γνωση του τι δινουμε η τι ειμαστε και οχι τι φανταζόμαστε οτι δινουμε και τι φανταζόμαστε οτι ειμαςτε  

 

Πώς ξέρεις απο πριν ποιος είναι "ο λάθος άνθρωπος";

Αν βγάλεις τις φιοριτούρες, την αυτόματη αντιγραφή του γενικά επιβεβλημένου προτύπου και την επίπτωση ανατροφής και εκπαίδευσης είναι πολύ πιθανό να βρεθείς μπροστά σε ένα πρόσωπο χωρίς ισχυρή βούληση και χωρίς ενσυναίσθηση του τί θα κάνει με τις δυνάμεις που κρύβει.

Δεν ξέρω αν υπάρχουν κριτήρια για Κ εκτός του να είναι Κ και να λειτουργεί ως Κ με την συγκεκριμένη υ. Προφανώς το πεδίο επιλογής ακόμα και αντανακλαστικά περιορίζεται ανάλογα με γούστα και προτιμήσεις.

 

Φαντάζομαι πως η @sokolata εννοεί,πως έχει αφιερώσει ένα χρονικό διάστημα Α σε πιο ουσιαστική γνωριμία,πριν ξεκινήσει η σχέση κι έχει δει πράγματα,τα οποία θα γινόντουσαν σοβαρά εμπόδια αργότερα.
Σε μια τετοια περιπτωση,δεν υπάρχει λόγος να μπει σε μια d/s σχέση,για να επιβεβαιώσει αυτό που αρχικά είχε δει.
Και με βρίσκει σύμφωνη.

Μου αρέσουν τα κριτήρια σου για τους Κ.  

 

Ακριβως αυτο.! Είσαι μέσα στο μυαλό μού (εκτός απο την ψυχή μου)

 

Ουδείς αλάνθαστος αγαπητή μου "τι είχες Γιάννη τι είχα πάντα". Το να είσαι δύσκολη δεν είναι κακό .
Κάποτε στα χρόνια μου οι δύσκολες πλέναν με Essex.... 

 

Αν δε σου κάνει κόπο,θα ήθελα να το αναπτύξεις λίγο περισσότερο.
Πρέπει να το έχω διαβάσει πάνω από 10 φορές κι εκεί που λέω "το'χω! κατάλαβα τι θέλει να πει" το χάνω πάλι.

 

Θα κάνω μια πιο αιρετική προσέγγιση του νήματος....Το να είναι κάποιος υ δεν σημαίνει ότι είναι κλοτσοσκούφι. Είναι άνθρωπος με θέλω με προσωπικότητα και με αισθήματα.
Δεν καταλαβαίνω τον λόγο που θα πρέπει να δίνεται στον πρώτο τυχόντα. Τα υπόλοιπα είναι εκ του περισσού.
ΥΓ Καλό θα ήταν τα κυρίαρχα άτομα να σκύψουν με περισσότερο υπεύθυνοτητα και προσοχή πάνω στα υ.