Αθανασία

Δεν ειχε πολλη πιστη πια στον εαυτο της. Στα εικοσιδύο της δεν ελιχε καν κανει ερωτα. Απογοητευμενη. Δοκιμασε ακομα και με γυναικες παντα κατι την τελευταια στιγμη τα χαλαγε ολα, σταματουσαν.

Οπως τοτε με την Ελενα. Σπουδαζαν μαζι, ακομα το χανουν. Την εβλεπε στα εργαστηρια, οι καστανοξανθες πλεξουδες, το απαλο της βλεμμα, τ αγορια που συνωστιζονταν διπλα της. Εγιναν φιλες, της ελεγε τα παντα η Ελενα μεχρι και για τοτε που φιλησε μια συμμαθητρια της.

Πηγαν μαζι διακοπες στην Κατερινη. Η Ελενα απολαμβανε την παρεα της Αθανασιας, διχως ενοχες. Παρ ολο που μερικες φορες ενιωθε οτι την εκανε οτι ηθελε. Η Αθανασια τα εκανε ολα, μαγειρεμα, πιατα, μερικες φορες της κρατουσε ακομη και το τηλεφωνο. Φροντιζε να την τσιγγλαει με κοντσ σορτσακια, αφηνοντας τα ομορφα ποδια της σε αποσταση αναπνοης απο την Αθανασια.

Ειχαν βγει για τα γενεθλια της Αθανασιας, ηπιαν κρασι, πηγαν να χορεψουν σε κλαμπ.
Ή τώρα ή ποτέ σκεφτηκε η Αθανασία κλεινοντας τα ματια της προσπαθησε να φιλησει την φιλη της που εκανε δυο βηματα πισω.
-Συγγνωμη Ελενα.
Της χαμογελασε, την αγκαλιασε και συνεχισαν να χορευουν.
Γυρισαν σπιτι.
-θα φυγω αυριο.
-Γιατι;
Την ρωτησε η Ελενα.
-Ντρεπομαι..
-Οχι..
Της ειπε και αποκοιμηθηκαν αγκαλια σαν να μην ειχε συμβει τιποτα.

Σε δυο μηνες θα παρει πτυχιο. Πλεον ειναι σπιτι, εργαστηριο, σπιτι και οι δυο τους. Συγκατοικουν. Η Ελενα εχει βγει με πολλα αγορια απο τοτε, η Αθανασια ζει τον ερωτα μεσα απο τις περιγραφες της φιλης της.

-Θα παω με τον Ακη στο παρτυ του Νονου του αποψε, θες να ερθεις Αθανασια;
-Ειναι απο τα πιο βαρετα αγορια σου αυτος!
-Ναι αλλα εχει.. προσοντα
Χασκογελαγαν.
-Τι παρτυ ειναι αυτο;
-Πλουσιων. Ο Νονος του ειναι μεγαλοεργολαβος. Τσαμπα φαγητο και σαμπανια.
-Ουφ, βαρετα αλλα θα ερθω.


Μαγευτικη η σημερινη βραδυα. Τελη Μαΐου με τριαντα βαθμους κελσιου. Οτι πρεπει για το υπαιθριο παρτυ στην επαυλη του Νονου , του γκομενου της Ελενας.

-Ποσα ποτηρια σαμπανιας ηπιες;
-Τρια , Ελενα. Εσυ σιγουρα πολυ περισσοτερα.
-Ναι
Απαντησε με αναψοκοκκινισμενα μαγουλα εκεινη. Στο μυαλο της Αθανασιας περασε φευγαλεα η εικονα της φιλης της γυμνης, ξαπλωμενης μπρουμυτα στο κρεβατι. Τα γεματα δακρυα ματια της να την παρακαλουν να σταματησει να την δερνει με την ζωνη της. Ξεφυσηξε.
-Μη πιεις αλλο.
-Ενταξει.

Δεν το συνεχισαν. Εμφανιστηκε ο Ακης, με εναν ανδρα μαζι του. Καλοντυμενο. Φορουσε ενα μαυρο, αμπιγε κουστουμι boss. Το ρουχο του πηγαινε πολυ, τονιζοντας την ψηλη του κορμοστασια και το σιγουρα γυμνασμενο του κορμι.

-Απο εδω ο Κυριος Αλκιβιαδης, συμβουλος επιχειρησεων. Τα κοριτσια εκαναν χειραψια μαζι του. Η Ελενα δεν ηταν καλα, την οηρε παραπερα ο Ακης.

Η Αθανασια τον κοιταξε για λιγο.
-ειναι πανεμορφος-

-Σπουδαζεις μαζι με τον Ακη χημικος;
Πηρε μια βαθεια ανασα.
-Ναι.
-Ειναι ωραια βραδια θες να περπατησουμε;
Η Αθανασια πηγε πιο κοντα του χωρις να το σκεφτει τον επιασε αγκαζε.

Η επαυλη κατεληγε σε μια παραλια, σχεδον πριβε. Την βοηθησε να κατεβει.
-Ας καθισουμε.
Της ειπε βγαζοντας το σακακι του και στρωνοντας το κατω.
-Μη, πρεπει να ειναι πολυ ακριβο.
-Ειναι, αλλα μη σε νοιαζει αυτο Αθανασια..
Με δυσκολεια συγκρατεισαι τον εαυτο του πριν πει το μου
-Αλκιβιαδη ποσο χρονων εισαι;
-Κλεινω τα σαραντα σε λιγες μερες. Δαγκωθηκε ο ιδιος, περιμενε την απορριψη.
-Ειμαι εικοσιδυο.
Ακολουθησε μια μικρη παυση.
Πηγε πολυ κοντα του, το χερι της επιασε την κοιλια του, ξετρελλαθηκε με το ποσο γυμνασμενο ηταν το κορμι του. Τον φιλησε στο στομα, εντονα, παθιασμενα τοσο που επεσε πανω του. Τον ενιωσε πανω της. Τα υφασματινα παντελονια δεν αφηνουν τιποτα κρυφο.
-θελω να σε δω γυμνο.
-Τωρα;
-Ναι..
Εβγαλε το πουκαμισο του, το παντελονι του, τα εσωρουχα του. Σταθηκε γυμνος, καυλωμενις, ορθιος μπροστα της υπο το φως του φεγγαριου και των αστεριων. Ντρεπονταν λιγο μη τον δουν.

-Εισαι σαν αρχαιοελληνικο αγαλμα.. με πολυ μεγαλυτερο πουλι!!

-Ντυσου.

Δεν ηθελε να σταματησει να τον κοιτα, δεν πιστευε δε οτι θα εκανε αυτο που του ζητησε. Ντυθηκε γρηγορα αυτος. Σηκωθηκε διπλα του, τον φιλησε.

-Ειμαι παρθενα, σε θελω πολυ, αλλα με τους δικους μου ορους.
Τον κοιταζε στα ματια. Στο χερι της κρατουσε το κινητο του, δεν ειχε πιν κλειδωματος.

-Ναι..
Απαντησε ο Αλκιβιαδης βλεποντας την να καλει με το τηλεφωνο του. Ακουστηκε το δικο της.

 

Βαριόταν αφάνταστα το μετά, να ξεβαφτεί ν’ αλλάξει ρούχα. Η Ελένη από την άλλη ήθελε να της τα πει όλα. Είδε που πήγε βόλτα με τον Αλκιβιάδη ,αλλά ήξερε πολύ καλά πόσο βαριόνταν η φίλη της.

-Αθανασία, έλα..

Της είπε, ενώ φορούσε μόνο τα λευκά εσώρουχα της. Την καλούσε να πάνε μαζί στο μπάνιο. Την κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω, δύο όμορφα κορμιά σε ένα βράδυ. Πρέπει να έχει πάει στον παράδεισο και να μην το ξέρει. Ακολούθησε στο μπάνιο, τολμώντας, πήγε γυμνή.

Η Ελένη φάνηκε να μην ταράζεται, σαν να ήθελε να συμβεί αυτό. Έβγαλε αργά αργά τα εσώρουχα της, τράβηξε την φίλη της από το χέρι μέσα στην ντουζιέρα. Πήρε πανάκι καθαρισμού και για τις δύο. Αφού φρόντισε να περιποιηθεί την φίλη της, οδήγησε τα χέρια της Αθανασίας γύρω από τους γλουτούς της, τα στήθη τους ενώθηκαν τα χείλη τους σχεδόν έφθασαν το ένα δίπλα στο άλλο.

-Τι κάνεις;

Ψιθύρισε η Αθανασία. Η φίλη της χαμογέλασε, αφήνοντας το μεσαίο δάκτυλο του αριστερού χεριού της, ν’ ακουμπήσει το απαλό, φρεσκοξυρισμένο αιδίο της φίλης της, προκαλώντας της ανατριχίλα.

-Αχ… ένα βογγητό, σαν απαλή κραυγή βγήκε από τα χείλη της Αθανασίας. Η Ελένη ένιωθε πόσο υγρή ήταν η φίλη της, καθώς έμπαινε το δάκτυλο μέσα της, άνοιξε το νερό στη ντουζιέρα.

-Πήγαμε στη παραλία, είναι πολύ όμορφος. Ντροπαλός. Του ζήτησα να γδυθεί..

Ένα μικρό γέλιο βγήκε από το στόμα της Ελένης, ενώ έβαλε και δεύτερο δάκτυλο μέσα στη φίλη της.

-Το έκανε. Δεν έχω ξαναδεί τέτοιο σώμα. Ούτε τα μοντέλα δεν έχουν τέτοια γράμμωση.

Η Ελένη την φίλησε στο στόμα, με πάθος. Άφησε τη γλώσσα της να ενωθεί με την φίλη της. Η Αθανασία ήταν χαμένη, προσπαθούσε τόσο καιρό για αυτό το τώρα.

-Το πουλί του;

-Είναι μεγάλο, μακρύ, με φλέβες κι έναν υπέροχο σάκο από κάτω.

-Θα τον ξαναδείς;

-Ναι, με τους όρους μου.

Φιλήθηκαν πάλι. Βγήκαν από το μπάνιο. Στο κρεβάτι της Ελένης, ξάπλωσε πρώτα εκείνη ανάσκελα, με τα πόδια λυγισμένα. Ήταν κι εκείνη άτριχη, απαλή. Η Αθανασία γονάτισε στο κρεβάτι, μπροστά της, περιμένοντας το κάλεσμα της.

-Όρους; την ρώτησε η Ελένη.

-Του είπα ότι είμαι παρθένα, αλλά δεν του είπα ότι θέλω να τον ελέγχω.

Η Ελένη χαμογέλασε, καύλωσε. Άνοιξε τα πόδια της περισσότερο. Πρόσταξε.

-Γλείψε με!