Αθεράπευτα ειλικρινής

1. Απαντάμε όταν μας ρωτάνε
2. Μιλάμε με τα άτομα που έχουμε επιλέξει ως συνομιλητές
3. Αν δεν είναι από τους συνομιλητές μας, σκεφτόμαστε αν θα μπορούσαν κάποτε να είναι.
4. Αν δεν, τότε καίγεται το φαγητό στον φούρνο ή ό,τι, τεσπά
5. Αν δεν είναι μοιρασιάρικο το άλλο παιδάκι, το κουβαδάκι του και σ' άλλη παραλία
6. Μη νομίσεις πως θα γλυτώσεις πολύ πράμα έτσι, αλλά κάτι κόβει κι αισθάνεσαι καλύτερα.
7. Το μπούρου-μπούρου και τα κατινιάρικα δεν τα γλυτώνεις ποτέ. Το απολαμβάνεις όμως! Τίποτε δεν πάει χαμένο...
8. Χειραγωγούμαστε όταν το επιθυμούμε ή όταν επιλέγουμε πως είναι θέμα ελιγμού. Αν το επιθυμείτε, μην το πιείτε, λουστείτε.
9. Ό,τι έχεις μοιράσει ως τώρα καλά καμωμένο. Δεν μοιράζονται τα ελλειμματικά παιδιά, ντεν έκουν, ντεν ντίνουν...
10. Μια ωραία πεταλούδα...

 

Ποιος είναι πάλι αυτός που μου φόρτωσες και παίρνουν αέρα ύστερα; Σεμνά...  

 

Χαχαχαχαχχαα
Συγνώμη που γελάω αλλα η απάντηση είναι υπέροχη

 

@bumblebee ριξε ενα edit κ βαλε την @Ermioni

 

Οχι και τοσο, ειμαστε ενα μικρο φαν κλαμπ που το φαντασιωνομαστε το συγκεκριμενο ντουετο  

 

Ελεύθερα  

 

Αθεράπευτα, δε λέω...
Κάτι Κυρίαρχοι που τα κάνουν πάνω τους όταν μιλάνε με την μανούλα, έστω και στο τηλέφωνο.
Κάτι σκλαβάκια που ''ανήκουν'', αλλά καυλαντίζουν νόνεστόπε δεξιόθεν και αριστερόθεν, περιφέροντας την πραμάτεια τους.
Κάτι υποτακτικά άτομα που έχουν απαιτήσεις να περιστρέφεται η υφήλιος γύρω τους.
Κάτι Μιστρέσες που όταν χτυπάνε, μία κοιτάνε το μαλλί, μία το νύχι.
Κάτι ατομάκια που αναπνέουν και υπάρχουν θεωρώντας πως όοοοοολοι οι άλλοι έχουν υποχρέωση να πραγματώσουν τις φαντασιώσεις τους.
Όμορφος μπιντιεσεμικός κόσμος, αγγελικά φτιαγμένος.
Τι? Θέλετε κι άλλα παραδείγματα?
Απ΄την ζωή βγαλμένα είναι, κοιτάξτε γύρω σας... 

Μερικές φορές δε, η χειρότερη υποκρισία βρίσκεται στον -όποιο- φανατισμό.
Αυτοί που όντας εγκλωβισμένοι σε μία επιλογή που ντε και καλά θέλουν να την στηρίξουν, παρουσιάζουν το άσπρο-μαύρο και θέλουν και να σε πείσουν ότι καλά και σώνει, έτσι είναι, όπως τα βλέπουν αυτοί.
Ευχαριστώ, δεν θα πάρω, γιατί θα πρέπει να αυτοακρωτηριαστώ ως προς την περιφεριακή μου όραση.
Δεν είναι θέμα ειλικρίνειας ή ανειλικρίνειας.
Όταν κάποιος λέει ψέμματα στον ίδιο του τον εαυτό, ποιος είσαι εσύ να του χαλάσεις τη νόρμα? Εεεεε? 
Παλιά ασχολούμουν, τώρα πια σιωπώ και απομακρύνομαι, στοιχειώδης κανόνας αυτοπροστασίας.
Ούτε ειλικρινής, ούτε ανειλικρινής, απλά αποστασιοποιημένη.
Όποιος γουστάρει να παραμυθιάζει ή να παραμυθιάζεται με γεια του, με χαρά του, απλά δεν ανήκει στον δικό μου κόσμο.
Enough with bullshit... 

 

Αθεραπευτα ειλικρινεις με τον εαυτο τους ποσοι ειναι αραγε; Οι περισσοτεροι που το λενε παντως σιγουρα δεν ειναι και το αποδεικνυουν συνεχως.

 

Δινεται τοσο μεγαλη βαση σε κατι τοσο βιαιο οπως η αληθεια. Η ειλικρινεια.

Λετε η αληθεια με λυτρωνει. Με ξαλαφρωνει απο τις ενοχες. Αληθεια? (Οξυμωρον). Ποσο μεγαλο εγωισμο κρυβει η ειλικρινεια μα και πως επιτρεπεται αυτη η υπερμετρα εγωιστικη πραξη στα υ?

 

Όλοι οι παραμυθάδες τα ίδια λέτε, δεν πρωτοτυπείτε και ιδιαίτερα... 

 

“Ο κύριος θα σας εξυπηρετήσει.”

Ο πωλητής πλησίασε και περίμενε τον πελάτη να μιλήσει.

“Ήρθα να αγοράσω την απόλυτη αλήθεια.”

“Αχα. Συγνώμη, γνωρίζετε την τιμή;”

“Όχι. Πόσο κοστίζει;” αποκρίθηκε τυπικά. Στην πραγματικότητα ήξερε οτι θα πλήρωνε όσο όσο για να έχει όλη την αλήθεια.

“Για όλη την αλήθεια”, είπε ο πωλητής “το αντίτιμο είναι οτι ποτέ πιά δε θα έχετε την ησυχία σας.”

Ένα ρίγος διέτρεξε τη ράχη του ανθρώπου.

 

Η απόλυτη αλήθεια είναι ένα όπλο που κάποιοι το χρησιμοποιούν όπως κι όλα τ΄άλλα, κατά το δοκούν, όταν θέλουν να πλασάρουν την σκατοψυχία τους ως ειλικρίνεια και το ψέμα τους ως διακριτικότητα, εγώ αυτό ξέρω.
Η αλήθεια βέβαια, στέκει μόνη της, ούτε στολίδια χρειάζεται, ούτε φτιατσίδωμα, αλλά άντε να το καταλάβουν αυτό οι καθ΄έξιν ψεύτες. Ψιλά γράμματα...