Αισθητική και Καύλα. Έννοιες ασύμβατες στο bdsm;

H σύντροφός μου κι εγώ κυκλοφορούμε γυμνοί στο σπίτι όλο το καλοκαίρι. Ενα γυμνό κορμί που περιφέρεται στο χώρο μπορεί να μου προκαλέσει καύλα, θαυμασμό, τρυφερότητα (για τις ατέλειές του), αισθητική απόλαυση (όταν το χαζεύω "χυμένο" ανεπιτήδευτα στον καναπέ), ηδονοβλεπτική διάθεση, ακόμα και αδιαφορία (όταν είμαι απορροφημένος με τα βιβλία μου). Ποτέ όμως δεν αισθάνομαι να ενοχλείται η αισθητική μου.

 

Κι εγώ αγαπητέ, σε παρόμοια φάση είμαι...ο μόνος κίνδυνος που ελλοχεύει για την "αισθητική" μας, είναι η "αεικαυλία" και το γεγονός ότι ενώ ο ένας αμέριμνα κινείται στο χώρο, ο άλλος ενδεχόμενα καυλώνει και είναι τόσο εμφανές αυτό, που συνεχώς εμπλέκεσαι σε τοιούτες δραστηριότητες, θέλεις δε θέλεις...
Τάχα δεν θέλεις, χοχοχοχοχοχοχο... 

 

κάποτε, ένα μακρύ γκρι μπέρμπερυ παλτό, εκείνη γυμνή από μέσα.. βροχή.. με περίμενε στην στάση να πάμε για καφέ.. Ξέραμε μόνο εμείς.. αισθητική και καύλα μαζί..

 

Oχι ρε πούστη μου (συγγνώμη για το "ρε"). Παρόμοιο περιστατικό μου συνέβη πριν πολλά χρόνια. Μόνο που εκείνη βγήκε από το σπίτι της γυμνή μέσα σε μιά καμπαρντίνα, πήρε δύο συγκοινωνίες και ήρθε στο σπίτι μου να μου κάνει έκπληξη...

 

Οταν γίνει αντιληπτό ότι στο παρόν ποστ η "αισθητική" υπάρχει μόνον σαν αναφορά και στην σκηνή που περιγράφεται δεν υπάρχει τίποτε μα τίποτε, που να παραπέμπει στην "αισθητική", ίσως τότε να γίνει κατανοητό το θέμα του νήματος.

Χωρίς καμία πρόθεση να θίξω το @guruni λέω ότι έχουμε διαβάσει, σε αυτό το νήμα, απίθανα πράγματα βαφτισμένα "αισθητική".

 

Μπορεις να το κατεβασεις απο εδω http://monoskop.org/images/d/d1/Klee_Paul_Παιδαγωγικό_Σημειωματάριο.pdf

 

Το παράδειγμα με τις φωτογραφίες είναι μάλλον ατυχές, μια και οι μεταγενέστερες μιμήσεις βασίζονται στην απόδοση του θέματος και στην απεικόνιση ενός κατά τεκμήριο ωραίου προσώπου (με τα σύγχρονα κριτήρια του ωραίου) καθώς και στην προϋπάρχουσα αναγνωρισιμότητα του μοντέλου.

Η χρησιμοποίηση της αναγεννησιακής γραφής με πρόθεση την πιστή απεικόνιση, δεν προσθέτει σήμερα και πολλά πράγματα. Η μεταμοντέρνα τέχνη (ζωγραφική) είναι στο σημείο που ο σύγχρονος εξπρεσιονισμός μετεξελίχθηκε σε εξπρεσιονιστικό ρεαλισμό και αυτό είναι το σημείο που δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε σήμερα αναμένοντας μια νέα καλλιτεχνική επανάσταση.

Για τον σεξουαλικό ερεθισμό (καύλα) (γκαύλα για του Βορειοελλαδίτες) τώρα.
Η πρόκληση ερωτικού ερεθισμού δεν έχει να κάνει με την εικόνα, έχει να κάνει με την πρόσληψη της εικόνας της πρόκλησης. Οι άνδρες ερεθίζονται από τα σεξουαλικά χαρακτηριστικά του φύλου (γυναίκας) το ενδιαφέρον μερικές φορές προκαλείται από άλλα στοιχεία.

Κάποτε σε μία έκθεση ζωγραφικής όπου υπήρχε ένας μεγάλος ανεικονικός πίνακας με μια λεπτομέρεια κόκκινη μέσα σε μαύρο, με πλησίασε ο Ντίνος Χριστιανόπουλος και με ρώτησε:
"Δεν μου λες εσύ; Ξέρεις γιατί ερωτεύονται οι Βλάχοι τις Βλάχες;"
"Όχι κύριε Ντίνο, δεν ξέρω. Τι ερωτεύονται;"
Έτσι όπως είναι ντυμένες και σκεπασμένες δεν φαίνεται τίποτα.... Το κόκκινο και το μαύρο που έχουν στα ρούχα τους, ερωτεύονται"

 

Αν προσέξεις οι τραβεστί μιμούνται, αναπαράγουν και υπερτονίζουν τα γυναικεία ερωτικά χαρακτηριστικά και ενώ ορθολογιστικά είναι καρικατούρες γυναικών, καταλήγουν να είναι προκλητικοί και να τραβάνε τα ανδρικά βλέμματα μόνο και μόνο γιατί εκπέμπουν τα ερωτικά γυναικεία σήματα.

Δεν έχει λοιπόν καμία σχέση η γκαύλα με την "αισθητική" ή την ομορφιά, Μπορεί να συνυπάρχει αλλά δεν είναι η ομορφιά που προκαλεί την σεξουαλική επιθυμία.

Ένα ομορφο πρόσωπο σε προκαλεί να το έχεις κοντά σου, σαν ένα λουλούδι, δεν σημαίνει ότι σε προκαλεί να το πηδήξεις κιόλας.  

 

Μιας και η αρμονία δυσκολεύει λίγο ως έννοια...
Λέγοντας αρμονία εννοούμε το χαρακτηριστικό του έργου που το διατρέχει στο σύνολό του, με σκοπό να αναδείξει το έργο καθεαυτό. Έργο που δεν είναι υποχρεωτικά ένα έργο τέχνης, μπορεί και να είναι.
Επιτυγχάνεται με την εφαρμογή του κανόνα της χρυσής τομής (φ), με τις χαράξεις (δευτερευόντως), την χρωματική παλέτα, την διαχείριση της αντίθεσης (δομικά και χρωματικά), τη δημιουργία της σκίασης, τον ρυθμό, την συνήχηση (ιδιαιτερα στη μουσική), την χρήση των υλικών, τεχνικά μιλώντας και μόνον.
Η αντίληψη της αρμονίας, φυσικώ τω λόγω, διαφέρει από άτομο σε άτομο ως ένα βαθμό.
Αρμονία επίσης παράγεται και από την εσκεμμένη μη εφαρμογή της σε κάποιες από τις συνιστώσες ενός έργου, με τν παράλληλη χρήση της σε κάποιες άλλες.
Η αρμονία, αν και με εντονότατα πανανθρώπινα χαρακτηριστικά, συνεχώς "εξελίσσεται" αργά και σταθερά, κυρίως λόγω της διεύρυνσης της "ματιάς" μας.
Αν και έχει και βάση και κανόνες, η "παραγωγή" της αποτελεί ζητούμενο κάθε φορά.

 

Η αισθητικη δυο υποκειμενων συμβαινει να ειναι ασυμβιβαστη αντιληπτικα μεταξυ τους αυτο δε σημαινει οτι μια δυναται να αποκλειει την αλλη.

 

Αν είναι ασυμβίβαστες αυτό σημαίνει.
Αν είναι διαφορετικές, όντως, δεν αλληλοαποκλείονται  

 

Ασυμβιβαστες σημαινει ξενες μεταξυ τους.