Αισθητική και Καύλα. Έννοιες ασύμβατες στο bdsm;

Κατα τη γνώμη μου η λέξη κλειδί είναι αισθητική ισσοροπία.
Το κιτς..το μίνιμαλ, το κλασσικό, το ''μπουζούκια'' είναι όλα απόψεις-στυλάκια-αισθητική ( και είναι υποκειμενικά) , το πως αυτά θα εκφραστούν, αν θα έχουν ισσοροπια μέσα στην μοναδικότητα τους και συνέπεια στο πως εκφράζονται είναι κάτι τελείως άλλο! και αυτό δεν νομίζω οτι είναι υποκειμενικό. Αυτό ειναι που μας κάνει να παραδεχτούμε και να ''γουστάρουμε'' κάτι τελείως ξένο απο την αισθητική μας. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να γνωρίσω άνθρωπο που δεν γοητευεται απο το σύνολο του άλλου και που ''αλλάζει'' την αισθητική του για κάτι ''αλλαλουμ/οτιναναι/χωρις αποψη''

 

Κάποιες διευκρινιστικές ερωτήσεις.

Τι σας καυλωνει; Ο πίνακας, (οι πίνακες) η τα απεικόνιζομενα πρόσωπα; Τα λέτε λιγο μπερδεμένα. Τι συζηταμε, το αν καυλωνει κάποιους η γυναικα α η β η γ; η αν τους καυλωνει το έργο τέχνης, δηλαδή η τεχνοτροπία, τα χρώματα, το φώς; κλπ κλπ. Ο πίνακας 3 σας φαίνεται αρμονικός, ως προς το φως; Οι πίνακας 2 σας φαινεται ως προς τις γραμμές των χεριών και του προσώπου; Σας εμπνέουν; Η με ρωτάτε ποια θα γαμουσα, αν γαμουσα γυναίκες. Την πρωτη θα σας έλεγα. Δεν μου αρέσουν τα χοντρά χαρακτηριστικά της Χόλιγουντ και το βλέμμα αγελάδας της αλμπα.

Να το πω και πιο κουλτουριάρικα: τί συζητάμε, την αισθητική ως κλάδο της φιλοσοφίας για την αναζήτηση και τον προσδιορισμό του "αντικειμενικά" ωραίου; ή την προσωπική αισθητική του καθενός; η εμπλοκή του πρώτου με την κυριολεκτική κάβλα είναι αντικείμενο μάλλον ειδικευμένου προσωπικού. Η εμπλοκή του δεύτερου, της προσωπικής αισθητικής, με την κάβλα είναι αυτονόητη.

Αλλά τότε, και αφού σκίστηκαν ήδη παραπάνω τόσα ιμάτια για το ότι είναι υποκειμενική η αισθητικη, πώς εμφανίζεται μια κλίμακα, από χαμηλά προς ψηλά; τί δουλειά έχει το Ωραίο και το Υψηλό; Δεν πέθαναν αυτά μαζί με τη Λένι Ρίφενσταλ; Γιατί η αισθητική του οποιουδήποτε Φώντα μπαίνει σε μια κλίμακα και -στερεοτυπικά- είναι χειρότερη από τη δική μου; Εχει άλλη, χαμηλότερη απόλαυση αυτός, μήπως και χαμηλότερης "ποιότητας" κάβλα;

 

Η αισθητική έχει να κάνει με την έκφραση και την αντίληψη της έκφρασης.
Η σεξουαλικότητα έχει να κάνει με την ζωή.

 

Γιατί η έκφραση και η αντίληψη δεν έχουν σχέση με τη ζωή;
Ή εννοείτε με το "σώμα" ή κάτι άλλο;

 

Δεν εννοώ τίποτε άλλο από αυτό που γράφω.  

 

Άρα η έκφραση και η αντίληψη της έκφρασης δεν έχει σχέση με τη ζωή;  

 

Φυσικά.

Στην έκφραση και για την αντίληψη της χρησιμοποιούμε την όραση, την ακοή και την αφή, ενώ σε όσα έχουν να κάνουν με την ζωή, όπως είναι το φαγητό και ο έρωτας, λαμβάνουν μέρος όλες οι αισθήσεις , η όσφρηση δε και η γεύση, παίζουν μεγάλο και σημαντικό ρόλο.

 

Αυτό ακριβώς ισχυρίζομαι, ότι στα συγκεκριμένα παραδείγματα μας καυλώνουν (αν μας καυλώνουν), τα πρόσωπα [ενδεχομένως να παίζει και η οπτική του @no_Taboo και μας καυλώνει κάτι συνολικότερο] στα οποία εστιάζουμε, μάλιστα υποψιάζομαι ότι στις συγκεκριμένες εστιάζουμε στα χείλη περισσότερο, που έχουν σαφείς ερωτικές αναφορές και δεν μας καυλώνει το συνολικό αίσθημα περί ωραίου που ενδεχομένως μας προκαλεί η θέαση ενός έργου τέχνης.

Είστε μοναδική! Βεβαίως αποφεύγετε την χρήση της έννοιας του ωραίου και καλά κάνετε.

Σε γενικές γραμμές δεν με ενδιαφέρει τι μας καυλώνει. Σε ένα χώρο με χαρακτηριστικό τις ιδιαιτερότητες γούστου από το mainstream, αυτά που καυλώνουν το καθένα μας προφανώς θα απέχουν και μεταξύ τους αρκετά. Με ενδιαφέρει αν αυτό που μας καυλώνει προϋποθέτει μια μόνιμη εντός μας (τουλάχιστον και εκτός κατάστασης κάβλας) αισθητική κρίση περί ωραίου. Να είναι ωραίο.

Ή όπως ισχυρίζομαι στο εισηγητικό post, προϋποθέτει ακριβώς το αντίθετο. Να είναι μη-ωραία. Αλλά να μας αρέσει. Προσωπικά υποθέτω ότι το Ωραίο μας αποσπά από τη κάβλα. [βέβαια παίζει να είμαι βαθύτατα προτεσταντική  ] Η κάβλα θέλει τραχύτητα, θέλει κάποιου είδους πόνο, θέλει το ζώο στην επιφάνεια.

Όσον αφορά την κρίση περί Ωραίου «Αυτό είναι Ωραίο», δέχομαι πως είναι υποκειμενική κρίση που έχει αξίωση καθολικής εγκυρότητας (κι έτσι προτείνω να πορευτούμε), διαφορετική από την κρίση «Μ αρέσει» η οποία δεν έχει καμιά τέτοια αξίωση.
Πάνω κάτω όπως τα είπε η @margarita_nikolayevna και όπως πάνω κάτω τα είπε ο Kant πριν μερικούς αιώνες. [μούρθε να τον tagάρω κι αυτόν  , αυτό κι αν είναι αλλοίωση!]

Ναι την εμπλοκή του αισθήματος του ωραίου στην κάβλα ζητάει το νήμα. Μπορούμε να προσπαθήσουμε να σκαλίσουμε τα αισθήματα μας κι ας μην είμαστε ειδικευμένοι (ποιος είπε ότι οι ειδικοί στην αισθητική είναι ειδικοί στη κάβλα; ) κι ας κάνουμε λάθη στη προσέγγιση.

Όχι! Τα αισθήματα που αναγνωρίζουμε εντός μας δεν πεθαίνουν αφού… τα αναγνωρίζουμε (κυκλική απόδειξη  ).

Πάντως έχει πολύ ενδιαφέρον η αναφορά σας στην Λένι Ρίφενσταλ. Αν καταλαβαίνω καλά, εδώ θέλω εγώ διευκρίνηση, επιχειρείτε σύνδεση του Υψηλού (ή και του Ωραίου; ) με το ηθικά αποδεκτό ή μη αποδεκτό της πηγής του;

Το Υψηλό έχω την εντύπωση πως εμπλέκεται λόγω του χώρου, της αυτόματης πια σύνδεσης που κάνουμε οι περισσότεροι εδώ του πόνου με την ηδονή. Που είναι αυτό ακριβώς που περιγράφει το Υψηλό.

Έχω τις προσωπικές μου αμφιβολίες αν το υψηλό εμπεριέχεται στο ωραίο ή προέρχεται απ αυτό ή το υψηλό εμπεριέχει το ωραίο. Προσωπικά πιστεύω ότι είναι διακριτά αισθήματα. Μπορώ να βρω μια εξαίρεση που επιτρέπει τη σύνδεση του Υψηλού με το Ωραίο. Να είναι κάτι τόσο Ωραίο που να πονάει. Σπάνιο… όχι ανέφικτο.

Γιατί η ανάπτυξη της αισθητικής κρίσης καλώς ή κακώς θέλει καλλιέργεια. Και η καλλιέργεια έρχεται και με την τριβή. Εξ ου και ο φόβος που εξομολογήθηκα στην αρχή του νήματος.

Η απόλαυση του στερεοτυπικού Φώντα όμως και η κάβλα του, ζηλεύω, μπορεί να είναι καλύτερη από τη δική μου.

Υπάρχει κλίμακα στην αισθητική καλλιέργεια, δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς να τους αρνηθεί ότι είναι εξαιρετικά τα εικαστικά που ποστάρουν οι @Ηλέκτρα @nýchta και αρκετά από αυτά της @Madeleine Rk.
Ούτε ότι μια ομάδα από εμάς δεν έριξε, πολύ πρόσφατα, στα πατώματα την αισθητική μας στο νήμα MusicChalenge. [@no_Taboo εσύ τα φταις for president!]

 

Τώρα κατάλαβα πώς το εννοείτε  
Ήθελα και 2η ερώτηση (αλά ντιμπέιτ  )

 

@soutzoukakia
Ναι ναι τάγκαρε τον @KANT ! Δε θα σου κάνει report, θα τον έχει πλακώσει η προτεσταντική του ενοχή και αιδώς με το που θα δει το θέμα    

 

χαχαχαχαχαχαχαχα! με πέθανες!!!!!
     

 

Η αισθητικη μπορει να θεωρηθει ως το αποσταγμα των εμπειριων,του τροπου που ζησαμε,της πνευματικης καλλιεργειας,γενικοτερα της ζωης που ζησαμε ως τωρα με ενα κομματι της,μεγαλο η μικρο,να οφειλεται σε προσωπικες επιλογες,σε καναλια και δρομους που εμεις επιλεξαμε να κινηθουμε.
Το αισθημα του Ωραιου κα το αισθημα της Καυλας ειναι ασυνδετα,υπο την εννοια οτι τo αισθημα της καυλας,η διεγερση,ο ερεθισμος μπορει να γεννηθει τοσο απο το αισθητικο οσο και απο το αντιαισθητικο.Ειναι κατι απολυτα φυσικο και δεν βλεπω γιατι θα επρεπε να υπαρχει προβληματισμος η ενοχη επ αυτου.
Εαν αυτο γινει κατανοητο,αποδεκτο και το εχουμε διαρκως κατα νου,τοτε απομακρυνεται-εαν δεν εξαλειφεται-ο (υπαρκτος) κινδυνος της αμβλυνσης των αισθητικων κριτηριων μεσα απο την συχνη τριβη με ο,τι αντιαισθητικο μας καυλωνει,δια της τοποθετησης στεγανων μεταξυ καυλας και αισθητικης.
Κατι ιδιαιτερα χρησιμο στο BDSM οπου το αντιαισθητικον της "βεβηλωσης" της Ομορφιας ειναι πολυ καυλωτικο.

ΥΓ1:Τον πινακα του Antonello da Messina θα τον ηθελα κρεμασμενο πανω απο το κρεβατι μου.Τα μοντελα των αλλων δυο εκδοχων επανω στο κρεβατι,δινοντας μια αλλη εκδοχη του κρινου υπο το επιτιμητικο,μελαγχολικο,απεστραμμενο βλεμμα της Μαριας.
ΥΓ2:Την Αngelina Jolie ειτε με τσουβαλι την ντυσεις ειτε με σινιε συνολακι,ακρως ευγαμισιμη παραμενει.