Ακτιβισμός-Ανθρώπινα δικαιώματα

Η Sanae Taleb είναι μετανάστρια από το Μαρόκο και δούλευε στην Ελλάδα τα τελευταία 5 χρόνια. Τον Απρίλη, συλλαμβάνεται και φυλακίζεται επειδή δεν είχε χαρτιά. Παραμένει στις φυλακές του Ελληνικού για 6 μήνες αλλά μετά το πέρας του διαστήματος αυτού της ανακοινώνεται ότι θα παραμείνει άλλους 3. Η Sanae αποφασίζει να ξεκινήσει αποχή συσσιτίου στις 31/10 μαζί με άλλες κρατούμενες ως μία μορφή διαμαρτυρίας για την επέκταση της κράτησής της. Η αποχή από τις υπόλοιπες κρατούμενες παύει καθώς τους ζητήθηκε να δηλώσουν ονομαστικά ποιες θα απέχουν από το συσσίτιο, κάτι το οποίο σε συνδυασμό με την βίαιη απέλαση πρώην συγκρατούμενων τους τις τρομοκράτησε. Η μοναδική η οποία συνέχισε την απόχη ήταν η Sanae. Μετά από κάποιες μέρες ανακοινώνεται στη Sanae ότι θα απελευθερωθεί αλλά αντ’αυτού προσπαθούν να την απελάσουν. Εκείνη αντιστέκεται με αποτέλεσμα τον ξυλοδαρμό της. Καθώς δεν κατάφεραν να την απελάσουν, μεταφέρεται ξανά στις φυλακές και λόγω της άσχημης ψυχικής της κατάστασης νοσηλεύεται στο Δαφνί. Επιπλέον αντιμετωπίζει και κατηγορίες για φθορά περιπολικού, απείθεια κ.α. από τους μπάτσους που τη χτύπησαν και τη μετέφεραν βίαια! Οι ψυχίατροι εκεί συνιστούν την άμεση αποφυλάκισή της καθώς η κράτηση της επιβαρύνει την ψυχική της υγεία. Η Sanae κάνει αίτηση αποφυλάκισης με ιατρική πλέον γνωμάτευση, η οποία όμως απορρίπτεται για άλλη μία φορά από την Πέτρου Ράλλη. Αμφισβητώντας την απόφαση των μπάτσων κάνει εκ νέου αίτηση στο Διοικητικό Πρωτοδικείο όπου μεταφέρονται υποθέσεις οι οποίες έχουν ήδη εξεταστεί από την αρμόδια αρχή αλλά αμφισβητείται η έκβαση τους. Η αίτηση της εξετάζεται στις 9/12 στο Πρωτοδικείο χωρίς να έχει βγει ακόμη απόφαση. Η Sanae πέραν του γεγονότος ότι βρίσκεται σε αναμονή για την απόφαση ως προς την αποφυλάκισή της ή μη, έχει στις πλάτες της άλλο ένα δικαστήριο το οποίο έχει ήδη πάρει 2 φορές αναβολή και θα διεξαχθεί τον Ιανουάριο και το οποίο αφορά τις κατηγορίες που της επέρριψαν την ημέρα της βίαιης απέλασης της. Στις 14 Δεκεμβρίου οι κρατούμενες αποφασίζουν συλλογικά αποχή συσσιτίου για δύο μέρες, γράφοντας μάλιστα λίστα με τα αιτήματα τους, τα οποία αφορούν τις άθλιες συνθήκες κράτησης στο κέντρο του Ελληνικού, όπως π.χ. χαλασμένα καλοριφέρ, κρύο φαγητό, άρνηση για να τους δώσουν οποιαδήποτε φάρμακα με δικαιολογία πως το κράτος δεν έχει χρήματα, με σημαντικότερο όμως αίτημα την άμεση αποφυλάκισή τους. Η αποχή ωστόσο του συσσιτίου μετατράπηκε σε απεργία πείνας, αφού χωρίς λόγο και αιτία απαγορεύεται στις κρατούμενες να δέχονται συσκευασμένα τρόφιμα. Επομένως δεν είχαν την δυνατότητα να βρουν φαγητό από πουθενά αλλού. Αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες συγκεντρωθήκαμε στο κέντρο κράτησης Ελληνικού και τις δύο μέρες αποχής συσσιτίου για να στηρίξουμε τον αγώνα των κρατούμενων και να πιέσουμε, ώστε να μπορούν οι κρατούμενες να δέχονται και πάλι συσκευασμένα τρόφιμα, κάτι το οποίο επιτεύχθηκε. Μετά τη λήξη αποχής συσσιτίου, μονάχα το αίτημα των χαλασμένων καλοριφέρ ικανοποιήθηκε, αφήνοντας τα υπόλοιπα αιτήματα να εκκρεμούν χωρίς καμιά ανταπόκριση.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν, φυσικά, κομμάτι της τακτικής του Κράτους απέναντι στους μετανάστες εδώ και χρόνια. Για το κράτος οι μετανάστες δεν είναι άνθρωποι, είναι εργάτες από τους οποίους πρέπει να βγει κέρδος. Και γι’ αυτό όσο δεν εργάζονται πρέπει να ζουν με την καθημερινή τρομοκρατία της απέλασης. Η εργασία των μεταναστών υπό αυτό το καθεστώς σκοπεύει μονάχα στην υποτίμηση της εργασιακής τους δύναμης. Στο στρατόπεδο στο Ελληνικό υπάρχουν γυναίκες που δουλεύανε για χρόνια (ακόμα και δεκαετίες) στην Ελλάδα και συνελήφθησαν αφού μείνανε άνεργες. Οι φυλακίσεις λειτουργούν (και) παραδειγματικά για όλους τους μετανάστες. Έτσι, όμως λειτουργεί και ο αγώνας της Taleb. Παραδειγματικά. Και γι’ αυτό το εκδικητικό μένος του κράτους απέναντι στον επίμονο αγώνα της. Για να μην οξυνθεί ο αγώνας αφήσανε τις συγκρατούμενές της ελεύθερες και κρατάνε φυλακισμένη εκείνη. Ακόμα και όσες κρατούμενες βρήκαν το σθένος να ξεπεράσουν το φόβο και να αγωνιστούν αντιμετώπισαν την εκδικητική βία και τη στοχοποίηση.

Πρέπει εδώ να δούμε τις ανισότητες ακόμα και μέσα στη τάξη των μεταναστών. Η γυναικεία μεταναστευτική εργασία είναι ακόμα περισσότερο υποτιμημένη και το πιο σημαντικό είναι κοινωνικά αόρατη. Είναι οι καθαρίστριες των πολυκατοικιών νωρίς το πρωί, του μετρό αργά το βράδυ, εσώκλειστες σε σπίτια να φροντίζουν ηλικιωμένους, σεξεργάτριες στη μανωλάδα. Είναι αυτή η εργασία που στηρίζει την κοινωνική αναπαραγωγή των ντόπιων και «αμείβεται» με όλες τις σχέσεις εξουσίας αθροιστικά. Την μισθωτή εκμετάλλευση, τον ρατσιστικό αποκλεισμό, τον σεξιστικό βιασμό.

Στο κομμάτι της μετανάστευσης ανθρώπων τον τελευταίο καιρό τίθεται ο διαχωρισμός του “κακού μετανάστη που μας κλέβει το φαγητό” από τον “καημένο πρόσφυγα που αξίζει τον οίκτο μας”. Αυτό δημιουργεί συγκρούσεις μεταξύ των ίδιων, εμποδίζοντάς τους να στραφούν από κοινού ενάντια στο κράτος, ενώ, ταυτόχρονα, θρέφει το ρατσισμό εναντίον τους και από κομμάτι της ντόπιας εργατικής τάξης.

Εμείς, αναγνωρίζοντας ότι στο ζήτημα της Taleb δεν υπάρχει έντονη κινητικότητα προβληματιζόμαστε σχετικά με τους τρόπους με τους οποίους δείχνουμε την αλληλεγγύη μας. Αρκετά παραδείγματα έχουν δείξει πως τα αντανακλαστικά μας είναι πιο ευαίσθητα όταν πρόκειται για Έλληνες, άντρες, λευκούς, αγωνιστές, παιδιά ή φοιτητές και βραδυκίνητα όταν πρόκειται για γυναίκες, μετανάστριες/στες, “τρελούς/ες” και γενικά ανθρώπους τους οποίους νιώθουμε μακριά μας. Το ζήτημα είναι να μπορούμε να δώσουμε την αλληλεγγύη μας πέρα από τις περιπτώσεις που νιώθουμε πολιτικά, κοινωνικά, έμφυλα όμοιοι. Από την πλευρά μας, στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες στην Sanae Taleb και στις υπόλοιπες κρατούμενες των φυλακών στο Ελληνικό και τις στηρίζουμε με κάθε τρόπο. Ανεξάρτητα από την έκβαση των δικαστηρίων, ο αγώνας μας συνεχίζεται στο πλευρό τους όπως και στο πλευρό κάθε αγωνιστή/αγωνίστριας, διωκόμενου/νης , ενάντια στην κρατική τρομοκρατία. Να μην μείνει κανείς και καμιά μόνος/η απέναντι στην καταστολή, το ρατσισμό και τις διώξεις.
 

 

H αστυνομία στη Μυτιλήνη απειλεί να ξηλώσει τις δομές αλληλεγγύης (!)

Άργησε αλλά έγινε πραγματικότητα. Η πολιτεία ξεκαθαρίζει τις προθέσεις της όσων αφορά τους πρόσφυγες και την «βοήθεια» που προτίθεται να παρέχει. Πριν κάποια ώρα έφτασε στον πλάτανο αρχιφύλακας της ΕΛ.ΑΣ με συνοδεία ΟΠΚΕ, ο οποίος μας ενημέρωσε πως κατόπιν εντολής του αντιδημάρχου καθαριότητας Γιώργου Κατσανού, πρέπει να ξηλώσουμε όλες τις χειμερινές κατασκευές από το χώρο του πλατάνου αλλιώς θα «αναγκαστουν» να το κάνουν οι διμοιρίες που υποσχέθηκε να μας φέρει το πρωί. Λίγες μέρες μετά τη νέα συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και frontex, και την καθόλα παράνομη απόφαση άμεσης απέλασης όλων των προερχόμενων από τις χώρες της αφρικής, χωρίς να τους δίνεται καν η δυνατότητα αίτησης ασύλου που προβλέπει η διεθνής συνθήκη της Γενεύης (αρθρο 33), η πολιτεία, μέσα από το πρόσωπο που ήδη 2 μήνες πριν απειλούσε τους αλληλέγγυους με έξωση από το χώρο θεωρώντας τους «υγειονομική βόμβα» (σας θυμίζει κάτι?), επέλεξε να επιτεθεί στη μόνη πλήρη δομή υποδοχής προσφύγων που βρίσκεται σταθερά από την αρχή του οκτώβρη στο νησί, και που έχει σταθεί δίπλα σε δεκάδες χιλιάδες συνανθρώπων μας που επέλεξαν το δύσκολο δρόμο της προσφυγιάς, την ίδια στιγμή που οι επίσημοι φορείς και τα συγγενή τους όργανα παρέμεναν παντελώς άπραγη, εκτός κι αν βρίσκονταν κοντά τους τα φώτα της δημοσιότητας. Καλούμε όλους τους συνανθρώπους μας που ενστερνίζονται τα προτάγματα πάνω στα οποία κινούμαστε, την Αυτοοργάνωση, την Αλληλεγγύη και την Αξιοπρέπεια να στηρίξουν με την παρουσία τους τον αγώνα που δίνεται στον πλάτανο όλο αυτό τον καιρό, για να συνεχίσουμε να προσφέρουμε σε αυτούς τους ανθρώπους τη δυνατότητα να παραμείνουν άνθρωποι, με αξιοπρέπεια και όνειρα για τη νέα τους ζωή. Θα ακολουθήσει πληρέστερη ενημέρωση.
Πηγή: Platanos: Self Organized Forefront Solidarity Structures for Refugees
 

 

Πολίτες στο Αίγιο, περίπου 30 με 40 στον αριθμό, λίγο μετά της 01:30 το βράδυ, κατέβασαν τα ομοφοβικά πανό που είχε αναρτήσει ο ακροδεξιός παπάς Αμβρόσιος.

Οι πολίτες προχώρησαν στην κίνηση αυτή για να δείξουν δημόσια την αντίθεσή τους στον ομοφοβικό οχετό που εξέφρασε η Εκκλησία ΑΕ και οι ανώτατοι ιεράρχες της καθώς και για να δηλώσουν την στήριξη τους στους lgbtq ανθρώπους που δέχθηκαν ένα σωρό χυδαία επιθέσεις από ακροδεξιά ομοφοβικά ατομάκια.

Στην ομάδα των πολιτών συμμετείχαν και άνθρωποι που είναι θρησκευόμενοι αλλά δεν ανέχονται την απαράδεκτη συμπεριφορά του Αμβρόσιου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι μετά την κίνηση αυτή, η ΕΛ.ΑΣ κινητοποιήθηκε άμεσα και έστειλε περιπολικά να φυλάνε την επισκοπή Αιγαίου.

πηγή : http://kollectnews.org/2015/12/23/pano-ambrosios-katebasma/