Αλικη

-Ντρεπεσαι για μενα;
-Οχι, πως σου ηρθε αυτο;
-Μα..
-Εχουμε βγει τοσες φορες, δεν κανεις ποτε κινηση. Ηξερες ποια ειμαι απο την Αρχη.
-Αλικη, δεν ειναι ετσι..
-Πως ειναι;
-Διαφορετικα!

Σηκωνεται να φυγει. Την σταματω, αρπαζω το χερι της, την φιλω
-Μη φυγεις..
-Παμε
Με πηρε απο το χερι, για περπατημα.
-Φοβασαι μη σε δουν γιατι ειμαι τρανε!
-Δεν ειναι ετσι
-Τοτε;

Πηρα μια βαθια ανασα, σταματησα να περπατα ω. Την κοιταξα καταματα.
-Θελω να ειμαι σκλαβος σου.
Ξεροκαταπιε. Με κοιταξε, πολυ αυστηρα.
-Το ξερω.

 

Πηγαμε σπιτι της που ηταν αρκετα κοντα. Αρχισαμε να φιλιομαστε με παθος. Μου εβγαλε τα ρουχα κ με οδηγησε κατω. Ειχε καυλωσει πολυ. Σοκαριστηκα με το μεγεθος!
-πως θα το κανω ζαφτι αυτο;
Εβαλε τα γελια.
-Θα σε πηγαινα αργα, αλλα τωρα που δηλωσες υποταγη..
-μαλακια μου...
Ξαναβαλε τα γελια..
-Κι εγω ειμαι ερωτευμενη μαζι σου...
Φιλιομασταν παλι!
Γονατισα
-Θα προσπαθησω..
Χαμογελασε...