Αλλαγή προσωπικότητας

Μακάρι

 

Θα ηθελα να δω αυτο το ντοκιμαντερ πως λεγεται

 

Φυσικά

Η ταινία λέγεται "Irving Park" και μπορείτε να τη δείτε στη συνδρομητική πλατφόρμα cinobo.

Από εκεί και πέρα έχει ξεκινήσει μια συζήτηση με τον σκηνοθέτη για παρουσίαση της ταινίας σε δημόσια προβολή για την κοινότητα στην Ελλάδα, παρουσία του ιδίου, έτσι ώστε να μπορεί να γίνει ένας γόνιμος διάλογος.

Όταν όλα είναι έτοιμα θα Ενημερώσω για το event

 

Υπάρχει στο διαδίκτυο?

 

Νομίζω πως Είμαι σαφής για το που βρίσκεται...

 

Οι άνθρωποι αλλάζουν ακόμα και το φύλο τους αν αυτό αποφασίσουν ότι επιθυμούν και τους ταιριάζει. Οι άνθρωποι διαφέρουν μεταξύ τους, ίδιος με τον άλλο δεν είναι κανένας. Η ατομικότητα αυτή έχει βιολογική βάση εκκίνησης, είναι τα νευρωνικά δίκτυα, που εξελίσσονται σε όλη τη ζωή του ανθρώπου ανάλογα με τα περιστατικά στα οποία εκτίθεται, το περιβάλλον στο οποίο ζει και λειτουργεί, την φυσική του κατάσταση και τις νοητικές διαδικασίες με τις οποίες επεξεργάζεται τα παραπάνω, που εξελίσσονται διαρκώς.

Φυσικά, λοιπόν και είναι δυνατή η μεταστροφή του υ σε αυτό που επιθυμεί το Κ. Αναγκαία συνθήκη η ολική, επιτυχής και σταθερή επικυριαρχία του Κ πάνω στο υ και προϋπόθεση η ικανότητα του επικυριαρχημένου να διαχειριστεί την υποταγή του.

Άμα το αποφασίσει ο Αφέντης έχει και εκτός πλαισίου.

Για την αποκατάσταση του νοήματος, έλεγε, συγκεκριμένα, "και εμείς φίλε μου Potty65 που δεν θέλουμε ατίθασα άτια, τι νομίζεις ότι θέλουμε, άβουλες γίδες;".

Ουδείς ισχυρίστηκε ότι οι Κ θέλουν άβουλες γίδες. Ουδέποτε.
Οι αυθεντικές, οι τετράποδες με γένι γίδες είναι τα κατ' εξοχήν υστερόβουλα ζωντανά, άβουλα δεν είναι, εκτός της ώρας που παραδίδουν το πνεύμα  

Αν ένας Κ θέλει να εκπαιδεύσει την σκλάβα ή τον σκλάβο του να μην έχει βούληση πέραν της δικής Του μπορεί πολύ καλά να το κάνει, σε κάθε περίπτωση ο σκλάβος πρώτα προσφέρεται και κατόπιν επιλέγεται, αν δεν κάνουν όλοι οι σκλάβοι για αυτήν την μορφή και έκταση υποταγής, βρίσκει το κατάλληλο υλικό, δεν είναι αυτό το πρόβλημα.

Ο ετεροπροσδιορισμός μπορεί να αναφέρεται σε δύο πράγματα, το ένα είναι το status και ασφαλώς τόσο το υ όσο και το σ ετεροπροσδιορίζονται, είναι των αδυνάτων αδύνατο να έχει κάποιος βάσιμα στάτους "υποτακτικός" ή "σκλάβος" χωρίς να έχει επικυριαρχηθεί και χωρίς να κρίνει ο Επικυρίαρχος Κ ότι έχει επικυριαρχηθεί. Οτιδήποτε άλλο είναι σα να αποκαλείται "σαμπάνια" ένα οποιοδήποτε αφρώδες κρασί. Το άλλο είναι το σύνολο της προσωπικότητας του σκλάβου, που και αυτό ετεροπροσδιορίζεται από τον Αφέντη σε κάποιο βαθμό που μπορεί να είναι και μεγάλος. Από ένα σημείο και έπειτα ο σκλάβος είναι αυτός που ορίζει ο Αφέντης ότι είναι και όχι αυτό που θεωρούσε ο ίδιος. Και είναι πολύ ευτυχισμένος με αυτό και πολύ ευγνώμων που προσδιορίζεται από τον Αφέντη γιατί δεν είναι εύκολο πράγμα να βρεθεί και να γίνει και ο @Iagos που ασχολείται με το θέμα ίσως μπορεί να βρει και τον David Stein να ρωτήσει πάνω σε αυτό.

Όσοι έχουν τις απόψεις τους σημαίνει ότι δεν γνωρίζουν ή δεν καταλαβαίνουν τι είναι το M/s;;;; Οι απόψεις των άλλων, που στο κάτω κάτω ζητήθηκαν, είναι "ό,τι ν'αναι";;;;
Γιατί, οι δικές μας τι είναι; Υπάρχει κάποιος M/s Ποντίφικας που έδειξε με την ράβδο κάποιους από εμάς και με αυτόν τον τρόπο δήλωσε ότι "ιδού Αυτοί που Γνωρίζουν";;;;

Κρίνοντας από εμένα, που κάποτε ξεκίνησα να αντιλαμβάνομαι τα BDSM πράγματα εκ του μηδενός, το M/s είναι πάρα πολύ εύκολο να κατανοηθεί - και να γοητεύσει - έναν vanilla όχι βέβαια με όρους vanilla.

Επειδή οι άνθρωποι και αλλάζουν και διαφέρουν μεταξύ τους, οι συνθήκες επίσης αλλάζουν και μάλιστα απρόβλεπτα και επειδή το χάος, εν γένει, έχει ακόμα λιγότερους εραστές από το M/s, φτιαχτήκαν τα πλαίσια. Το M/s είναι ένα πλαίσιο σταθερής αναφοράς για όσους το επικαλούνται, τόσο προσωποπαγές ή μη προσωποπαγές όσο και κάθε άλλο πλαίσιο δομημένης συσχέτισης ή συμβατικής σχέσης. Και πολύ καλά κάνει.

Αυτό το μη προσωποπαγές ισχύει για πολλά είδη συμβατικών / δομημένων συσχετίσεων. Κατά ευτυχή εξαίρεση γίνονται οι συσχετίσεις προσωποπαγείς, σε όλες τις περιπτώσεις. Το λέω και κριτήριο επιτυχίας. Αν ως επιτυχία νοείται το στέριωμα της συσχέτισης και η απόλαυση και η πληρότητα που δίνει στους μετέχοντες.

Γιατί δεν αλλάζει μόνον το υ, απλά το υ αλλάζει σύμφωνα με την προσταγή του Αφέντη, αλλάζει και ο Κ, εξελίσσεται καθώς ορίζει το M/s που του ταιριάζει και το ζει όπως το θέλησε.

"Το "σ" που ακόμη ψάχνεται, κρίνει και αναζητά" μπορεί να είναι το πλέον χαρούμενο με την προοπτική του μη προσωποπαγούς M/s διότι η κορνίζα του προσφέρει μια δομή στην αναζήτησή του και μάλιστα πολύ στέρεη, αφού δεν την διαπραγματεύεται κιόλας. Το σ που γνωρίζει πέντε πράγματα ενδέχεται να μη γοητεύεται από το αυτονόητο ...

 

Στο Μ/s ότι αποφασίζει ο Αφέντης, είναι εντός πλαισίου.
Εκτός πλαισίου, είναι όλα τα άλλα.

 

Πιστεύετε πως είναι μηδαμινής ή μικρής σημασίας το ποιος λέει τι; Μπορεί μια φράση να έχει την ίδια ακριβώς αξία ανεξαρτήτως του ποιος την ξεστομίζει;
Για εμένα κατηγορηματικά όχι.

 

Εικάζω ότι εννοεί "εντός πλαισίου είναι αυτά που ενδιαφέρουν τον Αφέντη να είναι και με την κατανόηση και φυσικά την εκ των προτέρων αποδοχή ότι τα ενδιαφέρονται αυτά δύναται να επεκταθούν οποιαδήποτε στιγμή και χωρίς πρότερη προειδοποίηση."

Από την άλλη κι αυτό μπορείς να το πεις πλαίσιο οπότε ερχόμαστε πάλι στην παρατήρησή σου.

 

Λέω το (αυτονόητο κατ' εμέ) πως η άποψη που εκφράζεται έχει σημασία από το ποιος την εκφράζει και πως την υποστηρίζει εμπράκτως. Τα λόγια είναι αέρας από μόνα τους.
Το λέω αυτό για τα quote που παραθέσατε περί "άβουλης γίδας".
Και σας ρώτησα είναι αμελητέας σημασίας το ποιος το "υποστήριξε" ;
Ή όποιος υιοθετεί την φράση (την όποια φράση) συνεπάγεται πως έχει και τα γένια έχει και τα χτένια και όλα μια χαρά;