Αλληλεγγύη για τους βιασμούς γυναικών

ΑΘΩΑ

.



Η προσπάθεια συγκάλυψης του νοικοκύρη Μίχου, του καλού χριστιανού και πατριώτη έπεσε στο κενό...

Να τον χαίρεστε το Μίχο βρε μπατριώτες...

... by Iagos posted 31 March 2024 at 09:08

 

@elfcat Ρωτάω για την έφεση γιατί αν υπάρχει περίπτωση να μη στοιχειοθετείται επαρκώς βιασμός με τα άρθρα 1 & 3 τότε στην έφεση μπορεί αυτό να αναιρεθεί και ο Μίχος να τη γλιτώσει και απ' όσο γνωρίζω δεν μπορεί να δικαστεί ξανά για το ίδιο αδίκημα.

 

Φυσικά και μπορεί να ανατραπεί η απόφαση στο δεύτερο βαθμό. (Αν η απόφαση είναι ομόφωνη πάρα πολύ δύσκολα ανατρέπεται η απόφαση). Ισως έχει μια κάποια σημασία το ποιοί ψήφισαν ένοχος και καλύτερα να περιμένουμε να δούμε το τί ακριβώς σημαίνει κατά πλειοψηφία. Εμπειρικά θα πω, όχι κατά νόμο, παίζει έναν ρόλο πόσοι και ποιοί (δικαστές; ένορκοι; ) ψήφισαν το ένοχος.

Μετά υπάρχει και ο Άρειος Πάγος, αλλά για νομικούς λόγους, όχι ουσίας.

 

Προσωπικά σήμερα Είμαι χαρούμενος και ανακουφισμένος με την απόφαση.

Νομίζω ότι έτσι νιώθουν και άλλοι άνθρωποι.

Η μπόχα που αναδύεται συνεχώς δίπλα Μ/μας κάπως κόπασε και πήραμε μια ανάσα.

Η αποκάλυψη της «υπόθεσης της δωδεκάχρονης από τον Κολωνό», όπως την ονομάζουν, έδειξε ότι ένα κομμάτι της κοινωνίας δεν έχει ούτε ιερό ούτε όσιο και ας διακηρύττει με κάθε τρόπο το αντίθετο. Πρόκειται για το κομμάτι εκείνο που ούρλιαζε για την ενοχή της μητέρα και να βγάλει λάδι τον ερωτευμένο γόη του Κολωνού. Είναι το κομμάτι εκείνο που θεωρεί ότι η απαίτηση καταδίκης για βιασμό ανηλίκου είναι της μόδας, είναι τρέντυ...

Η αθώωση της μητέρας δηλώνει ξεκάθαρα πώς η αντίληψη «έλα μωρέ τώρα, μάνα και κόρη τον τύλιξαν… οι πουτάνες» σιγά σιγά ξεθωριάζει και φαντάζει αντιδραστική και συντηρητική αντίληψη. Δεν παύει όμως να υπάρχει στη δημόσια σφαίρα και κατά τη γνώμη Μου δεν είναι περιθώριο, ενώ θα έπρεπε.

Όπως και να έχει η πλεκτάνη που στήθηκε γύρω από τη μητέρα έλαβε τέλος και ο Μίχος είναι βιαστής και μοναδικός ένοχος.

Όμως χιλιάδες άλλες δωδεκάχρονες στην Ελλάδα και εκατομμύρια στον πλανήτη αποτελούν σώματα προς χρήση.

Δεν νομίζω να πέφτει κανείς από τα σύννεφα…

Το κοινό τους χαρακτηριστικό;

Η φτώχια.

Δεν νομίζω να πέφτει κανείς από τα σύννεφα…

Το φαινόμενο της χρήσης δωδεκάχρονων σωμάτων δεν είναι σημερινό. Τομάρια υπήρχαν και παλιά.

Το παρακάτω τραγούδι, η «Καρότσα», ή «Μαύρη ήταν καρότσα» όπως το ονομάζουν στην Αλιστράτη Σερρών από όπου κατάγεται, είναι ένα σκοτεινό μοιρολόι. Ο θρύλος λέει πως αναφέρεται στα κορίτσια που στο παρελθόν απήγαγαν με τη βία από τα σπίτια και τις οικογένειες τους, για να τα εκμεταλλευτούν με οποιοδήποτε τρόπο. Τραγουδούν όλοι με μια φωνή για το Λενάκι, το Κατινάκι και όλα τα κλεμμένα κορίτσια που υποφέρουν κάπου σκλαβωμένα.



Iagos

 

Δεν ξέρω αν ισχύει, αλλά κάπου διάβασα ότι η καταδίκη του Μίχου για βιασμό έγινε με ψήφους 5-2 από τρεις δικαστές και τέσσερεις ενόρκους, το οποίο σημαίνει ότι τουλάχιστον ένας δικαστής συμφώνησε ότι στοιχειοθετείται βιασμός, ωστόσο έχει μεγάλη σημασία ποιοι είναι οι δύο που μειοψήφησαν, και φυσικά χωρίς να γνωρίζω, εικάζω ότι οι δύο ψήφοι δε δόθηκαν από ενόρκους αλλά από δικαστές, και αν ισχύει αυτό, τότε έχει μεγάλες πιθανότητες στο δευτεροβάθμιο η κατηγορία -για το βιασμό, τουλάχιστον- να ανατραπεί...

 

Γιατί το εικάζεις;

 

Από τη στάση της εισαγγελέως, θεωρώ πιο πιθανό να συμφώνησαν με το σκεπτικό της ότι δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για να στοιχειοθετήσουν βιασμό με βάση τις παραγράφους 1 & 3 δύο δικαστές παρά δυο ένορκοι.

 

Κοιτάξτε, δεν αποκλείω αυτό που λέτε, αλλά καλύτερα να περιμένουμε λίγο και θα γίνουν γνωστά όλα αυτά.

Αλλά να πω επί της ευκαιρίας, η ποινική δίκη βασίζεται στην ελεύθερη εκτίμηση των αποδεικτικών μέσων. Π.χ. η εισαγγελέας, αν και θεώρησε την κατάθεση της 12χρονης ειλικρινή ότι δέχθηκε βίαιες απειλές για την ίδια και την οικογένεια της, όπως γράφτηκε, δεν την έλαβε υπόψη της στην τελική της πρόταση, όσο κι αν αυτό ακούγεται παράδοξο. Το δικαστήριο απ΄ότι φαίνεται εκτίμησε τις αποδείξεις διαφορετικά και έλαβε υπόψη του την κατάθεση του κοριτσιού στην απόφαση.

Γι αυτό λέω, ότι πρόκειται περί ελεύθερης εκτίμησης αποδεικτικών μέσων, και όχι για κάποιο ζήτημα νομικής αυθεντίας και σύγκρουσης νομικών συλλογισμών.

 

Δεν μου ακούγεται παράδοξο υπό την έννοια ότι ως εισαγγελέας δεν μπορεί να βασιστεί στο τι πιστεύει η ίδια αλλά στο τι θεωρεί ότι μπορεί να αποδείξει πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, γιατί στη συγκεκριμένη περίπτωση -και εφόσον δεν υπάρχει καταγραφή- είναι your word against mine και οι αμφιβολίες είναι πάντα υπέρ του κατηγορούμενου.

Αυτό που μου έκανε ωστόσο αλγεινή εντύπωση - εφόσον φυσικά αληθεύει - είναι αυτό που ανέφεραν οι δικηγόροι του κοριτσιού· ότι η εισαγγελέας δέχτηκε τον ισχυρισμό για αστεϊσμό στο "φέρε μου τα μισά λεφτά", δεν μπορώ να χωρέσει το μυαλό μου ότι υπάρχει τέτοιο μήνυμα σε ένα κοριτσάκι που το εκδίδουν και να μη θεωρείται αυτό αδιάσειστο στοιχείο μαστροπείας.

 

Δεν είναι "your word against mine". Είναι μια πολύ σχηματική άποψη για το πώς λειτουργεί η αποδεικτική διαδικασία στην ποινική δίκη. Θα πρέπει να γράψω σύγγραμμα για να το αναλύσω.

Θέλω να ξανατονίσω πως η εισαγγελέας θεώρησε ό,τι θεώρησε κατ ' εκτίμηση της - τα νομικά δεν είναι θετική επιστήμη. Αλλωστε, και η εισαγγελέας και οι δικαστές, είναι εν κοινωνία, δεν είναι εξωτερικοί παράγοντες.

Δεν μπορούμε να ξέρουμε γιατί δεν έχουμε τον φάκελο δικογραφίας και γιατί η δίκη ήταν κεκλεισμένων των θυρών. Μας λείπει η βασική πληροφόρηση. Αυτό και μόνο πρέπει να φρενάρει κατ' εμέ τα όποια συμπεράσματα. Κάθε απόφαση περιέχει αναλυτικά το σκεπτικό της και μόλις δημοσιευθεί θα φανούν πολλά πράγματα.

 

Καλούμε σήμερα το απόγευμα,
στις 7, στο μετρό στα Σεπολια, στη γειτονιά της 12χρονης, όπου ζει η οικογένειά της, στη γειτονιά που από αύριο η μάνα που έσπασε τη σιωπή θα κυκλοφορεί ελεύθερη και με το κεφάλι ψηλά.

Τις πιστέψαμε και τις δυο από την αρχή και δικαιώθηκαμε. Καλούμε όλες/ους στη συγκέντρωση νίκης της αλληλεγγυης και καταδίκης των παιδοβιαστων και μαστροπων.

Με τη συγκέντρωση τιμάμε την 12χρονη και το απίστευτο θάρρος της.
Λαϊκή Συνέλευση Κολωνου-Ακ.Πλατωνα-Σεπολιων.

 

Περί των νομικών έχουν γίνει πολύ χρήσιμες τοποθετήσεις.
Προσωπικά παρατηρώντας την υπόθεση θεωρώ ότι αξίζει να αναφερθεί ότι το κύκλωμα παιδεραστίας έχει γίνει ένας μεγάλος και δύσκολος ιστός για να αντιμετωπιστεί, παγκοσμίως.
Αυτό που συμβαίνει συχνά είναι όταν πιάνουν ένα "ψαράκι" να προσπαθούν να προσπαθούν να αντλήσουν πληροφορίες για τα μεγαλύτερα ψάρια με παζάρεμα ποινών. Όσο αδιανόητο και αν μας φαίνεται το τέρας Μίχος είναι μια πόρτα για ένα σύστημα μεγαλοτεράτων.
Βλέποντας και τα υπόλοιπα άθλια τέραατα που την "γλίτωσαν" φτηνά.. θέλω να πιστεύω ότι από αυτήν την απάνθρωπη υπόθεση βγήκαν τουλάχιστον σημαντικες πληροφορίες που θα σώσουν και άλλα παιδιά.

Όσον αφορά την μάνα πάντως, με όσες (φτωχο)μάνες έχω συζητήσει, δεν την θεωρούν "αθώα" ούτε την στηρίζουν. Στον νόμο των μανάδων είναι ένοχη για την εγληματική αμέλεια των ανήλικων παιδιών της. Το ίδιο και ο πατέρας φυσικά.