Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες

Διαφημισούλα; Τόσα άτομα εκεί μέσα βάλτε ένα χεράκι να φτιαχτεί το έρμο το ξενοδοχείο να κάνετε και μια καλή πράξη κατά τη διάρκεια της κατάληψής σας σε "ξένα χωράφια" ή αλλιώς αλλουνού περιουσία. Κι εγώ στο δικό σας σπίτι φιλοξενώ άνετα πολλούς από καθαρά αγνά κίνητρα.

 

"Σας συγκέντρωσα εδώ για τελευταία φορά, στην πλατεία της πόλης μας, για να σας ενημερώσω: Μας συμβαίνει κάτι εντελώς ανεξήγητο. Δεχθήκαμε επίθεση από ένα λοιμό αγνώστων αιτιών. Οι γειτονικές πόλεις και χώρες μας έχουν κλείσει τα σύνορά τους. Στρατός έχει κυκλώσει την πόλη μας. Κάθε είσοδος και έξοδος απαγορεύεται. Μέχρι χτες ήμασταν ελεύθεροι, όμως από σήμερα είμαστε σε καραντίνα.

Συμπολίτες κι επισκέπτες της πόλης μας, μην επιχειρήσετε να δραπετεύσετε, γιατί θ’ αντιμετωπίσετε τα πυρά των στρατιωτών που καραδοκούν σε κάθε έξοδο της πόλεως. Χρειάζεται να οπλιστούμε με όλο το θάρρος που διαθέτουμε.

Επίσης χρειάζονται γερά χέρια ν’ ανοίγουν τάφους. Τα οικόπεδα, οι ακάλυπτοι χώροι, οι αυλές, τα γήπεδα, όλα επιτάσσονται, γιατί τα νεκροταφεία γέμισαν.

Επίσης ζητώ εθελοντές να επιτηρούν τα μολυσμένα σπίτια, μήπως κάποιος μπει ή βγει. Θα ορίσουμε ορκωτούς επόπτες που θα επισκέπτονται τα σπίτια … για να αναφέρουν στις αρχές, προκειμένου να απομονωθούν οι πιθανοί φορείς.

Όποιος μπαίνει σε μολυσμένο σπίτι θα θεωρείται ύποπτος και θ’ απομονώνεται εκεί μέσα. Φυλαχτείτε από τους υπόπτους. ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΕΤΕ τους για το καλό του συνόλου!

Ζητάμε γιατρούς, νεκροθάφτες, σαβανωτές και κάθε χρήσιμη για την περίσταση ειδικότητα.

Κάθε πολίτης οφείλει να προσφέρει στον συνάνθρωπό του: να τον επιτηρήσει ή να του κλείσει τα μάτια. Το σύνθημά μας είναι, «Θάψε τον πλησίον σου, μπορείς!».

Αντίδοτο για τον λοιμό δεν έχουμε βρει. Προσπαθούμε να τον περιορίσουμε, μήπως μερικοί τυχεροί επιβιώσουν, όμως αυτό είναι άγνωστο.

Απαγορεύονται οι συνεστιάσεις και όλα τα θεάματα. Τα καταστήματα, τα εστιατόρια και τα καφενεία θα λειτουργούν ελάχιστες ώρες, για να περιοριστεί η εξάπλωση ψευδών ειδήσεων. Διότι υπάρχει η υποψία πως το κακό που μας βρήκε προέρχεται από κάτι ανώτερό μας, από τον ουρανό, και καθετί από τον ουρανό διαβρώνει σαν αόρατη βροχή τις στέγες, τους τοίχους και τις ψυχές μας.

Όπως σας είπα, αυτή είναι η τελευταία δημόσια συγκέντρωση. Ομάδες πάνω από τρία άτομα θα διαλύονται. Επίσης, απαγορεύεται να περιφέρεστε άσκοπα. Όλοι οι πολίτες επιβάλλεται να κυκλοφορείτε ανά δύο, για να επιτηρείτε ο ένας τον άλλο. Τώρα γυρίστε στα σπίτια σας και μείνετε εκεί. Θα βγείτε μόνο σε περίπτωση μεγάλης ανάγκης. Ειδικά συνεργεία θα στιγματίζουν την πόρτα κάθε μολυσμένου σπιτιού: θα κάνουν έναν μεγάλο κόκκινο σταυρό με μπογιά στην πόρτα και θα γράφουν, «Ελέησόν με, Κύριε!». "

1970
Ευγένιος Ιονέσκο/Eugene Ionesco
"Το παιχνίδι της σφαγής"
Jeux de massacre

# Αλληλεγγύη στον Άνθρωπο

 

σε ιδιωτικό και δημόσιο χώρο, όταν ακούς για ανάγκη σεβασμού να ξέρεις οτι πρόκειται για παρλαπίπες.

 

Αν και διαφωνω στην λεξη "αναγκη" ας απαντησω με την συλλογιστική σας...

Καιρος να τον κερδισουμε λοιπον, αρκετα χρονια χασαμε.

 

θα κόψουμε τις παρλαπίπες; δεν βλέπω ενδείξεις.
 

 

Κατι παει να γινει....

 

ενημερώστε αν μάθετε κάτι ψύχραιμο.

 

Γιατί φοβασαι;
Δεν πρέπει να φοβασαι.
Κέρδισε συντεταγμενα αυτό που ζητας.
Στο χέρι σου ειναι.

 

Το προβλημα ειναι "εκ των εσω"

 

Το θεμα ειναι να θελουμε να το δουμε

 

αν βλέπουμε αυτό που θέλουμε να δούμε, εντάξει.
για κάτι ψύχραιμο ενημερώστε.

 

Νομιζω πως δεν ειπα αυτο που εννοείται. Ας το εξηγησω λιγο καλυτερα λοιπον... η απαισιοδοξια δεν βοηθαει γενικα. Αν οσοι ανθρωποι προκοψαν ηταν απαισιόδοξοι απλα δεν θα προκοβαν  

Οσο για κατι ψυχραιμο θα σας ενημερωσω αγαπητε!