Αμφιβολίες

To "υλικό" που δίνει ο εαυτός - παρατηρητής.

 

Ένα παράδειγμα:
Γυρίζει στο σπίτι ο Κυρίαρχος τον περιμένει η υποτακτική.
Κάθεστε στο καναπέ και της λέει "πάρ' τον".
Αυτή αναλαμβάνει τα καθήκοντα της.
Την σταματά και της αστράφτει δυο χαστούκια.
Εκείνη γίνεται μούσκεμα.
Την παίρνει στα τέσσερα από πίσω.
Αφού τελειώσει Κύριος αυτή μαζεύει με χαρτί κουζίνας τα υγρά από το σκουίρτινγκ που έκανε.
Της λέει όλο γλύκα «Μαλακισμένο βάλε να φάμε».

Πότε τοποθετείτε τον στοχασμό και πότε τον αναστοχασμό;
Για να καταλαβαίνουμε τι λέμε.

 

υπάρχει μεγάλη διαβάθμιση στην αμφιβολία. την περίοδο αυτή συχνά αμφιβάλλω ανάμεσα σε μελιτζάνες και μπάμιες. δεν ξέρω ως πού μπορεί να φτάσει αυτό. παραγγέλνω άνετα, πάντως. λεπτομερώς.

 

Ένας από τους πολλούς που μεγενθύνει το "Εγώ" του καθενός.

 

Πάντα θεωρούσα το σεξ και τα πέριξ αυτού πολύ εύκολο πράγμα.
Επομένως δεν μπορώ να βρω ούτε κλωστή για να πιαστώ από το παράδειγμα.
Αναφερόμουν σε πολύ πιο περίπλοκα πράγματα  

 

Αν σε αυτό που γράφω βλέπετε μόνο σεξ.
Είναι ακριβώς όπως τα λέτε.  

 

Εαυτό παρατηρητή ο υπεύθυνος ; Ένδειξη ωριμότητας ; Το νου σου - σας

Πας - πατε για πολύ γερό δάγκωμα !

Εαυτο παρατηρητή σε κάθε σταδιο στις ανθρώπινες επαφες έχουν οι πωλητές .... και τα λαμόγια !  

 

Ναι, εν συγκρίσει με αυτά που είχα κατά νου.

 

Χωρίς εαυτό παρατηρητή ο οδηγός;
Το νου σας, πάτε για πολύ γερό στουκάρισμα.

Εαυτό παρατηρητή δεν έχουν μόνον οι ηλίθιοι. Τα λαμόγια δεν καταχωρούνται στους ηλίθιους.

 

Ενημερωθηκες 

 

Έχω κλείσει αρκετά χρόνια τα 18  
Πήρε κάτι παραπάνω να ενηλικιωθώ.
Είμαι από αυτούς που χρειάστηκαν βοήθεια.
Ευθύνη για μένα δεν έχει κανείς άλλος πλην Ενός, δεν θα σου χρεώσω κάτι, no worries 

 

Τελικά πού είναι ο αναστοχασμός;
Να μην ξεχνάμε και τι λέμε.