Ανάκτηση αυτοελέγχου έπειτα από αίτημα αποδέσμευσης του υποτακτικού

Αν και δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς συζητάμε, τι θα πει "δικαιούται"; Ποιος τον εμποδίζει να το δοκιμάσει; Δικά του είναι τα μούτρα να τα φάει.

Τι σημασία έχει από τη στιγμή που αμοραλιστές δεν δίνουν δεκάρα για την ηθική; Αν νομίζει ότι το παραμύθι πιάνει θα το πουλήσει, και όπως είπα και παραπάνω, δικά του είναι τα μούτρα να τα φάει.

 

Φυσικά και έχουν θέση, ειδικά δε αν βρίσκουν εκεί και άλλους αμοραλιστές να στηρίζουν τις απόψεις και τις πράξεις τους, νοιώθουν άνετα και σε οικείο περιβάλλον.

 

@Arioch

Κατ'αρχήν να θυμίσω ότι αναφέρθηκα σε M/s. Το T/b και οι φετο-συνευρέσεις δεν εμπίπτουν στη συζήτηση, το D/s οριακά.

Να τα φάει τα μούτρα του, με την ευχή μου. Το M/s να μην επικαλείται δημόσια ο Μάστερ-Ζήκος ως παραπειστική νομιμοποίηση, αυτό συζητάμε, όχι κάτι άλλο. Και το τσακίρικο το μάτι του που λόγω εμπειρίας κόβει ποιά είναι κολαρομένη light και ποιά όχι (αυτό ας το κρατήσει, βγάζει γέλιο). Από κει και πέρα, αν νιώθει ο Μάστερ-Ζήκος ότι του έχει υποταχτεί η κολαρομένη ή μη Φιφίκα με την πρώτη ματιά και κάνουνε M/s, τι λόγος μας πέφτει. Αν αυτή δεν το πιστεύει ή δεν το ξέρει καν, έχει ανοίξει και ο @tithon σχετικό νήμα, μοναχός σου πάλευε, και όλες θα τις δέρνεις ή κάπως έτσι.

Μισό λεπτό, εδώ νομίζω υπάρχει ένα μπέρδεμα! Τι σχέση έχει η ηθική με τους τρόπους συμπεριφοράς εντός συνόλου ανθρώπων; Σίγουρα οποιοσδήποτε μπορεί να κάνει οτιδήποτε και να δει τι αντίδραση θα εισπράξει. Οπότε αυτό το σκεπτικό με το παραμύθιασμα που λέτε δεν είναι κάτι που χαρακτηρίζει τους αμοραλιστές. Δεν σταματάει όμως μόνο η ηθική τους ανθρώπους από το να κάνουν κάποια πράγματα.

Το ότι κάποιος έχει αποστεί από την ηθική, δεν τον κάνει αυτομάτως αναξιοπρεπή και ξεφτίλα, δεν τον κάνει γλίτσα, αρνητή του εαυτού του, άνθρωπο χωρίς ταυτότητα, ικανό για το οτιδήποτε. Αυτή η ταύτιση είναι μια χριστιανοκοινωνική προβολή που στόχο έχει να περιφρουρήσει την ηθική απέναντι στον "κίνδυνο" από τους ελευθεριακούς, απ' τον καιρό του Καλβίνου.

Χρησιμοποιείται όμως συχνά αντεστραμμένη αυτή η προβολή και από αναξιοπρεπείς και ξεφτίλες, γλίτσες, αρνητές του εαυτού τους και ανθρώπους χωρίς ταυτότητα, ως δήθεν απόδειξη του ότι είναι και καλά "ξε-κουτιασμένοι", "πέρα από την ηθική", "λιμπερτίνοι του ερωτισμού" κλπ. φαιδρά.

Θέλω να πω: δε βγάζουν αμοραλιστές οι σχολές μάρκετινγκ, της ζωής και των πανεπιστημίων. Το πολύ-πολύ κάτι ψευταράκους φιδέμπορες βγάζουν. Μην τους ανατιμούμε.

 

από τα συμφραζόμενα, στα οποία έχουμε ξανααναφερθεί, μιλάμε για υφαρπαγή. προφανώς δεν τίθεται θέμα ποιός χρειάζεται να προσέχει. ο β δεν έχασε κάτι που είχε.

 

αν πήγε στο γραφείο του ...  

 

Τον κάνει ικανό για το οτιδήποτε επιθυμεί εφόσον δεν έχει ηθικούς φραγμούς που θα "εμπόδιζαν" την προσπάθειά του, όχι;

 

αν και το νήμα έχει γίνει εκτροφείο κόκκινης ρέγγας, παρά τις εκκλήσεις της @iolanda, η δική μου εντύπωση σχετικά με το ερώτημα, είναι παρόμοια με του @Nickname, και συνοψίζεται στο οτι άλλες φορές είναι αποτελεσματική η σταδιακή και με βοήθεια αποκόλληση, κι άλλες φορές η κοφτή απομάκρυνση. δεν είναι δεδομένη ούτε απαιτητή η διάθεση του κ να προσφέρει οποιαδήποτε από τις δυό βοήθειες. συνηθέστερα την προσφέρει αναλόγως, συμπεριλαμβανόμενης της μεταβίβασης ενίοτε.

υγ: κάποιος που κοιτάει να αρπάξει από δω κι από κει, λέγεται λ (απ το λιγούρης).

 

Χαρακτηριστικό του πέφτουλα είναι η ανοησία, η ψυχοπάθεια κείται μακράν, συνήθως.

Δεν είναι θέμα ηθικής αλλά ανοησίας που φέρνει ανικανότητα προσαρμογής σε ένα περιβάλλον στο οποίο ο ίδιος θέλει να βρίσκεται. Όχι ψυχοπάθεια λοιπόν, ή μάλλον όχι, τρόποι ανηλίκου όμως που και αυτοί θέτουν πέφτουλα εκτός βδσμιου.

Άλλωστε, δεν «κατηγορείται» κανένας ότι πήρε την σκλαβα άλλου, το σούσουρο γίνεται για τις παρενοχλήσεις σε υ, ενίοτε ενοχλητικότατες, τις αποψάρες και τις υποθέσεις που υποτιμούν τους υπόλοιπους ανεξαρτήτως status.

 

Δεν είναι θέμα αμοραλισμού, αηθικισμού ή ότι άλλο. Πέρα από την προκατάληψη, το κόλλημα, την αντιπάθεια, την πρακτική της λάσπης στον ανεμιστήρα... (από συγκεκριμένους/ες) το "πρόβλημα' το εντοπίζω στην φράση του @tithon, πως "το BDSM είναι και ολίγον πουριτανικό".

Εχω εισπράξει από πολλές τοποθετήσεις, πως για αρκετά μέλη είναι στην αντίληψή τους άκρως πουριτανικό. Αναρωτιέμαι, τι στον πούτσο έχει δουλειά ο πουριτανισμός σε ένα χώρο που ουσιωδώς πρεσβεύει την ελεύθερη έκφραση του ερωτισμού! Μέλη ως άλλες Μαρλέν Σιαπά, προσπαθούν να "ποινικοποιήσουν" το φλερτ! Εμφανίζονται κεκαλυμμένα ή σχεδόν απροκάλυπτα ανόητες ηθικολογίες σαν της Ελένης Λουκά, και ένας φαρισαϊσμός σε ένα χώρο, που ο καθένας μπορεί να ονομάσει ελεύθερα τα σύκα σύκα! Οταν εδώ, μας δίνεται ένα βήμα που μπορούμε να μιλάμε χωρίς περιστροφές, ενίοτε με παρρησία, αλλά κυρίως χωρίς να μασάμε τα λόγια μας, ο καθένας είναι ελεύθερος να το πράξει ή να καταφεύγει σε ευφημισμούς, ακόμα και σε δυσφημισμούς (!) άκριτα σε αρκετές περιπτώσεις και άλογα σε άλλες. Επαναλαμβάνω το προφανές. Απ' όλα έχει ο μπαξές.

Ο άντρας φλερτάρει, η γυναίκα ανταποκρίνεται ή όχι. End of story. (Aκόμα και σε συναντήσεις του χώρου, υπάρχουν σκλάβες χωρίς να φέρουν κολάρο, και τύπισσες που φορούν κολάρο χωρίς να είναι σκλάβες. Μιλάς σε αυτή που θέλεις, σου λέει ανήκω και λήγει εκεί η συζήτηση, ή συνεχίζει να σου μιλά... Τόσο γαμημένα απλό είναι.)

Θέλεις να μη σου "κλέβουν" την υ σου; Γάμα της το μυαλό σε βαθμό που να μην βλέπει μπροστά της άλλον, ή συνέχισε να μυξοκλαίς και να οικτίρεις την άπονη ζωή.

Ερχεται τώρα η άλλη, και η άλλη, και ο άλλος..., και βγάζουν κρίση (και κατηγορητήριο μαζί) με στόμφο 1000 καρδιναλίων και με το αλάθητο του Πάπα, για το ποιος είναι Master και ποιος όχι, έτσι για το σύνδρομο της γειτονιάς! Αστεία πράγματα.

Μaster και slave, είναι αυτοί που βιώνουν το Μ/s, και αυτό δεν αλλάζει, δεν ακυρώνεται και δεν χάνει τη δυναμική του, όσες κραυγές και να ακουστούν, όσο σούσουρο και να δημιουργηθεί, όσα ψέματα ή ανακρίβειες και να γραφτούν.

 

Αχου και δεν μπορώ κατά το αχού και δεν με νοιάζει...

Το τι στον πούτσο είναι πουριτανικό. Το τι στην καραπουτσακλάρα μου είναι πραγματικά ελεύθερη έκφραση. Διορθώστε.

Αλήθεια τώρα; Γελάνε κι οι πέτρες.

Για να γαμηθεί το μυαλό μιας υ με βάση τα όσα εσείς πρεσβεύετε θα πρέπει να ΜΗΝ έχει. Τόσο γαμημένα απλά  

Εσείς τα κάνετε αυτά. Χλευάζετε Κ που για κατά την αποψάρα σας δεν ήταν. Και επειδή κατά την αποψάρα σας δεν ήταν μπορούσατε να την πεφτετε στα υ τους. Σας αρέσει δεν σας αρέσει Κ ή όχι σας κάνουν τα υ. Και ξέρετε κάτι; είναι ο καθρέφτης σας κι εσείς ο δικός τους.
Αχ δεν ήταν και πολύ υποτακτικό αυτό αλλά τι να κάνουμε, θα ζήσουμε και ως σουιτς.  

Αθώο μου παιδί. Πείτε μου ποιος σας πείραξε να τον κάνω ντα...

 

Ε, ξέφυγε που ξέφυγε το θέμα, ας πω κι εγώ την άποψη μου περί "πεσίματος" η οποία συνοψίζεται στο εξής:

Οοοολα τα υπόλοιπα είναι να 'χαμε να λέγαμε...

 

Φιλτατε, το "πέσιμο" σε κολαρομενες δεν αποτελεί συνέπεια αμοραλισμού, αλλά συνέπεια ελλείμματος κομψότητας. Το ζήτημα είναι πρωτίστως αισθητικό και καθόλου ηθικό.
Επιπλέον, καλό είναι να διακρίνουμε τον επί τούτου αμοραλιστη, από τον κατά συνθήκη ή συμφέρον αμοραλιστη...