Αναρχικός και αμφί

Απάντηση: Αναρχικός και αμφί

Είμαι πεπεισμένος πως ο νηματοθέτης είχε την αγνή πρόθεση
να δηλώσει άγνοια και να κελεύσει σε βοήθεια.
Εν αγνοία του έχει αρχίσει να Μ/μας φιλοξεβρακώνει.
Αν είναι κάτι με το οποίο συμφωνώ με την προσφιλή Μου camera
είναι η όντως αβυσσαλέα σύγχυση εννοιών (και όχι μόνο) που
–κάποτε πρέπει να το φωνάξουμε δυνατά, πρυτανεύει στο χώρο.
Δεν είναι κακό αυτό από μία άποψη.
Άνθρωποι που ψάχνονται προστρέχουν σε βοήθεια.
Είναι μία από τις θεμελιώδεις σκοπιμότητες αυτού του φόρουμ.
Από την άλλη είναι «κακό» όταν άνθρωποι που ψάχνονται καλούν
σε βοήθεια και άνθρωποι που υποτίθεται ότι γνωρίζουν τους μπερδεύουν χειρότερα.
Ένας από τους λόγους γι’αυτό είναι η προβολή προσωπικών αντιλήψεων
σε κατατιθέμενες απόψεις.
Υπερτιμούμε πολύ το Κριτήριο όσων Μ/μας διαβάζουν Σ/σύντροφοι
αν πιστεύουμε ότι πάντα θα κατανοήσουν το πλήρες φάσμα όσων
δημοσιεύουμε. Κινδυνεύουμε να κάνουμε ζημιά! Ο νοών νοείτω.
Επί της ουσίας.

Αν αγαπητή θέλεις να πεις το αυτονόητο, δηλαδή πως τα πάντα
είναι απόρροια επιρροών, μαζί σου. Δεν ανακαλύψαμε δα και πετρέλαιο.
Υποπτεύομαι όμως πως γκρουπάρεις εν προκειμένω τα πάντα
με σκοπό να τα εντάξεις σε προκαθορισμένα συστήματα αιτίου-αιτιατού.
Αν ναι, τότε διαφωνώ.
Απουσιάζει η παράμετρος προσωπικότητα του καθενός που είναι καταλύτης των πάντων.
Άρα συντάσσομαι με τον Σύντροφο MindMaster που το «έπιασε στον αέρα»
αυτό και δικαίως ενίσταται.

Θεωρητικά συμφωνώ.
Οφείλεις όμως να συμπληρώσεις και τη «γκρίζα ζώνη» που ΠΑΝΤΑ πάει
και «τσουπ» μπαίνει σφήνα ανάμεσα τους και σε τελική ανάλυση δίνει όλη
τη γοητεία στο ζην. Πάλι εδώ ο καταλύτης είναι η ρημάδα η προσωπικότητα του καθενός.
Ο σχολαστικός μανιχαϊσμός είναι που κατατρύχει αυτό το «εναλλακτικό» φόρουμ.
Ο λόγος που υπάρχει όντως τεράστια σύγχυση εννοιών.
Εάν κατορθώσεις και καταδείξεις έστω μία απόλυτα συντηρητική
ή απόλυτα ανατρεπτική φυσιογνωμία στο σημερινό κόσμο συντάσσομαι πρόθυμα μαζί σου.
Δίνουμε λάθος μηνύματα συντρόφισσα. Λέμε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι αυτό
που προβάλει προς τα έξω ο καθένας, αυτό και είναι σε όλο το φάσμα
των δραστηριοτήτων του, ενώ γνωρίζουμε πολύ καλά πως μόνο έτσι δεν είναι.

Στο 1 συμφωνώ.
Στο 2 αναρωτιέμαι μήπως όταν λες «συντηρητισμός» εννοείς «κοινωνικοποίηση».
Το σύνολο των επιρροών που δεχόμαστε στην πορεία της ζωής μας
και πως αυτές ενσωματώνονται στις αντιλήψεις και τις πράξεις μας.
Φυσικό και επόμενο είναι πως οι πάντες κοινωνικοποιούνται και ο καθείς
αναλόγως σκέπτεται και πράττει.
Γιατί όμως πρέπει σώνει και καλά να πράττει τα πάντα μέσα από συντηρητικό πρίσμα;
Στην προέκταση αυτού, αφού προείπες ότι η σεξουαλικότητα είναι προέκταση
των πολιτικοκοινωνικών μας πεποιθήσεων βγαίνει το συμπέρασμα πως οι πάντες
είμαστε σεξουαλικά συντηριτικοί.
Να κλείσει το φόρουμ πάραυτα!! (λολ)
Και όχι μόνο το είπες αλλά παρακάτω στο ποστ σου προσπάθησες
με τα παραδείγματά σου να το τεκμηριώσεις.
Άρα το πιστεύεις και δικαίωμά σου.
Προσωπικά θα συνταχθώ ξανά με τον MindMaster ως προς τη σχηματικότητα
του λόγου σου παρά το ότι έχω επανειλημμένα δηλώσει την ευαρέσκειά Μου
στην καθαρότητα του λόγου σου.

Δεν θα επεκταθώ περαιτέρω.
Αυτά τα λίγα που σχολιάζω έχουν ένα και μόνο σκοπό.
Δίπλα στη διαπίστωση ότι όντως υπάρχει τεράστιο πρόβλημα σύγχυσης εννοιών
και οι λόγοι γι’ αυτό είναι ποικίλοι και σημαντικοί, βάζω και τη διαπίστωση
πως ένας από τους λόγους είναι ότι αυτή τη σύγχυση την εκτρέφουμε
Ό/όλοι Μ/μας με το να αντιμετωπίζουμε καλοπροαίρετους που αναζητούν
απαντήσεις με ένα φιλολογικό σχολαστικισμό που περισσότερο
αποπροσανατολίζει παρά διαφωτίζει.
Ας το προσέξουμε.

Πως καταφέρνετε βρε κορίτσια, Syrah και camera obscura, ενώ δεν διαφωνεί
κανείς με τα λεγόμενά σας να διαφωνεί με τον τρόπο που τα καταθέτετε;
Ενώ τέσσερις τουλάχιστον άνθρωποι εδώ πέρα (ΜΜ, co, S, DO) έχουμε
πιάσει το νόημα και τις προεκτάσεις του, αντί να το ξεκαθαρίζουμε,
το περιπλέκουμε χειρότερα.
Αν πάλι συνταχθώ με τον MM ως προς την υπόμνησή Του ότι η πολιτική
θεώρηση για να έχει ουσιαστικό αντίκρισμα πρέπει αφού αφήσει το βιβλίο
να κατέβει λιγάκι και στο πεζοδρόμιο (σε μεταφράζω επαρκώς Σύντροφε; )
κινδυνεύω άραγε να χαρακτηριστώ ως Σεξιστής;

 

Re: Απάντηση: Αναρχικός και αμφί

Προφανώς εμφιλοχωρεί η παράμετρος προσωπικότητα του καθενός που διαμορφώνει το τελικό αποτέλεσμα της συλλήβδην αξιολόγησής μας, πέραν της επιμέρους αξιολόγησης των παραδεκτά ορθότατων απόψεών μας, αγαπητέ DO.  

 

@MindMaster,

Εάν με εγκαλούσατε για απλοποίηση θα το εκλάμβανα ως έπαινο καθώς η συνήθης μομφή που λαμβάνω είναι ότι μιλάω στρυφνά και «κρυπτικά». Μιλάτε όμως για εξαπλούστευση, πράγμα πολύ διαφορετικό. Υπάρχει μια λεπτή διαχωριστική γραμμή μεταξύ αφαίρεσης, η οποία μας βοηθά να αποσαφηνίζουμε έννοιες και εξαπλούστευσης που καταφεύγει σε αυτοσχέδιες και συνήθως αυθαίρετες κατηγοριοποιήσεις, λογικοφανείς μεν, έωλες δε. Επιχείρησα να κάνω μια αφαίρεση καθώς κατά τη γνώμη μου το νήμα πατά πάνω σε προβληματικές βάσεις. Προσπάθησα μάλιστα να αποφύγω όσο γινόταν τη χρήση φορτισμένης ορολογίας. Για τα όσα λέω υπάρχουν αρκετοί εναλλακτικοί όροι, η χρήση των οποίων οδηγεί σε διαφορετικού τύπου αναλύσεις. Προφανώς κατά τη γνώμη σας απέτυχα. Μια που είμαστε λοιπόν σε έναν καλό δρόμο επί της διαδικασίας, θα με ενδιέφερε να ακούσω τις διαφωνίες σας και επί της ουσίας.

@AETOS30,

Δεν έχω τρόπο να διαπραγματευτώ αντιλήψεις όπως αυτή του νηματοθέτη:

«Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι πως αυτό το άτομο που είναι υπέρ της αυτονομίας και κατά των αφεντικών ψάχνει στα κρυφά να βρεί μάγκες να τον γαμήσουν και ύστερα να βγεί έξω με την κοπέλα του. Ίσως τελικά να μην είναι όσο ψαγμένος φαίνεται;»

Αυτό συμβαίνει όταν διαπιστώνω ότι η βάση της σκέψης μου διαφέρει ριζικά από αυτή του συνομιλητή μου και προκειμένου να γίνει διάλογος θα πρέπει να πάμε πολύ πιο πίσω, σε θεμελιώδη πράγματα. Ωστόσο δεν αναθεμάτισα. Η συνέχεια του post μου επιχείρησε να βάλει ακριβώς αυτές τις βάσεις συζήτησης για τα θεμελιώδη.

@Master DO,

Μα είχα την εντύπωση ότι μιλούσα ακριβώς για την προσωπικότητα. Τι στην ευχή; Μήπως αρμενίζω στραβά σε στραβό γιαλό;

Αναφορικά με τον μανιχαϊσμό, έχετε δίκιο. Στον μεταμοντέρνο κόσμο μας έχουμε συνηθίσει να είμαστε το πρωί μαθήτριες, το απόγευμα δασκάλες και το βράδυ πόρνες, δίχως καμιά έγνοια για το αν και πώς συνδέονται αυτές οι ιδιότητες. Ο κομψός όρος γι’ αυτό είναι «πολλαπλό υποκείμενο». Ο αγοραίος είναι «ψυχικά παϊδάκια».

Ακόμη, να διορθώσω μια παρανόησή σας σχετικά με τη φράση μου «Ο συντηρητισμός διατρέχει όλο το φάσμα των πολιτικών τοποθετήσεων». Η φράση αυτή δε σημαίνει ότι όλες οι πολιτικές τοποθετήσεις είναι συντηρητικές. Σημαίνει ότι μέσα σε κάθε πολιτική τοποθέτηση μπορείς να εντοπίσεις άτομα με συντηρητική νοοτροπία. Για να το πάω παραπέρα, η «γκρίζα ζώνη» στην οποία αναφέρεστε, κατά μία έννοια θα μπορούσε να είναι ο ρεφορμισμός (ο οποίος είναι και πολύ trendy εδώ και κάτι δεκαετίες). Όσο δε για την ανατρεπτικότητα, ομολογώ ότι δεν την πολυβλέπω να εκφράζεται πολιτικά. Για την ιστορία, ο τελευταίος Έλληνας αναρχικός που εντόπισα ήταν ο Μάνος Χατζιδάκις.

 

Απάντηση: Αναρχικός και αμφί

Nομιζω οτι κανουμε ενα λαθος.
Προσπαθουμε να κατηγοριοποιησουμε την εκφραση της σεξουαλικοτητας ( αμφι, ετερο- ομο- υποτακτικος,κυριαρχος ,κλπ) με ορους κοινωνικα θεσμισμενων σημασιων (συντηρητισμος ,προοδευτικοτητα,αναρχισμος κλπ) χρησιμοποιωντας την μαθηματικη (συνολιστικη-ταυτιστικη) λογικη παραβλεποντας οτι ο χαρακτηρας της ειναι βαθυτατα φαντασιακος ,διαμορφωμενος και βασισμενος στην προσληψη-ενσωματωση-μετουσιωση ερεθισματων και παραστασεων κυρια της βρεφικης και παιδικης ηλικιας.(ας μην μπλεξουμε και εδω τα γονιδια.) .
Αντιγραφω ενα αποσπασμα απο την "φαντασιακη θεμιση της κοινωνιας" του Κορνηλιου Καστοριαδη:
"Θεωρωντας τα πραγματα απο την αποψη της θεσμισης της κοινωνιας μπορουμε να πουμε οτι αυτη η θεσμιση πρεπει να επιφυλαξει - η αλλιως: δεν μπορει να μην επιφυλαξει - για το ατομο την δυνατοτητα να βρισκει και να φτιαχνει για τον εαυτο του ενα νοημα μεσα στη θεσμισμενη κοινωνια. Πρεπει ομως να του επιφυλαξει - και δεν μπορει να μην του επιφυλαξει,οτι και να κανει - ενα κοσμο ιδιωτικο,οχι μονο ως ελαχιστο κυκλο "αυτονομης" δραστηριοτητας (οσο μακρυα κι'αν μπορουμε να παμε στον περιορισμο αυτου του κυκλου) αλλα και ως κοσμο της παραστασης (και του αισθηματος και της προθεσης),της οποιας το ατομο παραμενει παντα και ως το τελος το κεντρο για τον εαυτο του.
Η θεσμιση της κοινωνιας δεν μπορει ποτε να απορροφησει την ψυχη ως ριζικη φαντασια.Η συγκροτηση του κοινωνικου ατομου δεν καταργει και δεν μπορει να καταργησει την δημιουργικοτητα της ψυχης, την αεναη αυτοαλλοιωση της, τον παραστασιακο ρου ως συνεχη αναδυση παραστασεων αλλων."

Υπο το παραπανω πρισμα νομιζω οτι η "αντιφαση" που επισημαινεται στο νημα και προσπαθειται να αναλυθει και αιτιολογηθει ειναι επιπλαστη,δημιουργημα ακριβως της μαθηματικης λογικης ,ενω κατ'ουσιαν την υπερβαινει.

 

QUOTE=AETOS30;285219]Αυτό πρόσεξε το λίγο. Διάβασε το ξανά και ,αν θέλεις, πες μου με τι μοιάζει. [/QUOTE]

QUOTE=MindMaster;285225]Δεν το βρίσκω. Θα με βοηθήσεις;[/QUOTE]

Αν και θα βγούμε εκτός θέματος, Ναι , να βοηθήσω. Μοιάζει με την φράση «Μέτρο των πάντων εγώ»
Αυτά που μπορεί να έχει «νιώσει το πετσί μας» ίσως είναι χρήσιμα ως προς την συγγραφή απομνημονευμάτων η ημερολογίου αλλά δεν είναι ασφαλής μπούσουλας στις θεωρητικές συζητήσεις. Η εμπειρίες που ζήσαμε λένε πράγματα για εμάς αλλά δεν είναι ικανές να ορίσουν πολιτικούς όρους ούτε μας κάνουν ικανούς για ψύχραιμες πολιτικές αναλύσεις. Κάθε άλλο θα έλεγα.
Στα βιβλία και τις φυλλάδες ασφαλώς εμφιλοχωρεί και η προσωπική ματιά του αναλυτή αλλά σε κάθε περίπτωση οι όροι αυτοί ορίζονται με μεγαλύτερη επάρκεια και οπωσδήποτε πιο σφαιρικά. Πως μπορεί να γίνει ανάλυση με βάση προσωπικές εμπειρίες και μάλιστα να λες ότι δεν συζητάς με κάποιον επειδή εσύ «τα έζησες όλα αυτά»; Τα έζησες όλα;Ησουν στο κέντρο των εξελίξεων; Πότε έζησες την απολυταρχία; Αν υποθέσουμε ότι την έζησες, ξεχνάς ότι παρόμοιες εμπειρίες καθένας μπορεί να τις βιώνει διαφορετικά και ακόμα να τις αναλύει διαφορετικά; Μπορεί από την δική μας εμπειρία να εξάγουμε πολιτικό ορισμό; Ποιος γνωρίζει καλύτερα τις παραμέτρους του Ελληνοιταλικού πολέμου; Αυτός που πολέμησε η ο ιστορικός που μελετά τον πόλεμο αυτόν; Πέρα από αυτά και σύμφωνα με την λογική σου δεν θα πρέπει να συζητάμε για την Γαλλική επανάσταση επειδή κανένας από εμάς δεν την έζησε
Αγαπητέ MindMaster τα κοινωνικοπολιτικά φαινόμενα και οι ιδεολογικές κατευθύνσεις συζητούνται με βάση την εμπειρία της κοινωνίας και όχι με βάση την προσωπική εμπειρία. Η εμπειρία της κοινωνίας υπάρχει μέσα στα βιβλία και τις φυλλάδες και μόνο εκεί μπορείς να βρεις τις διαφορετικές αναλύσεις που θα αποτελέσουν την βάση για συμφωνία , διαφωνία και τελική εξαγωγή συμπερασμάτων. Το «κάτσε εσύ στην άκρη επειδή δεν τα έζησες» είναι λογικό άλμα και είμαι σε θέση να παραθέσω κι’ άλλα παραδείγματα αλλά νομίζω ότι όσα είπα ήδη είναι πάρα πολλά. Ελπίζω τώρα να είδες το λάθος σου και εγώ να μην έγραψα άδικα τα αυτονόητα

Όταν έγραψα ότι τα «ουαί υμίν» δεν είναι καλός τρόπος ανάλυσης αναφερόμουν στην εισήγηση του νηματοθετη και πιο συγκεκριμένα

Ίσως θα έπρεπε να είχα κάνει την σχετική παράθεση προς αποφυγή παρεξηγήσεως.

 

Re: Απάντηση: Αναρχικός και αμφί

Όντως τα αρχικά πόστ μου ήταν συναισθηματικά φορτισμένα για διάφορους λόγους, μέσα σε αυτούς και η αδυναμία μου να κατανοήσω τέτοια άτομα. Ο ειλικρινείς προβληματισμός (όχι και άγνοια!) όμως παραμένει και θα διαβάσω προσεκτικά και νηφάλια ορισμένα καλοπροαίρετα πόστ (obscura, Master Do κτλ) μόλις βρώ τον χρόνο. Έχω την κακή συνήθεια να εγκαταλείπω τα νήματα μου γρήγορα, αλλά εδώ έχει πολύ ψωμί.

 

Υπάρχει , το ολόγραμμα...

 

Απάντηση: Αναρχικός και αμφί

Θα δοκιμάσω έναν άλλο τρόπο που τείνει να εξαφανιστεί.
Δεν θα αναλύσω, δεν πρόκειται να μιλήσω συβιλλικά.
Απλά θα παραθέσω στεγνή, καθαρή άποψη.
Οφείλουμε να αποσαφηνίσουμε όρους. Θέτω δύο για αρχή.
*Σεξουαλικότητα.
*Πολιτικοκοινωνικές πεποιθήσεις.
Π.Α. (Προσωπική άποψη). Ουδόλως συγχέονται.
Όταν βέβαια μιλάμε για «ισορροπημένες» ψυχολογικά οντότητες).
Ας μην ορίσουμε παρακαλώ για την ώρα την έννοια του «ισορροπημένου»
επειδή θα μας πάρει η νύχτα.
Επί τροχάδην να προσθέσω κάτι σημαντικό.
Ιστορικά και κοινωνικά έχουν υπάρξει ατελείωτες περιπτώσεις
όπου η σεξουαλικότητα (ειδικά η ομοφυλοφιλία μεταξύ ανδρών)
χρησιμοποιήθηκε ως μέσο επίτευξης πολιτικών σκοπών.
Δύο ενδεικτικά παραδείγματα:
Αρχαία Σπάρτη και Τάγματα Εφόδου του Χίτλερ (συνέστησα να διαβάσει ο νηματοθέτης σχετικά).
Δεν αναφέρομαι όμως σε τέτοιες περιπτώσεις δηλαδή έξωθεν-άνωθεν επιβαλλόμενου
συγκεκριμένου σεξουαλικού «προσανατολισμού» με απώτερο σκοπό.
Στο παρόν ποστ θεωρώ την επιλογή των όποιων σεξουαλικών προτιμήσεων
εκούσια και συνειδητή (στο μέτρο του δυνατού).

Ως προς τη σεξουαλικότητα. Αποσαφηνίσεις:
Αμφι, ενεργητικός, παθητικός, οτιδήποτε έχει να κάνει με ετερο-ομο φυλοφιλικές σχέσεις,
αφορά ψυχισμό, ορμές, ηδονισμό, λαγνεία, περιέργεια, ακόμα και συμπλέγματα
ή απωθημένα, οτιδήποτε τέλος πάντων πηγάζει από «μέσα μας» θα
είναι θετικό και ωφέλιμο εάν είναι αποκομμένο από πολιτικοκοινωνικές πεποιθήσεις.
Π.Α. Υπογραμμίζοντας την παραπάνω παραίνεση αναγνωρίζω πως σε ουκ ολίγες
περιπτώσεις δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Οπότε πρέπει να εγκαταλείψουμε τη σφαίρα της ψυχολογίας και να ανάγουμε
το ζήτημα στην ψυχοπαθολογία.
Παράδειγμα:
Εάν κάποιος μέσα στη γενικότερη θεώρησή ζωής του (ας πούμε ένας
συνειδητά ελευθεριακός τύπος, ανατρεπτικός, κ.λ.π.) αποφασίσει
να εντάξει και τη σεξουαλικότητα του, να πει δηλαδή χονδρικά
«είμαι κόντρα στο κατεστημένο γενικώς, άρα θα πάω και σεξουαλικά κόντρα»,
(και τι πιο έκδηλο για να πάει σεξουαλικά «κόντρα» την κοινωνία
από το να γίνει gay; ), τότε δεν υπονομεύει όπως νομίζει καμία κοινωνία
παρά υπονομεύει τον εαυτό του.
Απεκδύεται ένα συγκεκριμένο πρετ-α-πορτέ για να ενδυθεί ένα άλλο πρετ-α-πορτέ.
Το σίγουρο είναι ότι δεν έραψε ποτέ ένα «κοστούμι» στα μέτρα του.
Π.Α. Θετικό και ωφέλιμο= κοστούμι ραμμένο στα μέτρα μας.
Ειρήσθω εν παρόδω, μόλις αναφέρθηκε ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους του BDSM.
Δηλαδή το ότι δεν έχει τόση σημασία τι κοστούμι θα ράψεις όση σημασία έχει
το κοστούμι να είναι στα μέτρα σου.

Συμπέρασμα.
Αν το πρόσωπο που έγινε αφορμή για να ανοίξει αυτό το νήμα
έχει ράψει κοστούμι στα μέτρα του πιστεύω προσωπικά πως δεν έχει
κανένα πρόβλημα συνείδησης ή συμπεριφοράς.
Μια παράπλευρη αλλά όχι ασήμαντη βέβαια παράμετρος είναι ο τρόπος
με τον οποίο κοινωνεί αυτές του τις επιλογές.
Φόρα-παρτίδα; Στο μουλωχτό; Δήθεν; Ενοχικά; Αμετροεπώς; Ακομπλεξάριστα;
Η λίστα είναι μακρά.
Πιθανολογώ πως όσο πιο «καλοραμμένο στα μέτρα του» είναι το κοστούμι
τόσο πιο επαρκώς το «φοράει» και το αντίστροφο.

Κατά συνέπεια οι όποιες πολιτικοκοινωνικές του πεποιθήσεις
κατ΄Εμέ δεν έχουν να κάνουν με τις σεξουαλικές του προτιμήσεις
όσο με τον τρόπο που αυτός τις διαχειρίζεται και κατά πάσα πιθανότητα
με τον ίδιο τρόπο διαχειρίζεται και το πολιτικοκοινωνικό του γίγνεσθαι.

Άρα πάντα και παντού εμφιλοχωρεί (γειά σου Syrah) ο καταλύτης προσωπικότητα.
Είναι σαφές;

Κάτι τελευταίο περί BDSM (ε, καμιά φορα ασχολούμαστε και μ’ αυτό).
Αποσαφηνίσεις:
Παθητικός και υποτακτικός φίλτατε νηματοθέτη είναι δύο εξ ολοκλήρου άσχετες
μεταξύ τους έννοιες.
Εδώ οφείλουμε οι όποιοι «μυημένοι» -τρομάρα Μ/μας, να ξεκαθαρίσουμε το αυτονόητο.
Τους λόγους δεν θα στους αναφέρω.
Αφού χτύπησες ετούτη εδώ την πόρτα οφείλεις -στον εαυτό σου πρωτίστως
να τους ανακαλύψεις μόνος σου και με το δικό σου προσωπικό τρόπο.
Καλά ταξίδια.

 

Απάντηση: Re: Αναρχικός και αμφί

Δεν είδα κανένα λάθος μου, AETE30, το λάθος βρίσκεται -και πάλι- στη δική σου παρέμβαση. Τα αυτονόητα λοιπόν δυστυχώς άδικα τα έγραψες, διότι μπορεί να είναι αυτονόητα, είναι όμως και άσχετα με αυτά που είχα γράψει εγώ, πράγμα που είναι πιστεύω προφανές γιά κάποιον που ξέρει να γράφει και να διαβάζει ελληνικά και μπαίνει στον κόπο να προσέξει και λιγάκι, τί διαβάζει...

Δεν θα καθήσω να κάνω εργόχειρο κόβοντας και ράβοντας quotes γιά να σου δείξω πως όλα τα παραπάνω λόγια σου είναι τελείως άσχετα με τα δικά μου, θα πω δυό πραγματάκια μόνο σχετικά, και ο νοών, νοήτω: Πρώτον απομόνωσες δυό σκάρτες γραμμές από μιάν ολόκληρη παράγραφο, και βάσισες τη σκέψη σου σ' αυτό το τμήμα που εσύ επέλεξες, και μόνο. Έγώ όμως, δεν έγραψα μόνο το τμήμα. Έγραψα και τα υπόλοιπα... Δεύτερον, ακόμη και σ' αυτό το τμήμα που εσύ το διάλεξες, αγνόησες επιδεικτικά τόσο την παρένθεση που γιά κάποιο λόγο είχε μπει εκεί -και όχι γιατί έχω Πάρκινσον και μου πατιούνται πλήκτρα από μόνα τους-, όπως και τις λέξεις "λίγο ή πολύ", στο τέλος της...

Αυτό λοιπόν που "σου έμοιασε" με το "Μέτρο των πάντων εγώ" που ανέφερες, είναι αυτό που διάβασες εσύ, και όχι αυτό που έγραψα εγώ... Θα σε παρακαλέσω να είσαι λίγο προσεκτικότερος στην ανάγνωση λοιπόν όταν στο μέλλον πρόκειται να σχολιάσεις δικά μου λόγια. Δίνε βάση σε ολόκληρο το κείμενο, μαζί με τη στίξη του, γιά να έχουμε και βάση να συζητάμε. Είμαι απόλυτα ακριβής και αρκετά πιστεύω αναλυτικός στο λόγο μου, και ως εκ τούτου δεν οφείλω να κάνω τον κόπο ν' απαντώ σε πράγματα που κάποιος τα μισοκατάλαβε. Εγώ αν είναι να γράψω κάτι, το γράφω πάντα, ολόκληρο...


Πέραν όμως αυτών, υπάρχει ακόμη ένας λόγος, ιδιαίτερα σημαντικός, που αφαιρεί κι από αυτή σου την παρέμβαση (όπως κι από άλλη τουλάχιστον μία προ καιρού, επί δικού μου ποστ), την ουσία. Κι αυτός είναι, αγαπητέ, είτε το θέλεις είτε όχι, αυτή η ρημάδα η πραγματικότητα. Βλέπεις, μπορεί να έχεις δίκιο στο ότι περί της Γαλλικής Επαναστάσεως θα συζητάμε από τώρα έως και την Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου χωρίς να έχει κανείς μας πιά από πρώτο χέρι εμπειρία, μπορεί σωστά να λες πως "τα κοινωνικοπολιτικά φαινόμενα και οι ιδεολογικές κατευθύνσεις συζητούνται με βάση την εμπειρία της κοινωνίας και όχι με βάση την προσωπική εμπειρία", όταν όμως εγώ διαφωνώ με κάποιον σ' αυτό το φόρουμ, ή όταν λέω -όπως εν προκειμένω- πως μαζί του/της δεν έχω τη διάθεση να συζητήσω κάποια πράγματα διότι δεν υπάρχει κοινή γλώσσα, αυτό δεν είναι ούτε "κοινωνικοπολιτικό φαινόμενο", ούτε "ιδεολογική κατεύθυνση", ούτε θα κρίνω το τί θα κάνω και τί όχι, στη βάση της "εμπειρίας της κοινωνίας". Διότι δεν είμαστε όλοι εδώ, nicknames μόνον και avatars σε μιάν οθόνη. Πολλοί από εμάς γνωριζόμαστε προσωπικά, και κάποιες φορές μάλιστα, πολύ καλά. Έχε λοιπόν πάντα υπ' όψιν σου όταν είναι ν' αναμιχθείς σε μιά διαφωνία δυό ανθρώπων, πως πιθανόν υπάρχουν και παράμετροι που δεν τις ξέρεις, και δεν μπορείς να τις συνυπολογίσεις...

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Αναρχικός και αμφί

[/SIZE][/QUOTE]

Α) Δεν «παρεμβαίνω»,και δεν έχω κανένα σκοπό να αναμιχθώ σε διαφωνίες μεταξυ δυο.Δεν είναι δική σας η συζητηση.και αν υπάρχουν "παραμετροι" να τα λέτε πριβέ. Συμμετέχω σε μια δημόσια συνομιλία και σχολιάζω η γράφω την άποψη μου για οτιδήποτε βλέπω δημοσιευμένο αν φυσικά έχω κάτι να πω γι’ αυτό.
Β) Σχολιάζω απόψεις και όχι προσωπικά «ζόρια» του καθενός. Μπορούσες να γράψεις ότι δεν θέλεις συνομιλίες με κάποιον. Είναι θεμιτό και φυσικά μένει ασχολίαστο αλλά να λες στον άλλον ότι δεν θέλεις συνομιλίες «επειδή εσύ τα ξέρεις από φυλλάδες ενώ εγώ τα έζησα στο πετσί μου», καταλαβαίνεις ότι αυτό είναι εντελώς άλλο πράγμα το οποίο δεν μπορεί να περάσει ασχολίαστο από εμένα. Αν το έγραψες επειδή όπως λες «υπάρχουν και παράμετροι που δεν τις ξέρεις, και δεν μπορείς να τις συνυπολογίσεις...» τότε για την «παρέμβαση» μου φταις εσύ και θα έλεγα ότι με παρέσυρες στις προσωπικές σου αντιδικίες. Την επόμενη φορά να είσαι πιο straight και να μην καλύπτεις τις άλλες «παραμέτρους» καταθέτοντας δήθεν απόψεις.
Γ) Επί της ουσίας τώρα ,δεν «έκοψα» και δεν «έραψα» τίποτα και για να δούμε αν αλλάζει το νόημα το παραθέτω ολόκληρο με τονισμένα αυτά που λες ότι «έκοψα»

Αγαπητέ MindMaster τα υπόλοιπα περί «παρενθέσεων» περί «λίγο πολύ» κλπ κλπ στον τόπο μου τα λέμε τσιριμόνιες εκ των υστέρων και είναι προσβλητικό να προσπαθείς να με κοροϊδέψεις ,κατ αυτόν τον τρόπο, μπροστά στα μάτια μου και να γράφεις ότι δήθεν δεν κατάλαβα. Ποια «σχολή» είναι αυτή; Είναι η σχολή που λέει να γράψεις πολλά και άσχετα ώστε να μπερδευτούν οι πάντες; Αφελέστατη προσπάθεια αφού τα γραπτά μένουν. Λυπάμαι και ζητώ συγγνώμη για τα "εκτός θέματος" αλλά όταν νομίζουν ότι μπορούν να με βάλουν στο σακί τόσο εύκολα, θυμώνω λίγο.

Ναι, αλλά ξέχασες να γράψεις για τις "παραμέτρους" που "μπορεί να υπάρχουν" και οι άλλοι δεν γνωρίζουν και οι οποίες επηρεάζουν αυτά που γράφεις, όπως σαφέστατα ομολόγησες.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Αναρχικός και αμφί

Πολλά λόγια και πάλι, δεν θ' ακολουθήσω, δεν οφείλω, και δεν έχω διάθεση. Όπως ήδη είπα, γραμμένα είναι όλα και μπορεί να τα δει ο καθένας, οπότε ο νοών, νοήτω. Κι αν ακόμη νομίζεις πως θα όφειλα δηλαδή, δεν πειράζει, ας μείνω χρεωμένος, και στα μάτια των νοούντων που νοούν, εκτεθειμένος...


Τάδε έφη MindMaster, και δεν θ' ασχοληθεί περαιτέρω με το ζήτημα...

 

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Αναρχικός και αμφί

Μα ακριβώς επειδή είναι γραμμένα όλα "θυμωσα". Να...λέω...μα μπροστά στα μάτια μου;;;!!!