Ανδρες μονοι, γυναικες μονες....τι φταιει?

Αναφορικα με το ποιοτικο σκελος των σχεσεων που θεωρω οτι πασχει (και οχι το ποσοτικο επιμενω) ειμαι της ακριβως αντιθετης αποψης.

Παραθετω βιντεο απο ομιλητη με τον οποιο ταυτιζομαι σε πολλα απο αυτα που λεει για να στηριξει το επιχειρημα του. Ειναι μεγαλουτσικο, περιπου 20 λεπτα, αλλα ειναι αναλαφρο κι ενδιαφερον. Στα ορια του stand up comedy.

 

μπαίνω στον πειρασμό να σκεφτώ οτι πιθανόν συσχετίζεται η αναζήτηση επι χάρτου σχεδιασμένου ιδανικού με την αναπόφευκτη μοναξιά εντός σχέσης.
υποσκάπτεται η δυναμική εκ των έσω.

 

You nailed it..
δεν ξερω για εσενα εγω παντως ειμαι σκετη καυλα xD

 

Οφ τόπικ, αλλά δεν μπορώ, ... αν εσύ είσαι ανορθόγραφη θα πέσει το ταβάνι του φόρουμ να μας πλακώσει. Εχουν πονέσει τα ματάκια μας εδώ μέσα κατά καιρούς...
Εσύ πουλάκι μου είσαι η κόρη του Μπαμπινιώτη , ένα "λόγο" σου ξέφυγε μόνο κι αυτό είμαι σίγουρος λόγω αβλεψίας και όχι άγνοιας!
Εύγε, φτου φτού!

 

Δεν θα διαφωνήσω καθόλου.

Ευτυχώς στη δική μου περίπτωση, ο συσχετισμός:
(μοναξιά εντός σχέσης, αναζήτηση ιδανικού)

είναι η συνεπαγωγή ΄΄=>΄΄ και όχι η ισοδυναμία ΄΄<=>΄΄

 

.....μια ακόμα πρακτική εξηγηση βγαλμένη απο την ελληνική κοινωνική πραγματικότητα. Σπουδαίος λόγος για τον οποίο στις μέρες μας υπάρχουν πολλές γυναίκες μόνες και ακόμα περισσότεροι άνδρες μόνοι είναι η απουσία χορηγών εξαιτίας της οικονομικής ύφεσης. Είναι γνωστό πως μοναδική αξία στην Ελλάδα τα τελευταία 20 χρόνια είναι τα λεφτά, ο πλούτος. Είναι επίσης κοινή διαπίστωση πως η ελληνίδα, λίγο όμορφη να είναι δεν μιλάμε για πολύ, ψάχνει πλούσιο γαμιά με υψηλό κοινωνικό στάτους. (το τσαο ΑΝΤ1 κι ο Κωστόπουλος της δεκαετίας του 90 φταίει για αυτό που αλλά αυτό θα το εξηγήσω άλλη φορα). Απο το 1995 μέχρι το 2007 - 2008 χρονική περίοδο κατά την οποία οι τράπεζες χορηγούσαν αβέρτα και οι μισθοί των δημοσίων κυρίως υπαλλήλων ήταν υψηλοί, έβλεπες στην ελληνική κοινωνία πληθωρα ανδρών με κοινωνικό στάτους, καλό αυτοκίνητο, καλό ρολόι, τραπέζια για clubs και στα μπουζούκια, καλή ζωή!....αυτοί ήταν που γαμάγανε, αυτούς ήθελαν για ανδρες οι ελληνίδες.
Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι πως οι πιο πάνω τύποι άνδρα έμειναν δίχως τραπεζική χρηματοδότηση και είδαν και τις δουλείες τους να μειώνονται οπότε δεν μπορούν να καταφέρουν να κάνουν την χλιδάτη ζωή των περασμένων ετων. Οι γυναίκες εν τω μεταξύ συνεχίζουν τον ίδιο χαβά .... ψάχνουν χορηγο! και δεν βρίσκουν οι καυμένες διότι είναι πλέον δυσεύρετοι αυτοι. (η κοινωνική αντίληψη έχει μείνει πίσω απο την κοινωνική πραγματικότητα, υπάρχει κοινωνιολογικός όρος για αυτο που τον αγνοώ) Βγαίνουν με πολλούς, γνωρίζουν περισσότερους, καυλαντίζουν στο δίκτυο με πολύ κόσμο αλλά δεν τις γεμίζει κανένα αρσενικό΄, δεν βρίσκουν την καλη ζωή που φαντάζονται. Μετά λένε την φράση "δεν υπάρχουν άνδρες" --άλλη μια δραματική σύγχρονη ιστορία. Το γεγονός είναι ενα: υπάρχουν παραδόξως πολλοί μόνοι κι απο τα δυο φύλα στην ελληνική κοινωνία.
Σημείωση: η γκλαμουρία πριν 15 χρόνια ήταν στην κοστοβόρα νυχτερινή ζωή, όπερ σημαίνει μπουζουκια και σήμερα είναι στα ακριβά ξενοδοχεία...δηλαδή τα πουτανάκια θέλουν να τα πηγαίνεις εκδρομές σε ακριβά ξενοδοχεία για να σου κάτσουν να τα πηδήξεις πατώκορφα.

 

Η κάθε πλευρά έχει πλάσει ένα ιδανικό για το άλλο φύλο μέσα από την τηλεόραση και άλλα πρότυπα
του σύγχρονου κόσμου.Δεδομένου ότι η Ελλάδα μπήκε απότομα στα νέα ήθη και εισήγαγε αχόρταγα
τεχνολογικά προϊόντα από παντού ήταν εύκολο να μετατραπεί σε μια υλιστική κονωνία.Όλοι άρχισαν
να ζητούν τα πάντα από όλους και να κάνουν ό,τι τους κατέβαινε στο κεφάλι χωρίς μέτρο.Στο τέλος
φτάσαμε να μη μας γεμίζει τίποτα και πριν καλά γνωρίσουμε ένα άτομο ξέρουμε αμέσως για ποιο
λόγο δε θα θέλουμε να είμαστε μαζί του

 

από τη στιγμη που υπαρχει η επικρατουσα κατασταση συμφωνα με την οποια η γυναικα επιλεγει και ο αντρας επιλέγεται λογω υπερβολικης προσφορας επειδή οι περισσοτεροι δεν πηδανε, αυτό θα συμβαινει συστυχως

 

Το ξερό μας το κεφάλι!Αυτό φταίει!

 

Η απόσταση φταίει και όχι μονάχα η φυσική/γεωγραφική...

 

διαβασα αυτο εχθες στο facebook απο την Irini Georgi https://www.facebook.com/irinigeorgi/posts/10154880613098384

Τώρα που είναι Χριστούγεννα και για τους σινγκλ μεταξύ μας οι προοπτικές είναι να γνωρίσεις τον έρωτα της ζωής σου, να πάθεις κατάθλιψη ή να βγεις να πιεις, να χορέψεις, να γνωριστείς και να ελπίσεις, θα κάνω μερικές υπενθυμίσεις.

Γενικά, οι φίλοι και οι φίλες με ρωτούν «μα πού πήγαν όλοι οι άντρες», «τι απέγιναν οι αληθινές σχέσεις στη σημερινή εποχή» (ή μου τη λένε για το τι δεν πάει καλά με τις γυναίκες και με μένα ειδικά, και γι’ αυτό είμαι στο ράφι και αγάμητη).

Αυτό γίνεται τακτικά και εντείνεται όποτε ανεβάζω γκομενικά -δηλαδή συνέχεια. Πότε με ειλικρινή αναρώτηση, πότε προσβλητικά, πότε προκλητικά, πότε απλά κουβεντιαστά. Για κάποιο λόγο, τις τελευταίες μέρες, έχω λάβει άπειρα, από άντρες και γυναίκες. Κάποιος ρώτησε τι θεωρώ ότι δεν πάει καλά με τους άντρες σήμερα, αν έχει αλλάξει κάτι από όταν ήμουν μικρή, κι αν οι άντρες είναι όντως μαλάκες. Οι γυναίκες φίλες αναρωτιούνται κι αυτές τι δεν πάει καλά. Με λίγα λόγια, υπάρχει μια γενική σύγχυση. Οπότε θα τα πω ξανά:

Δεν πιστεύω καθόλου πως κάτι δεν πάει καλά με τους άντρες σήμερα. Σήμερα είναι καλύτεροι από ό,τι ήταν ποτέ, όχι μόνο οι άντρες αλλά και οι άνθρωποι γενικά -εξαιρώντας τη λακκούβα που περνάμε λόγω κρίσης. (Μπορεί να γκρινιάζω για σεξισμό και πατριαρχία, αλλά όταν ήμουν μικρή, σε σχέση με τώρα, ήταν τραγωδία).

Αυτό που έχει πραγματικά αλλάξει είναι ότι οι παλιότερα αμετακίνητες κοινωνικές συμβάσεις είναι πλέον πιο χαλαρές, και η δυνατότητα μη-συμβιβασμού και μη-αναγκαστικής-δέσμευσης είναι μεγαλύτερη. Έτσι, ο κόσμος δεν τρέχει να δεσμευτεί ή να στεφανωθεί με τον πρώτο άνθρωπο που θα του κάτσει και έχει δυο χέρια-δυο πόδια, αλλά περιμένει *να ταιριάξει*. Αυτό, παλιότερα, δεν μπορούσε να συμβεί. Όποιος το έκανε ήταν αναγκασμένος να ζήσει στο περιθώριο. (Το φαινόμενο απλά έχει εξομαλυνθεί, όχι εξαλειφθεί, η κοινωνική πίεση για ζευγάρωμα είναι ακόμα μεγάλη).

Σήμερα, όμως, παράλληλα, ο κόσμος θέλει -και μπορεί- να απολαμβάνει το σεξ (ακόμα και την τρυφερότητα) όσο είναι εκεί έξω και ψάχνει, χωρίς δεσμεύσεις. Μπορεί να μην έχουμε ακόμα ισότητα των δύο φύλων, αλλά το ότι οι γυναίκες μπορούν να επιβιώσουν χωρίς να παντρευτούν, μας έχει ήδη φέρει αυτό το καλό.

Περιμένουμε βέβαια την αποδοχή της γυναικείας σεξουαλικότητας από την κοινωνία χωρίς slut shaming, την εξάλειψη της κουλτούρας του βιασμού και το τέλος του οργασμικού κενού για να το δούμε να συμβαίνει καθολικά. Πρακτικά, η γενικευμένη χρήση των social networks και dating site/apps, έκανε το πράγμα ακόμα πιο εύκολο. Το σεξ είναι πλέον διαθέσιμο. Αν προλάβουμε κι αυτά που λέω παραπάνω, οι άντρες θα δουν να συμβαίνει κάτι που αυτή τη στιγμή δεν μπορούν ούτε να φανταστούν: Θα διεκδικούνται (τουλάχιστον) τόσο όσο διεκδικούν.

Επειδή όμως το σεξ, η τρυφερότητα και η εγγύτητα συνδέονται άμεσα με συναισθηματική επένδυση και με αυτό που ονομάζουμε "σχέση", που σε κοινωνικό επίπεδο συνεπάγεται δέσμευση και αποκλειστικότητα, προφανώς δημιουργούνται προσδοκίες που με τη σειρά τους οδηγούν σε απογοητεύσεις. Όταν οι απογοητεύσεις είναι συχνές και διαδοχικές, το πράγμα φαίνεται μάταιο και η αναζήτηση χαμένη υπόθεση, και βγαίνουν τα «όλοι οι άντρες είναι μαλάκες» ή «όλες οι γυναίκες είναι καργιόλες». Αλλά η πολυτέλεια του να *επιτρέπεται* να περιμένεις ώστε να επιλέγεις αυτό που πραγματικά θέλεις, είναι ανεκτίμητη.

Ποτέ δεν ήταν εύκολα τα πράγματα, παιδιά. Μην μπερδεύεστε. Το ότι όφειλες να περάσεις όλη σου τη ζωή με ό,τι σκατά σου ‘τυχαν, δεν ήταν πιο εύκολο από σήμερα.

Δηλαδή, χίλιες φορές να *μην* στείλει.

Αστείο που το λέω φέτος, αλλά ευτυχώς που ζούμε τώρα.

 

Πάλι γκρίνια; δεν μπήκε μέσα σου το χολυ σπίριτ!;