Ανδρισμός

Ολες οι αλλες εκδοχες,συζητηθηκαν!
 

 

ε ναι να μην αφησουμε καμμια απο εξω χεχεχε

 

@BaD_HabitS κανε την @brenda να ριχνει κλαμα και απο εμενα οτι θελεις  

 

τι λες???και αν κλαιει σαν τον κακοφωνιξ????τη βαψαμε 

 

μην στεναχωριεσαι υπαρχει τροπος για να μην ακουγεται ...  

 

Σε λίγο θα μας πεις ότι ανδρισμός είναι να κάνεις την γυναίκα να κλαίει -μη συναινετικά-.
Κάπου το πήρε το μάτι μου κι αυτό.
Λάθος αξίες είχαμε τόσα χρόνια ρε γαμώτο? 
Εμένα πάντως πιο εύκολο, εφικτό και θεμιτό το βρίσκω το να με κάνει ο άλλος να κλάψω από τα γέλια, παρά για οποιονδήποτε άλλο λόγο.  
Άμα τους βρω έτσι, τους κρατώ, δεν τους αφήνω, σπάνιο είδος! 

 

εσυ........στη θεση σου γυναικα ΟΥΓΚ!!!!!!

 

Αυτα τα συμπερασματα τα σου ....

Ειπα εγω να οτι ανδρισμος ειναι να κανω μια γυναικα να κλαιει και μαλιστα - μη συναινετικα - ? που να μην με ηξερες εστω και λιγακι

Και δεν ειπα πως να σε κανει να κλαις , το να κλαις απο τα γελια κλαμα ειναι και αυτο

 

Άρα συμφωνήσαμε, το διευκρινίσαμε και όλα καλά.
Τώρα απομένει ο Μπανταμπίτς, ή όποιος άλλος, να με κάνει να κλάψω από τα γέλια!
Deal!
Και θα το εντάξουμε και στον ορισμό του ανδρισμού, αμεεεεέ! 

 

Ο ανδρισμός είναι μία αφηρημένη έννοια, την οποία συναπαρτίζουν τα εκάστοτε κοινωνικο-ιστορικά στερεότυπα σχετικά με το ανδρικό ιδεώδες. Από αυτά τα στερεότυπα, κάποια παραμένουν διαχρονικά τα ίδια (π.χ. το θάρρος), κάποια μεταβάλλονται από εποχή σε εποχή (π.χ. η ετεροφυλοφιλία), κάποια εκλείπουν -ως στερεότυπα ανδρισμού, όχι ως συμπεριφορές (π.χ. η άσκηση βίας προς τις γυναίκες) και κάποια άλλα προστίθενται (π.χ. η ενεργός συμμετοχή του άντρα στη φροντίδα των παιδιών).

Στη σημερινή εποχή (και στις δυτικές κοινωνίες), σε αδρές γραμμές, τα στερεότυπα αυτά έχουν να κάνουν: α) με την εξωτερική του εμφάνιση, β) με την επαγγελματική του καταξίωση, γ) με τη συμπεριφορά του και την ποιότητα του χαρακτήρα του, δ) με τη σεξουαλικότητά του (στην οποία "πρέπει" να είναι κυρίαρχες οι αρσενικές -δηλ. οι ενεργητικές- σεξουαλικές ενορμήσεις, ασχέτως σεξουαλικού προσδιορισμού - ταυτότητας), ε) με το θάρρος που επιδεικνύει απέναντι στον κίνδυνο - ιδιαίτερα απέναντι στο θάνατο, ως τον μεγαλύτερο κίνδυνο, στ) με τις αγοραστικές του συνήθειες και συνεπώς με την οικονομική του κατάσταση, ζ) με το λεξιλόγιο και τον τρόπο έκφρασής του, η) με τη συμμετοχή του στη φροντίδα και την ανατροφή των παιδιών, αλλά και στη φροντίδα του σπιτιού και τέλος θ) μπορεί να μην παίζει ρόλο αυτό καθ' εαυτό το μέγεθος του πέους, αλλά σίγουρα ο άντρας οφείλει να ικανοποιεί σεξουαλικά τις/τους συντρόφους του και ταυτόχρονα να καλύπτει τις συναισθηματικές και πρακτικές τους ανάγκες. Σχετικά με το κλάμα, θεωρώ ότι το «οι άντρες δεν κλαίνε» ανήκει στα στερεότυπα ανδρισμού που τείνουν ήδη να εκλείψουν και θα εκλείψουν, προϊόντος του χρόνου.

Σημειώνω ότι δεν ασπάζομαι όλα τα παραπάνω ως κριτήρια ανδρισμού (κάποια μόνο από αυτά), αλλά τα αναφέρω ως τα επικρατέστερα στερεότυπα που συνδιαμορφώνουν την αφηρημένη έννοια του ανδρισμού στην εποχή μας και στις δυτικές κοινωνίες. (Αυτό είναι εύκολα διαπιστώσιμο εάν κάποιος κάνει μία "δημοσκόπηση" στο φιλικό του περιβάλλον, ζητώντας από τους φίλους/φίλες του να του αναφέρουν μερικούς άντρες που θεωρούν ως πρότυπα ανδρισμού). Είναι αναμφισβήτητο ότι υπάρχουν άντρες και γυναίκες που σκέφτονται και λειτουργούν εκτός αυτών των στερεοτύπων. Είναι επίσης αναμφισβήτητο ότι πολλοί άντρες, επιδιδόμενοι σε μία αγωνιώδη και ατέρμονα προσπάθεια να ανταποκριθούν όσο το δυνατόν καλύτερα στις παραπάνω "υποχρεώσεις" - στερεότυπα και αδυνατώντας πολλές φορές να τα καταφέρουν καταλήγουν δυστυχισμένοι ή, κατά τον Günter Grass «Ένας τόπος οδύνης, ένα παιχνίδι της τύχης, ένα θέατρο αγωνίας και απελπισίας» (απάντηση στην ερώτηση τι είναι ένας άντρας).

 

ορισμένες απελπισμένες προσπάθειες να ανατεθεί προκατ (αλλά δήθεν βαθυστόχαστο) περιεχόμενο στον ανδρισμό, επιβεβαιώνουν το γεγονός οτι η ανασφάλεια και η δυσφορία, και σχετικά με το φύλο, είναι διάχυτη, και μετατίθεται, κατά κανόνα, στην κοινωνία - σε ποιά κοινωνία;
επιβεβαιώνουν παράλληλα οτι πιέσεις μπορεί να φαντάζεται ή να «βιώνει» -ώστε να θυματοποιείται εκ του ασφαλούς- οποιοσδήποτε, ανεξάρτητα απ' το φύλο του, αν δεν του αρέσει· πράγμα που αμφισβητεί ευθέως το αφήγημα για φύλο θύμα και φύλο θύτη, τόσο του πουριτανισμού, όσο και του σύνοδου διχαστικού φυλετισμού.
δεν έχει εφευρεθεί, ακόμη, τρόπος να βλάψεις το ένα φύλο χωρίς να βλάψεις το άλλο.