Ανθρώπινα σκουπίδια

Όλα αυτα δεν συμβαίνουν μόνο στην Βραζιλία αλλά σε όλα την Λατινική και Κεντρική Αμερική.Φίλος που πήγε διακοπές στην Βενεζουέλα μου έλεγε ότι είχε πάει να δει κάτι καταρράχτες σε μια επαρχιακή πόλη,σταμάτησαν για ένα καφέ σε ενα ψιλοάθλιο μέρος και ο μαγαζάτορας προσπαθούσε να τους κάνει πάσα την ανήλικη κόρη του.Στο ξενοδοχείο που έμενε στο Καράκας στην ημερήσια τιμή περιλαμβάνονταν και δύο κοπέλες που μπορούσε να αλλάζει κάθε 2 μέρες.Εγώ προσωπικά στην Τιχουάνα του Μεξικού ειδα αρκετές φορές τα περιβόητα Donkey and Dog show.Όπου μια κοπέλα κάνει στοματικό σε γαιδουράκια και σκύλους προς τέρψη των πελατών του εκάστοτε μαγαζιού,όπου όποιος ήθελε μπορούσε να την νοικιάσει με 10$ να κάνει τα ίδια και χειρότερα όλο το βράδυ.Είναι η φτώχεια που τα κάνει όλα αυτά και η έλλειψη ελπίδας για το αύριο.Υπάρχουν τεράστιες ανισότητες και μεγάλη εγληματικότητα σε αυτά τα μερη

 

Μια φορά κι εγώ είπα να τα πω χωρίς διφορούμενα και τα πήρατε στραβά.

Tα έχουμε πει χιλιάδες φορές. ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ. Δεν βλέπετε ότι το έργο δείχνει ανθρώπινα σκουπίδια; Αυτό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ευγενές BDSM, είναι μια μαλακία και μισή. Κι αν είναι αμυδρά καυλωτική η περιγραφή, φταίω εγώ και η περιγραφή μου. Στην πράξη αυτά δεν είναι καυλωτικά. Άλλο τα σκοτάδια του μυαλού μας και άλλο η φωτεινότητα των επιλογών μας. Το BDSM είναι όντως φωτεινό, είναι όντως ερωτικό, είναι όντως απολαυστικό. Σε σύγκριση με την αγριότητα και βιαιότητα της ζωής όπως την έχουμε καταντήσει (και χωρίς καν την σύγκριση) το BDSM είναι ένας συνεχής οργασμός, η απόλαυση σε όλο της το μεγαλείο, παιχνίδι ή μη παιχνίδι στάζει μούσκιο η καύλα των σκεπτόμενων, τρυφερών, συναισθηματικών και σεξουλιάρηδων ανθρώπων στον χώρο μας. Δεν τους βλέπετε; Από τον πιο αμόρφωτο ως τον πιο μορφωμένο, από τον κουλτουριάρη ως τον κυνικό σαδιστή, από την ευαίσθητη και τρυφηλή σουμπίτσα ως την πιο καυλιάρα perv με κόκκινα μαλλιά, από την λεπτούλα αλγολάγνα ως την ονειροπαρμένη σκλαβούλα, από τον πιο ψυχρό και ολιγόλογο Κυρίαρχο ως τον χοροπηδηχτούλη τόπη, τι βλέπετε; Άτομα που αναγνωρίζουν την μαλακία της ζωής γύρω μας, άτομα που αντιδρούν στο κενό κυνήγι ανάξιων στόχων όπως τα υλικά πράγματα ή το κοινωνικό στάτους, στα κακέκτυπα των οργασμών, στις σχέσεις χωρίς συναίσθημα, στις σεξουαλικές συνευρέσεις χωρίς ερωτισμό, στις ανεκπλήρωτες επιθυμίες που γίνονται δυσβάστακτες οπές στην κενότητα της ζωής μας, στην μοναξιά. Άτομα που επιδίδονται στην αναζήτηση του ερωτισμού όπως τον αντιλαμβάνονται αυτά, στην αναζήτηση του ανυπέρβλητου έρωτα, που κάνουν σχεδόν τα πάντα για να αγκαλιάσουν έστω και μια στιγμή που να αξίζει, έναν άνθρωπο που θα τους κοιτάξει και θα τους δει και θα τους αποδεχτεί όπως ακριβώς είναι, χωρίς να σκεφτεί ότι οι επιθυμίες τους είναι ανώμαλες, διεστραμμένες, ότι δεν είναι άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου, άβυσσος είναι να επαναπαύεσαι σε αυτό που σου πασάρει το περιβάλλον ως ιδανικό.

Οι άνθρωποι της ταινίας δεν είναι Βραζιλιάνοι. Είναι το περιβάλλον μας. Η δική μας κοινωνία είναι. Ποιος κάνει οτιδήποτε για να αλλάξει τον κόσμο; Κανένας. Πώς γίνονται οι σχέσεις σήμερα; Με βάση το μέγεθος της ψωλής; Με βάση τον τραπεζικό λογαριασμό; Τις υπέρμετρες φιλοδοξίες; Την κοινωνική θέση; Το τραπέζι που θα κλείσουμε στα μπουζούκια; Τις γνωριμίες; Με βάση τι που να αξίζει; Μιλάω για την πλειοψηφία σαφώς και όχι για τις φωτεινές εξαιρέσεις.

Όταν λέω ευχαριστώ τον Θεό για το ευγενές BDSM, το εννοώ SM_Art_Lady. Καλά είμαστε. Μην απογοητεύεσαι από τους λίγους που είναι ψιλοχάλια στη ζωή τους και δεν είναι συνειδητοποιημένοι αρκετά. Δεν πειράζει. Και δεν γνώρισα καμιά ωμότητα και βιαιότητα που δεν ήθελα και στην οποία δεν συναίνεσα. Ας λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Ενήλικο άτομο είμαι, πήγα με τη θέλησή μου και δοκίμασα κάποια πράγματα, δεν με γέμισαν, end of story. Μετά έψαξα κάτι άλλο. Τουλάχιστον ψάχτηκα. Αναζητώντας βρίσκεις. Κι αν δεν βρεις, τουλάχιστον προσπάθησες.

Το είπα και το ξαναλέω. Δεν είμαστε εμείς οι διεστραμμένοι, οι ανώμαλοι. Όχι επειδή αντικρύζουμε τις επιθυμίες μας και τις αναζητούμε με πάθος και επιμονή και υπομονή και –γιατί να το κρύψουμε – με πόνο ψυχής πολλές φορές. Διεστραμμένοι είναι όλοι οι υπόλοιποι – δυστυχισμένοι είναι - που δεν κουνάνε ούτε το δαχτυλάκι τους για να ψάξουν λίγο τα πράγματα που αξίζουν πραγματικά. Κι ας αποτύχουν.

Το έργο δεν άξιζε δεκάρα. Απεικόνιζε την κόλαση της κοινωνίας και την δυστυχία του ανθρώπινου γένους έτσι όπως έχει καταντήσει, ανίκανο να συνταιριάσει το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής με το μεγαλείο των σαρκικών απολαύσεων.

Γι αυτό ευχαριστώ τον Θεό για το ευγενές BDSM. Αν και το βρήκα λίγο αργά στη ζωή μου πρέπει να ομολογήσω ότι ποτέ πριν δεν αισθάνθηκα τόσο πλήρης και τόσο ευτυχισμένη. Και ποτέ πριν δεν συνάντησα τόσα αξιόλογα, ευαίσθητα και ΑΛΗΘΙΝΑ άτομα συγκεντρωμένα σε έναν μοναδικό χώρο. Έκανα φιλίες, σχέσεις, γέμισα την ζωή μου, ελπίζω να με γουστάρουν και αυτά όσο τα γουστάρω κι εγώ, τι άλλο να πω;

Ευχαριστώ.

ΥΓ. Ναι SM_Art_Lady, υπάρχουν ίσως και κάποια άτομα στον χώρο που δεν είναι ιδανικά ή άξια, όπως τα περιγράφεις είναι. Ένα μη ευγενές BDSM, λίγο της κακιάς ώρας. Δεν πειράζει. Αντέχουμε. Μυαλό να έχουμε, καλή κρίση να έχουμε και όσοι δεν έχουν, τα ίδια θα πάθαιναν κι εκεί έξω. Μην χολοσκάς, δεν θα σώσεις όλο τον κόσμο μόνη σου, καλή μου.

 

ολα εδω πληρωνονται ..............

 

Έχω καλή μνήμη, αίσθημα αξιοπρεπείας και ευγενείς προσδοκίες!!
Παρόλα αυτά, δεν θα μπορούσα να σώσω όλο τον κόσμο μόνη Μου. Είναι γεγονός.
Αυτό όμως δεν με δεσμεύει, στο να μπορώ να φτύνω κατάμουτρα, τα κακώς κύμαινα, εκφράζοντας επίσης, αυτά που σκέπτονται μερικοί απηυδισμένοι ομοϊδεάτες, που λειτουργούν αυθόρμητα, ενάντια στις φούσκες και την συμφεροντολογική ανηθικότητα, του υποτιθέμενου BDSM μερικών κακοπροαίρετων, που νομίζουν ότι το έχουν κάνει τσιφλίκι τους και το οποίο δρα και αναπτύσσετε, σαν πυραμίδα.

 

Παρόλα αυτά θα ήθελα να επισημάνω ότι κατά την άποψή μου ακόμη και το "ευγενές" BDSM, αυτό δηλαδή ο όπου ο ένας σέβεται τον άλλον και τον φροντίζει κατά το δυνατό και όπου και οι δύο σύντροφοι παίρνουν την απόλαυση που πραγματικά μπορεί να χαρίσει μια τέτοια σχέση, δεν είναι εντελώς ακίνδυνο ή ανώδυνο. Κάτι χάνεται μέσα στην διαδικασία. Χάνεται η άγνοια και επομένως η αθωότητα.

Όταν αντικρύσεις τον εαυτό σου γυμνωμένο από ταμπού και κοινωνικά χτισμένες προκαταλήψεις και βιώσεις στο πετσί σου τί είναι πραγματικά να είσαι αυτό το ζώο που λέγεται άνθρωπος, με όλη την αγριότητα της επιθυμίας, την χυδαιότητα της τρελαμένης σάρκας που δεν σταματάει μέχρι να ικανοποιηθεί (ως την τελευταία σταγόνα το λέω εγώ), ίσως να είναι λίγο τραυματικό. Σκληραίνεις ως άνθρωπος. Βλέπεις τα πράγματα λίγο πιο κυνικά, πιο ωμά. Δεν είναι φυσικά επακόλουθο ότι θα χάσεις την δυνατότητα να βλέπεις τα πράγματα με συναίσθημα και τρυφερότητα και δοτικότητα προς τον άλλον. Απλά έχω την αίσθηση ότι για να κερδίσεις αυτό το παράθυρο που ανοίγεις στην ψυχή σου, κάτι πρέπει να γκρεμίσεις. Αυτό φυσικά είναι και το ζητούμενο. Αλλά επειδή δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, νομίζω ότι για να χτίσεις γερά γόνατα πρέπει να γεμίσεις ουλές, για να αποκτήσεις γερό στομάχι στην αναζήτηση του εαυτού σου πρέπει να φτύσεις αίμα.

Μεταφορικά φυσικά. Για μερικούς ίσως και κυριολεκτικά.

 

Σκουπίδια με πολύ άγριο λίμπιντο,
για σκουπίδια.

Σκληρά μέρη.
Αδιαπέραστα και ας έχει σαρωθεί ο Αμαζόνιος.

Εκεί δεν πέφτει ο Αμαζόνιος;

Εκεί καθαρίζει ακόμα η φύση, η θεόσκληρη.
Πιο σκληρή από άνθρωπος.

Δεν κάνουν αυτοί BDSM.

Εμείς που κάνουμε BDSM συνήθως τους μιμούμαστε.
Με προσοχή και φροντίδα να μην το παρακάνουμε.