Αντιμετώπιση ανυπακοής Sub

Απάντηση: Αντιμετώπιση ανυπακοής Sub

Αν και άργησες να πάρεις μπρός....θεωρώ πως πιάνεις πουλιά στον αέρα (μεταφορικά), μου αρέσει πολύ η λύση που προτείνεις. Κέρδισες πόντους με το τακουνάκι σου προ ημερών, έγραψες και πάλι με την αντιμετώπιση της άρνησή της (αυτό ακριβώς θα έκανα κι εγώ)

 

Απάντηση: Αντιμετώπιση ανυπακοής Sub

Κοριτσάρα μου εσύ....γι' αυτό σ' αγαπάω.!!! ( πάλι εκτός θέματος ο Ανδρέας, αλλά δεν μπορώ να μην επαινέσω, την προθυμία και το ταπεραμέντο σου) 

 

Απάντηση: Αντιμετώπιση ανυπακοής Sub

Συμφωνώ στα πιο πάνω.
Η λέξη παιγνίδι όμως είναι το κλειδί και ο λόγος που διαφωνώ με το

Οι ενστάσεις μου αφορούν τις σχέσεις Ms.
Δεν είναι υποχρέωση Του να σέβεται οτιδήποτε δεν επιθυμεί και δεν κρίνει ο Ίδιος πως πρέπει να σεβαστεί.
Το μόνο που μπορεί είναι να βρει τους σωστούς τρόπους να την βοηθήσει να ξεπεράσει εκείνα τα όρια που αφορούν την ευχαρίστηση του.
Είναι υποχρέωση και δεδομένο πως η σκλάβα οφείλει να ευχαριστεί τον Κ της. Άλλο να του πει Κύριε φοβάμαι να μου τον χώσετε από πίσω και άλλο να του πει, κάτσε ρε μάγκα που πας να χωθείς ή όχι δεν θα σου κάτσω.
Η σ. πρέπει η ίδια να επιθυμεί να ξεπεράσει όσα την εμποδίζουν να είναι καλή σκλάβα. Γιατί επιθυμεί η ίδια να Τον ευχαριστεί όσο το δυνατό καλύτερα. Δεν το κάνει επειδή του κάνει χατηράκια ερωτευμένης γκόμενας.
Γιατί όλο αυτό το θέμα αυτό μου θυμίζει εμένα.

Όσο για τα περί αγάπης και λοιπά, δεν λέω πως δεν έχουν θέση,απλά δεν είναι η βάση.
Η βάση είναι η πραγματική κι αυθεντική ανάγκη της σ. να ευχαριστεί, να είναι χρήσιμη και να εξελίσσεται με τέτοιο τρόπο ώστε να ευχαριστεί όσο καλύτερα μπορεί.
Αλλιώς η κάθε ερωτευμένη γυναίκα θα χριζόταν σκλάβα.
Όχι πως δεν συμβαίνει αυτό αλλά ποτέ δεν θα δεχθώ πως επειδή κάτι συμβαίνει συχνά πρέπει να διαβρώνονται οι βασικές αρχές που ορίζουν και διαχωρίζουν μια σχέση Ιδιοκτήτη/ιδιοκτησίας από τις βανίλλα.

 

Απάντηση: Αντιμετώπιση ανυπακοής Sub

Δεν μπορώ να δώσω άλλα ρεπ..τα δίνω απο εδώ

 

Απάντηση: Αντιμετώπιση ανυπακοής Sub

Χμ…

Το «Δεν είναι υποχρέωση Του να σέβεται οτιδήποτε δεν επιθυμεί» το καταλαβαίνω και διαφωνώ μαζί σου.

Το «και δεν κρίνει ο Ίδιος πως πρέπει να σεβαστεί.» δεν μπορώ να πω ότι το αντιλαμβάνομαι πλήρως.

Μου δημιουργείς μια απορία επειδή είσαι σκλάβα και από ότι νομίζω σε μακροχρόνια Μ/ς σχέση.
Το γεγονός ότι υπηρετείς κάποιον το κάνεις γιατί υπάρχει μια φωνή βαθιά μέσα σου που σου υπαγορεύει να τον υπηρετείς καθολικά ή γιατί αυτή η διαδικασία σε ευχαριστεί ιδιαίτερα, όπως λίγα πράγματα θα μπορούσαν ?
Αν ισχύει το δεύτερο και ο αφέντης σου αρχίζει να ενεργεί με τρόπο που ούτε σου αρέσει ούτε σε εκφράζει, δεν θα σηκωθείς να φύγεις?

Δεν θα ήταν πιο σωστό το «Το μόνο που πρέπει είναι να βρει τους σωστούς τρόπους να την βοηθήσει να ξεπεράσει εκείνα τα όρια που αφορούν την κοινή τους ευχαρίστηση.»

Συμφωνείς όμως ότι αυτό πρέπει να γίνετε πάντα μεταξύ κάποιων ορίων, έτσι δεν είναι?



Θα ήθελα να σου κάνω μια ερώτηση σχετική με το θέμα:

Σύμφωνα με την δική μου αντίληψη και θεώρηση, ενώ γενικά για κάποιον Master/Dom/Top υπάρχουν κάποια στάνταρ γενικά αποδεκτά που πρέπει να ακολουθεί για είναι καλός σε αυτό που κάνει, για την Sub/Slave/Bottom είναι καθαρά υποκειμενικό το αν είναι καλή και σε απόλυτη σχέση με το τι θεωρεί αυτή καλό και εφικτό για μια σκλάβα, αδύνατο να γενικευτεί.

Σύμφωνα με την δική σου γνώμη/λογική/αντίληψη μπορεί να υπάρξει μια αντικειμενικά καλή σκλάβα?

 

Απάντηση: Αντιμετώπιση ανυπακοής Sub

Για αντικειμενικά καλή σκλάβα δεν ξέρω, μπορεί όμως να υπάρξει αντικειμενικά κακή σκλάβα.

Μπορώ να τοποθετηθώ και στα υπόλοιπα; Θα με ενδιέφερε.

 

Απάντηση: Αντιμετώπιση ανυπακοής Sub

/me νομιζει οτι θα σιωπησει το "επαναστατικο" της ταπεραμεντο!

παντως αν μου ζητησετε τη γνωμη μου θα την πω....  

 

Απάντηση: Αντιμετώπιση ανυπακοής Sub

Μιας και είσαι μωβ, οφείλεις θα έλεγα  ...

 

Απάντηση: Αντιμετώπιση ανυπακοής Sub

Δεν είναι όμως βαλμένα τυχαία στην ίδια πρόταση.  

Επέτρεψε μου να αρχίσω από λίγο πιο μακριά.

Ας υποθέσουμε πως μια γυναίκα η οποία κρίνει πως έχει κάποιες υποτακτικές τάσεις, αποφασίζει και επιλέγει να μπει σε μια σχέση εν δυνάμει Ms.
Θεωρεί δηλαδή πως είναι και επιθυμεί να υπακούει και κάποια στιγμή στο μακρινό μέλλον να υποταχθεί και να ανήκει.
Επιλέγει και τον εν δυνάμει Αφέντη της, κάνουν μια προκαταρτική γνωριμία όπου λένε τα θέλω και τις προσδοκίες, τα μαλακά και σκληρά όρια, αποφασίζουν πως ίσως τους πετύχει το γλυκό και μπαίνουν στη δοκιμαστική περίοδο.
Μέσα σε εκείνη την δοκιμαστική περίοδο, αποκαλεί βέβαια ο ένας τον άλλο Αφέντη/σκλάβα, αλλά στην πραγματικότητα υπάρχει ακόμα το εν δυνάμει στη μέση.
Η σχέση μπορεί αλλά μπορεί και να μην εξελιχθεί ποτέ σε Ms.

Μπορεί η υποτακτική να δει πως δεν της ταιριάζει κάτι τέτοιο, πως ανάμεσα στη φαντασίωση του να είσαι σκλάβα και την πραγματικότητα υπάρχει χάσμα, από μικρό μέχρι και ανυπέρβλητο. Ο εν δυνάμει Αφέντης μπορεί να ανακαλύψει πως αλλιώς φανταζόταν πως είναι να έχεις σκλάβα – αχ τι καλά θα έχω κάποια να κάνει ότι της λέω και θα περνώ ζωή και κότα- κι αλλιώς είναι τα πράγματα στην πραγματικότητα, γιατί για να μπορέσει η εν δυνάμει σκλάβα να γίνει σκλάβα, θέλει κόπο και δουλειά και αφοσίωση και και και και.

{Γνωρίζω πολλούς που ενώ έχουν τις ικανότητες προτιμούν μια Ds σχέση γιατί δεν επιθυμούν το βάρος και τις δυσκολίες μιας Ms, δεν επιθυμούν να ασχοληθούν με εκπαίδευση και γνωρίζουν πως σκλάβα και Ms σχέση χωρίς εκπαίδευση δεν νοείται, όπως και υποτακτικές που δεν επιθυμούν να περάσουν από την οδυνηρή και κοπιαστική εκπαίδευση και επιλέγουν να είναι σε μια σχέση Ds ή ακόμα και Tb. Αυτό βέβαια προϋποθέτει αυτογνωσία και ικανότητα να δεις πέρα από τις μοδάτες και πιασιάρικες ταμπέλες, τι κουβαλούν πίσω τους ως ουσία. Εκείνοι που τις θεωρούν απλά ταμπέλες ποτέ δεν θα μπορέσουν να κατανοήσουν τις διαφορές τους, πόσο μάλλον πως ορίζεται η σχέση που ταιριάζει στους ίδιους.}

Δοκιμάζουν λοιπόν κι αν όλα πάνε καλά, μετά από δοκιμές κι επιτυχίες ή δοκιμές κι αποτυχίες, περνούν από το δοκιμαστικό στη σχέση.
Έχουν δηλαδή περάσει από το στάδιο που βλέπουν πως ενεργεί ο καθένας, αποφάσισαν πως ταιριάζουν και συνεχίζουν να προσπαθούν για το επόμενο στάδιο.
Εκείνο της πραγματικής εκπαίδευσης (..δεν ορίζω ως εκπαίδευση σκλάβας το άνοιγμα της κωλοτρυπίδας, τα διάφορα καθημερινά τασκ άμεσα κι απόλυτα συνυφασμένα με το σεξ, αν και θα μπορούσαν να είναι μέρος.)

Αν λοιπόν κατέληξαν πως μια Ms σχέση μεταξύ τους μπορεί να είναι εφικτή, σημαίνει για μένα ένα βασικό πράγμα, ανάμεσα σε πολλά άλλα, αλλά ανάμεσα σε άλλα για την σκλάβα πως ξεκαθάρισε μέσα της πως:

Το πώς που μαύρισα πιο πάνω εξηγεί νομίζω έμμεσα και την φράση για την οποία ζήτησες διευκρίνηση.

Δεν αφορά τη σκλάβα πλέον ούτε καν ο σεβασμός των ορίων που έχει θέσει, αλλά τον Α.
Μια μεγάλη διαφορά ανάμεσα στις υποτακτικές και τις σκλάβες είναι ακριβώς αυτή.

Όποια επιθυμεί να συνεχίζει να έχει άποψη όσον αφορά το πώς, αν κι άμα και με ποιους τρόπους κ.ο.κ. θα γίνεται οτιδήποτε, τότε επιλέγει μια σχέση Ds όπου το επίπεδο της υπακοής της θα ορίζεται και καθορίζεται από να μεταξύ τους συμφωνηθέντα.
Όποια πιστεύει πως Αυτός τον οποίο επέλεξε η ίδια και δοκίμασε και πείσθηκε πως είναι Ικανός να γίνει Ιδιοκτήτης της, γνωρίζει όσα και η ίδια ή και περισσότερα για την ίδια και τις ανάγκες της, τις πραγματικές της ανάγκες και όχι τα θέλω της και Γνωρίζει πως, αν και πότε να την Βοηθήσει να ξεπεράσει τα όρια της, τότε γίνεται ιδιοκτησία και είναι δεδομένο πως πλέον τις αποφάσεις τις παίρνει ΕΝΑΣ στη σχέση και όχι από κοινού.
Η άποψη της μπορεί να ζητηθεί, αλλά μπορεί και όχι.
Οι δυσκολίες της μπορεί να γίνουν θέμα προς συζήτηση αλλά μπορεί και όχι.
Αλλά βέβαια εκείνη οφείλει να τις κάνει με όμορφο τρόπο γνωστές στον Κ της.
Κι Εκείνος θα αποφασίζει αν και με ποιο τρόπο θα σεβαστεί προσωρινά ή απόλυτα κάποια όρια της.

Σε όποιον δεν αρέσει τέτοιου είδους σχέση, απλά δεν την κάνει.
Δεν υπάρχει λόγος εκείνο που μπορεί να κάνει να το ονομάζει απαραίτητα αυτό που δεν είναι, υπάρχει?

Δεν υπάρχει διαζευκτικό ή.

Μια σκλάβα είναι σκλάβα επειδή έχει την ανάγκη να είναι αυτό και όχι κάτι άλλο.
Επειδή έχει ανάγκη να ανήκει, να υπηρετεί, να ευχαριστεί να φροντίζει, να υπακούει και να υποτάσσεται στον Ένα Μοναδικό της Ήλιο, τον οποίο επιλέγει αν είναι έξυπνη και ικανή για τον ελάχιστο αυτοέλεγχο της καύλας της –προσεκτικά.
Και επειδή ακριβώς αυτή η ανάγκη –η φωνή μέσα της- είναι εκεί, συνάδει τέτοια σχέση και όχι κάποιου άλλου είδους σχέση.
Η εκπλήρωση αυτής της ανάγκης μπορεί να ταυτίζεται κάποιες φορές αλλά μπορεί και όχι με ευχάριστες διαδικασίες.

Ο Κύριος μου πολλές φορές στα τελευταία 8 χρόνια έχει ενεργήσει με τρόπους που ούτε μου ήταν ευχάριστοι, αντίθετα θα έλεγα ήταν οδυνηρά δυσάρεστοι, με έχει αγνοήσει, με έχει πειθαρχήσει, με έχει τιμωρήσει και κάποιες φορές όχι απλά δεν με εξέφραζαν αυτά, αλλά μου ήταν ακατανόητα και ίσως κάποια και παράλογα. 
Το σκληρότατο μου όριο –εκείνο της άλλης σκλάβας- πέρασαν 8 χρόνια να το πιέσει απόλυτα. Πίεζε όμως σταδιακά, μέχρι που Ένιωσε –όχι απαραίτητα συνειδητά- πως είμαι έτοιμη να το αντέξω.
Και το άντεξα.

Κι είμαι ακόμη ιδιοκτησία Του, αυτό νομίζω είναι η απάντηση στην ερώτηση σου.  

Κι αν μου επιτρέπεται θα ήθελα να προσθέσω κάποιες επιπρόσθετες μου σκέψεις:

Σκλαβιά δεν σημαίνει να ενεργείς πάντα με τους τρόπους που προσωπικά σου αρέσουν και γουστάρεις.

Δεν μπήκα στο μονοπάτι της σκλάβας για να κάνω αυτά μόνο που μου αρέσουν.
Εξ αρχής γνώριζα πως θα είναι πολλά εκείνα που δεν θα μου αρέσουν αλλά παρόλα αυτά είναι υποχρέωση μου να συνεχίζω να υπακούω.
Ιδέα δεν είχα τότε πως θα ήταν ΤΟΣΟ δύσκολα.
Και υπήρξαν στιγμές που αναρωτήθηκα πως διάολο μπλέχτηκα εγώ έτσι κι αν υπάρχει λόγος να συνεχίζω.
Αν κάποια στιγμή πειθόμουν πως δεν υπάρχει λόγος και όλα αυτά οδηγούν σε αδιέξοδο ή σε κάτι που δεν με ολοκληρώνει, τότε η πόρτα είναι ανοιχτή και τα σκυλιά δεμένα.
Κανείς δεν κρατά κανένα με το ζόρι…

Αλλά τι σόι σκλάβα θα ήμουν, αν με ξυπνούσε στις 4 το πρωί να του φτιάξω ένα τσάι π.χ. και του έλεγα α όχι μου χαλάτε τον πολύτιμο μου ύπνο κάντε το μόνοι σας και να σηκωθώ να φύγω επειδή κάνει κάτι που δεν μου αρέσει?

Ποτέ δεν θα αποδεχτώ πως κάποια είναι πραγματικά σκλάβα αν υπακούει ΜΟΝΟ όταν αυτά στα οποία υπακούει την βολεύουν ή την καυλώνουν.
Πολλά απ αυτά που κάνει και την ευχαριστούν και την καυλώνουν -αν ο σκοπός είναι αυτός.

@AuroraBorealis συμφωνείς υποθέτω πως δεν πρέπει σώνει και καλά όλοι να είμαστε το ίδιο.
Όπως πως κανέναν δεν απειλεί αν εγώ επιλέγω και αναμφισβήτητα σε κάποιο επίπεδο και με κάποιο ίσως ακατανόητο τρόπο για πολλούς "απολαμβάνω" ακόμα και τον εξαναγκασμό σε πράγματα που δεν θα έκανα αν ήμουν μέσα σε μια σχέση που ο λόγος μου θα ήταν ισότιμα νόμος όσο εκείνος του συντρόφου μου.

Δεν χρειάζεται σώνει και καλά να διαβρώσουμε τους όρους και μια βασική αρχή του Ms, επειδή οι πλείστοι δεν συμφωνούν και δεν τους εκφράζει στην προσωπική τους ζωή νομίζω.
Επειδή κάθε είδους μπόττομ, υποτακτική ακόμα και περαστικές κακομαθημένες κοπελίτσες γουστάρουν να αυτοαποκαλούνται σκλάβες και οι αντίστοιχοι τους Κυριαρχικοί τύποι Μαστερ δεν είναι λόγος αρκετός για μένα, να αρχίζω να πιστεύω πως όλα και πάντα και παντού είναι χύμα και δεν πρέπει σε τίποτα να αντίκεινται τους κοινωνικούς ορισμούς περί «ορθού» και «λάθους» ή τις κοινές αντιλήψεις περί δικαίου και άδικου.

Σε όποιον δεν ταιριάζει το απόλυτο του Ms και δη του T.P.E. δεν μπορεί ελεύθερα να επιλέξει κάποιο άλλο στάτους?
Κι όμως για κάποιο λόγο κάποιοι προσπαθώντας να δικαιολογήσουν τις επιλογές τους, νιώθουν την ανάγκη να ακυρώσουν τις επιλογές άλλων που δεν ακολουθούν την κοσμοθεωρία και τις απόψεις τους, αμφισβητώντας και προσβάλλοντας το δικαίωμα ύπαρξης και πιο εναλλακτικών σχημάτων, από όσα οι ίδιοι και η ηθική τους μπορούν να χωνέψουν.

Λέγοντας αυτά δεν επεκτείνομαι σε κάτι που είναι απόλυτα συναφές με το θέμα της συζήτησης αλλά το λέω όσο πιο επιγραμματικά μπορώ.

Ο δρόμος που οδηγεί μια εν δυνάμει σκλάβα σε μια εκπαιδευμένη σκλάβα δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, δεν είναι πάντα ευχάριστος, στην πραγματικότητα αφού αρχίσει η εκπαίδευση μοιάζει πολλές φορές με τεστ αντοχής και επιβίωσης.
Θα χρειαστεί κάποια να κάνει και πράγματα που δεν γουστάρει και πράγματα που δεν θέλει και πράγματα που δεν απολαμβάνει άμεσα.
Γιατί έμμεσα είναι εκεί επειδή κι η ίδια το επέλεξε κι επειδή με τον ένα ή άλλο τρόπο κάτι παίρνει μέσα απ αυτό.
Ο ρόλος του Κ είναι να έχει την ικανότητα να την οδηγήσει μέσα απ όλο αυτό με ασφάλεια και έχοντας ως δικό του στόχο όχι μόνο την ικανοποίηση κάποιας περιστασιακής του καύλας, αλλά τη συνολική εξέλιξη και των δυο τους αλλά και της σχέσης γενικότερα.
Μια Μs σχέση δεν είναι σχέση μερικών μηνών ή ενός χρόνου και δύο.

Στις δοκιμαστικές, στις εν δυνάμει Ms σχέσεις δηλαδή είναι που γίνεται η αρχική τριβή, όπου η εν δυνάμει σκλάβα υπακούει όσο καλύτερα μπορεί τον εν δυνάμει Αφέντη της, εκφράζοντας με ειλικρίνεια τι της αρέσει και τι όχι, αλλά τον τελευταίο λόγο αναφορικά με το πως θα προχωρήσουν, ποια όρια να πιέσει σήμερα και ποια να αφήσει για μετά και ποια να μην ακουμπήσει ποτέ τον έχει και μπορεί να τον έχει ΜΟΝΟ Εκείνος.

Λυπάμαι αν αυτό δημιουργεί σε κάποιους αντιδράσεις και παρά το ότι ο Κύριος μου συχνά πυκνά με ονόμαζε σπάρτακο, ποτέ δεν αμφισβήτησα πως δεν μπορούν όλες οι σχέσεις να είναι από όλους αποδεχτές ή ακόμα και κατανοητές.

Αλλά θεωρούσα δεδομένο πως οφείλουν να είναι σεβαστές.

 

Απάντηση: Αντιμετώπιση ανυπακοής Sub

Χαρά στο κουράγιο σου να τα λες και να τα ξαναλες...

.. δεν ειναι ντροπή να μην λεγόμαστε όλοι σκλάβοι και Μαστερς...Μου φαίνεται θα το βάλω σαν υπογραφή...  

 

Απάντηση: Αντιμετώπιση ανυπακοής Sub

όπως σε όλες τις σχέσεις, έτσι και σε αυτές των κ/υ η εμπιστοσύνη και ο καθορισμός κάποιων ορίων μπορεί να σώσει τη σχέση απο παρεξηγήσεις τέτοιου είδους. έτσι όταν ξεπερνά ο Κ τα όρια που έθεσε η υ, η τελευταία μπορεί να νοιώσει όντως ανασφάλεια. επίσης αν η τελευταία αρνηθεί να κάνει πράγματα στα οποία δεσμεύθηκε να ανταποκριθεί, τότε εγώ στη θέση του κ χωρίς να το διαπραγματευτώ καθόλου, θα ξενέρωνα και θα αποχωρούσα.

P.s.: τα όρια μπορούν να αναδιαμορφώνονται και να διευρύνονται, αρκεί να καθορίζονται. να εξηγούμαστε για να μη παρεξηγούμαστε δλδ, όχι τπτ άλλο  

πολύ εύστοχη παρομοίωση  

 

Απάντηση: Αντιμετώπιση ανυπακοής Sub

Λάρα,

διάβασα με αρκετή προσοχή τα όσα έγραψες.

Και θέλω πραγματικά την γνώμη σου για ένα πράγματα, που ίσως την έχεις ξαναδιατυπώσει αλλά βαριέμαι να ψάχνω.

Ποια θεωρείς την βασικότερη διαφορά μεταξύ σκλάβας και υποτακτικής? Δεν είναι ουσιαστικά θέμα ορίων? Και αν όχι δεν θα μπορούσε τουλάχιστον ελεύθερα να μεταφραστεί ως τέτοιο?