Αν δεν με προσεγγίσεις όπως εγώ χρειάζομαι γιατί να σου δοθώ?

Καλησπέρα,

Το να θέλει μια γυναίκα να της φέρονται με σεβασμό και ειλικρίνεια, δεν νομίζω οτι κάνει τον κάθε άντρα πρίγκιπα στα μάτια της...
Μάλλον μπερδεύουμε την έννοια του πρίγκιπα πάνω στο λευκό άτι με κάτι που κανονικά θα έπρεπε να είναι δεδομένο στις ανθρώπινες σχέσεις
Ειλικρίνειακαι σεβασμός τίποτε παραπάνω, τίποτε λιγότερο. Ούτε τις αμερικανιές περί έρωτος και αγάπης με τη πρώτη χειροσφαλιάρα ούτε τίποτε απο αυτά δεν έχω αναφέρει...
Πέραν της όποιας πλάκας έχει γίνει στο θρέντ και του πως ο καθένας εξέλαβε τον συλλογισμό μου ο πυρήνας είναι ένας.
Να μην τραβάει ο ένας τον άλλο στα όποια προβλήματα έχει και να είναι σοβαρός σε όποια θέλω και αποφάσεις έχει πάρει για να μην πάρει και κανέναν άλλο στο λαιμό του.
Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητή... Χαίρομαι που έφτασε εδώ που έφτασε άλλωστε φαίνεται η ποικιλομορφία των απόψεων και των εμπειριών του καθένα βσδμ ή όχι οι σχέσεις είναι σχέσεις και δεν αλλάζει η δυναμική νομίζω.
Πάντως οι άντρες δεν χάθηκαν, όποια το λέει αυτό και το εννοεί έχει τα (ίσως προσωρινά, εύχομαι) θέματα της και ανακαλεί εν καιρό... Άλλο που για πείραγμα μπορεί να ειπωθεί αμέτρητες φορές, υπάρχουν τόσο άντρες Κύριοι τόσο και γυναίκες κυρίες με όλη τη σημασία της λέξεως βδσμ η όχι.....

Να προσθέσω κάπου εδώ πως το πρόβλημα πάντοτε ξεκινάει απο μέσα μας... Τις όποιες ευκαιρίες δίνουμε και που τα επιλέγουμε εμείς.... Συμφωνώ και επαυξάνω... Αυτό που ήθελα σαν κλείσιμο να πω είναι πως ο καθένας έχει μια οπτική γωνία βάση την προσωπική του άποψη- εμπειρία και εκτιμώ όλες τις απόψεις που κατατέθηκαν.


Ευχαριστώ....

 

Δηλαδη μια πουτανα που κανονικα σπουδασε σεφ ειναι η τελεια γυναικα!

Μαρεσεις μανιτσα  

 

11 σελιδες, εδω ο τιτλος απο μονος του ειναι ολα τα λεφτα...

 

Εαν δεν εισαι ο Mister Grey γιατι να σου δωθω καλε;

 

Για μένα το πρόβλημα σε όλες τις σχέσεις είναι αυτό που έχουμε μέσα στο μυαλό μας να
εισπράξουμε από τον άλλον. Όχι οικονομικά συνήθως, αλλά συναισθηματικά. Ας ρωτήσει
ο καθένας τον εαυτό του αν μπήκε στη διαδικασία να σκεφτεί τι έχει διάθεση να δώσει,
ξεκινώντας μια σχέση.

Συγκρίνοντας το αναμενόμενο, με αυτό που τελικά εισπράττουμε, μας βγαίνει λειψός ο
λογαριασμός και εκεί αρχίζουν τα ζόρια. Πάντα φταίει ο άλλος (ίδιον της ράτσας μας),
και για τα δικά μας λειψά, ούτε λόγος.

 

Η αρχική τοποθέτηση της @avapimou ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, με πολλούς και πολλές να την κατηγορούν για υπερευαισθησία και ουσιαστικά να την προτρέπουν να "παρατήσει" το BDSM μιας και είναι - κατ' αυτούς - μια καθαρή εκδοχή γυναίκας - "βανίλα".

Συγγνώμη αγαπητοί συμφορουμίτες, αλλά όλες οι διαπροσωπικές σχέσεις δεν θα πρέπει να διέπονται από σεβασμό; Είναι ξεκάθαρο ότι η @avapimou δεν ζητάει την ώρα του "παιχνιδιού" να της συμπεριφέρονται σαν... βασίλισσα και με το "σεις" και με το "σας", αλλά στις υπόλοιπες "προσωπικές" τους στιγμές. Οπως έχω πει πολλάκις, η σκλαβιά έχει καταργηθεί από τον 18ο αιώνα. Δεν κρίνω και ούτε έχω κανένα πρόβλημα με όσους/όσες έχουν και γουστάρουν το συγκεκριμένο στάτους, αλλά δεν γίνεται να εξισορροπούμε μια υποτακτική με μία σκλάβα. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Παράλληλα, δεν νομίζω ότι η @avapimou δηλώνει "σκλάβα" ως εκ τούτου είναι άτοπο να της επιβάλλει κάποιος να δεχθεί όλα τα «θέλω» του, χωρίς να αντιδράσει. Αλλωστε, προσωπικά για μένα η "αντίδραση" που βγάζει ένα υπό είναι άκρως καυλωτικό στοιχείο, γι' αυτό και προτιμώ τις brat.

Σ' αυτή την επισκόπησή μου, αξίζει να ξανά αναφέρω την άποψή μου ότι ο σεβασμός δεν επιβάλλεται, αλλά αποκτάται. Ο Κυρίαρχος δεν πρέπει μόνο να φαίνεται, αλλά και να είναι. Αν θέλει να έχει μια υποτακτική και να τον υπηρετεί, θα πρέπει να έχει και την "μαγκιά" για να πάρει τις σωστές αποφάσεις, σε όλα τα θέματα που αφορούν τη σχέση τους και τη καθημερινή τους ζωή. Ο Κυρίαρχος - κατ' εμέ - θα πρέπει είναι κυριαρχικός χαρακτήρας σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του.

Από εκεί και πέρα, @Ice and fire είχα ξαναπεί ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που βλέπουν το BDSM ως μέσο για την εύκολη επίτευξη του στόχου τους, ο οποίος δεν είναι άλλος από την ερωτική συνεύρεση. Πιστεύουν ότι παίζοντας το ρόλο ενός Κυρίαρχου ή Υποτακτικού έχουν περισσότερες πιθανότητες να "πηδήξουν/πηδηχτούν". Σε ό,τι αφορά τους "fake" Κυρίαρχους, μεγάλο ρόλο στην διαιώνιση του συγκεκριμένου είδους έχουν και οι υποτακτικές/οι, που δίνονται και συνευρίσκονται μαζί τους και μόνο ο ίδιος ο χώρος μπορεί να τους απομονώσει.

P.S προς όλους: Γιατί λοιπόν δεν ξεκινάτε το "ξεσκαρτάρισμα";  

 

Δεν ακούγεται αλλα χειροκροτώ....

 

Απόλυτα σωστό. Σε μία σαδομαζοχιστική σχέση οφείλει όμως και η υποτακτική να έχει το ανάλογο υπόβαθρο παιδείας στο να το διακρίνει αυτό, ένα πολύ ευαίσθητο (ενδεχομένως και το πιο σημαντικό) σημείο, όπου και συγχέεται (σε τραγικό βαθμό) με το 24/7...

 

Δεν ειναι αποκλειστικά θεμα παιδείας η επικοινωνία μεταξύ ατόμων .... Η ενσυναίσθηση νομίζω παίζει τον καθοριστικό ρόλο και η μεταδοτικότητα Έν συνεχεία

 

Προσωπικά δεν μπερδεύω τίποτα, κρίνω βάση των γραφόμενων και, ασφαλώς, δεν μίλησα για ΚΑΘΕ γυναίκα υ, αλλά για ένα άλφα ποσοστό γυναικών (δείγμα αν θες) με συγκεκριμένα ηλικιακά στάτους (φυσικά ποτέ επί προσωπικού). Nα ξαναπώ εδώ, πως το νήμα σου (με την "τσαχπινιάρικη" αρχική γραφή του) μπορεί μεν να ήταν η αφορμή του προβληματισμού που παράθεσα, αλλά ο τελευταίος ξεκινάει, ουσιαστικά, και από άλλες γραφές που βλέπω κατά καιρούς.
Ούτε, σαφέστατα, κανείς μας είναι σε θέση να φέρει κανέναν στον δικό του "ίσιο δρόμο", αν και ο άλλος δεν θέλει ή δεν αντιλαμβάνεται το "ίσιο" του άλλου.

 

Πάντως σ' αυτό που θα συμφωνήσουμε (και γιατί όχι θα ήταν ωραίο να γίνει και ένα σχετικό νήμα), και χάρην ανθρωπολογικής και internet, είναι το γεγονός πως αρκετοί / αρκετές κρίνουν τον άλλο στην γραφή του, σε αρκετά στάδια και όχι μόνο στα αρχικά, με βάση τις πιθανότητες του να κάνουν κάτι μαζί του / της - να σημειωθεί εδώ πως δεν μιλάω επί προσωπικού κανενός, παρά γενικά.
Αν απογοητευτούν στο αρχέτυπο μοντέλο που έχει ο καθένας στο κεφάλι του, μουλαρώνουν και γράφουν επιθετικά (ίσως υποσυνείδητα), ακόμα και αν ο άλλος / η γράφει κάτι ακόμα και αντικειμενικά (λίγο η πολύ) ορθό.
Κρίνουν ή γράφουν, δηλαδή, με βάση του τι θα "πιάσει η απόχη" και όχι αντικειμενικά - όπως, ίσως, θα περίμενε κανείς.